نامه ای از سوز دل ... ( درباره ی مرحوم آیت الله بهجت )

[فاطمه ایمانی]

به نام خداوند بخشنده مهربان

سلام
( ابتدا به خاطر طولاني بودن اين پست عذرخواهي ميكنم. راستش وقتي شروع به نوشتن كردم دست خودم نبود به كجا ختمش كنم. اگه حوصله داشتيد بخونيد وگرنه دعام كنيد. همين. )
امروز جسم مرد بزرگي در زمين جاي گرفت که عارف بالله و عالمي ربّاني بود.
حتما اين چند روزه درباره ي مرحوم آيت الله بهجت در خبرگزاري ها و سايت و راديو و تلويزيون حرف هاي زيادي شنيده ايد.
نميدونم اين مرد بزرگ را چطوري توصيف کنم که حق را ادا کرده باشم ولي نميخوام حرف هاي تکراري بزنم چون مطمئنن همه تون اين شخصيت بزرگ را خيلي خوب ميشناسيد.
چند سال دوره ي دانشجويي که در شهرستان قم سر ميکردم توفيق زيارت ايشون را در مسجدشون ( انتهاي بازار عربها ) و در حرم مطهّر خانم فاطمه ي معصومه سلام الله عليها پيدا کردم.
يادمه اولين بار با دوستانم براي نماز ظهر به مسجدي که ايشون پيش نمازش بودند رفتيم. قبل از اون از يک نفر شنيده بودم که وقتي آيت الله بهجت نماز مي خونند، موقع رکوع همه ي ديوارهاي مسجد ميلرزه. خيلي دوست داشتم ببينم آيا اين حرف واقعيت داره يا نه. يه موضوع ديگه اي هم که در زبان عوام الناس شنيده بودم اين بود که ايشون داراي چشم برزخي هستند و قادر به ديدن چهره ي واقعي افراد بر اساس باطنشون هستند به همين دليل وقتي نماز آيت الله بهجت تموم ميشه مردمي که پشت سرش نماز مي خونند با عجله از مسجد فرار مي کنند که يک وقت اين عالم چهره ي باطني اونها را نبينه و آبروشون بره.
الحمدلله قسمت شد و من هم پشت سر ايشون نماز خوندم ولي موقع رکوع ديوارهاي مسجد نلرزيد. اون چيزي که مي لرزيد قلب خودم بود. دو قسمت از نماز ايشون واقعا من را منقلب ميکرد. يکي قنوت هاي دلنشينشون و ديگري سلام آخر نمازشون که گويي رسول الله را مقابل خود مي ديدند انقدر که با احساس سلام مي دادند. هيچ کجا نديدم کسي مانند ايشون سلام نماز را بخواند. امکان نداشت اشک آدم را در نياره.

