قمه زنی

[رویای سبز]

سلام میشه یک نفر با دلیل ثابت کنه قمه زنی گناه داره؟من میخوام یک نفر رو از این کار منع کنم ولی نمی تونم.چون میگه مرجع تقلید من نظر صریحی در این باره نداده.هر چی دلیل عقلی میارم میگه تو از مرجع تقلیدم عالم تر نیستی.دلیل این کار رو هم این طور توضیح میده که چون حضرت زینب سرشون رو به محمل کوبیدند ما هم روز عاشورا باید خون از سرمون جاری بشه.لطفا کمک کنید.

[مجیب]

دلایل قمه زنی :
مدعیان قمه زنی برای اثبات جواز قمه زنی خود به دلایلی استدلال می کنند که در اینجا به نقد بررسی این دلایل پرداخته می شود :
1) : افسانه سر به محمل کوبیدن ( تقریر معصوم )
قمه زنان به این روایت دروغ استناد کرده و می گویند : اگر قمه زنی و سرشکافتن در عاشورا و عزای سید الشهداء جایز نیست پس چرا حضرت زینب ( س ) سرش را به چوب محمل کوفت و سر و صورت خود را آغشته به خون کرد . دو استدلال برای قمه زنان وجود دارد :
اول اینکه چون حضرت زینب پرورش یافته دامان وحی بوده و نافرمانی خدا را انجام نمی دهد اگر کاری از او سر زده می توان مجاز بودنش را استنباط کرد .

دوم اینکه مگر امام سجاد ( ع ) که امام معصوم بوده همراه حضرت زینب ( س ) نبود و این اقدام عمه را ندید آیا سکوت امام معصوم در اینجا نمی تواند در تاٌیید و تقریر این عمل باشد ؟ تقریر معصوم نیز حجت است .

اما اصل ماجرا چنین است که فردی بنام " مسلم جصاص(گچکار) " نقل می کند : به هنگامی که در حال بازسازی دروازه اصلی شهر کوفه بوده هیاهویی می شنود و به سمت هیاهو حرکت کرده و می بیند که اسرای واقعه عاشورا در کجاوه بودندو در این هنگام سر بریده امام حسین ( ع ) را بالای نیزه بردند که حضرت زینب با مشاهده سر بریده برادر ، سر خود را از فرط ناراحتی به چوب محمل می کوبد چنانچه خون از زیر مقنعه اش جاری شد . و با چشم گریان اشعاری را قرائت کردند(ناسخ التواریخ ، ج 6 ، ص 54 و 55) .

این مطلب برگرفته شده از کتابی بنام " نورالعین فی مشهد الحسین " می باشد که نویسنده آن مشخص نیست و تنها به ابراهیم بن محمد نیشابوری اسفراینی نسبت داده می شود که شخصی اشعری مذهب و شافعی مسلک بود و بسیاری از علما در بی اعتبار بودن آن صحه گذاشته اند .

چنانچه محدث بزرگوار مرحوم شیخ عباس قمی صاحب مفــاتیح الجنـــــــان بیان می کند که : نسبت سر شکستن به حضرت زینب بعید است چون ایشان عقیله بنی هاشم و صاحب مقام رضا و تسلیم است(منتهی الآمال ، ج 1 ، ص 75 ) . وی سپس با استناد به کتابهای معتبر می نویسد که اصلاً محمل و هودجی در کار نبود تا آنحضرت سرش را به آن بکوبد .

همچنین عالم بزرگوار آیت اله حاج میرزا محمد ارباب نیز در خصوص بی اعتبار بودن کتاب نورالعین و بی اساس بودن گفته های مسلم جصاص تاکید دارد(الاربعین الحسینیه ، میرزا محمد ارباب ، چاپ اسوه ، ص 232) .

به دلایل زیر این خبر اساس و پایه ای ندارد :
الف )- تنها در کتاب نورالعین نوشته شده که طبق آنچه گفته شد بی اعتبار است . و در سایر کتابهای معتبر دینی این مطلب گزارش نشده است .
x
ب ) - سند ندارد و به عبارت دیگر راویان آن در جایی ذکر نشده است .

