مناظره امام حسن عسگری با اسحاق کندی -تناقض در قرآن؟!

[boutimar]

ناظره امام حسن عسگري(علیه السلام) با اسحاق كندي- تناقض در قرآن؟!
«ابن شهر آشوب» می‎نویسد: «اسحاق كندی» كه از فلاسفه اسلام و عرب به شمار می‎رفت و در عراق اقامت داشت،كتابی تألیف نمود بنام «تناقض‎های قرآن!» او مدت‎های زیادی در منزل نشسته و گوشه نشینی اختیار كرده و خود را به نگارش آن كتاب، مشغول ساخته بود. روزی یكی از شاگردان او به محضر امام عسگری ـ علیه‎السّلام ـ شرفیاب شد. هنگامی كه چشم حضرت به او افتاد، فرمود:

«آیا در میان شما مردی رشید وجود ندارد كه گفته‎های استادتان «كندی» را پاسخ گوید؟
یكی از شاگردان عرض كرد: «ما همگی از شاگردان او هستیم و نمی‎توانیم به اشتباه استاد اعتراض كنیم.

امام فرمود: اگر مطالبی به شما تلقین و تفهیم شود، می‎توانید، آنرا برای استاد خود نقل كنید
شاگرد گفت:آری.

امام فرمود: از اینجا كه برگشتی به حضور استادت برو و با او به گرمی و محبّت رفتار نما و سعی كن با او انس و الفت پیدا كنی، هنگامی كه كاملاً انس و آشنایی به عمل آمد، به او بگو: مسأله‎ای برای من پیش آمده است و آن اینكه آیا ممكن است گوینده قرآن از گفتار خود معانی ای غیر از آنچه شما حدس می‎زنید اراده كرده باشد؟

او در پاسخ خواهد گفت: بلی، ممكن است چنین منظوری داشته باشد. دراین هنگام بگو: شما چه می‎دانید، شاید گوینده قرآن معانی دیگری غیر از آنچه شما حدس می‎زنید، اراده كرده باشد و شما الفاظ او را در غیر معنای خود به كار برده‎اید؟ امام در اینجا اضافه كرد. او آدم باهوشی است، طرح این نكته كافی است كه او را متوجه اشتباه خود كند.

شاگرد به حضور استاد رسید و طبق دستور امام رفتار نمود تا آنكه زمین برای طرح مطلب مساعد گردید: سپس سؤال امام را به این نحو مطرح كرد.

آیا ممكن است گوینده‎ای سخنی بگوید و از آن مطلبی اراده كند كه به ذهن خواننده نیاید؟ و به عبارت دیگر:
مقصود گوینده چیزی باشد مغایر با آنچه در ذهن مخاطب است؟

فیلسوف عراقی با كمال دقت به سؤال شاگردش گوش داد و گفت: «سؤال خود را تكرار كن.

شاگرد سؤال را تكرار نمود.

استاد تأملی كرد و گفت: «آری، هیچ بعید نیست، امكان دارد كه چیزی در ذهن گوینده سخن باشد كه به ذهن مخاطب نیاید و شنونده از ظاهر كلام گوینده چیزی بفهمد كه وی خلاف آن را اراده كرده باشد.»

استاد كه می‎دانست شاگرد او چنین سؤالی را از پیش خود نمی‎تواند مطرح نماید و در حدّ اندیشه او نیست، رو به شاگرد كرد وگفت: «تو را قسم می‎دهم كه حقیقت را به من بگویی، چنین سؤالی از كجا به فكر تو خطور كرد؟

شاگرد: چه ایرادی دارد كه چنین سؤالی به ذهن خود من آمده باشد؟

استاد: نه تو هنوز زود است كه به چنین مسائلی رسیده باشی، به من بگو این سؤال را از كجا یاد گرفتی؟

شاگرد: حقیقت این است كه «ابو محمد» (امام حسن عسكری ـ علیه‎السّلام ـ) مرا با این سؤال آشنا كرد.

استاد: «اكنون واقع را گفتی، سپس افزود: چنین سؤالهایی تنها زیبنده این خاندان است.

آنگاه استاد با درك واقعیّت و توجه به اشتباه خود، دستور داد آتشی روشن كردند و آنچه را كه به عقیده خود درباره «تناقض‎های قرآن» نوشته بود تماماً سوزاند!


اینجاست که می گوییم فهم کتاب خدا بسته به فهم معصوم است ودیگران امکان دارد برداشت نادرست داشته باشند.

[hesam_1]

اگه منبع رو هم بگین ممنون میشم

[کلات]

منابع مطلب فوق
(تاریخ فلاسفه الاسلام فی المشرق و المغرب تالیف محمد لطفی جمعه، المكتبه العلمیه، ص1)

ابن شهر آشوب، «المناقب»جلد4، ص424

[mosarvar]

اینجاست که می گوییم فهم کتاب خدا بسته به فهم معصوم است ودیگران امکان دارد برداشت نادرست داشته باشند.

