شناخت خدا با عقل یا احساس؟

[hosna]

چرا همه میخوان خدا رو با عقل استدلال کنن؟
در صورتی که عقل ما محدودیتهای زیادی داره
من معتقدم خدا رو باید با دل شناخت نه عقل
چون خودشم گفته که اینقدر در من تفکر نکنین چون دیوانه میشین یا یه همچین چیزایی
پس خدا غیر مستقیم گفته که منو با احساس و روحتون پیدا کنید نه با عقل جسمیتون.

[تنوير]

دوست گرامي البته ميشود با عقل هم به اثبات وجود خدا پرداخت .عقل ميگويد كه همين گردش طبيعت و گردونه فصول مختلف سال و يا همين چگونگي به وجود آمدن انسان و مراحل تكامل يه انسان از زمان بسته شدن نطفه تا زمان تولد و بالاخره مرگ و ........... هزاران مثال ديگر عقل اينها را دال بر وجود خدا ميداند .

[hosna]

منظورم احساسات بشریه.
مثلا این که من خدا رو به خاطر اینکه کلمات آهنگینش در قرآن دلم رو لرزوند پیدا کردم نه با دلایلی که برای وجود خدا آوردن.منظورم روحه .
اصلا روح و احساس فرقی ندارن.

[meshkaat]

چرا همه میخوان خدا رو با عقل استدلال کنن؟

در صورتی که عقل ما محدودیتهای زیادی داره
من معتقدم خدا رو باید با دل شناخت نه عقل
چون خودشم گفته که اینقدر در من تفکر نکنین چون دیوانه میشین یا یه همچین چیزایی
پس خدا غیر مستقیم گفته که منو با احساس و روحتون پیدا کنید نه با عقل جسمیتون.

بنام خدا
سلام خواهر گرامی
کسی نمیخواهد خداوند را تنها از راه عقل بشناسد.بلکه عقل یکی از ابزارهای شناخت خداوند است.خداوند را هم با دل باید شناخت و هم با عقل.....

[meshkaat]

گام اول در شناختن خداوند و حركت به سوى او،خودشناسى است . چنان كه اميرمؤمنان حضرت على (ع)مى فرمايد : «من عرف نفسه فقد عرف ربّه ; هر كس خودش را بشناسد ، همانا خدايش را شناخته است .»(1)
قدم بعدى در شناخت راه خداوند اين است كه انسان عوامل پيشرفت و راه هاى مؤثر در اين راه را شناسايى و بهترين و مطمئن ترين راه را انتخاب كند و از طرفى موانع شناخت راه خداوند متعال را شناسايى و در رفع آن ها بكوشد .
برخى عوامل پيشرفت انسان در شناسايى راه خداوند متعال عبارتند از : علم و آگاهى ، عمل به دستورهاى خداوند متعال ، انجام دادن واجبات ، ترك كردن محرمات الهى و.. . و بعضى از موانع پيشرفت نيز عبارتند از : غفلت و جهل ، پيروى از هواى نفس و وسوسه هاى شيطان ، ترك كردن واجبات ، انجام دادن محرمات الهى ، دنيازدگى و دل بستن به مسائل مادى و. .
آن گاه با توكل بر خداوند متعال و استعانت از او و توسل به اهل بيت(ع) به تدريج در صراط مستقيم خداوند متعال قرار مى گيرد . بعد از اين مراحل بايد از پاكى خويشتن مراقبت و در نگهبانى از دستاوردهاى معنوى و اخلاقى خود بكوشد و هر چند وقت يك بار به محاسبه نفس بپردازد و ويژگى هاى خود را ارزيابى كند .(2)
×××××××
1:ميزان الحكمة ،ج 6 ، ص 142

2 : اخلاق در قرآن ،ج 1 ، ص 217 ـ 364

[meshkaat]

چون خودشم گفته که اینقدر در من تفکر نکنین چون دیوانه میشین یا یه همچین چیزایی
پس خدا غیر مستقیم گفته که منو با احساس و روحتون پیدا کنید نه با عقل جسمیتون.

