▐★★★ ▐زيباترين سروده ها در وصف كريم آل الله ▐★★★ ▐

[║★║فاطمی║★║]

رمضان آمد و دارم خبرى بهتر از اين
مژده اي ديگر ولطف دگري بهتر از اين

گر چه باشد سپر آتش دوزخ ، صومم

ليك با اينهمه درام سپرى بهتر از اين

شب قدر رمضان ، گر چه بسى پر قدر است

دارد اين مه ، شب قدر و سحرى بهتر از اين

مولد لولو پاك مرج البحرين است

نيست در رشته خلقت گهرى بهتر از اين

مادرش فاطمه و باب گرامش على

چه كسى داشته ام و پدرى بهتر از اين

رست ، پيغمبر از ان تهمت ابتر بودن

نيست بر شاخه طوبى ثمرى بهتر از اين

اسوه خلق زمين ، فخر جوانان بهشت

مادر دهر نزايد پسرى بهتر از اين

گفت خالق فتبارك بخود از خلقت او

كلك ايجاد ندارد اثرى بهتر از اين

بگذر اهسته تر اى ماه حسن ، اى رمضان

عمر ما را نبود چون گذرى بهتر از اين

اثر صلح حسن نهضت عاشورا بود

امتى را نبود راهبرى بهتر از اين

زنده شد باز اين صلح موقت اسلام

نيست در حسن سياست هنرى بهتر از اين

لطف كن اذن زيارت كه خدا ميداند

بهر عشاق نباشد سفرى بهتر از اين

گر چه مشمول عنايات تو بوده است حسان

يا حسن ، كن به محبان نظرى بهتر از اين

[║★║فاطمی║★║]

ای علوی ذات و خدائی صفات
صدرنشین همه کائنات

سید سالار شباب بهشت
دست قضا و قلم سرنوشت

زادة طوبی و بهشت برین
نور خدا در ظلمات زمین

نورد دل ودیدة ختمی مأب
سایة از پرتو نور خدا

علت غائی همة ممکنات
عمر ابد داد به آب حیات

پاکترین گوهر نسل بشر
از همه خوبان جهان خوبتر

جد تو پیغمبر نوع بشر
جن و ملک بر قدمش سوده سر

صاحب عنوان بشیر و نذیر
بر فلک و حسی سراج منیر

آینة پاک که نور خدا
تابد از این آینه بر ما سوا

باب تو سرسلسله اولیاست
چشم پر از نور خدا مرتضی است

[║★║فاطمی║★║]

مادر تو دخت پیمبر بود
آیه­ای از سوره کوثر بود

پرده نشین حرم کبریا
فاطمه آن زهرة زهرای ما

عاشق کل حضرت سلطان عشق
خون خدا شاه شهیدان عشق

باز تو زیک گوهر و یک مادر است
ظل خدائی تواش بر سر است

آینه­ی ذات محمد نما
حسن خدائی حسن مجتبی

نام حسن روی حسن خو حسن
نور خدا چارمی پنجتن

آیة تطهیر به شأن شماست
حکم شما امراوللامر ماست

سینه سینای شما طور وحی
نور شما شاخه­ای از نور وحی

در رمضان ماه نشاط و سرور
ماه دعا ماه خدا ماه نور

نورفشان شد ز دوسو آسمان
در دو افق تافت دو خورشید جان

[║★║فاطمی║★║]

وحی خدا از افق ایزدی
نورحسن از افق احمدی

مشگ و گلابی بهم آمیختند
در قدح اهل ولا ریختند

ابرمضان از تو شرف یافته
نور تو بر جبهه او تافته

نیمه ماه رمضان عزیز
گیسوی مشگین تو شد مشگ بیز

نورخدا تافت در آن رویماه
خاصه از آن چشم بدشت سیاه

سرخی گل عکس گل روی تست
ظلمت شب سایه گیسوی تست

روز که خورشید درخشان صبح
سر زند از چاک گریبان صبح

ای رخ تو در رمضان بدر ما
هرسر موی تو شب قدر ما

دیده که بی نور تو شد کور به
سرکه به پای تو نه ، در گور به

بعد علی شاخص عترت توئی
وارث میراث نبوت توئی

[║★║فاطمی║★║]

مصلحت ملت اسلام و دین
کرد ترا گوشة عزلت نشین

هیچ گذشتی چو گذشت تو نیست
آنکه زشاهی بکشد دست کیست

صبر هم از صبر تو بی تاب شد
کوزه شد و زهر شد آب شد

بعد شهادت نکشید از تو دست
تیر شد و بر تن پاکت نشست

سبزه برآمد زگلستان دین
تارخ تو سبز شد از زهر کین

ریشة دین گشت همایون درخت
تا زتو خورد آن جگر لخت لخت

ملت اسلام که پاینده باد
مشعل توحید که تابنده باد

هر دو رهین خدمات تواند
شکر گذارنده ذات تواند

تا ابد ای خسرو والا مقام
بر تو و بر دین محمد سلام

کلک ریاضی که گهر ریز شد
زان نظر مرحمت آمیز شد

[║★║فاطمی║★║]

