لهو و لعب بودن دنیا

[b6pencil]

خدا در قران دنیارا به عنوان بازیچه و لهو لعب معرفی می کند.کسی می تونه بگه دنیا از چه بعدی و از چه لحاظی به عنوان لهو و لعب جلوه می کند؟

[hoseintabar]

خدا در قران دنیارا به عنوان بازیچه و لهو لعب معرفی می کند.کسی می تونه بگه دنیا از چه بعدی و از چه لحاظی به عنوان لهو و لعب جلوه می کند؟

با سلام به شما دوست گرامی...
درقرآن و در روایات اهل بیت دنیا بازیچه و لهو ولعب معرفی نشده!! بلکه دنیا را حضرت علی علیه السلام می فرماید... مهبط فرشتگان .. ومسجد اولیاء الله و... هست..
بلکه زندگی دنیوی یعنی نگاه به زندگی از حیث فقط دنیاییش (مثل حیوان) که فقط کارکردن برای خوردن وخوردن برای تلاش دنیایی نهی شده... وماالحیاةالدنیا الا لعب ولهو ... (سوره انعام آیه 32) زندگی دنیایی بازیچه است.
درقرآن هیچگاه از استفاده از دنیا نهی نکرده بلکه از دنیا خواهی نهی شده ... الذین یریدون الحیوة الدنیا و.... یا یحبون ...یا اشتروا الحیاه الدنیا ...
بنابراین اگر انسان خودش را کودک فرض کنه (بدون استفاده از فکر وعقلش درهدفمندی خلقت) زندگی دنیا کودکانه وبازیچه میشود .. زیرا مانند حرکات کودکان بی ثبات و بی تفکر است...
موفق باشید

[meshkaat]

بنام خدا
برای فهم این مسئله باید ابتدا معنا و مفهوم لهو و لعب روشن شود.
چیزی که تمایل به آن وجود دارد و به وسیله آن لذت می برند، بدون آنکه نتیجه ای به دست آید، لهو گفته می شود.
کاری که فرد از آن، منظور مفیدی در نظر ندارد، لعب گفته می شود.
لهو کاری است که انسان را سرگرم می کند و از امور مهم تر باز می دارد، هم چنان که فرمود: «الهیکم التکاثر؛ زیاده خواهی شما را سرگرم کرده است.» و فرمود: «لا تُلهِكُم اَمولُكُم ولا اَولدُكُم عَن ذِكرِ اللَّهِ (منافقون، 9)؛ مال و فرزند شما را از یاد خدا غافل نکند.» در لهو، لذت بردن و گرایش داشتن به آن هست، اما در لعب لذتی هم مدّ نظر نیست.
پس «لهو الحدیث» در آیه «ومِنَ النّاسِ مَن يَشتَرى‏لَهوَ الحَديثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ...» (31/ 6) سخن خوشایندی است که مردم از آن خوششان می آید، اما فایده ای در بر ندارد و بیهوده است.
با توجه به این معانی، دنیا از آن بُعد لهو و لعب است که خود هدف قرار گیرد، زیرا در نهایت به مرگ منجر می شود و در این صورت، تمام زحمات انسان در دنیا و آنچه فراهم کرده، فقط مجموعه ای از سرگرمی های خوشایند و لذت بخش و بازیچه بوده است و با مردن معلوم می شود که هیچ فایده ای برایش نداشته و بیهوده بوده است.
اما اگر زندگی دنیا را زندگی واقعی و نهایی ندانیم و آن را وسیله ای برای فراهم کردن آسایش و امنیت در زندگی آخرت قرار دهیم، از این لحاظ لهو و لعب نخواهد بود، زیرا با این نگاه ما را از خدا و آخرت غافل نخواهد کرد.

[ریحانه]

چیزهایی که مانع رسیدن به کمال میشوند آنها لهو و لعب هستند ....دنیا که لهو نیست

دنیا خواهی و چسپیدن به دنیا لهو و بیهوده است و ما را به جایی نخواهد رساند ...

