اهل کتاب(غیر مسلمان) بهشتی اند یا جهنمی؟

[moridenur]

بسم الله الرحمن الرحیم

لَيْسُواْ سَوَاء مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَآئِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللّهِ آنَاء اللَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ ﴿۱۱۳﴾
[ولى همه آنان] يكسان نيستند از ميان اهل كتاب گروهى درستكردارند كه آيات الهى را در دل شب مى‏خوانند و سر به سجده مى‏نهند (۱۱۳)




يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُوْلَئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۱۱۴﴾
به خدا و روز قيامت ايمان دارند و به كار پسنديده فرمان مى‏دهند و از كار ناپسند باز مى‏دارند و در كارهاى نيك شتاب مى‏كنند و آنان از شايستگانند (۱۱۴)

وَمَا يَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَلَن يُكْفَرُوْهُ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ ﴿۱۱۵﴾
و هر كار نيكى انجام دهند هرگز در باره آن ناسپاسى نبينند و خداوند به [حال] تقواپيشگان داناست (۱۱۵)

صدق الله العلی و العظیم

آل عمران

در قرآن کریم اشاره شده است که دین نزد خدا اسلام است:
ان الدین عند الله الاسلام-همانا دین نزد خدا اسلام است.


هرچند در یک تعریف از واژه اسلام میتوان صرف تسلیم در برابر خدا را مد نظر قرار داد:
آیه شهید مطهرى مى‏گوید: اسلام همان تسلیم است و دین اسلام همان دین تسلیم (در مقابل حق) است، ولى حقیقت تسلیم در هر زمانى شکلى داشته و در این زمان شکل آن همان دین گرانمایه پیامبر اسلام(ص) است. قهراً کلمه اسلام تنها بر آن منطبق مى‏گردد. به دیگر سخن: لازمه تسلیم خدا شدن، پذیرش دستورهاى او مى‏باشد و روشن است که همواره باید به آخرین دستور خدا عمل شود. آخرین دستور خدا همان است که آخرین رسول او آورده باشد.(اقتباس از مجموعه آثار شهید مطهرى، ج 1، ص 277)

اما قرآن صریحا اشاره دارد به اینکه:
و پیروی از سایر ادیان مورد پذیرش نیست:
و من یبتغ غیر الاسلام دیناً فلن یقبل منه-هر که جز اسلام دینى را بجوید، هرگز از او پذیرفته نشود.

در آیات 113 الی 115 سوره آل عمران نص صریح قرآن را در خصوص قبول اعمال و رفتار اهل کتاب بواسطه تقوای الهی اشان مشاهده می کنیم.
با این توصیف سئوال مطرح می شود:
آیا حقیقتا اسلام تنها دین مورد پذیرش در پیشگاه الهی است و سایر مومنان به ادیان الهی دیگر با ایمان به اینکه دیانتشان راهگشای ایشان و باعث هدایتشان است بهره ای از بهشت الهی نخواهند داشت و تمام در جهنم خواهند بود چون اسلام را نپذیرفته اند صرفا بواسطه اینکه در دین خود اصرار بر راهیابی داشته اند؟

[meshkaat]

