دین زرتشت و مسایل مرتبط با ان

[doki_doki18]

سلام
تو این بحث میخوام راجب اینکه زرتشتیان چقدر با اسلام فاصله دارند
و اینکه ایا میشه یه مسلمون با یه زرتشتی ازدواج کنه سوال بپرسم

منتظر شنیدن نظراتتون هستم

[anti christ]

سلام

تو این بحث میخوام راجب اینکه زرتشتیان چقدر با اسلام فاصله دارند
و اینکه ایا میشه یه مسلمون با یه زرتشتی ازدواج کنه سوال بپرسم

منتظر شنیدن نظراتتون هستم

درود بر شما. فاصله زرتشتیت از اسلام از این قرار است که خرافات زرتشتیت صد برابر اسلام است. در اسلام فقط یک الله داریم که خداست ولی در دین زرتشت خداها زیادند: اهورامزدا هست، اهریمن هست، دیو هست، امشاسپندان هستند، خورشید و میترا هستند و ...

در اسلام شما فقط الله را ستایش میکنید ولی در دین زرتشت چراگاه و خونه و آتش و کوفت و زهرمار را هم عبادت میکنید.

[Angel1943]

دین خوب انسان را از چاه در میاره از چاه ندانستن اما دین بد انسان را از چاله در میاره و در چاه میندازه از چاله ندانستن در چاه ندانستن ندانستن

[Hakim]

دين زرتشت از اديان آسماني است كه از دست خوش تحريف مصون نمانده است و به پيروان آن مجوسي مي گويند.
واژه مجوس تنها يك بار در قرآن آمده است. (حج، 17) دلايل مختلفي ـ از جمله اين كه نام آن ها در قرآن كنار اديان آسماني و در برابر مشركان قرار گرفته است ـ نشان مي دهد آن ها دين و كتاب و پيامبري داشته اند. در اين باره، رواياتي نيز وارد شده است; چنان كه در روايتي از پيامبر گرامي اسلام(صلي الله عليه وآله) مي خوانيم: "مجوس، پيامبر و كتاب آسماني داشتند; پيامبرشان را به قتل رساندند و كتاب او را آتش زدند." 1
امروزه مجوس به پيروان زردشت گفته مي شود و يا دست كم پيروان زردشت، بخش مهمي از آنان را تشكيل مي دهند. برخي از محققان، مراد از مجوس را پيروان "ماني" مي دانند; چرا كه آيين مانوي در عربستان، پيش از اسلام رواج داشته و اعراب مانويان را به نام مجوس مي شناخته اند.
"شهرستاني" نيز در كتاب "ملل و نحل"، مجوس را اعم از زردشتي مي داند و اين ملت را به سه فرقه "كيومرثيه" و "زروانيه" و "زرتشتيه" تقسيم كرده است. 2
البته تاريخ خود زردشت چندان روشن نيست و دوران او را قرن ها پيش از ميلاد دانسته اند. از عقايد آنان نيز مطالب زيادي در دست نيست; ولي چيزي كه امروزه بيش از همه شهرت دارد، مسئله اعتقاد به دو مبدأ "خير و شر" و يا "نور و ظلمت" است; به اين ترتيب كه خداي نيكي ها "اهورا مزدا" و خداي شر و ظلمت را "اهريمن" مي دانند و به عناصر چهارگانه، به ويژه "آتش" احترام بسيار مي گذارند تا آن جا كه آن ها را "آتش پرست" مي خوانند و هر جا آن ها هستند، آتشكده اي كوچك يا بزرگ نيز وجود دارد. 3

1 . الکافي، کليني رحمه الله، ج 1، ص 174، ح 1، دارالکتب الاسلاميه.
2 . ر.ک: تفسير الميزان، علامه طباطبايي رحمه الله، ج 18، ص 108، نشر انتشارات اسلا
3 . نساء، 32.