ج ) - در اشعاری که به حضرت زینب نسبت داده اند مصرعی آمده که در آن حضرت خطاب به امام حسین ( ع ) می فرمایند : " اگر با من حرف نمی زنی لااقل با دختر صغیر خود فاطمه سخن بگو " . در حالی که بنا به تصریح همه مورخان اسلامی ، فاطمه بنت الحسین که فاطمه کبری هم خوانده می شود در آن زمان ( حادثه عاشورا ) زن بزرگ و شوهر داری بود که همسرشان حسن بن حسن ( ع ) معروف به حسن مثنی بوده و در روز عاشورا پس از آنکه زخمهای فراوانی برداشته بودند از مرگ نجات یافت . و از دختر دیگری بنام فاطمه که صغیر بوده ، در کاروان اسرا نام برده نشده است و آنکه در میان روضه خوانان بنام فاطمه صغری معروف است به قول خود روضه خوانان به علت بیماری در مدینه مانده بود و در حماسه عاشورا شرکت نداشت .
د ) - در بیت دیگری از همان اشعار منتسب به حضرت زینب ، حضرت امام حسین به سنگدلی و قساوت قلب متهم شده که حتی با تمسک به صنایع ادبی ، مانند تجاهل عارف هم قابل توجیه نیست .

ه ) - با توجه به شخصیت معرفی شده حضرت زینب در متون اسلامی که ایشان را آدمی خویشتندار و رضا و تسلیم معرفی کرده اند ، آنچه در این کتاب گفته شده با آنچه در سایر متون معتبر اسلامی آمده متضاد است وچهره دیگری از حضرت زینب معرفی شده است .

علاوه بر آنچه گفته شد ، اگر بر فرض محال چنین گفته ای صحت داشته باشد که ندارد ، عمل قمه زنان با فعل حضرت زینب تفاوت آشکار دارد(تحریف شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین ، محمد صحتی سردرودی ، ص 209 ) .

2) جزع برای امام حسین ( ع )
قمه زنان با استناد به این موضوع ، قمه زنی را از مصادیق جزع و عزاداری می دانند چون جزع و عزاداری برای امام حسین از شعائر الهی است پس قمه زنی نیز به تبع آن جایز و حتی مستحب است .
ولی باید دانست که هر فعل و شیئی دارای تعریف و محدوده مشخصی می باشد که این تعریف یا از ناحیه شرع مقدس معین شده و یا عقل و عرف برای آن محدوه معین می نماید . در اینجا نیز باید محدوده عزاداری توسط شرع یا عقل معین گردد . امام خمینی (قدس سره) در این باره چنین می گویند :" در اینجا هم باید در خصوص عزاداری ومجالسی که به نام امام حسین ( ع ) بر پا می شود سخنی بگویم . ما وهیچ یک از دینداران نمی گوییم که با این مراسم ، هر کسی هر کاری می کند خوب است . چه بسا علمای بزرگ و دانشمندان ، بسیاری از این کارها را ناروا دانسته و از آن جلوگیری کرده اند(کشف الاسرار ، ص 173) . "
اما در مورد قمه زنی باید گفت که هیچ دلیل شرعی که بتوان با آن قمه زنی یا اعمال شبیه به آن را به عنوان عزاداری و جزع بر شمارد موجود نمی باشد . از برخی روایات نیز می توان این موضوع را درک کرد . چنانچه جابر بن عبداله انصاری می گوید از امام محمد باقر ( ع ) درباره جزع سئوال نمودم حضرت فرمودند : " شدیدترین مرتبه جزع عبارتست از فریاد همراه وای گفتن ، زدن بصورت و سینه و چیدن مو از جلوی سر ، و هر کس نوحه گری بر پا کند به طور حتم صبر را رها کرده و در غیر صبر قرار گرفته است . " (وسائل ، ج 2 ، ص 915 ، باب کراهه الصراخ بالویل و العویل)

که با این بیان با قاطعیت می توان گفت که از دیدگاه شرع ، قمه زنی و اعمال شبیه آن را نمی توان به عنوان گونه ای عزاداری و جزع به حساب آورد . زیرا لطم بنا بر تصریح کلیه اهل لغت به معنای زدن بصورت با کف دست است که معنای بسیار متفاوتی با قمه زنی دارد . اما متاٌسفانه بعضی از طرفداران قمه زنی برای این که کار خود را توجیه نمایند و وجهه شرعی به آن بدهند دست به تحریفاتی در متون روایات نیز زده اند .