بنام خدا

پيرو هر دين و پيامبرى تا قبل از آمدن دين و پيامبر جديد، موظّف است طبق دين خويش عمل نمايد و چنان چه پيش از تشريع دين جديد از دنيا برود، برابر با موازين همان دين بازخواست مى شود; مثلا يهوديان تا قبل از آمدن حضرت عيسى(ع)، وظيفه داشتند طبق آيين حضرت موسى(ع) رفتار كنند و كسانى كه قبل از آمدن حضرت مسيح(ع) از دنيا رفتند، طبق موازين دين يهود بازخواست خواهند شد و نيز مسيحيان تا قبل از تشريع دين اسلام، وظيفه داشتند بر اساس آيين مسيحيت رفتار كنند و كسانى كه قبل از نزول قرآن از دنيا رفتند، بر اساس آيين مسيحيت بازخواست خواهند شد.
پيروان هر دين با آمدن پيامبر و دين جديد (بر اساس روحيه عبوديت و بندگى) وظيفه دارند به دين جديد بگروند و طبق آخرين دستور الهى رفتار كنند; بنابراين با توجه به، موازين دين جديد بازخواست خواهند شد.
اين گونه افراد اگر از اسلام و حقانيت آن آگاه باشند ولى حق را نپذيرند گناهكارند و هرگز به بهشت وارد نمى شوند و گرنه از مستضعفانند كه از آيات 97ـ99 سوره نساء و 62 بقره و مانند آن ها استفاده مى شود، حسابرسى افراد مستضعف جدا از ديگران است.
مستضعفان افرادى هستند كه از نظر فكرى يا بدنى يا اقتصادى آن چنان ضعيف اند كه قادر به شناسايى حق از باطل نشوند و يا اين كه با تشخيص عقيده صحيح، بر اثر ناتوانى جسمى يا ضعف مالى و يا محدوديت هايى كه محيط بر آن ها تحميل كرده، قادر به انجام دادن وظايف خود به طور كامل نباشند و نتوانند مهاجرت كنند; مثلا در سرزمينى قرار گرفته اند كه اكثريت آنان كافر و قدرت به دست آنان است و عالم دينى هم وجود ندارد كه معارف دين را به آن ها برساند و يا محيط كفر و ترس اجازه نمى دهد به آن معارف عمل كنند و از سوى ديگر قدرت بيرون آمدن از آن جا و رفتن به محيط اسلام را هم ندارند و يا اين كه اصلا به ذهنش خطور نكرده كه دينِ حقّى وجود دارد. چنين كسانى مصداق استثناى آيه هستند و عفو و مغفرت خداوند متعال شامل حالشان شده، داخل دوزخ نمى شوند; بلكه در آن جا امتحان مى شوند و با اين امتحان، «شقى و سعيد» شناخته مى شود.(1)
********

1: الميزان،1، ج 5، ص 48

[meshkaat]

بنام خدا
از ديدگاه قرآن اسباب ورود به بهشت عبارت است از :
1 . ايمان و عمل صالح : (بقره ،82) .(به عنوان اصل و محور براى بقيه موارد كه در پى مى آيد .)
2 . تقوى : (مريم ،63)
3 . احسان و نيكوكارى : (مائده ،85)
4 . جهاد و شهادت : (توبه ،111)
5 . ترك هواپرستى : (نازعات ،40 و 41)
6 . پيشگامان در ايمان : (واقعه ،10)
7 . هجرت و جهاد : (توبه ، 22ـ20)
8 . صبر و تحمل در برابر سختى ها : (رعد ،22)
9 . اطاعت خدا و رسول : (نساء ،13)
10 . خودسازى و تزكيه نفس : (طه 75 ،76)
11 . اخلاص : (صافات ، 39ـ43)
12 . اهتمام به نماز : (معارج ،22ـ34) و.. .(1)
پس بايد ديد كه آيا شرايط ورود به بهشت را براي خودمان فراهم كرديم يا خير؟
*******
1: پيام قرآن،ج 6 ، ص 197ـ255

[mahdi]

بنام خدا
از ديدگاه قرآن اسباب ورود به بهشت عبارت است از :
1 . ايمان و عمل صالح : (بقره ،82) .(به عنوان اصل و محور براى بقيه موارد كه در پى مى آيد .)
2 . تقوى : (مريم ،63)
3 . احسان و نيكوكارى : (مائده ،85)
4 . جهاد و شهادت : (توبه ،111)
5 . ترك هواپرستى : (نازعات ،40 و 41)
6 . پيشگامان در ايمان : (واقعه ،10)
7 . هجرت و جهاد : (توبه ، 22ـ20)
8 . صبر و تحمل در برابر سختى ها : (رعد ،22)
9 . اطاعت خدا و رسول : (نساء ،13)
10 . خودسازى و تزكيه نفس : (طه 75 ،76)
11 . اخلاص : (صافات ، 39ـ43)
12 . اهتمام به نماز : (معارج ،22ـ34) و.. .(1)
پس بايد ديد كه آيا شرايط ورود به بهشت را براي خودمان فراهم كرديم يا خير؟:gig:
*******
1: پيام قرآن،ج 6 ، ص 197ـ255

سلام ببخشید تو این راههایی که فرمودید ولایت حضرت علی کجا است؟

[فالق الاصباح]

پیروان سایر ادیان بهشتی یا جهنمی؟
دیدگاه حضرت امام خمینی (ره)