[meshkaat]

بنام خدا
دین یا کیش زرتشت منتسب به فردی است به نام زرتشت.‏
تاریخ حقیقى تولد زرتشت بسیار مجهول است، از این رو برخى تاریخ شناسان وجود تاریخى او را منکر شده‏اند.
روایات ایرانى تولد او را در حدود 660 سال قبل از میلاد نشان مى‏دهد که اغلب محققان جدید آن را پذیرفته‏اند. بعضى دیگر با قرائن و دلایل موجه، زمان ظهور این پیامبر ایرانى را قدیم‏تر از این تاریخ دانسته و آن را به حدود سال 1000 ق.م داشته‏اند.(1)
تعالیم زرتشت(2)
دین زرتشت مانند بسیارى از ادیان دیگر به تحریف مبتلا شده و عقاید باطل و خرافات موهوم در آن راه یافته است.(3)
دینى که این پیامبر ایرانى تعلیم کرده، یک آیین اخلاقى و طریقه یگانه پرستى است. زرتشت خداى معبود و متعال خود را «اهورامزدا» لقب داده، یعنى خداى حکیم، که داراى عالم و خلاّق و نظّام طبیعت است. او مزدا را صاحب اهوراى حقیقى پنداشته و عبادت و پرستش را خاص ذات او قرار داده و وى را خداوند متعال و قادر و قاهر شمرده است که ذاتش به حکمت محض و خیر مطلق متّصف است.
او خود را پیغمبرى مبعوث از طرف اهورامزدا مى‏داند و در «گات‏ها» به کتاب آسمانى زرتشتى‏ها، تأکید مى‏کند که خدا او را برانگیخته و مأمور ساخته، و دین او بهترین و کامل‏ترین ادیان است.
زرتشت برخلاف نظریه بعضى از زرتشتیان متاخر، آفرینش تمام موجودات را برحسب مشیت و اراده متعال اهورامزدا مى‏دانست. در آیه آخر گات‏ها صراحتاً اهورامزدا را موجب و موجد نور و ظلمت - هر دو - مى‏داند.(4)
اهورامزدا اراده قدوسى علوى خود را به وسیله روحى مقدس و نیکو نهاد از قوّه به فعل درمى‏آورد که آن را «سپنتامینیو» نامیده است. اعمال الهى او نیز به دستیارى ارواح مقدس که «امشاسپنتا» گفته مى‏شوند اجرا مى‏گردد. این فرشتگان هر یک با حالت و صُور فعالیت ذات الهى نام و معنایى جداگانه دارند، چنان که یکى را وهومنه (بهمن) نامید که به معناى «فرشته پندار نیک و نهاد خوب» است. دیگرى را «آشا» (اردیبهشت) یعنى فرشته راستى و عدالت ، دیگرى را «خشترا» (شهریور) یعنى فرشته نیرو و قدرت کامل، دیگرى را «هورواتات» (خرداد) یعنى فرشته رسایى و کامروایى، دیگرى را «آدمایتى» (اسفند ارمذ) یعنى فرشته شفقت و لطف و بارورى و دیگرى را «امرتات» (مرداد) که به معناى بقا و جاودانگى است.
با آن که اهورامزدا در عرض جلال خود هیچ ضد و ندى ندارد، زرتشت معتقد است که در برابر هر نیکى یک بدى موجود است. چنان که در برابر راستى، دروغ و در برابر حیات، مرگ و در مقابل سپنتامینیو (روان پاک)، روح شدید و ناپاک (انگره مسینیو) جاى دارد.
نقطه اصلى و پایه اساسى اخلاق در آیین زرتشت بر این قاعده است که نفس آدمى، میدان نبردى واقعى میان خیر و شر است. اهورامزدا به آدمى آزادى عمل عطا کرده که عمل خود را برگزیند و بین صواب و خطا هر یک را بخواهد انتخاب کند، البته نیکان بدى را نمى‏پسندند.
آنچه از منطق و فلسفه زرتشت در کتب دینى مى‏توان استنباط کرد، این است که او خود آتش نمى‏پرستیده و بر آن عقیده‏اى که پیشینیان و نیاکان او بر آن بوده‏اند، نبوده است. هم چنین معتقدات او با آنچه بعدها آتش پرستان اخیر عنوان کرده‏اند، اختلاف دارد. و آتش را فقط رمزى قدوسى و نشانى گرانبها از اهورا مزدا مى‏دانسته است.(5)