سرشك ديده‏ها مي‏بارد امشب
محبت از شما مي‏بارد امشب


ولايت، مغفرت، بركت، عنايت
ز عرش كبريا مي‏بارد امشب


شب وصل مناجاتي دلان شد
اجابت با دعا مي‏بارد امشب


كرامت مي‏نوازد سائلان را
سپهر هل اتي مي‏بارد امشب


به شوق مجتبي در خلوت خود
ببين چشم خدا مي‏بارد امشب


گشا چشم و صفاي ياسمن بين
خدا را مست ذكر يا حسن بين


خوش آن‏عشقي كز اسراروجوداست
جهان بي عشق تاريك و كبود است


تولّي و تبرّي اصل دين است
ملازم بودنش سر صعود است


ولايت جلوه در ماه خدا كرد
به لبهاي محبان اين سرود است


قسم بر ذات شهراللّه اعظم
حسن سر منشاء احسان وجود است


قسم بر صبر و مظلومي و غربت
حسن نشناس بدتر از يهود است


حسن مصباح راه متقين است
كه مي‏گويد مذّل المؤمنين است؟

[║★║فاطمی║★║]

جهان او را به غربت مي‏شناسد
فلك او را به رأفت مي‏شناسد

هواي نفس در صلحش نبوده
خدا او را به عصمت مي‏شناسد

سگي كه لقمه از دستش گرفته
وجودش را به رحمت مي‏شناسد

علي كه اشجع كرّار باشد
گلش را بر شجاعت مي‏شناسد

فضاي كوچه سرد مدينه
بحق او را به غيرت مي‏شناسد

ملائك صبر او را دوست دارند
طواف قبر او را دوست دارند

دل اين ايزد نما را مي‏پرستد
گل اين عطر وفا را مي‏پرستد

به خالش روزها در سجده هستند
شب اين ماه ولا را مي‏پرستد

اگر شرك است اين دل را بسوزيد
كه عمري مجتبي را مي‏پرستد

به دشنامي كه شامي عبد او شد
دعا نه ناسزا را مي‏پرستد

اگر باشد عذاب حق به دستش
دلم جُرم و خطا را مي‏پرستد

كه مي‏گويد كه او وجه خدا نيست؟
پرستيدن سزاي مجتبي نيست؟

[║★║فاطمی║★║]

من عبدم آن نگار بي بدل را
برم آن نام احلي من عسل را

به ياد آورده‏ام روزي كه بشكست
به دستان الهي‏اش هُبَل را

به برق خنجر حيدر نشانش
ادب آموخت آشوب جمل را

بحق آموخت درس حق شناسي
به روز امتحان امّ الدَّغل را

براي بغض او، اُمّ المعاصي
چرا كافي نداند اين علل را

دلش را خانه الحاد مي‏كرد
از آن مولا به زشتي ياد مي‏كرد

به خصم ساغر و پيمانه لعنت
به گلچين گل ريحانه لعنت

به آن هيزم به دستاني كه از كين
زدند آتش در ميخانه لعنت

به صيّاد قسي القلب بي رحم
كه صيدش را كشد در لانه لعنت

به آن دستي كه ياس فاطمي را
كند مسموم در كاشانه لعنت

به جسم لانه گونش خنده مي‏زد
به آن لبخند دژخيمانه لعنت

الهي دلبر دور از وطن، كو؟
شب جشن حسن، ابن الحسن كو؟

[║★║فاطمی║★║]

مسیر عشقبازان سوی یار است

زمین عشقبازی کوی یار است

به هر جان بنگری بینی خدا را
که دائم در تجلی روی یار است

اگر دعوت شدی در این ضیافت
زیمن مقدم نیکوی یار است

شب قدری که قرآن گشته نازل
همه قدرش زعطر بوی یار است

اگر دلها در این شبها خدایی است
بدان ماه مبارک مجتبایی است

حسن سرمایه ی زهرا و حیدر
مبارک سوره ی قرآن داور

دلیل برکت نسل محمد
حسن زیباترین تفسیر کوثر

پس از جد و اب و ام، مجتبی هست
برای چهارده معصوم، سرور

زیا محسن اگر حاجت بخواهی
قسم براو بده، با دیده ی تر

بود نزد خدایش آبرو دار
به نام او گنه از دوش بردار

خدا را شکر نامت بر لب ماست
که نام تو صفای مکتب ماست

حسینت بر تو ما را رهنمون است
رسیدن بر تو اوج مذهب ماست

اگر اهل مناجات خدایی
نگاه تو صفای هر شب ماست

نه که امشب، تمام عمر سوگند
حسن جان یا حسن جان یارب ماست

[║★║فاطمی║★║]

تو قرآن کریم و راستینی
خداوند کرم روی زمینی

تمام سوره ی المومنونی
که فرزند امیرالمومنینی

زتو کم خواستن نوعی گناه است
تو دست باز رب العالمینی

تو آنی که بدون شک بگویم
حسین و کربلا می آفرینی

تو با صلحی که اندر کوفه کردی
مسیر عشق را مکشوفه کردی