به نظر شما داشتن ماهواره اشکال داره؟

[آساره]

سوالای خیلی زیادی ذهنم رو مشغول کرده.یکیش در مورد ماهواره هستش.اینکه داشتنش واینکه اگه به آهنگاش گوش بدی و فقط گوش بدی اشکال داره؟و نظر در مورد ورزش ایروبیک چون همش حرکات موزونه و با آهنگ تند همراهه!!!!!!!

[ali1107]

به نظر این حقیر نوع استفاده مهم است که هدف آموختن باشد یا لذت بردن برای مثال شبکه کوثر و یا الزهرا بسیار مفید می باشد ولی خوب استفاده از این ظرف برای سایر افراد خانواده متناسب ظرفیت بایستی لحاظ گردد و از محدودیتهای تعبیه شده نیز استفاده نمود

[مینیاتور]

دقیقاباali 107l,موافقم...نوع وهدف استفاده تعیین کننده است

[نگاه]

منم با دوستان موافقم.
هدف استفاده از ماهواره مهمترین چیزه...
البته ممکنه یک فرد با هدفی خوب ماهواره داشته باشه اما بعد مدتی هدفش تبدیل به هدفای بدر بشه.

[parsa]

به نام خدا و سلام بر دوستان
پاسخ این سوال رو به دو صورت عرض می کنم.

مختصر:

ماهواره وسیله ای است مشترک. یعنی قابلیت استفاده در حرام و حلال را دارد.

اما برای اینکه ببینیم این استفاده برای من (نوعی) چه حکمی دارد، باید به چند سوال پاسخ داد:

وظیفه و موقعیت فروشنده و خریدار چگونه است؟
شخص استفاده کننده کیست و چه موقعیتی دارد؟
قصد او چیست؟
در چه زمینه ای استفاده می شود؟
آیا برای اطرافیان ایجاد مشکل و مزاحمتی ایجاد نمی کند؟
آیا از نظر قانون حکومتی منعی برای آن نیست؟
و...

اگر در همه این موارد هیچ مشکلی نباشد، استفاده از ماهواره بلامانع هست. مثل خیلی از وسایل دیگه که کاربرد مشترک (حرام و حلال) دارند و در مواردی برای اشخاصی مجاز، و برای اشخاصی دردسر ساز و غیرمجاز هست.

------------------------

توضیح:

ماهواره در اصطلاح فقهی، «موضوع» هست.

فقها معمولا روی موضوع بحث نمی کنند، بلکه حکم رو بیان کرده و تشخیص موضوع رو به عهده مکلف میذارن. مگر در موارد خاص که خود موضوع، مورد سوال و شبه ناک هست.
به عبارت دیگه، مواردی که مکلفین در تطبیق حکم بر موضوع دچار مشکل و تردید هستند، در این موارد فقها وارد موضوع هم میشن.

ماهواره نیز از این قسم هست.
لذا هم از جنبه شرعی، و هم از جنبه قانونی باید مورد بررسی قرار بگیرد.



بحث اول:


ما در فقه بحث جامعی به نام «مکاسب محرمه» داریم که مصادیق خرید و فروش حرام در آن معین شده است.

این حرمت دو گونه است:
حرمت وضعی
حرمت تکلیفی

حرمت وضعی به معنی باطل بودن معامله و خرید و فروش است که در نتیجه مال کسب شده نیز حرام و مصداق «اکل مال به باطل» است.
حرمت تکلیفی نیز به معنای معصیت در فعل (کار انجام شده) است. اعم از این که اصل معامله و خرید و فروش باطل باشد یا نباشد.

بنابراین حرمت گاه هم وضعی هست هم تکلیفی
و گاهی مختلف. (یعنی تکلیفا حرام است نه وضعا، وضعا حرام است نه تکلیفا)

که در مجموع سه صورت می شود.


از طرفی دیگر مصادیق تعریف شده در مکاسب حرام نیز سه نوعند:

1- چیری که ارزش مالی عرفی ندارد در واقع این نوع بیع مصداق غبن است.
2- مالی که عرفا معمولا منحصر به استفاده حرام است. مثل: شراب و آلات قمار (که در واقع این قسم را می توان به همان قسم اول بر گرداند و نوعی از آن دانست و گفت چیزی که انحصار آن در حرام است در واقع ارزش مالی شرعی ندارد.)
3- مالی که موجب اعانت به ظالم یا گمراهی دیگران شود. مثل کتاب های ضاله و انحرافی یا فروختن سلاح به دشمنان یا فروختن مدارک و اطلاعات محرمانه و...

