اعجاز قرآن در آثار باستاني

[fereshte]

دانشمندان باتوجه به آيه 137 سوره مباركه اعراف كه درآن خداوند به طور واضح محل غرق شدن لشكر فرعون رابيان فرموده ، محل يابي و اكتشافات خود را انجام داده اند.
درسالهاي گذشته ، دانشمندان با استناد به نوشته هاي تورات ، خليج سوئز را گذرگاه ومحل خروج حضرت موسي (ع) و بني اسراييل مي دانستند ولي درسال 1978 ميلادي باستان شناسان درخيلج ((عقبه))، منطقه ايي درشرق ((شبه جزيره سينا)) ، آثار به جامانده از لشگريان فرعون را كشف كردند كه به گفته خودشان، برداشتي ازآيات قرآن داشته اند تابه اين نقطه برسند .
به گزارش برنا ، اين درحالي است كه مادر كشور اسلامي خودمان ، آنچنان كه بايد وشايد به اين كلام نوراني وماندگار كه روز به روز نوتر مي شود ودريچه هاي جديدي از علوم را پيش روي ما بازميكند توجه چنداني نداريم !
( منبع هفته نامه آساره - هفته سوم ، مهر ماه 86 ):salavat:

[شهيدان]

باتشكر از طرح اين موضوع:
بخش وسيعی از قرآن كه درباره پادشاهان و امم گذشته است، تنها گزارشی تاريخی نيست تابلوی زنده‌ای از تاريخ است كه قرآن از آن تاريخ درس‌هايی را ارائه می‌دهد. قرآن نمی‌گويد كه برويد و كار پژوهشی در تاريخ بكنيد بلكه می‌گويد «فانظروا»؛ يعنی نگاه كنيد.قرآن در ۱۶ آيه می‌گويد در «زمين» سير و سياحت كنيد و در آثار پيشينيان نگاه كنيد. از قضا كار باستان شناسی چنين است كه در زمين كاوش كند تا به لايه‌های مختلف زمين برسد و ادوار مختلف تاريخی را از لابه‌لای آن شناسايی كند. در قرآن آنقدر به اين آثار باستانی اهميت داده شده كه از آثار باستانی به عنوان آيات نام برده شده است.
قرآن كتاب «باستان شناسی» نيست و برای علم باستان شناسی نيامده است، اما اشاره‌های قرآن، درباره باستان شناسی بسيار اعجاز آميز است