[parsa]

به نام خدا و سلام بر شما
در مورد حکایتی که در خصوص عمل حضرت زینب سلام الله علیها معروف هست، دوست گرامی مون نکاتی رو فرمودند. بنده نیز نکاتی رو از زاویه دیگری در خصوص این موضوع، عرض کنم.

----------------

تفاوت حکم شرعی و حکم حکومتی

فقیه، ولایت ‏بر فتوا دادن دارد. همان طور که ولایت ‏بر صدور حکم حکومتی نیز دارد.
تفاوت روشنی میان فتوا و حکم حکومتی هست.

فتوا، استنباط حکم شرعی است. مجتهد با تلاش فقهی خویش، حکم و نظر شارع را کشف می‏کند. کار فقیه در افتا، فهم رای و نظر شارع است. در حالی که حکم حکومتی انشای فقیه است. فقیه حکم صادر می‏کند نه آنکه از حکم شارع در مساله‏ای خبر دهد و پرده از آن باز گیرد.

فقیه در حکم حکومتی هم به اصول و مبانی شرع نظر دارد و هم به مصلحت اسلام و مسلمین متوجه است. در هر صورت او حکم می‏کند نه آنکه حکم شرعی را فهم و اعلام کند.

اگر حکم حکومتی و حفظ نظام از احکام اولیه اسلام باشد بلکه مقدم بر سایر احکام اولیه، فقیه برای صدور حکم حکومتی به انتظار عارض شدن یکی از عناوین ثانویه باقی نمی‏ماند بلکه اگر مصلحت حفظ نظام اقتضا کرد، می‏تواند حکم حکومتی صادر کند.

مصلحتی که منشا حکم حکومتی می‏شود، مصلحت‏حفظ نظام و کیان اسلام و جامعه‏ی مسلمین است.


در هنگام تعارض یا تزاحم، تبعیت از کدام لازم است؟

تبعیت و اطاعت عملی از احکام حکومتی ولی امر، واجب شرعی است و مخالفت‏ با آن، (همان طور که در مقبوله‏ی عمر بن حنظله آمده) در حکم رد و تکذیب ائمه و در حد شرک به خدا قلمداد شده است. اما تبعیت و اطاعت نظری واجب شرعی نیست.

به عبارت دیگر، شخص در جامعه‏ی اسلامی می‏تواند فکر و نظر خاص خویش را در همه مسائل داشته باشد، اما اگر در مساله‏ای ولی امر حکم حکومتی کرد و همگان را به اطاعت آن فرا خواند، تبعیت عملی و عدم ایجاد شکاف در صفوف جامعه لازم است. گرچه شخص می‏تواند در عالم فکر و اندیشه، دیدگاه خاص خود را داشته باشد و لازم نیست که فکر و اندیشه‏ی خویش را تخطئه کند. و حتی می‏تواند در مواضعی که مخالفت عملی تلقی نمی‏شود، به ارائه‏ی افکار و نظرات خویش بپردازد.

حکم حکومتی، حکم ظاهری نیست که اگر در نظر شخصی خلاف آن ثابت ‏شد از اعتبار بیفتد، بلکه نظیر حکم قاضی، حکمی لازم الاجرا است. اگر قاضی بر طبق موازین قضا حکم کرد، شخص باید بپذیرد هر چند در واقع خود را محق می‏داند.


حكم حكومتی در مرحله تزاحم مقدم بر فتوا بوده و بر آن حاكميت دارد.

به عنوان مثال: اگر چه فتوای همه علمای شيعه بر وجوب حج، و بلكه شمردن آن در رديف ضروريات دين اسلام است، ولي در صورتی كه همين فريضه مهم دينی با مصالح كشور اسلامی و امت مسلمان تزاحم پيدا كند، حاكم اسلامی می تواند از انجام اين فريضه مهم موقتا جلوگيری كند.

