چه کسی گناه میکند خدا یا انسان؟؟؟

[ازاد]

چه کسي گناه مي کند؟ خدا يا انسان؟

از قديم، خيليها بودند که مي گفتند همه چيز به دست خداست تا آنجا که حتي آنکه گناه هم مي کند از خود اختياري ندارد و به خواست خداست که مرتکب آن مي شود. اين گروه را جبري مي گونيد از آن سو گروهي ديگر مي گفتند که خدا وقتي آدم را آفريد ديگر کاري به او ندارد و او خود هر کاري که بخواهد مي تواند بکند!

کدام يک از اين حرفها درست است؟

آيا خدا با قدرت و سيطره اي که دارد انسان را به کارهاي مختلف وا مي دارد؟

يا آنکه اختيار انسان در دست خود اوست تا هرکاري را که بخواهد انجام دهد بي آنکه خدا نقشي در آن داشته باشد؟

[ازاد]

به نام خدا
امیدوارم به یاری خدا این تاپیک برای کاربران مفید واقع بشه و بتونند ازش در راستای
شناخت هر چه بهتر خودشون استفاده کنند.....
دوستان اگر نظری دارند میتونند مطرح کنند و در اجرای هر چه بهتر تاپیک موثر باشند
دعا............................................ ......
یا علی

[سیاوش عشق]

من یه جایی شنیدم که میگفتن........
خدا آدما رو آفریده و خودش از عاقبت همه ی اونا آگاه است.
به نظر شما چرا..؟؟؟؟؟این حرف چه معنایی می تونه داشته باشه جز اینکه ما انسانها تقدیرمون از همون اول نوشته شده؟!
آزادی عمل ما دست خومون هست اما نه طوری که بخوایم هر کاری رو انجام بدیم....پس این نمی تونه آزادی کامل باشه.
دقیقا مثل این میمونه که ما یک پرنده رو بذاریم توی یه قفس بعد بهش بگیم تو هر جا دلت میخواد برو....اون می تونه بره اما نه زیاد.....فقط توی همون محیط کوچیک میتونه پرواز کنه...
(میخواستم یه جرقه باشه...بحثو ادامه میدیم)

[مدافع]

دقیقا مثل این میمونه که ما یک پرنده رو بذاریم توی یه قفس بعد بهش بگیم تو هر جا دلت میخواد برو....اون می تونه بره اما نه زیاد.....فقط توی همون محیط کوچیک میتونه پرواز کنه... (میخواستم یه جرقه باشه...بحثو ادامه میدیم)

سلام به سیاوش عشق

این مثال اصلا مثال درستی برای این بحث نیست. خدا انسان را آزاد خلق کرده و دانش او نسبت به تقدیر انسان سلب آزادی از انسان نمی کنه. مثال این بحث این طوریه که معلمی با شناختن استعدادها و توانهای شاگرداش بدونه کدومشون قبول می شن و کدومشون مردود و کدومشون تجدید می یارن. حالا آیا این علم معلم به عاقبت دانش آموزهاش دلیل بر اینه که اونها از اول توی قفس دانش معلمشون بودن؟

[سیاوش عشق]

سلام به سیاوش عشق
مثال این بحث این طوریه که معلمی با شناختن استعدادها و توانهای شاگرداش بدونه کدومشون قبول می شن و کدومشون مردود و کدومشون تجدید می یارن. حالا آیا این علم معلم به عاقبت دانش آموزهاش دلیل بر اینه که اونها از اول توی قفس دانش معلمشون بودن؟

به نظر من مثال شما هم چندان صحیح نیست.چون اون معلم می تونه تا جایی که ممکنه به دانش آموزش درس بده اما نمی تونه بهش استعداد بده در حالی که خیلی جاها مطمئنن شما هم شنیدید که خدا به هر کسی استعدادهایی داده.در ضمن قبول شدن اون دانش آموز منوط به استعدادش نیست،بلکه شرایط زندگی اون هم تاثیر گذاره بر قبول شدنش......
حالا خداوند استعداد تلاوت قران رو به یه نفر میده....پس اون آزاده که از صدای خودش استفاده کنه در حالی که با پاهایی که همه ی ما انسانها داریم،اون شاید نتونه فوتبال بازی کنه....یا بلعکس

[مدافع]

