ادبیات کودک و نوجوان

[سوگند]

ادبیات کودک و نوجوان

[سوگند]

ادبیات کودک و نوجوان گونه‌ای از ادبیات است که جداسازی آن از بخش های دیگر ادبیات با مخاطبان آن شناخته می شود. این گونه ادبی هنگامی پدید آمد که بزرگسالان متوجه شدند کودکان و نوجوانان به سبب گنجایش های شناختی و ویژگی های رشدی خود آمادگی پذیرش متن های سنگین را ندارند و به متن هایی نیاز دارند که پاسخگوی دوره رشد آن ها باشد. کودکان خردسال به متن هایی آهنگین و کوتاه مانند لالایی ها و ترانه - متل ها و ترانه های آهنگین واکنش بیش تری نشان می دهند. هرچه گروه سنی مخاطبان بالاتر برود، آن ها کم کم می توانند داستان هایی را با واژگان بیش تر پذیرا باشند. ویژگی دیگر ادبیات کودک و نوجوان در این است که با سطح سواد کودکان پیوند دارد. کودک نوآموز تنها می تواند متن های ساده را بخواند و بفهمد. هرچه سواد او بیش تر می شود، متن هایی با دایره واژگانی بیش تر را درک می کند. کودکانی که به مرز نوجوانی و پس از آن می رسند می توانند رمان های متناسب با نیازهای خود را داشته باشند.

امروزه این رمان ها بیش تر در قالب فانتزی ها یا داستان های علمی و تخیلی منتشر می شود. البته داستان های واقعگرا که بازتاب دهنده احساسات و درگیری های زیستی و اجتماعی نوجوانان مانند موضوع جدایی پدر و مادر یا مرگ نزدیکان و بیماری ها و عشق های دوره نوجوانی است به فراوانی دراین حوزه منتشر می شود.

[سوگند]

گونه شناسی

ادبیات کودک نوجوان گونه های گستره ای دارد. از داستان های تصویری و مصور تا داستان های فانتزی که امروزه از رایج ترین گونه در این حوزه هستند. شعر و ادبیات منظوم بخش گسترده ای از ادبیات کودکان و نوجوانان را می سازد. همچنین افسانه های کهن گونه ای گسترده است که به فراوانی در اختیار این گروه سنی قرار می گیرد. افسانه های نو که آفرینشگر آن را هانس کریستین آندرسن دانسته اند گونه ای دیگر از ادبیات کودکان است.

• داستان های تصویری
• داستان های کوتاه
• رمان نوجوانان
• فانتزی
• داستان های واقعگرا
• داستان های استعاری

منابع

• محمد هادی محمدی ،‌ روش شناسی نقد ادبیات کودکان ،‌ انتشارات سروش ،‌تهران ، ۱۳۷۸