حضرت امام روح الله الموسوی الخمینی(ره)

[عماد المقاومه]

سلام
در این مبحث اگر خدا یاری کنه کراماتی از پیر میکده انقلاب حضرت امام خمینی(ره) برای شما ارسال می کنم.
امیدوارم خداوند به همه ما توفیق ادامه راه حضرت امام که ادامه راه اهل بیت است عنایت بفرماید.

[سرباز ولایت]

دوست عزیز سلام

واقعيت چيست؟ واقعيت اين است که 24 سال است در اين کشور انقلاب اسلامي واقع شده و از ميان واقعيتها، حق اين است؛ يعني آن بايد الهي که تحقق داده شده اين است که انقلاب اسلامي تحقق داده شده است و از پسِ انقلاب اسلامي مي خواهد حکومت اسلامي بيايد؛ از اين منظر که بنده به امام(ره) نگاه مي کنم خيلي تعجب مي‏کنم ايشان چه کسي بود! ايشان منادي ظهور بود؛ ايشان باز کننده درب به سوي ظهور بود؛ ايشان پيش قراول حوادث قبل از ظهور بود؛ ايشان منادي زمينه سازي قبل از ظهور بود؛ به هيچ عالِمي در اين هزار و چندين ساله اجازه و توفيق چنين کاري داده نشد.

امام خميني(ره):...... نور خدا درکشور جلوه گر شده است قدر اين جلوه الهي را بدانيد../ صحيفه نور ج15 ص 442

[عماد المقاومه]

حجت الاسلام والمسلمین سجادی:
ما در یک سالی ، حدود ده دوازده نفر از رفقا مهیا بودیم که به سفر حج برویم. شب از طرف امام پیغام آوردند که : «رفقای ما امسال به حج نروند.»
با اینکه این حرف برایمان غیر منتظره بود ، اطاعت امرشان را کرده و به حج نرفتیم ، که همان سال آن آتش سوزی عظیم اتفاق افتاد.


(سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی(ره))

[عماد المقاومه]

يكي ازفرماندهان جنگ نقل ميكنه يه روز تو سنگر بين حالت خواب وبيداري ديدم آقا امام زمان واردسنگر شدند

وبه من گفتند 5پيام دارم كه اونها رو به عرض امام خميني(ره)برسون .وپيامها روبرام گفت.ميگه بعد ازمدتها من اون

قضيه گفتن پيام روفراموش كردم .يه روز كه خدمت امام رسيده بود بعد ازتشريح مسائل جنگ وقتي همه بيرون

رفتند امام به من گفت تو بمان. وقتي همه رفتند به من فرمودند 5پيامتو بگو.. كه من همه قضيه يادم افتاد وگفتم.!!

[عماد المقاومه]

آيت الله طالقاني نقل ميكنند كه روز 22بهمن كه اوضاع خيلي خراب شده بود امام خميني(رض) رفتند توي يك اتاق وسجاده

انداختند ومشغول رازونياز شدم. ميگه وقتي صدايم زدند رفتم تو وديدم تمام سجاده خيس اشك وعرق شده .ميگه

فرمودند: كه به مردم بگيد به خيابون ها بريزين. ميگه گفتم آقاجان حكومت ديوانه است همه رو قتل وعام ميكنه

فرمودند: گفتم بريزيد به خيابونها هيچ اتفاقي نمي افته.ميگه تاسه بار اصرا كردم كه يك مرتبه امام فرمودند

:اگردستورازجاي ديگه باشه چي؟ميگه گفتم چشم .والحمدالله اون روز يه قطره خون برزمين ريخته نشد.

[عماد المقاومه]

آيت الله اشراقي داماد امام نقل ميكنه كه تونوفل لوشاتو به دليل ازدحام جمعيت ملاقات كننده با امام وترس ازترور شبها بعدازساعت 11 كسي روراه نمي داديم .يه شب يه جوان خوش سيمايي اومد درخونه (بعدازساعت11) و تقاضاي ملاقات امام روداشت ولي بهش گفتم كه ساعت از11 گذشته وامام كسي رونمي پذيرند هرچه اصرار ميكرد من بهش اجازه ندادم .نهايتا گفت:به حاج روح الله بگوييد كه حركتش مورد تاييد وحمايت ماست فردا به ايران برود.ميگه من كه رفتم تو امام مشغول صحبتهاي مهمي با نزديكان بودند .برخلاف هميشه سوال كردند كي بود؟من اون اسمي كه اون جوان گفته بود گفتم. امام سرووضعشون رو مرتب كردند وگفتند بگيد بفرمايند .ميگه گفتم :
آقاردشون كردند.يه مرتبه امام يك نگاه پرازغضب به من كردند كه من گفتم اين چنين فرمودند وبراشون حرفهاي اون جوان روگفتم .ميگه امام فرمودند فردا به ايران مي رويم! بعدها فهميدم اون .......

[عماد المقاومه]

حجه السلام و المسلمين شيخ حسين انصاريان :يكي از دوستانم كه از افراد مومن و مورد وثوق و عاشق امام است‘ برايم نقل كرد: مريضي در خانواده داشتند در سال 1364 كه از علاج او ناميد بودند به توسط يكي از سپاهيان آشنا نيم خورده آب حضرت امام را گرفتند و به آن مريض دادند و او در ميان بهت و حيرت خانواده شفا گرفت و اين مساله و نظاير آن از حضرت ايشان تعجبي نداشت . بالاترين كرامت و خارق عادت او خبر هايي بود كه از سال اول نهضت به وسيله اعلاميه ها و سخنراني ها از اوضاع رژيم ايران و جهان و پيروي حق بر باطل دادند و يك خبر جز چيزي كه آن انسان الهي اعلام كرده بود واقع نشد. المومن ينظر بنور الله

[عماد المقاومه]

حجت الاسلام نصر الله شاه آبادي: قبل از تشرف فر مايي امام به نجف ‘ شبي در خواب ديدم كه در ايران‘ آشوب و جنگ است ‘ به خصوص در خوزستان . سر تمام نخلها ي خرما يا قطع شده و يا سوخته بود‘ و در اين جنگ يكي ازنزديكان من شهيد شده بود- اين جنگ طولاني با پيروزي ايران تمام شد در تمام مدت خواب من خيال مي كردم جنگ ميان حضرت سيد الشهدا و دشمنانش است. وقتي جنگ تمام شد پرسيدم: "آقا امام حسين (ع) كجايند ؟ طبقه ي بالا ي ساختماني را نشان دادند كه دو تا اتاق داشت. من به آنجا رفتم و خدمت حضرت سيد الشهدا (ع) مشرف شدم. در همين حين از خواب بيدار شدم . پس از تشرف فر مايي امام به نجف‘ اين خواب را براي ايشان تعريف كردم. ايشان گفتند: در اين جريان ها واقع خواهد شد. عرض كردم چطور آقا؟


فرمودند: بالاخره معلوم مي شود ". من اين حرف امام و خواب را فراموش كردم تا اين كه زمان جنگ فرا رسيد. و من به جبهه رفتم. در جبهه نا گهان چشمم به نخلستانها يي افتاد كه سر هاي نخلها يا قطع شده بود و يا سوخته بود. در آن زمان به ياد صحبت هاي امام و آن خواب افتادم و در ارديبهشت 1363برادرم حاج آقا مهدي به شهادت رسيدو جريان خواب و صحبت هاي امام در ذهنم آمد.

[عماد المقاومه]

حجه السلام و المسلمين جلالي خميني: دوستي مي گويد كه زمان آمدن اما خميني(ره) از پاريس‘ در بهشت زهرا فردي را ديدم كه مردم را كنار مي زند و براي ديدن امام بي تابي مي نمود. و ضعيتي تقريبا غير عادي داشت كه مجبور شدم علت اين بي تابي و تلاش را از وي جويا شوم . در جواب گفت: من داستاني دارم كه شما نمي دانيد. زمان زنداني بودن حضرت امام ‘ من سرباز بودم و يكي از دوستانم كه مسئول سلول حضرت امام بود‘ ظاهرا آقا را نمي شناخت ‘ برايم تعريف مي كرد كه من از اين سيد چيز هاي عجيبي ميبينم. درون سلول بعضي اوقات نماز مي خواند . پاره اي وقت ها او را در سلول نمي ديدم ‘ قفل در سلول را باز مي كنم و به جستجو مي پردازم و او را نمي بينم . درب را قفل مي كنم ولي بعد از دقايقي مي بينم كه در سلول است و نماز مي خواند . خلاصه به پيشنهاد ايشان جايمان را عوض كرديم و من زندانبان آقا شدم. اوايل آن بزرگوار را نمي شناختم ولي بر اساس بيانات دوستم كنجكاوي به خرج مي دادم. من هم عينا همان صحنه هارا مشاهده مي كردم اگر چه درب زندان سلول بسته بود ‘ اما ايشان را در سلول نمي يافتم. اين مشاهدات مرا متوجه عظمت شخصيت آن بزرگوار كرد و بالاخره توفيق نصيب شد و آن حضرت را شناختم. زماني كه از ارادت و علاقه من به آقا آگاه شدند مرا دستگير كردند و شكنجه و آزار دادند از جمله ي آن اين بود كه ناخون هايم را كشيدند.

[عماد المقاومه]

شهيد محراب آيت الله صدوقي:

ما مسافرت هايي با امام كرده ايم . در مسافرت به مشهد يك اخلاق پدرانه اي نسبت به ما مبذول مي داشتند. وقتي از ارض اقدس بر مي گشتيم در بين راه روسها براي بازرسي جلوي ماشين مارا گرفتند . در آن زمان قسمت هايي از ايران زير نظر دولت هاي شوروي و آمريكا و انگلستان بود. همگي پياده شديم و چون امام از اول تكليف مراقب نماز شب بودند و اين عمل صدرصد از ايشان ترك نشده ‘ بعد از پياده شدن خواستند كه نماز شب بخوانند. آن جا وسط بيابان بود و آبي وجود نداشت. يك وقت نگاه كرديم كه ابي جاري شده ايشان آستين بالا زد وضو گرفت . بعدا نفهميدم كه تا ايشان نمازش تمام شد آب بود يا نه و مادر آن سفر چنين كرامتي از ايشان ديديم.