بنام خدا
سلام خواهر گرامی

از آن جا كه خداوند حكيم ،وجودي برتر و بزرگتر از فكر و انديشه انسان هاست ، عقل و فكر بشرنمي تواند بزرگي و عظمت او را درك كند، چون انسان و آن چه مربوط به اوست مثل علم، قدرت، حيات، زمان، مكان، حد و... همه محدود و مادي است و انسان ها با اين همه محدوديت و ناتواني نمي توانند به وجودي كه نامحدود و بي نهايت است، علم پيدا كند; مثلا يك نوجوان، به خاطر محدود بودن فكرش از پي بردن به اندازه علم يك دانشمند و شناخت نسبت به او، و يا نسبت به شناخت مقامات معنوي يك عارف وارسته و بزرگ و ناتوان عاجز است. پس آن چه كه از فكر انسان بزرگتر است قدرت فكر كردن درباره آن را ندارد، فكر انسان مانند ظرف آبي است كه تنها به اندازه محدودي جايگاه دارد، اگر بيشتر از آن در آن آب ريخته شود به زمين مي ريزد. آري انسان مي تواند در عالم فكر و انديشه به صورت كلي و اجمالي به صورت اشاره صفات و آثار بزرگي خدا را ببينيم; مثلا با مشاهده نظم و شكوه جهان آفرينش، حتماً ناظم و آفريننده اي حكيم وجود دارد و آن هم كسي جز خداوند متعال نيست.
روايات اسلامي نيز انسان را از فكر كردن درباره ذات خدا نهي فرموده و شناخت او را از راه تفكر و تدبر در آيات و نشانه ها و صفات او ممكن شمرده اند; چنان كه حضرت امام صادق(ع) مي فرمايد: "اذا انتهي الكلام الي الله فامسكوا; هنگامي كه سخن به ذات خدا مي رسد، سكوت كنيد". (1)
درباره ذات خدا سخن نگوييد كه عقل ها در آن حيران است و به جايي نمي رسد. (2) هم چنين قرآن مي فرمايد: "لَيْسَ كَمِثْلِهِي شَيءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ;(شوري،11) همانند او چيزي نيست و او شنوا و بينا است." ذاتي كه شبيه و نظير ندارد، هرگز انسان نمي تواند در خيال و گمان و فكر خود او را تصوّر كند و حقيقت و كنه آن را درك نمايد، چون اشيايي براي انسان درك شدني است كه داراي مثل و مانند باشند و انسان نظير آن ها را ديده باشد يا با يكي ديگر از حواس خود آن را درك كرده باشد.
امّا موجودي كه هيچ مانندي ندارد، در عقل و فكر ما هرگز نمي گنجد. انسان تنها مي تواند به وجود ذات الهي از راه آثار و افعال او كه در همه جهان هستي، نشانه هاي او مشهود است، پي ببرد; هم چنين مي تواند به كنه صفات او از راه آثارش آگاه شود; نه تنها ما انسان هاي عادي، حتي پيامبران مرسل و ملائكه هاي مقرّب، مانند: جبرئيل و ميكائيل نيز نمي توانند به حقيقت ذات و صفات او پي ببرند. (3)
علي(ع) در اين باره مي فرمايد: "كسي كه براي خدا مثل و مانندي قرار دهد، به حقيقت دانش پي نبرده و هر كس او را شبيه چيزي شمرد، او را قصد نكرده و آن كس كه به او اشاره كند يا در وهم و انديشه خويش آورد، او را از ابعاد منزّه ندانسته." (4) اين كه در پرسش نوشته ايد خدا چگونه به وجود آمده، سخن اشتباهي است; ذات مقدس الهي، عين هستي است، ازلي و ابدي است، آفريننده اي ندارد و هستي بخش همه موجودات است.
هستي بخش همه موجودات از خداست، هستي خدا از چيست. خدا عين هستي است. افراد مادي كه به خدا اعتقاد ندارند، مي گويند منشأ ايجاد عالم، ماده است، وقتي از آن ها بپرسي ماده از كجاست؟ جواب مي دهند: ماده هميشه بوده است. وقتي در مكتب مادي، ماده را ازلي مي دانند، ما هم در مكتب الهي مي گوييم خدا ازلي است، با اين تفاوت كه ماده، موجودي بي شعور و فاقد درك و خدا موجودي عالم و قادر و حي و نامتناهي در همه ابعاد است.
×××
1: بحارالانوار،ج 3، ص 253
2: نورالثقلين، الحويزي، ج 5، ص 171.
3: پيام قرآن،ج 3، ص 265

4: نهج البلاغه، فيض الاسلام، خطبه 186.

