عالم ذر

[shrr]

سلام
من یه حدیث مرسل در کتاب کافی خوندم که جالب بود !
که امام صادق (ع) فرموده بودند که در عالم ذر (عالمی قبل از دنیا که در آنجا از افراد عهد گرفته شده ) خدا از مقداری گل ذراتی مانند مورچه ایجاد کرد و بازبان ملکوتی پرسید الست بربکم ؟ (آیا من خدایتان نیستم ) و ذرات با همان زبان گفتند بلی ! و اولین آنان جدم رسول الله بود و سپس علی (ع) و فاطمه (س) و معصومین و انبیا بودند .
سپس خدا آتشی فراهم کرد و به آن ذرات گفت داخل شوید و گروهی داخل شدند و گروهی نافرمانی کردند و آتش بر آنان که داخل شدند سرد شد وچون اصحاب شمال (آنان که نافرمانی کردند)این صحنه را دیدند از خدا مغفرت خواستند و خدا گفت از شما در گذشتم و دوباره فرمود به آتش داخل شوید و تا سه بار اینگونه شد و گروهی از خدا اطاعت و گروهی نافرمانی کردن .
آنان که در پایان همچنان نافرمانی کرده بودند اصحاب شمال و آنان که فرمان بردند اصحاب یمین شدند !
سپس به اذن خدا همه تبدیل به همان گل شدند و از آن گل آدم آفریده شد .و آنان که از این دسته(یمین) باشند از آن دسته(شمال) نشوند و بالعکس !
پایان حدیث
و به این ترتیب خدا سر انجام مارا می داند و هیچ جبری هم نیست چون ما با علم و اختیار داخل آتش رفته ، یا نرفته ایم .
البته در توبه باز است و این سرنوشت می تواند تغییر کند ولی گاو نر می خواهد و مرد کهن !
ممنون میشم ایراداتم و بگین
یا علی

[meshkaat]

بنام خدا

قرآن كريم مى فرمايد : «وإِذ أَخذ ربّك من بنى ءَادم من ظهورهم ذريّتهم و أَشهدهم على أَنفسهم أَلست بربّكم قالوا بلى شهدنا أَن تقولوا يوم القيمة إنّا كنّا عن هذا غفلين ، أو تقولوا إِنّما أَشرك ءَاباؤُنا من قبل و كنّا ذرية من بعدهم أفتهلكنا بما فعل المبطلون ; (اعراف ،172 و 173) و هنگامى كه پروردگارت از پشت هاى آدمى زادگان ، فرزندانشان را گرفت و ايشان را بر خودشان شاهد قرار داد ، آيا من پروردگار شما نيستم ؟ گفتند : چرا ، شهادت داديم و خدا اين كار را انجام داد تا روز قيامت نگوييد ما از اين مطلب غافل بوديم ، يا نگوييد كه پدران ما قبلا شرك ورزيدند و ما نسلى بعد از ايشان و دنباله رو آنان بوديم پس آيا ما را به واسطه كارهاى باطل گرايان ، تباه مى سازى ؟»
آيه فوق ، بيانگر توحيد فطرى است و از پيمان نخستين و عالمى به نام «عالم ذر» حكايت دارد . هر چند در مورد تفسير آيه مذكور و چگونگى «عالم ذر» ميان مفسران اختلافات فراوان وجود دارد ; چنان كه در مضمون روايات نيز ـ هر چند تعداد آنها زياد است ـ تفاوت هاى فراوان مشاهده مى شود ; امّا در مجموع ، نكته قابل اثبات ، وجود عالم و نشئه اى مقدم بر اين نشئه است كه انسان در آن عالم ، به خداى يگانه نوعى معرفت پيدا كرده است ; آن جا كه مى فرمايد : «ألست بربّكم » و انسان ها پاسخ داده اند : «بلى شهدنا» . اين گفتگو ، به گونه اى رخ داده كه جاى عذر و ادعاى خطاى در تطبيق باقى نمانده است .
به نظر مى رسد چنين رويارويى و مكالمه حضورى و عذر براندازى كه خطاى در تطبيق را هم نفى مى كند ، جز با علم حضورى و شهود قلبى حاصل نمى شود و مؤيد آن ، روايات زيادى مشتمل بر تعبيرات «رؤيت » و «معاينه » است ; چنان كه امام باقر(عليه السلام) فرمود : «فعرّفهم و أراهم نفسه و لولا ذلك لم يعرف أحد ربّه »(1) و در تفسير على بن ابراهيم قمى از ابن مسكان نقل شده كه به حضرت عرض كردم : «معاينة كان هذا؟ قال : نعم »(2) و باز از حضرت نقل شده كه فرمود : «ولولا ذلك لم يدر أحد من خالقه ورازقه » ;(3) بنابراين ، انسان قبل از آمدن به اين دنيا ، در «عالم ذر» بوده است ; البته تعبير «قبل » و «بعدى » به مفهوم زمانى آن نيست .
××××××