در انديشه سياسي اسلام ولي فقيه داراي اختيارات تامی است كه مي تواند در تمام امور سياسی، اقتصادی، فرهنگی، قضايی و...، حكم حكومتی كند و اطاعت از حكمش واجب است.

بنابراين دايرهء اختيارات ولی فقيه در صدور حكم حكومتی گسترده و حتی آنچنان است كه مرحوم حضرت امام خمینی (ره) می فرمايند: «حكومت، اهم احكام الهی است و بر جميع احكام فرعيه الهيه تقدم دارد» (صحيفه نور، ج 20، ص 170) و «حكم حكومتی از احكام اوليه است» (همان، ج 20، ص 174)


دایره نفوذ حکم حکومتی چه مقدار است؟

در فتوا، فقط بر خود مرجع صادركننده فتوی (مفتی) و مقلدين او واجب است كه طبق فتاوای او عمل كنند، ولی حكم حكومتی بر همه‌ی مردم لازم الاجرا است، حتي بر فقهاء و مراجع ديگر، زيرا نقض حكم پيامدهای سياسی و اجتماعی داشته و با منافع و مصالح عموم مردم در تضاد و تعارض است.
(مگر در موارد بسيار نادری كه انسان يقين كند كه حكم حاكم، خلاف شرع است كه تشخيص اين مساله هم از عهده همگان ساخته نيست.)


در مورد قمه زنی هم مساله همین هست.

یعنی فرض کنیم مرجعی از مراجع تقلید، قمه زنی را جایز بداند، (که البته بعید می دانم در این زمان همچین فتوای صریحی داشته باشیم و اگر هست، ممنون میشم ذکر کنید) حتی در این صورت، باز هم کسی که جزو جامعه مسلمین هست، به خاطر ممنوعیتی که این کار بواسطه حکم حکومتی پیدا کرده، مجاز به قمه زنی نیست.

(بحث سوء استفاده دشمنان و مخالفین و معاندین اسلام از این عمل و در بوق و کرنا کردن رسانه های دنیا، بماند که در جای خود به طور مفصل قابل بحث و بررسی هست.)

-------------

همچنین، موضوع حکم حکومتی نیز بحث مفصل و جداگانه ای رو می طلبه که لازمه در جای خود بهش پرداخته بشه، و از حیطه این تاپیک خارج هست. اگر جایی دیدم که قبلا مطرح شده، لینکش رو اینجا میذارم و در غیر اینصورت ان شاءالله با یاری کارشناسان امر، بحثی به طور جداگانه ایجاد خواهد شد.

[رویای سبز]

با تشکر از شما عزیزان که پاسخ کامل و منطقی را ارائه دادید .مرجع تقلید ایشان آقای سیستانی است.اینطور که خود دوستم می گفت ایشان قمه زنی را در دوره کنونی صلاح ندانسته ولی ظاهرا با اصل عمل موافق هستند.دوست من هم میگه برای اینکه عملشان تاثیر سوئی در اذهان نداشته باشد این کار را مخفیانه انجام میدهد. به هر حال از شما ممنونم . خدا همه را به راه درست هدایت کند ان شاء الله.

[mohsen2000]

از مخالفین قمه زنی مکرراً میشنویم که آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، مرحوم خوئی، مرحوم سید محسن حکیم، مرحوم بروجردی، مرحوم کاشف الغطاء، مرحوم سید محمد صادق صدر، مرحوم تبریزی و.... قمه زدن را تحریم کرده اند، که البته این محض هراء و افتراء بوده و کذب محض است، و ما در این قسمت به بررسی آراء این بزرگواران خواهیم پرداخت
1

رد افتراء مخالفین در خصوص مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی

2

رد افتراء در خصوص مرحوم ایه الله العظمی خوئی

3

رد افتراء در خصوص مرحوم سید محسن حکیم

4

رد افترا از مرحوم ایه الله العظمی بروجردی

5

رد افتراء از مرحوم آیه الله العظمی سید محمد صادق صدر

6

رد افترا از مرحوم آیه الله العظمی کاشف الغطاء

7

رد افترا از مرحوم ایه الله العظمی شیخ جواد تبریزی

نقل قول:
اینکه مخالفین قمه زدن هیچ دلیلی برای ادعاهای خود ندارند بر کسی پوشیده نیست.به همین علت است که همواره به دروغ و افترا متوسل میشوند.لذا همه ساله میبینیممدلهای جدیدی از ادله تحریم!از جیوب اعداء شعائر بیرون می آید، و یکی از یکی واهی ترو واهن تر است، أوهن من بیت العنکبوت
و .........