بنابراین باید برای رسیدن به کمال از این دنیا استفاده کامل را بکنیم که همان رسیدن به

خداوند است ..

[ریحانه]

وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ (سوره انعام آیه 32)

و زندگي دنيا جز بازي و سرگرمي نيست و البتّه خانه ي آخرت ، براي تقوا پيشگان بهتر است . آيا نمي انديشيد

در اینجا به فرموده حجت الاسلام قرائتی ...دنیا به بازی تشبیه شده است

دنیا همانند بازی مدتش کوتاه است و همونطور که بازی تفریح و خستگی دارد دنیا تلخی و شیرینی دارد

اگر به دنیا روی آوریم از اهداف بزرگ باز میمانیم

[meshkaat]

در برخی آیات قرآن، این مطلب با تأکید و تصریح بیان شده که زندگی دنیا «لهو و لعب» است و زندگی واقعی را باید در آخرت جست و جو نمود. خوشا به حال کسی که این واقعیت را دریابد و افسوس و صد حیف به حال آنکه در غفلت به سر برد!
«وما هذِهِ الحَيوةُ الدُّنيا اِلّا لَهوٌ ولَعِبٌ واِنَّ الدّارَ الأخِرَةَ لَهِىَ الحَيَوانُ لَو كانوا يَعلَمون (عنكبوت،64)؛ «ومَا الحَيوةُ الدُّنيا اِلّا لَعِبٌ ولَهوٌ» (6/ 32)؛ « انما الحَيوةُ الدُّنيا اِلّا لَعِبٌ وَ لَهوٌ » (57/ 20)؛ « ومَا هذه الحَيوةُ الدُّنيا اِلّا لَهوٌ و لعب (29/ 69). دو آیه اول در تعریف مطلق از زندگی دنیایی است و آیه سوم با توجه به «هذه» به مصادیق آن توجه دارد.
پس اشتغال به زندگی دنیا حجابی است که میان آدمی و نیل به حقیقت زندگی حایل می شود». به تعبیر دیگر، پرداختن به امور مجازی دنیا، همان «لهو و لعب» است! اموری که هدف عاقلانه ای در آنها نیست و بیشتر موجب غفلت و باز ماندن از مقصد اصلی اند و اگر از این امور به «لهو و لعب» تشبیه شده به خاطر آن است که به طور معمول بازی ها و سرگرمی ها، جزو امور بیهوده و بی اساس اند و از حقایق زندگی فاصله دارند، اما در مقابل، زندگی سرای دیگر جاویدان است و فنا ناپذیر، در جهانی وسیع تر و سطحی بسیار بالاتر، در عالمی که سر و کار آن با حقیقت است نه مجاز، و با واقعیت است نه خیال.

[b6pencil]

با سلام به شما دوست گرامی...:gol:
درقرآن و در روایات اهل بیت دنیا بازیچه و لهو ولعب معرفی نشده!! بلکه دنیا را حضرت علی علیه السلام می فرماید... مهبط فرشتگان .. ومسجد اولیاء الله و... هست..
بلکه زندگی دنیوی یعنی نگاه به زندگی از حیث فقط دنیاییش (مثل حیوان) که فقط کارکردن برای خوردن وخوردن برای تلاش دنیایی نهی شده... وماالحیاةالدنیا الا لعب ولهو ... (سوره انعام آیه 32) زندگی دنیایی بازیچه است.
درقرآن هیچگاه از استفاده از دنیا نهی نکرده بلکه از دنیا خواهی نهی شده ... الذین یریدون الحیوة الدنیا و.... یا یحبون ...یا اشتروا الحیاه الدنیا ...
بنابراین اگر انسان خودش را کودک فرض کنه (بدون استفاده از فکر وعقلش درهدفمندی خلقت) زندگی دنیا کودکانه وبازیچه میشود .. زیرا مانند حرکات کودکان بی ثبات و بی تفکر است...
موفق باشید