1:تفسير الميزان ، ج 8 ، ص 340
2 : تفسير الميزان ، ج 8 ،ص 345

3:تفسير الميزان ، ج 8 ، ص 323 ـ 326

[Ahmadreza]

آیا عالم ذر دوره ای از زندگی بشره؟ یا فقط مکانیه واسه شهادت گرفتن از آدما و تعیین سرنوشتشون؟
اگر سرنوشتمون اون جا تعیین شده و ما شهادت دادیم پس چرا هیچی یادمون نیست؟

[sara.m]

آیا عالم ذر دوره ای از زندگی بشره؟ یا فقط مکانیه واسه شهادت گرفتن از آدما و تعیین سرنوشتشون؟
اگر سرنوشتمون اون جا تعیین شده و ما شهادت دادیم پس چرا هیچی یادمون نیست؟

فكر مي كنم تو زمينه عالم ذر چند نظريه وجود داره
شايد سوالات شما به اختلافات اين نظريات برگرده

[alijohar]

] چیزی به نام عالم ذر نداریم ؛ وقت خود را تلف نکنید.

[fatememeshkat]

آیا عالم ذر دوره ای از زندگی بشره؟ یا فقط مکانیه واسه شهادت گرفتن از آدما و تعیین سرنوشتشون؟
اگر سرنوشتمون اون جا تعیین شده و ما شهادت دادیم پس چرا هیچی یادمون نیست؟

استاد جواد آملي معتقد است كه مراد از آيه , بيان واقعيت خارجي است و خداوند متعال به لسان عقل و وحي و با زبان انبيا, از انسان ميثاق گرفته است ; يعني خداوند در برابر درك عقلي و رسالت وحي , از مردم پيمان گرفته است كه معارف دين را بپذيرند.1
______________
1. جوادي آملي , عبدالله : فطرت در قرآن , ج 12, ص 137 - 122, مركز نشر اسرا

[penitent]

:Sokhan: در سوره اعراف آيه 173 مى خوانيم:
وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِى ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَى شَهِدْنَآ أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَمَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غفِلِينَ.
به خاطر بياور زمانى را كه پروردگارت از پشت وصلب فرزندان آدم، ذريه آنها را برگرفت و آنها را گواه بر خويشتن ساخت (و فرمود آيا من پروردگار شما نيستم؟! گفتند آرى، گواهى مى دهيم (چرا چنين كرد؟) براى اينكه در روز رستاخيز نگوئيد ما از اين غافل بوديم (و از پيمان فطرى توحيد و خداشناسى بى خبر).
در اين آيه، سخن از پيمانى است كه به طور سربسته از فرزندان آدم گرفته شده، اما اين پيمان چگونه بوده است؟

‏ منظور از اين عالم و اين پيمان همان «عالم استعدادها» و «پيمان فطرت» و تكوين و آفرينش است، به اين ترتيب كه به هنگام خروج فرزندان آدم به صورت «نطفه» از صلب پدران به رحم مادران كه در آن هنگام ذراتى بيش نيستند خداوند استعداد و آمادگى براى حقيقت توحيد به آنها داده است، هم در نهاد و فطرتشان اين سرّالهى به صورت يك حس درون ذاتى به وديعه گذارده شده است و هم در عقل و خردشان به صورت يك حقيقت خود آگاه!.
بنابراين همه افراد بشر داراى روح توحيدند و سؤالى كه خداوند از آنها كرده به زبان تكوين و آفرينش است و پاسخى كه آنها داده اند نيز به همين زبان است.

