بسم الله الرحمن الرحیم
..

. مراسم و عبادت پرشکوه حج را، همراه حضرت جواد(ع) انجام دادم. وقتی که اعمال حج پایان یافت، برای خداحافظی، خدمت آن امام گرامی رفتم و گفتم: دولت مالیات سنگینی برعهده من گذارده است که توانایی پرداخت آن را ندارم، خواهش می کنم شما نامه ای به فرماندار شهر ما بنویسید و سفارش کنید که با من خوشرفتاری و مدارا کند. امام جواد(ع) فرمود: با او آشنایی ندارم تا برایش نامه بنویسم و سفارش کنم. گفتم: فرماندار شهر ما، از دوستان و شیعیان شما است، نامه و سفارش شما حتماً مفید خواهد بود. امام جواد(ع) قلم و کاغذی برداشت و نامه ای به این معنا نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر تو و بر بندگان شایسته خدا
ای فرماندار! قدرت و حکومت امانتی است که خدا در اختیار تو قرار داده، تا خدمتگزار بندگانش باشی. با این قدرت و توانایی، باید به برادران دینی خود کمک کنی.
تنها چیزی که برای تو باقی می ماند، نیکویی ها و کمک هایی است که در این مقام به برادران و هم کیشانت روا می داری. آگاه باش که خدا در قیامت از تمام کارهایت بازخواست می کند و کوچکترین عملی پیش خدا پنهان نخواهد بود.
«محمد بن علی الجواد»
نامه را گرفتم، خداحافظی کردم و به سوی شهر خودم بازگشتم. خبرنامه ارزشمند امام(ع) قبلاً به فرماندار رسیده بود. به استقبال من آمد. نامه را به او دادم، گرفت و بوسید، باز کرد و با دقت خواند. در کارم تحقیق کرد و همان طور که می خواستم با من نیکویی و مدارا نمود، و از آن به بعد با همه مردم با عدل و انصاف رفتار می کرد.(1)
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــ
آموزش دین، ج 2، ص8 15