[کلات]

قمه زني نيز مانند ساير مسائل در فقه اسلامي قانون ومقرراتي دارد كه لازم است عزاداران از آن دستورات پيروي كنند. مثلاً يكي از احكام عزاداري اين است كه كيفيت عزاداري بايد چنان باشد كه بهانه اي به دست دشمنان اسلام ندهد وموجب سوء استفاده مي كنند اكثر مراجع اين عمل را حرام دانسته يا از آن نهي فرموده يا جواز آن را مقيد به شرايطي نموده اند كه منجر به عدم جواز مي شود از جمله:
علامه اميني « قمه زني واعمالي ديگر از اين قبيل در مراسم عزاداري حسيني به حكم شرع وعقل حرام است و زخمي ساختن سر كه نه سود دنيوي دارد ونه اجر اخروي ، ايذاء نفس است كه خود در شرع حرام است ودر مقابل اين عمل ،‌شيعه اهل بيت را درانظار ديگران مورد تمسخر قرار داده وآنها را وحشي قلمداد مي كنند . شكي نيست كه اين اعمال ناشي از وساوس شياطين بوده وموجب رضايت خدا وپيامبر (صلي الله عليه واله) واهل بيت اطهار عليهم السلام نيست. (1)»
مرحوم آيت الله حكيم جواز قمه زني را مقيد به چهار شرط نموده است:
1-خوف وضرر وجود نداشته باشد.
2-عزاداري بر آن صدق كند.
3-باعث مسخره قرار گرفتن نشود.
4-عداوت ودشمني ديگران را ايجاد نكند.(2)
حضرت امام خميني رحمه الله عليه نيز مي فرمايد:
« قمه زني اگر موجب ضرر نباشد مانع ندارد، ولي دراين زمان انجام نشود.» (3)
مقام معظم رهبري : « قمه زني اگر موجب وهن مذهب در زمان حاضر ويا مستلزم خوف خطر جان يا ضرر باشد ،‌جايز نيست. » (4)
آيت الله جوادي آملي : « چيزي كه مايه وهن اسلام ومايه هتك حرمت عزاداري است ، جايز نيست، انتظار مي رود از قمه زني ومانند آن پرهيز شود.» (5)
پس آنچه كه در مراسم عزاداري بعنوان قمه زني انجام مي شود به جهت ناآگاهي بعضي نسبت به فتاواي مراجع است كه مسئولين امور در كشور خودمان اقداماتي درجهت اطلاع رساني به مردم انجام داده اند.


1-اعيان الشيعه ، ج10 ، ص363.
2-مبلغان ، ش39 ، ص128.
3-استفتاءآت ، ج3 ، ص531 ، س38.
4-بيانات رهبري واستفتاءآت آيات عظام پيرامون عزاداري عاشورا ،‌ص35.
5- بيانات رهبري واستفتاءآت آيات عظام پيرامون عزاداري عاشورا ،، ص42.

[maryam2]

در تعجبم چرا تا همه دنیا به این کار اعتراض نکردند حرام نشد؟!!!!!!!!من قمه زنی را در یکی از شهرهای توابع استان اصفهان در سالها پیش دیده ام!!!واقعا"ناراحت کننده بود!دیگه آمبولانسها هم کفایت نمی کردند و مردم سراپا خونی را با وانت و....به مراکز درمانی میرسوندن!!!!!!!

[hoseintabar]

[QUOTE]

از مخالفین قمه زنی مکرراً میشنویم که آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، مرحوم خوئی، مرحوم سید محسن حکیم، مرحوم بروجردی، مرحوم کاشف الغطاء، مرحوم سید محمد صادق صدر، مرحوم تبریزی و.... قمه زدن را تحریم کرده اند، که البته این محض هراء و افتراء بوده و کذب محض است، و ما در این قسمت به بررسی آراء این بزرگواران خواهیم پرداخت...