[wiZard]

اگر نميتوانيد خدا را با عقل ثابت كنيد، ايمان آوردن به ديني بر پايه ي لذت بردن يا تحت تاثير قرار گرفتن از لحن و صوت و ... قرآن يا هر كتاب اسماني ديگر، مانند ايمان آوردن به يك شاعر و خواننده و... است بله. نخنديد! گاهي كساني چنان شيفته ي يك شاعر يا نويسنده يا... ميشوند كه اگر او دستورات حقوقي و اخلاقي و ... بگويد هم مي پذيرند) در واقع اين تحت تاثير مسائل عاطفي قرار گرفتن و ايمان آوردن، مربوط به روحيات انسن است نه خواص منحصر به فرد كلمات قرآن
البته دوست عزيزي كه در بالا پيام گذاشتند از نظر دور ندارند كه معني ايمان اگر اثبات عقلايي باشد ديگر به آن ايمان نميگويند...

[mohsenz]

با وجود اینکه من خیلی سعی کردم که خدا رو با دلیل و برهان بپذیرم ولی بیایید رو راست باشیم و خودمون رو گول نزنیم hosna درست می گه.
ببینید ما همه ی قوانین زندگیمون رو با دلیل می پذیریم: "نسبیت" اینشتین،"بیشمار بودن ذرات یک ماده" دکتر حسابی و مسائل ساده تری مثل" 2 * 2 = 4
ولی این مسئله که خدا وجود داره یا نه یک استثناست.شما نمی تونی یه دلیل کاملا واضح بیاری.شاید قشنگی موضوع هم به همینه.خدا رو باید با عشق شناخت نه با عقل:

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد * عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

عقل می خواست کزان شعله چراغ افروزد * برق غیرت بدرخشید و جهان روشن شد

من شدیدا معتقدم که خود اون قدرتی بی پایانی که می خواهید با دلیل ثابتش کنید نمی خواهد با دلیل ثابت شود.چون ارزشش را از دست می دهد. نگاه به قرآن بکنید: بارها و بارها از اقوامی سخن می گوید که به پیغبرشان می گویند معجزه بیاور تا باور کنیم ولی خیلی اوقات معجزه ای نمی آید و واگر هم معجزه ای بیاید نسل آن قوم را با خود می برد مث قوم نوح.خوب دقت کنید:

خدا معجزه نمی فرستد مگر وقتی که به صورت عذاب باشد(البته نه هیشه). خب این نشان می دهد که ایمان با دلیل و معجزه و ... ارزش ندارد. ایمان با عشق به دست می آید نه با عقل.

ولی این همه بعد قضیه نیست.من از hosna که می گه قرآن می خونه توقع دارم به چنین آیاتی برخورد کرده باشه که:
... و ستارگان نیز به فرمان او مسخر شمایند؛در این نشانه هایی است برای گروهی که عقل خود را بکار می گیرند ...

توی همین قرآن گفته شده که عقلتون رو بکار بندازید و فکر کنید.پس از هیچ کدوم نباید غافل بود ولی برداشت من اینه که:
عقل برای ابتدای کاره ولی هدف نهایی همونه که انسان با عشق خدا رو حس کنه.بازم می گم ایمانی که برهان و دلیل باشه مثل یک میوه نرسیده است.

[mohsenz]

و خدايي كه در اين نزديكي است:لاي اين شب بوها، پاي آن كاج بلند.روي آگاهي آب، روي قانون گياه...

سلام بر دوستان عزیزی که به دنبال حقیقت خردمندانه گام بر می دارند.مدتی می شه که محو این داستان اثبات خدا در این انجمن هستم. یک عالمه بحث مطرح شده ولی هنوز هم می بینیم که افرادی همان سوال های ابتدای کار رو می پرسند پس این نشون می ده که دلایل ارائه شده بر وجود خدا ( در کمال صحت و درستی) برای گروهی قانع کننده نیستند.حال که این گونه است قصد دارم که یک نگاه نوین به این مسئله داشته باشیم.البته عرض می کنم که مطالب زیر دید شخصی من هستند.
حتما نوشته رو تا آخر بخونین چون تازه از آخر بحث داغ می شه.

وقتی به تاریخ نگاه می کنیم سه نوع خدا می بینیم:

چند هزار سال از زمان یونانیانی که سیارات را خدا فرض می کردند و فکر می کردند خدا موجودی است مطلق آسمانی و در وجودی در زمین ندارد، گذشته.