اينگونه تعبيرها در گفتگوهاى روزانه نيز كم نيست مثلاً مى گوئيم: «رنگ رخساره خبر مى دهد از سرّ درون» يا مى گوئيم: «چشمان به هم ريخته او مى گويد ديشب به خواب نرفته است»
از يكى از ادبا و خطباى عرب نقل مى كنند كه در سخنان خود چنين مى گفته است: «سل الارض من شق انهارك و غرس اشجارك واينع ثمارك فان لم تجبك حواراً اجابتك اعتباراً»: «از اين زمين بپرس چه كسى راه نهرهاى تو را گشوده؟ و درختانت را غرس كرده و ميوه هايت را رسانيده؟ اگر زمين با زبان معمولى به تو پاسخ نگويد به زبان حال جواب خواهد گفت».
در قرآن مجيد نيز تعبير سخن گفتن در زمينه زبان حال در بعضى از آيات آمده است، مانند «فقال لها و للارض ائتيا طوعاً او كرهاً قالتا اتيناطائعين» (فصلت ـ 11): «خداوند به آسمان و زمين فرمود: با ميل يا از روى اجبار بيائيد و سر بر فرمان نهيد آنها گفتند: ما از روى ميل آمديم و سر بر فرمان نهاديم».(تفسير نمونه 7/6)

[parsa]

] چیزی به نام عالم ذر نداریم ؛ وقت خود را تلف نکنید.

سلام
ممکنه بفرمایید به چه دلیل به این نتیجه رسیدید؟

[alijohar]

سلام
ممکنه بفرمایید به چه دلیل به این نتیجه رسیدید؟

چون هیچ مدعی ؛ آن را ثابت نکرد.
برای اثبات آن باید :
1- تعریفی دقیق از آن بیان شود.
2- متد اثبات آن تشریح شود.
3- مدلی از تبیین هستی بیان شده و جایگاه ذر در آن ترسیم شود.
ما هیچ چیزی غیر از نقل از این و آن ندیدیم.
آمد موج الست ؛ کشتی قالب ببست
باز چو کشتی شکست ؛ موسم وصل و لقاست

[hoseintabar]

در مورد «عالم ذر» در ميان دانشمندان، مفسران، متكلمان و محدثان، گفت‏وگوهاى زيادى واقع شده است
.در قرآن كريم به عالم ذر اشارت رفته آنجا كه فرموده است: «وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى..(1) وهنگامى را كه پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذريّه آنان را برگرفت وايشان را بر خودشان گواه ساخت كه آيا من پروردگار شما نيستم؟ گفتند: چرا، گواهى داديم....
حال، اين ظهور و بروز (در عالم ذر) كه واقع شده، به چه صورت انجام گرفته است و منظور از عالم ذر چيست؟
در ميان علما آراي مختلفي است از جمله :
ذر درلغت: ... بمعنی تفرق هست .لان الله ذرهم فی الارض . (2)
ودر اصطلاح دینی:
1- منظور از عالم «ذر»، عالم «ارواح» است؛ يعنى، خداوند در آغاز، ارواح انسان‏ها را آفريد و مخاطب ساخت و از آنان اقرار بر توحيد گرفت.
2- ذر به معناى ذريه (فرزندان) است؛ سؤال و جواب در ميان انسان و خداوند، به وسيله پيامبران و به زبان «قال» مى‏باشد.
3- سؤال و جواب بين انسان و خداوند، به زبان حال، صورت گرفته است؛ آن هم بعد از بلوغ، كمال و عقل.
4- مراد تمثیل است نه امر واقع برخی چون زمخشری , بیضاوی , شیخ طوسی , سید قطب , علامه شرف الدین عاملی و میرداماد و از معاصرین مانند استاد محمدتقی جعفری و دیگران قائلند که این آیه در مقام بیان واقع نیست , بلکه از طریق تمثیل به مسئله ی فطرت اشاره دارد به نظر این ها منظور آیه این است که خداوند با اعطای نعمت های بی شمار و اعطای عقل به انسان , گویا توقع و انتظار دارد انسان در مقابلش تعظیم کند, و انسان هم طبق ذات و فطرت خود, به این خطاب مجازی خداوند لبیک گفته است .

ادامه دارد......