با سلام به شما دوست گرامي
درانجام اموري كه آيه يا روايت صريحي الدلااله نداريم.... لحاظ چند اصل منظور است...ازجمله:
1- هر كاري كه جزو شعائر دين باشد جايز است.
2- هر كاري كه موجب وهن و ضعف دين باشد جايز نيست...
بنابراين.. اگر درزماني حضراتي مانند خويي مانعي نميديدند بخاطر اين بود كه آن را درآن شرائط جزو شعائر دين ميشمردند مانند نقل متن زير توسط مرحوم سيد صادق روحاني از مرحوم خويي:
... ایشان -قدس سره- به حصول برخی کرامات مرتبط به احیاء این شعیره معتقد بوده و فتوای ایشان بر جواز قمه زنی بلکه بودن آن جزو شعائر مطلوب، در رساله مختص به نقل فتاوای مراجع عظام در قرن اخیر که فتوا بر مطلوبیت این شعیره داده اند به چاپ رسیده است...
اما امروزه بوضوح روشن است كه كارهايي مانند قمه زني مضافا به اينكه:
1- ضرر به نفس است بدون مصلحت ديني... وبا روايات لا ضرر ولاضرار في الاسلام ..منافات دارد...
2- موجب وهن مذهب شيعه مي باشد.(مانند اتهام ..مرض خوزني - جنون خودزني- مذهب خشن وبي رحم و... از طرف مخالفين اهلبيت) از اين جهت جايز نيست.
موفق باشيد.

[mohsen2000]

با سلام لطفا يك بار ديگر پست اولي رو بخونيد . به گمونم رد كردند حرام شدن قمه زني رو !!!!!!؟! هان ؟!!؟

[king81]

بر طبق فتوای تمامی علمای شیعه و سنی در اسلام هر عملی که منجر به ضرر رساندن به بدن میباشد حرام است . دوست عزیز این علما که فتوی بر حلال بودن قمه زنی داده اند بر حسب کدام سنت و شرع مقدس این حکم را داده اند .... ایا نمیشود عالمی در حکم و فتوی خود اشتباه کند ... کسانی که میگویید این افترا وهراء وکذب محض است و ای کسانی که میگویید عمل قمه زنی مباح و حلال است و درجهت شعاعر حسینی میباشد ایا شما بهتر میفهمید یا ائمه ... ایا شما به این موضوع عالم ترید یا ائمه اطهار . ایا ائمه بعد از امام حسین اطلاعی از این سنت نداشتند که انرا به مرحله اجرا بگذارند . وایا خود به این امر واقف نبودند ...
چرا خود ائمه مبادرت به این کار نکردند .چرا خود ائمه به صراحت حکم به انجام این عمل به پیروان خویش و شیعیان ندادند. وچرا خود ائمه قمه نمیزدند .
حال کسانی که موافق این عمل هستید قل هاتو برهانکم ... دلیل شما بر این عمل چیست .ایا بر حسب سنت میباشد و ایا بر روش عمل ائمه و راه انان است بر کدامین روش ........ و بگویید این عمل قمه زنی چه حسنی دارد و در جهت کدام شعاعر حسینی میباشد .و بیانگر کدامین مصیبت عزای حسینی میباشد ... دلایل خود را بگویید تا دیگران قضاوت کنند کدام دلیل اوهن و پوچ میباشد.

به نظر اینجانب یکی از دلایلی که باعث شد علما این عمل را تقبیح نکنند خوف انان از واکنش عامه مردم در ان زمان بود .

اگر اقای خامنه ای هیچ خدمتی به اسلام و مسلمین نکرده باشد همین افتخار بس که با قدرت و شجاعت این عمل را حرام و خلاف شرع مقدس اعلام کرد .این یکی از بزرگترین خدمات به عزای حسینی بود .

بزرگترین هدیه خداوند به انسان دادن عقل است پس با استفاده از این موهبت الهی سعی کنیم بهتر بیاندیشیم