ما وقتي نماز ميخونيم هيچ توجه نمي کنيم وقتي داريم سلام ميديم به چه کسي سلام ميديم. مگه جواب سلام واجب نيست پس چرا ما جواب سلامي که در نماز مي دهيم را نمي شنويم. خوش به حال آية الله بهجت که انقدر تزکيه نفس داشتند که جواب سلام رسول الله را در نماز مي شنيدند. اين موضوع را کسي به من نگفته ولي لحن کلام ايشون موقع سلام دادن ميرسوند که واقعا جواب سلامشون را گرفتند. اونهايي که رفتند مسجدشون خيلي خوب مي فهمند که من چي ميگم.
اما در مورد موضوع دوم داشتن چشم برزخی ایشون صحیح بود ولی فرار مأمومین پس از پایان نماز شايعه اي بيش نبود. زيرا پس از اتمام نماز مأمومين نه تنها فرار نمي کردند که همه منتظر مي شدند آيت الله بهجت از جايشان برخيزند تا آنها با اشتياق به ايشان عرض سلام کنند. خيلي از جمعيت هم جلوي درب ورودي مسجد منتظر مي ماندند تا چهره ي نوراني ايشان را ببينند.
من با ديدن چهره ي ملکوتي آيت الله بهجت بود که به اين حرف ايمان پيدا کردم که ديدن چهره عالم عبادت است. زيرا هميشه با ديدن چهره ي ايشون تمام مشکلات و نا آرامي هاي درونم از بين مي رفت و آرامش عجيبي پيدا مي کردم و احساس مي کردم به خدا نزديک شدم.
شايد يک علت اينکه دوران دانشجويي من از معنوي ترين روزهاي زندگيم بود اين باشه که در فضايي معنوي به سر مي بردم و زيارت خانم فاطمه ي معصومه سلام الله عليها و ديدار آيات عظام ، وجود مسجد جمکران ، امامزاده هاي فراواني که در شهر قم است ، گلزار شهداي قم که مأمن من در صبح جمعه ها بود، همه و همه باعث ميشد اين حالت بيشتر دوام پيدا کنه.
ولي حالا بعد از پنج شش سال که از قم خارج شده ام و از اون فضا دور شده ام خيلي افت معنوي داشتم. اونقدر که خودم هنوز در شوک هستم. يعني من انقدر ضعيف النفس هستم که فضاي زندگيم انقدر در روحيه ام تأثير ميگذاره؟!
درسته که خيلي ها مي گويند انسان مؤمن حتي در ميان کافران نيز هيچ تغييري در روحيات و معنوياتش بوجود نمياد و راسخ و محکم ميمونه ، ولي من مطمئن شدم انسان مؤمني نيستم چون فضاهاي معنوي خيلي در من تأثير گذاره.
هر چي سنّم بالاتر ميره احساس مي کنم از خدا دورتر ميشم. گاهي اوقات از خودم متنفر ميشم که چرا تا اين حد از نظر معنوي نزول کردم که به راحتي گناه مي کنم و از خداي خودم شرم نمي کنم.
دعام کنيد. دعا کنيد که با نذري که براي حضرت آية الله بهجت کرده ام روح ملکوتي ايشون نظري در زندگيم بياندازه و کمکم کنه بتونم ذره اي به خدا نزديک بشم و انقدر از جاهليت خودم عذاب نکشم.
استادي داشتم که ميگفت شما حتي اگه يک صلوات به آيت الله بهجت هديه کنيد ايشان متوجه مي شوند و برايتان جبران مي کنند.
خود اين استاد خاطره اي از دوران طلبگي اش تعريف کرد که سعي داشته به ديدار اين عالم ربّاني برود و مشکلش را با ايشون مطرح کنه ولي هر بارکه جلوي درب خانه ي ايشون ميرفته انقدر کوچه شلوغ بوده و جمعيت زيادي براي زيارت ايشون اونجا بودند که نميتونسته جلو بره و با ايشون حرف بزنه.
لذا فکري به ذهنش ميرسه و براي پدر و مادر آيت الله بهجت فاتحه ميخونه و به روحشون هديه ميکنه تا از اين طريق مورد عنايت آية الله بهجت قرار بگيره.
از قضا فرداي همون روز وقتي به کوچه ميرسه مي بينه طبق معمول جلوي درب منزل ايشون ازدحام جمعيت به حدّيه که نميتونه جلو بره. با دل شکستگي گوشه اي مي ايسته و منتظر خروج ايشون از منزل ميشه. وقتي که آيت الله بهجت از منزل خارج مي شوند اولين کاري که مي کنند اينه که با دست به طرف اين طلبه اشاره ميکنند و به جمعيت مي گويند اجازه بدهيد اين جوان بياد جلو حرفش را بزنه.
جواني که چندين هفته تلاش ميکرده از ميان جمعيت مشتاق خودش را به آيت الله بهجت برسونه، اين بار با اشاره ي خود ايشون موفق ميشه جلو بره و صحبت کنه.
اين يک داستان نيست. واقعيت است. موارد ديگه اي هم خودم و دوستانم وقتي قم بوديم با چشمان خودمون ديديم و به عارف بالله بودن ايشون ايمان پيدا کرديم. خدا رحمتشون کنه. هر کسي موفق شد ايشون را زيارت کنه خيلي خوب ميتونه حرف هاي من را درک کنه. خيلي دوست داشتم بازم توفيق پيدا ميکردم برم مسجدشون و پشت سرشون نماز بخونم ولي کم سعادتي باعث شد يک سال از اين فيض محروم بمانم و با وجودي که به قم ميرفتم انقدر از نظر معنوي سقوط کرده بودم و غرق ماديات شده بودم که اصلا يادم نبود آيت الله بهجتي هست که دوره دانشجويي حداقل ماهي يک بار به مسجدشون ميرفتم. آيت الله بهجتي که هر وقت دلم خيلي ميگرفت و مشکلات داغونم ميکرد صبح زود ميرفتم حرم منتظر ورودشون مي شدم و با ديدن چهره ي ملکوتيشون آرامش پيدا ميکردم. خدا شاهده که بارها با ديدن چهره ي ايشون نشاط عجيبي در دلم افتاد و کوه غم هام فرو پاشيد.
اي خدااااااااا
خيلي از خودم ناراحتم. كسي كه موفق به زيارت ايشون ميشه چطور ميتونه ديگه سمت گناه بره؟! چرا من بايد با مرگ اين عزيزت به يادش بيافتم و به خودم بيام و برگردم به دوراني که حداقل يک ذره معنويت توي وجودم بود. ولي حالا شرم دارم با تو حرف بزنم از بس که روسياهم و به قول هايي که بهت دادم عمل نکردم.
من بنده ي عاصي و روسياه ميخوام توبه کنم. خدايا از تو به حرمت صلواتي که براي روح عزيزت ميفرستم ميخوام که کمکم کني اين بار توبه ام را نشکنم.