یکی دو هزار سال بعد افرادی آمدند که می گفتند خدا زمینی است و در آسمان وجودی ندارد.که این خدا در واقع همان بت است.

اما تاریخ به اینجا ختم نمی شود چرا؟ برای اینکه در لابه لای تاریخ،به مردانی بر می خوریم که حرف تازه ای می زنند.مردانی که از "پروردگار زمین و آسمان ها" سخن می گفتند.

حالا یه نفس عمیق بکشید تا بحث رو ادامه بدیم.
نگاه کنید برای اثباتش چقدر تا به حال برهان آورده ایم: از اتم گرفته تا کهکشان ولی غافل از یک نکته.که چنین خدایی آن خدای مد نظر نبوده چرا؟برای اینکه خدایی که با کهکشان ثابت شود یک خدای آسمانی خواهد بود که خب قدرتش در آسمان است و سودی به حال من ندارد.خدایی هم که با اتم ثابت شود،می شود یک خدای ماده پرور که تفاوت زیادی با بت ندارد.

حال که من گستاخانه دوستان و برادران و خواهرانم را مورد نقد قرار دار این توقع از من می رود که بگویم چگونه خدایی پسندیده است؟
بیایید یک ذره در باب خدای قرآنی صحبت کنیم:
یک لحظه از جستجو دست بر دارید و به یک چیز بیندیشید: خود کلمه ی " خدا ". از این کلمه چی می فهمید؟ " خدا " یعنی "به خودت بیا". این درحال است که در انگلیسی "god" هم معنی خدا می دهد و هم بت.
مطلب بالا یعنی "من از رگ گردن به شما نزدیک ترم"

خدا یک حقیقت است و حقیقت مرز ندارد.حقیقت محدود به زمین یا آسمان نمی شود و حقیقت محدود به زمان نیست.حال این سوال پیش می آید که این حقیقت چیست؟
اینکه علم ماندگار ولی جهل رفتنی
چون من نیاز به خدایی ماندگار دارم،پس او علیم است.
اینکه قدرت ماندنی است و ضعف رفتنی
چون من نیاز به یک خدای ماندگار دارم، پس او قدیر است.
اینکه بخشندگی جاودانه می ماند
چون من نیاز به یک خدای ماندگار دارم، پس او بخشنده است.

و...
اگر نمی توانی خدا را علیم بدانی اگر نمی توانی او را قدیر یا رحیم فرض کنی پس حداقل خدا را علم بدان،خدا را قدرت بدان و رحمت.می بینی که همه چیز حل می شود: علم جاودانه است و خدا هم و رحمت ماندگار است و خدا هم.

اگر باز هم قانع نشدی و فکر می کنی که خدا وجود ندارد بزار اینطور بگویم:
اگر هم فرض کنیم که خدایی وجود نداشت،انسان ملزم به تجسم اوست.
حالا راحت شدی؟ حداقل فکر کن ببین نوشته آخرم رو قبول داری یا نه اگر قبول داری نوشته ها ی پر رنگمو از آخر به اول بخون می رسی به جایی که خدای قرآنی رو بپذیری
یادت نره از آخر به اول بخون تا قبول کنی که یه خدای علیم و قدیر همه جا هست.

حالا اینم بگو دیگه مقالم رو تموم کنم اگه فکر می کنی نیازی به خدا نداری اینو از خودت بپرس که چرا همه ی بزرگان تاریخ از گاندی بگیر تا حافظ و اینشتین خدا رو بالاخره به نحوی قبول داشتند؟ می بینی که یه نیازی هست.در هر صورت از آخر به اول بخون انشاالله شمایی که فکر می کنی به خدا نیاز نداری هم قانع می شی.

ببخشید سرتون رو درد اوردم.َ اگر کسی از آخر به اول هم خوند و خدایی که در قرآن توصیف شده رو قبول نکرد حتما جواب بده تا با هم بحث کنیم.


بعد از اینکه متن رو از آخر به اول خوندی: چی شد ؟ حال کردی؟

[Edrisfm]

سلام.
در اول تمام رساله ها اومده که تقلید در اصول دین جایز نیست و باید تحقیق کرد. پس اصول از جمله توحید باید قابل اثبات با عقل محض باشه، در غیر اینصورت همچین حرفی بی مفهومه.