خوب خدا انقدر رنگ ولعاب داده به این دنیا که هر انسانی ناخودآگاه جذب اون زرق وبرق میشه.
اگه خدا نمی خواست ما از این همه زرق وبرق استفاده نکنیم پس چرا اینها را آفریدتا ما گول بخوریم واسیر این ظاهر را بخوریم؟

[سيد حسين]

خوب خدا انقدر رنگ ولعاب داده به این دنیا که هر انسانی ناخودآگاه جذب اون زرق وبرق میشه.

اگه خدا نمی خواست ما از این همه زرق وبرق استفاده نکنیم پس چرا اینها را آفریدتا ما گول بخوریم واسیر این ظاهر را بخوریم؟

با سلام خدمت دوستان

خداوند تمام امکانات غوطه ور شدن در لذات دنیا همچنین رها شدن از دنیا و رسیدن به کمالات معنوی را در اختیارمان قرار داده است.

پس خداوند زرق و برق و لذات بیشماری را در دنیا قرار داده است تا کسانی که از فرشته ها بالاترند از کسانی که از حیوان پست ترند مشخص شوند.

بخشهائی از روایت حضرت علیه السلام از ارشاد شیخ مفید ج 1 ص 296:

خذوا - رحمكم الله - من ممركم لمقركم ،
ای مردم از خانه موقت برای خانه دائم خود توشه بردارید

وأخرجوا من الدنيا قلوبكم قبل أن تخرج منها أبدانكم
دلهایتان را از دنیا خارج کنید قبل از اینکه بدنهایتان از آن خارج شود

فللآخرة خلقتم وفي الدنيا حبستم
پس برای آخرت خلق شدید و در دنیا زندانی شده اید

إن المرء إذا هلك قالت الملائكة : ما قدم ؟ وقال الناس : ما خلف ؟
وقتی کسی میمیرد ملائکه میگویند چه فرستاده است؟ و مردم میگویند چه باقی گذاشته است.

فإنما مثل الدنيا مثل السم ، يأكله من لا يعرفه
پس همانا دنیا مانند سم است هر نداند میخورد

[عماد المقاومه]

بسم رب الحسین(ع)
در تکمیل حرف اساتید حضرت علی(ع) می فرماید : الدنیا تغر و تضر و تمر

دنیا مغرور می کند و ضرر می زند و می برد

[meshkaat]

خوب خدا انقدر رنگ ولعاب داده به این دنیا که هر انسانی ناخودآگاه جذب اون زرق وبرق میشه.
اگه خدا نمی خواست ما از این همه زرق وبرق استفاده نکنیم پس چرا اینها را آفریدتا ما گول بخوریم واسیر این ظاهر را بخوریم؟

بنام خدا
متأسفانه ظواهر فریبنده دنیا و اشتغال و روزمرگی، مانع درک این حقیقت می شود. در مقابل، اسلام برای پدید آوردن روحیه آخرت گرایی، نخست مردم را به معارف الهی آشنا ساخت و آن معارف را به وسیله انبیا و امامان در میان آنان منتشر نمود و گوشزد کرد که زندگی انسان یک حیات جاویدان است و به این چند روز مختصر دنیا منحصر نیست تا با سپری شدن آن، زندگی انسان هم سپری شود. سعادت در آن زندگی جاودانه، مانند زندگی دنیا، به بهره مندی از لذایذ مادی نیست، بلکه حیاتی است که انسان از نعمت های قرب خدا بهره مند می گردد.
صاحب چنین زندگی ای در دنیا از آنچه در اختیارش قرار داده شده، بهره می برد و حیات ظاهری دنیا را سرمایه نیل به مقصود آخرتی می سازد، سپس به سوی جوار خداوند منتقل گشته، در بهشت رضوان او و در میان صالحان زیست می کند و به حقیقت زندگی می رسد.