خدايااااااااااااااااااااا ا

[قطره]

با سلام خدمت شما خانم ایمانی
من تمام نامه را دو بار خوندم خیلی دلم گرفت یکجورایی درد دل خودم بود باز شما بعد از اتمام درستون از قم رفتید ولی ما قم بودیم و از روی غفلت یا سهل انگاری یا غرق شدن در مسایل شخصی ؛؛از چه سعادتی محروم شدیم ... الان فقط حسرت اون روزهای خوب مونده و بس ....

[فاطمه ایمانی]

با سلام خدمت شما خانم ایمانی
من تمام نامه را دو بار خوندم خیلی دلم گرفت یکجورایی درد دل خودم بود باز شما بعد از اتمام درستون از قم رفتید ولی ما قم بودیم و از روی غفلت یا سهل انگاری یا غرق شدن در مسایل شخصی ؛؛از چه سعادتی محروم شدیم ... الان فقط حسرت اون روزهای خوب مونده و بس ....

ممنون از لطفتون

ولی منم این آخری غافل شدم. چون تقریبا در طول سال هر دو سه ماهی یک بار میام قم و هر بار که میرفتم قم حتما یک نماز به مسجد آیت الله بهجت میرفتم ولی از پارسال انقدر غرق گناهانم شده بودم که ایشون را بالکل فراموش کرده بودم و باوجودی که پنج شش بار به قم رفتم اصلا یادم نبود به زیارت ایشون برم. واسه اینه که انقدر دلم سوخته و از ته دل آه میکشم.