امام راحل در موردی از بحث مکاسب محرمه، به حقایق مهمی‌در باره پیروان ادیان دیگر اشاره می‌کند که نشان دهنده عمق اندیشه آن یگانه دوران است. وی در بحث خویش، پیروان ادیان را به عوام و غیرعوام تقسیم می‌کند و می‌گوید:
اما عوام آنان، پس ظاهر است که خلاف مذاهبی که دارند، به ذهنشان خطور نمی‌کند، بلکه آنان، مانند عوام مسلمانان، به صحت مذهب خویش و بطلان سایر مذاهب قطع دارند. پس همان طور که عوام ما، به سبب تلقین و نشو و نما در محیط اسلام، به صحت مذهب خویش و بطلان سایر مذاهب علم دارند، بدون این که خلاف آن به ذهنشان خطور کند، عوام آنان نیز چنین هستند و این دو گروه از این جهت تفاوتی ندارند. و قاطع در پیروی از قطع خود معذور است و نافرمان و گناهکار نیست و نمی‌توان او را به موجب این پیروی عقاب کرد. [1]
از دیدگاه امام، غیرعوام آنان نیز از نظر تلقین پذیری و جازم شدن به مذاهب باطل خویش با عوام فرقی ندارند، ولی ایشان معذور نیستند; شاید به موجب این که تکلیف عالم سنگین تر است و به بیان شیوای حضرت امام جعفر صادق (ع)، «هفتاد گناه از جاهل بخشیده می‌شود پیش از این که از عالم، یک گناه بخشیده شود.»[2]وی در باره پیروان غیرعامی‌ادیان دیگر می‌گوید:
اما غیرعوام آنان، غالبا به واسطه تلقیناتی که از آغاز کودکی و نشو و نمایشان در محیط کفر وجود داشته است، به مذاهب باطل خویش جازم و معتقد شده اند، به گونه ای که هرگاه چیز مخالفی به آنان برسد، آن را با عقول خویش که از آغاز نشو و نما بر خلاف حق پرورش یافته است، رد می‌کند. پس عالم یهودی یا مسیحی، مانند عالم مسلمان، ادله دیگران را صحیح نمی‌داند و بطلان آن ادله برای وی مانند ضروری شده است; زیرا مذهب او نزد خودش ضروری است و خلاف آن را احتمال نمی‌دهد. [3]

[فالق الاصباح]

ولی در عین حال، نباید از عناد و تعصب برخی از پیروان ادیان باطل غافل بمانیم.
آری، در میان آنان کسی مقصر است که خلاف مذهب خود را احتمال بدهد و از روی عناد یا تعصب، ادله آن را بررسی نکند، همان طور که در آغاز اسلام، کسانی در میان علمای یهودی و مسیحی چنین بودند. [4]
حضرت امام در پایان، دیدگاه خود را چنین جمع بندی می‌کند:
خلاصه این که کفار، مانند جهال مسلمانان، برخی قاصرند و آنان اکثریت دارند و برخی مقصر. و تکالیف، از اصول و فروع، بین همه مکلفان از عالم و جاهل، قاصر و مقصر، مشترک است و کفار به سبب اصول و فروع عقاب می‌شوند، ولی با اقامه دلیل بر ضد آنان و نه به طور مطلق. پس همان طور که عقاب مسلمانان به سبب فروع به معنای این نیست که آنان خواه قاصر باشند و خواه مقصر، عقاب می‌شوند، کفار نیز به حکم عقل و اصول مذهب عدل دقیقا چنین وضعی دارند. [5]

[فالق الاصباح]

اگر بتوانیم بگوییم که تغییریافتن عبارت آغازین رساله توضیح المسائل یعنی «عقیده مسلمان به اصول دین باید از روی دلیل باشد» در برخی از چاپهای رساله امام به عبارت «مسلمان باید به اصول دین یقین داشته باشد» به مقتضای این دیدگاه بوده است، ولی در هر صورت باید به این واقعیت توجه داشیم که آن حضرت بسیار دقت می‌کرد سایر نظریات علمی‌خود را به فقه سرایت ندهد و به همین دلیل، در هیچ یک از آن احکام فقهی وی که ممکن بود تحت تاثیر دیدگاه فوق قرار گیرد، مانند مساله طهارت غیرمسلمان و احکام اهل ذمه، عدولی از اقوال مشهور دیده نمی‌شود.


[1]. (المکاسب المحرمة، قم: المطبعة العلمیة، 1381ق.، ص 133.)
[2]. (اصول الکافی، ج 1، ص 47.)
[3]. (المکاسب المحرمة، ص 133.)
[4]. (همان، ص 134.)
[5]. (المکاسب المحرمة، ص 134.)

منبع:http://www.cloob.com/club/article/li...h/wrapper/true