حرمت وضعی در این سه نوع قطعی است و فرقی بین حقیقی یا معاطاتی بودن بیع و معامله نیست.

(منظور از معاطات، بیعی هست که بدون خواندن صیغه مخصوص انجام می گیره و میشه گفت غالب و بلکه تقریبا تمام معاملات روزمره مردم از این نوع هست.)


ولی حرمت تکلیفی بستگی به نیت دارد که مال به چه نیتی فروخته شود.

مثلا در قسم سوم ممکن است شخصی کتاب ضاله ای و منحرف کننده ای را بخرد که به آن جواب دهد و آن را رد کند و فروشنده نیز به همین نیت آن را بفروشد. در اینجا حرمت تکلیفی وجود ندارد.

یا در قسم دوم ممکن است که شخص شراب را بخرد که بخواهد آن را تبدیل به سرکه کند و بایع (فروشنده) نیز آن را به همین نیت بفروشد.

در قسم اول نیز اگر نیت مغبون کردن طرف باشد حرمت تکلیفی نیز اضافه می شود.



بحث دوم:


جایی است که فروش مال حرمت وضعی ندارد. یعنی به گونه ای است که هم می توان از آن استفاده حلال کرد و هم حرام. مثل خرید و فروش انگور یا چوب و فلز و...

شخصی انگور می خرد تا آن را تبدیل به شراب کند یا چوب و تخته و... می خرد تا آن را تبدیل به آلات قمار نماید. در این صورت چون مال فروخته شده دارای جنبه و استفاده حلال و معقول نیز هست، فروش آن حرام نیست هر چند فروشنده احتمال بدهد که ممکن است خریدار بخواهد از آن استفاده حرام بکند یا آن را تبدیل به وسیله ای کند که استفاده آن منحصر در حرام است.

(ولی اگر یقین به این امر داشته باشد، فروش مال معصیت و حرمت تکلیفی دارد. چون اعانت و کمک به گناه محسوب می شود. ولی به هر حال حرمت وضعی و بطلان معامله بنا بر اقوی ایجاد نمی شود.)

تجهیزات ماهواره ای از این قبیل است.
یعنی استفاده آن منحصر در حرام نیست بلکه وجه استفاده معقول و شرعی نیز گستره زیادی در آن دارد.

لذا اگر فروشنده نداند که خریدار چه نوع استفاده ای می خواهد از آن کند، حرمت تکلیفی یا وضعی برای او نیست. (هر چند که از لحاظ قانونی جرم محسوب شود)

درست مثل بحث فروش مواد مخدری که جنبه استفاده معقول هم در آنها هست.
مثلا: تریاک ماده ایست که هم کاربرد درمانی و مسکن آور دارد و هم مصرف نابجای آن می تواند موجب اعتیاد وضرر از جنبه دیگر شود. لکن همین وجه درمانی و معقولی که در آن وجود دارد خرید و فروش آن را از لحاظ شرعی جایز می کند هر چند که قانون بنا به مصالح عمومی و بحث اعتیاد آن را قدغن کرده و جرم محسوب نماید.

(البته سوء تفاهم نشه! همانطور که عرض شد اگر فروشنده یقین داشته باشد (یا حتی احتمال و ظن قوی بدهد) خریدار این وسیله یا مواد رو در کار حرام میخواد استفاده کنه، فروشش بر او جایز نیست. و ضمنا، ما در این مقام فقط در بیان مساله شرعی صرف هستیم. مسلما چیزی که از لحاظ قانون حکومت اسلامی خرید و فروشش به سبب ملاحظاتی ممنوع هست، شرعا نیز مجاز نیستیم.)

این بحث در مورد فروشنده است.

اما خریدار اگر از خرید چیزی قصد گناه داشته داشته یا بداند که به گناه می افتد، برای او حرمت و معصیت می آورد. چون اقدام به کاری کرده که خود را در معرض ارتکاب به گناه قرار دهد. هر چند که استفاده حلال نیز مد نظر باشد.

با توجه به جنبه های تصویری غیر شرعی و موسیقی های حرام که بخش عمده ای از برنامه های ماهواره ای است، کمتر کسی است که در عمل بتواند ادعا کند که در استفاده از آن به گناه نمی افتد!! یعنی بگه من فقط از برنامه های مفید و شرعیش استفاده می کنم و غالب دیگر برنامه ها رو تماشا نمی کنم.

حتی بر فرض اگر هم اینطور باشد، باید ملاحظه اطرافیان را هم داشته باشد.
یعنی فرضا خود این شخص فقط استفاده حلال و شرعی می کنه، ولی وجود ماهواره در منزلش باعث میشه فرضا همسر و فرزندانش به گناه بیفتند و...!

اگر موارد بالا که ذکر شد رعایت شود، استفاده از ماهواره مشکل شرعی ندارد و خرید و فروشش هم از نظر شرعی غیرمجاز نیست.

اما اینکه از نظر قانونی مجاز نیست، چطور؟؟؟
(در بحث بعدی می آید.)



بحث سوم:


فرق ممنوعیت شرعی وحکومتی:

بعضی حرمت ها صرفا جنبه شرعی دارند. (به خاطر غالب بودن مفسده شخصی یا شخصی و نوعی). مثل حرمت شرب خمر و حرمت زنا و ربا و....

بعضی ممنوعیت ها و حرمت ها، قانونی و حکومتی اند. (به خاطر ایجاد نظم یا جلوگیری از ضرر و مفسده جمعی ونوعی).

که این خود دو نوع است:

1- تخلف در بعضی از این قوانین حکومتی حرمت شرعی نیز دارد. مثل عبور از چراغ قرمز که علاوه بر تضییع حق دیگران، اقدام بر جان و مال خود و دیگران محسوب شده و هر اقدامی که خوف اضرار مالی و جانی بر خود و دیگران داشته باشد، شرعا حرام است.
2- آنکه تخلف از حکم حکومتی و قانونی نه از جهت ضرر یا مفسده های خصوصی است، بلکه دلیل محدودیت و ممنوعیت قانونی این است که جلوی مفسده های احتمالی نوعی و عمومی گرفته شود و تاثیر این قانون صرفا آن است که قانون این حق را برای خود ایجاد کند که اشخاص متخلف را مجازات یا جریمه کند.


قطعا بحث ماهواره که یک استفاده شخصی و در چهاردیواری خانه هاست از لحاظ شرعی تکلیفش مربوط به خود اشخاص است نه قانون. (و جنبه استفاده شخصی و حکم آن در مباحث قبلی بیان شد.)
ولی از آنجا که ممکن است بعضی از آثار سوء استفاده حرام در افرادی که از لحاظ شرعی بی بند و بار و غیر مقید محسوب می شوند به درون جامعه و بیرون از محیط شخصی نیز کشیده شود، قانون می آید وبحث ممنوعیت ماهواره را به طور عمومی اجرا می کند که صرفا این ممنوعیت فقط قانونی است و بحث شرعیت آن بستگی به نوع استفاده هر شخص از این مقوله دارد. (که در مباحث قبلی قبلا بیان شد.)


نکته آخر: صرف نظر از همه این مباحث، از لحاظ واقع و وجود دلیل فقهی، انجام مقدمه گناه تا زمانی که شخص مرتکب گناه نشده باشد، مورد عفو است.



بحث چهارم:


طبق مباحث قبلی، اگر وظیفه خود دانستم که استفاده از ماهواره برای من نوعی مجاز نیست، حالا اگر قبلا خریده بودم و الان قصد فروش اون رو دارم، وظیفه و تکلیفم چیست؟

باید به بحث دوم در مباحث قبلی رجوع کرد.
یعنی شرایط فروشنده و خریدار لحاظ بشه که هیچ کدام منع شرعی از فروش و خرید نداشته باشند.

[ramila]

هوالحق

زیباست که امکانات و شرایط گناه آماده باشه اما گناه نکنیم
ماهواره باشه و گناه نباشه زیباتره وباارزش تر...

یاعلی

[سلام خدا]

درسته که امکان گناه باشه و گناه نکنی خیلی قشنگه، اما داشتن همچین وسیله ای مثل داشتن یه تیغ دو لبه س! مفیده اما نه واسه هرکسی. ریسک کردن توی این کار خیلی خطرناکه. میشناسم آدم های به قول خودشون خودساخته ای ! که....

[امير]

قطعا نوع استفاده تعيين كننده درست يا غلط بودنه ، براي برخي بسيار ضروري و براي عده اي بسيار مضره

[لوتي]

به نظر بنده آوردن چنین وسیله ای تو کانون خانواده خطرناکه مگر اینکه تنها به شبکه های اسلامی دسترسی داشته باشه.....

[آسمان خاكي]

هرچقدر تلوزيون و راديو بد است ماهواره هم بد است و بالعكس هرچقدر ايندو خوبند آن هم خوب است . بسته به شعور و عقل و دين و وجدان انسانها در استفاده از وسايل دارد .