چقدر غافل شده بودم خداااااا

[فاطمه ایمانی]

روز بی بهجت

http://tarnama.parsiblog.com/1000998.htm

[fatememeshkat]

با سلام و تشكر از شما خانم ايماني كه ما رو براي دقايقي با آقاي بهجت همراه كردند
خيلي ها رو اين چند روزه ديدم كه بهم ريختن ، متحول شدن ، توي فكر رفتن حتي كساني كه در اين واديها نبودند
خدا رو به حرمت اين بنده مخلصش قسم ميديم كه عاقبتمون رو ختم بخير كنه و بتونيم تا حد امكان از توصيه هاي اين عالم رباني و اين مرد خدا بهره عملي ببريم كه اين توصيه خاص ايشون بود و تاكيد داشتند كه هر كس به آنچه مي داند عمل كند خداوند علومي رو كه نمي دونه بهش عطا ميكنه ، مهم عمل به دانسته هاست .
شنيده ام سخني خوش كه پير كنعان گفت
فراق يار نه آن مي كند كه بتوان گفت

[Amoo Mehraboon]

آقای مصباح می گوید: آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود: اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند! و یا فرمودند: به صورت من تف بیندازد.

اول وقت سرّ عظیمی است «حافظوا علی الصلوات: در انجام نمازها کوشا باشید»

خود یک نکته ای است غیر از أقیموا الصلوة: و نماز را بپا دارید. و همچنین که نمازگزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد.

Pray Times ... Salaat Time

فيلم نماز صبح مرجع عالیقدر شیعه، شیخ الفقهاء حضرت آيت الله بهجت رحمه الله علیه
(مسجد فاطميه قم - 21 رمضان 1382)

[ریحانه]

خانم ایمانی منم نامه شما رو خوندم از اولش شانه هایم لرزید تا آخر سطر نامه ...

واقعا دستتون درد نکنه ...

زبونم قفل شده نمیدونم چی بگم و چی بنویسم ...فقط یه صلوات میفرستم برای شادی روح آقای بهجت
تا دست ما رو بگیره و بالا ببره ....

[jalaleslami]

خانم ایمانی سلام عالی بود
منهم چند سال قبل با ایشون از طریق شنیدن مکارمشون آشنا شدم ولی هرگز موفق به زیارتشون نشدم ولی ایشون لطف بسیار بزرگی به من کردند
نمیدونم چطوربود هروقت زیاد ازشون حرف میزدم تو خونه یا بادوستام بغض گلومو میگرفت وچشمام براشک میشد
سال قبل بود که من چند هفته زیاد و درموردشون حرف زدم و نارحت بودم که چرا نتونستم تا به حال ببینمشون که ایشون رو دو شب متوالی خواب دیدم در منزلمان هستندو برام صحبت کردند از آن به بعد فهمیدم فاذکرونی اذکرکم یعنی ...........

[درگاه محبوب]

نمیدونم چی بگم در رابطه با متن نامه ای که نوشته بودید سرکار خانم ایمانی ولی بقدری دلم گرفت که بی اختیار یا اینکه سعادت نصیبم شد های های گریه کنم چون از روز شنیدن ارتحال ایشون مثل اینکه عزیزی رو گم کرده باشم شوکه شده بودم واین نامه هم تونست دلم رو روان کنه خدا رو شکر کنید که باز حداقل شما چند باری در رویت محضر عالم ومرجع عالیقدر بودید
توی نامه حرف دل من هم بود وقطعا" حرف همه کاربرای عزیز هم بوده باز میگم:
فقط وفقط خدایا شکرت
و خوشا به حال کسانی که دیشب نماز لیلة الدفن حضرت آقا بهجت رو خوندن وشب جمعه هم یکی از سوره های قرآن رو برای ایشون به هدیه میفرستن

[آهنگ]

آيت الله بهجت ،رحمة الله،فرمودند:صبح و عصر اين دعا را بخوانيد ، و قبل و بعدش صلوات بفرستيد اللهم اجعلني في درعك الحصينة التي تجعل فيها من تريد .))
و نماز روز پنچ شنبه را فراموش نكن .
زياد صلوات بفرستيد .
هر روز يك روايت از كتاب ((جهاد نفس)) وسايل الشيعه را مطالعه كنيد .
:1gol::Geryan روحش شاد يادش گرامي):Geryan::1gol: