در باره برکات آسمان و زمین

[khoshnazar]

به نام خدا
در آیه 96 سوره اعراف می فرماید:
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ وَلَـكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ
(اگر مردم آبادی ها ایمان آورده و پرهیزگار می شدند، برکاتی از آسمان و زمین به بروی آن ها می گشودیم ولی آن ها تکذیب کردند و ما آنان را به آنچه به دست آوردند گرفتار ساختیم).

نکات بسیاری در این آیه وجود دارد که در اینجا به بعضی از آن ها اشاره می کنیم.
منظور از قُری و اهل آن چیست؟ آیا منظور تنها روستاهاست؟
خیر، قری جمع قریه در فرهنگ قرآن به هرنوع آبادی که محل سکونت انسان است، اعم از شهر و غیر شهر تلقی می شود. و مدینه به آبادی یی تلقی می شود که پیامبر برای آنان فرستاده می شود.

منظور از ایمان چیست؟ همان ایمان به خدای یگانه و معاد و پذیرفتن ولایت الهی.

منظور از تقوا پیشه کردن چیست؟ اطاعت از فرامین خدا و ولی او و پایبندی به قانون و مراعات آنچه برای پیشرفت و تعالی همراه با سلامتی و امنیت لازم است.
تقوی دامنه وسیعی دارد و شامل هرگونه مراقبت و پرهیز می شود. ایمان، خود تقویت کننده ی تقوی است و مؤمنین را بیشتر ملزم به رعایت تقوی می کند.

ایمان و تقوی چگونه برکات آسمان و زمین را بروی مردم باز می کند؟ چه ارتباطی بین ایمان و تقوی و برکات آسمان و زمین است؟
این موضوعی است که باید قدری مفصل تر بدان بپردازیم....

[khoshnazar]

به نام خدا
در باره ارتباط ایمان و تقوی با برکات آسمان و زمین:

باید دقت کنیم که بحث از ایمان و تقوای یک نفر و یک روستا و یک شهر و حتی یک کشور نیست. بلکه بحث از تقوای اهل آبادی هاست. شاید تمام آبادی ها و شاید بخش اعظم آن ها مد نظر است. شاید هم بخش مؤثر مطرح باشد.
به هرحال هرمقدار جوامع انسانی به ایمان و تقوی بیشتر دست یابند برکات آسمان و زمین متناسب با آن بیشتر خواهد بود.
چطور؟؟؟
امور زیادی را در این رابطه می توان در نظر گرفت: از همه مهمتر اینکه صاحب و مالک همه برکات آسمان و زمین و تنها قدرت مؤثر در آن خداوند متعال است. باتوجه به این موضوع مشخص است که جوامع انسانی هرمقدار به خدا نزدیکتر گردند خداوند آن ها را از برکات خود بیشتر بهرمند می سازد.
درک این مطلب برای مؤمنین بسیار آسان است. اما برای کسانی که هنوز ایمان نیاورده اند یا دید مادی دارند چگونه قابل اثبات است؟

در اینجا حد اقل دو مورد را می توان متذکر شد:
یکی از اموری را که می توان در این رابطه بدان توجه کرد، تأثیر اعمال و رفتار و گفتار و روحیات انسان بر اشیاء از جمله آب است که با آزمایشات فراوان به اثبات رسیده است و به عنوان "شهادت آب" مشهور شده است.
چندی پیش فیلم مستند دوبله شده ای در باره نحوه تشکیل بخار آب و نحوه ی تشکیل ابرها و تشکیل کریستال های یخ و یا شبنم در آن ها و پیدایش برف، باران، طوفان های سیل آسا و غیره در شبکه آموزش نشان می داد. در آن برنامه تأثیر شکل کریستال های آب بر روی تولید برف و باران و تأخیر یا تسریع آن و حتی دمای هوا به خوبی نمایان بود.
می دانیم که اکثر جوامع در حاشیه رودها قرار دارد و اکثر آب ها به دریاها و اقیانوس ها می ریزد.
تأثیرات جوامع بشری بر کریستال های آب می تواند در تشکیل ابرها و نزولات آسمانی مؤثر باشد و در آن تأخیر یا تسریع یا تغییر ایجاد کند و موجبات مفید و برکت بودن یا مضر و نقمت بودن آن ها را فراهم کند.
به نظر می رسد که این مسأله حتی در میزان یونیزه کردن نزولات آسمانی نیز تأثیر داشته باشد. وقتی میزان یون و بارهای الکتریکی در هوا کم باشد میزان جذب گرد و غبار نیز کم خواهد شد و این نقیصه موجب اسمترار حالت گلخانه ای جو و بالا رفتن دمای زمین خواهد بود.
مطلب دیگری که از فیلم مذکور به دست می آمد تأثیر فضولات جوامع انسانی که به دریاها و اقیانوس ها ریخته می شود در تشکیل طوفان ها و سیل ها یا خشک سالی هاست.
در آن فیلم نشان می داد که چگونه موادی که مثلاً در کشور کانادا به آب ریخته می شود پس از چند سال در سواحل انگلیس و اروپا یافت می شود!
انبوه مواد شیمیایی و اشیاء در دریاها و اقیانوس ها علاوه بر لطمات سنگینی که مستقیماً به موجودات زنده وارد می کند در تغییرات جوی نیز مؤثر است.

علاوه بر این موارد، گازهای گلخانه ای که توسط صنایع مختلف تولید می شود نیز به طور مستقیم در هوا و زمین مؤثر است و موجب خشکسالی ها یا سیل ها و طوفان ها می شود.

همه این مسایل وقتی ریشه یابی شود، خواهیم دید که به ایمان و تقوای مردم در جوامع انسانی باز می گردد. ایمان و تقوایی که بر روی نوع تقاضاها و میزان آن ها تأثیر دارد و نوع و میزان تقاضاها بر روی انواع صنایع و تولیدات آن ها و میزان تولید و این ها بر روی جو و آب و خاک و غیره تأثیر دارد و نظام آن را به هم میریزد.
اینجاست که قرآن می فرماید:
"ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ "
(فساد و تباهی در خشکی و دریا پدیدار شد به خاطر آنچه مردم به دست می آورند، تا گوشه ای از می کنند را بچشند، شاید بازگردند).