دین زرتشتى نخستین مذهبى است که از جهان عقبى و قیامت سخن گفته و آخرالزمان را به مفهوم کامل خود طرح کرده است. برحسب تعالیم آن پیامبر ایرانى چون روزى این جهان هستى به آخر رسد، رستاخیز عام واقع خواهد شد و اهورامزدا پیروز خواهد گردید. در آن روز براى امتحان بدکاران و نیکوکاران جایگاهى پر از آتش و آهن گداخته، به وجود مى‏آید که بدان و زشتکاران را در آن جا خواهند افکند.
هورمدان خواه خوب یا بد، در روز قیامت از فراز پل چینوت (صراط) یعنى پل جدا کننده عبور خواهد کرد. این پل روى دوزخ قرار دارد و یک جانب آن به بهشت منتهى مى‏گردد. نیکوکاران به هدایت زرتشت از آن پل به سلامت خواهند گذشت و بدکاران در آن سرنگون خواهند شد.
«اوستا» کتاب مقدس زرتشتیان است که تفسیرى به نام «زند» دارد.
تاریخ نگارش قسمت‏هاى مختلف اوستا بر کسى معلوم نیست، چون توسط یک نفر نوشته نشده و در مدت زمانى طولانى گرد آمده است که از زمان زرتشت آغاز مى‏گردد و دوران هخامنشى تا ساسانى را دربرمى‏گیرد. این کتاب شامل چهار بخش اصلى است:
1. یسنا (مشتمل بر 72 فصل حاوى سرودها که گات‏ها جزء آن است)
2. ویسبرد (مجموعه‏اى از ادعیه و سرودها)
3. وندیداد (قانن و دستورهاى موبدان و مبیّن احکام عبادات و...)
4. یشت‏ها (شامل سرودهایى در تجلیل از فرشتگان و...)
مهم‏ترین قسمت اوستا گات‏ها است که گمان مى‏رود سرودهاى شخص زرتشت باشد و از نظر زبانى کهن‏ترین مکتوب شناخته شده ایرانى است.
در آیین زرتشت گر چه از گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک سخن گفته شده، اما از ارزش‏هاى اخلاقى و چگونگى دست یافتن به زندگى سعادتمندانه و این که گفتار و کردار و پندار نیک چه امورى هستند و چگونه مى‏توان به آنها دست یافت، سخنى به میان نیاورده است.
**********
1 - براى اطلاعات بیشتر رجوع کنید به منابع زیر: جان‏یى.ناس، تاریخ جامع ادیان، ص 453، فلیسین شاله، تاریخ مختصر ادیان بزرگ، ص 208 و 209 ادیان زنده جهان 270 - 227 ص 283 - 280، مسعودى، مروج الذهب، ج‏1، ص 229، دینورى، اخبار الطوال، ص 28، طبرى، تاریخ، ج 1، ص 561؛ ابن اثیر، الکامل، ج‏1، ص 146؛ شهرستانى، الملل و النحل، ص 124 و...
2 - اصل این بحث از کتاب تاریخ جامع ادیان، جان‏یى. ناس، ص 465 - 456 با تلخیص فراوان گرفته شده است.
3 - مورخان میان تعالیم زرتشت و آنچه که خود آن را زرتشت موبدان مى‏نامند تفاوت قائلند. زرتشت موبدان در حقیقت تحریفات و اضافاتى است که موبدان در آئین زرتشت انجام داده‏اند (در طى قرون متمادى). ر ک: مبلغى آبادانى، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، ج‏1، ص 332 - 330.
4 - در مطالعه اوستا هر چه از گات‏ها - که مربوط به زمان زرتشت است - دور مى‏شویم، از توحید و لحن اهورامزداى واحد و یگانه و زرتشتى که اهورامزدا را خالق همه چیز مى‏داند فاصله مى‏گیریم. بدین ترتیب در اواخر کتاب عهد ساسانى و مقارن با اسلام، به طور روشنى جهان به دو نیم مى‏شود و خداى واحد به دو بخش خیر و شر تقسیم مى‏گردد. ر. ک: تاریخ و شناخت ادیان 236/2/15: به نقل از تاریخ ادیان و مذاهب جهان، ج‏1، ص 341.
5 - در گات‏ها صراحتاً به آفریده (مخلوق) بودن نور و روشنایى و آتش اشاره کرده، چنان که مخلوق بودن آب را آورده است. بدین جهت معنا ندارد شأن مخلوق چون خالق باشد و هر دو معبود تلقى گردند. آتش و آب در دین زرتشت مقدس بوده‏اند.