برادر خود قرآن همچين برداشتي ندارد .
چون در بسياري از آياتش گفته كه اين قرآن كتابي است روشن و آشكار( و از اين قبيل چيز ها).
يعني اين كتاب طوري نوشته شده كه بچه كلاس اولي هم مي تواند منظورش را بفهمد.
البطه شايد اين هم برداشت نادرست من باشد و منظور قرآن از روشن و آشكار چيز هايي مثل مخفي يا مرموز يا عجيب يا اسرار آميز باشد .

[آته ئیست]

اینجاست که می گوییم فهم کتاب خدا بسته به فهم معصوم است ودیگران امکان دارد برداشت نادرست داشته باشند.

آقا ما که نفهمیدیم این داستان چه ربطی داشت به اینکه "فهم قرآن {وا}بسته به فهم معصوم است"! شما از کجای این داستان نتیجه میگیرید که فهم معصوم از قرآن از خطا مصون است؟

اصلا این داستان چه چیزی را نشان میدهد؟

آن چه فیلسوف(!) بی سوادی بوده که نمیدانسته ممکن است در خلال گفتگو و خوانش، سوء برداشت رخ دهد. اینکه نیار به تذکر معصوم ندارد. تازه کجای این تذکر معصوم نشان میدهد که آنان درک درستی از قرآن داشته اند؟ این قاعده در مورد خود ائمه هم صادق است. یعنی حتی برداشت و تفسیر خود ائمه هم از قرآن ممکن است اشتباه و خلاف نظر پیامبر بوده باشد.

اگر این داستان واقعیت داشته باشد، باید دید محتوای آن کتاب (کتاب تناقضات قرآن) چه بوده است. بسیار جالب است، مسلمانان همه جا ادعا میکنند که همه ی اعراب قرآن را بعنوان معجزه قبول دارند. اما در اینجا گفته میشود که یک فیلسوف مسلمان عرب، نه تنها قرآن را معجزه نمیدانسته، بلکه آنقدر در آن تناقضات فراوان یافته است که حجم یک کتاب را پر نموده اند.

آته ئیست.
به خــرد بازگردیم.

============ امضای آته ئیست ==============
بنده بدلیل قرار دادن دو بیت زیر از حافظ در امضای خودم،
چند هفته از امکانات سایت محروم و سپس اخراج شدم.
اکنون نیز از برخی امکانات محروم هستم.

[majidrabiei]

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام

آقا ما که نفهمیدیم این داستان چه ربطی داشت به اینکه "فهم قرآن {وا}بسته به فهم معصوم است"! شما از کجای این داستان نتیجه میگیرید که فهم معصوم از قرآن از خطا مصون است؟

با عرض معذرت باید عرض کنم که احتمالاً مشکل از فهم جنابعالی است !
فکر کنم جنابعالی خود متوجه تضاد در مطلبی که نوشتی نبودی یا شاید معنای معصوم را نمی دانی !
معصوم یعنی کسی که از از خطا چه عمداً چه سهواً مبرا باشد . حال چطور ممکن است فهم چنین کسی از قرآن اشتباه باشد ؟؟؟

آن چه فیلسوف(!) بی سوادی بوده که نمیدانسته ممکن است در خلال گفتگو و خوانش، سوء برداشت رخ دهد. اینکه نیار به تذکر معصوم ندارد. تازه کجای این تذکر معصوم نشان میدهد که آنان درک درستی از قرآن داشته اند؟ این قاعده در مورد خود ائمه هم صادق است. یعنی حتی برداشت و تفسیر خود ائمه هم از قرآن ممکن است اشتباه و خلاف نظر پیامبر بوده باشد.

احتمالاً آن فیلسوف مشابه جنابعالی بوده !
همانطور که جنابعالی متوجه تضاد در مطلبی که خودت نوشتی نبودی !
در مورد برداشت ائمه هم پاسخت را دادم .

اگر این داستان واقعیت داشته باشد، باید دید محتوای آن کتاب (کتاب تناقضات قرآن) چه بوده است. بسیار جالب است، مسلمانان همه جا ادعا میکنند که همه ی اعراب قرآن را بعنوان معجزه قبول دارند. اما در اینجا گفته میشود که یک فیلسوف مسلمان عرب، نه تنها قرآن را معجزه نمیدانسته، بلکه آنقدر در آن تناقضات فراوان یافته است که حجم یک کتاب را پر نموده اند.

اولاً همه مسلمانان قرآن را معجزه می دانند نه اعراب !
ثانیاً نظر یک شخص بر نظر یک امت ارجحیت ندارد . اصلاً ممکن است یک مسلمان مرتد شود و به دین دیگری گرایش پیدا کند . در این صورت جنابعالی اینطور نتیجه گیری می کنید که دین اسلام مشکل دارد!!!
اگر خوایهم اینطور نتیجه گیری کنیم پس باید بگوییم هیچ دین برحقی وجود ندارد ! چون هیچ دین و آئینی نیست که بعضی از پیروانش به دین دیگه ای نپیوسته باشند .
ثالثاً در مورد تناقض هم در خود داستان پاسخ داده شده و فیلسوف متوجه اشتباه خود شده است . حال اگر از نظر جنابعالی تضادی در قران وجود داره لطف کن آن را برای ما بیان کن .

در پایان :
لطف کن آن دو بیت حافظ را که به دلیل آن ازسایت اخراج شدی !! را برای ما بفرست .