ما بي شناسنامه نيستيم

[سلام خدا]

ما بي شناسنامه نيستيم
از مردم جدا نمي باشيم، محل مهر جيره بندي قند و شکر ، مهر شرکت درانتخابات رياست جمهوري ، اولاد زجر کشيده ي آل عبا، فرزندان زندان هاي بي نام و نشان و حبس ها و دخمه ها ي فراموش .
ما بي شناسنامه نيستيم،
اهل قنوتيم، ساکن دهستان نيايش و بچه جنوب عشقيم. کبوتران قبا پوشي که بال در خون شهيدان کربلا نهاده ايم و عمري بر شاخه هاي مرثيه خوان ذبح بني آدم.
ما از امتزاج دو ايمان بدوي روستايي ، از تصادم دو عدم ساده به وجود آمده ايم.
با هيچ کس هيچ فرقي نداريم و منازمان را اول وقت مي خوانيم. ما محصول آن لحظاتي هستيم که خسته از بيل و رنجور از داس، خيمه ي دعايي برافراشته اند. ما ساده نشينان کاخ و يرانه ي فقر و فناييم. پنجره هايي که روبه سوي افق سبز توکل باز مي شوند. ما مثل کتابي در هر گوشه ي خاک و در هر لحظه از روزگار باز مي شويم و ديگران را از خود باخبر مي کنيم. ما مثل وضو ساده و پاکيم. عين افطار بي آلايش و معصوميم.
ما را ميشو د در هر گوشه مسجد پيدا کرد ، در هر حبس جستجو کرد، با هر دردي يافت. ما مثل تلاوت غمگينيم. مثل تکبير حالت خنجر داريم و دوستان ما شيران روز و پارسايان شبند.
از نوح به بعد تا کربلا و تا هويزه حضور داريم. پشت هر سنگي روييده ايم ، با هر بوته اي رسيده ايم، بر هر شاخي بر داده ايم. ما در ين آب و خاک سبز مي شويم،
ما بي شناسنامه نيستيم.