سلام مجدد

در مثال بنده هم خدشه وارد است اما نه این خدشه ای که شما وارد می کنید چرا که شما معلمی را در نظر بگیرید که کاملا مسلط به شرائط این دانش آموز هم باشد. بحث ما در قالب مثال در این جهت بود که علم معلم به وضعیت دانش آموز تاثیری در اختیار قبولی و ردی او ندارد. معلم می داند که این دانش آموز اگر خودش بخواهد می تواند قبول شود ولی الان خودش نمی خواهد. علم خدا به خلائق هم از این جهت شبیه همین مثال است یعنی خدا تک تک افراد انسانها را دعوت به خیر می کند و می داند که اگر این شخصیت خودش بخواهد می تواند آینده ای درخشان برای خود بیافریند ولی این شخصیت با این حب ذاتی ای که به دنیا دارد خودش راه خوب را انتخاب نخواهد کرد.
مثل معلمی که می بیند شاگردش به جای درس خواندن فقط می خواهد با کامپیوتر بازی کند.

اما بحث استعداد، خدا به هر کسی هر چه قدر داده از او به همان اندازه چیز خواسته و به هیچ وجه به کسی که صدای خوش ندارد تکلیف نکرده که تو باید با صدای عبدالباسط برای من قرآن بخوانی تا من از تو این قرائت را بپذیرم. آیا در شبهای سالگرد شهادت شهید مطهری، صدای علامه طباطبایی را شنیدید که در تلوزیون پخش می کرد؟ یک مرتبه هم من در تلوزیون یا در جای دیگر صوت قرائت قرآن ایشان را شنیدم که ظاهرش اصلا زیبایی نداشت. اما به نظر شما این قرائت علامه چه قدر بابرکت بوده برای او. و متاسفانه قرائت های امثال بنده و لو با بهترین صداها باشد تا به حال چقدر برایمان برکت داشته است؟

پس دقت کنید این فرمایش را که خداوند فرموده است:

لا یکلف الله نفسا الا وسعها

و وقتی که تکلیف نکرده و تکلیف من چیز دیگری بوده پس سعادت من در انجام همان تکلیفی است که داشته ام با همان اختیار عمل صحیحی که به دست خودم بوده است. پس نباید بگوییم که چه کسی را خدا چه مقدار استعداد داده بلکه باید ببینیم که خدا آیا از من هم به اندازه ی دیگری که استعدادی غیر من دارد خواسته که من خود یا دیگران را به او قیاس می کنم. و آیا به صرف اینکه از وضعیت من با خبر است این برای من محدودیتی در انتخاب و اختیارم ایجاد می کند؟

http://askquran.ir/showpost.php?p=149638&postcount=11

متاسفانه برخی در گذشته و حال همین استدلال را دلیل بر مجبور بودنشان می دانسته اند و خود را به بی خیالی در مورد اعمال خودشان می زدند و آنرا به گردن خدا می انداختند.

حال هر کسی خود می داند و خدای خود. هر گونه که می خواهد برای خودش استدلال بیاورد اما این نوع استدلالهایی که وجدان از آن اعلام برائت می نماید نمی تواند واقعیت ها را تغییر دهد. پس خوب است که اگر واقعا قصد و غرضی نداریم یک باز نگری بر نوع نگرشمان نسبت به واقعیتهای هستی بیفکنیم و به واسطه ی چیزهای به ظاهر درست آینده ی خود را به تباهی نکشیم. آینده ای که محدود به این دنیا نمی شود بلکه عمری برابر تمامی آینده ی دنیوی و اخروی را شامل می شود.

سر بلند باشید

[ازاد]

امام هادى عليه‏السلام در جواب نامه‏اى كه اهل اهواز به وى نوشتند و مسئله ابتلاى مردم به اختلاف در دين و عقيده به جبر و تفويض را مطرح نمودند و راه چاره را طلبيدند، مطالبى را به تفصيل بيان نمودند كه مرحوم ابن شعبه حرّانى در تحف العقول به تفصيل آورده است.

امام هادى عليه‏السلام با استناد به كلام نورانى امام صادق عليه‏السلام كه فرموده‏اند: «لا جَبْرَ وَلا تَفْويضَ ولكِنْ مَنْزِلَةٌ بَيْنَ الْمَنْزِلَتَيْن؛(3) نه جبر است و نه تفويض بلكه جايگاهى است بين آن دو جايگاه.» شروع به طرح جواب مى‏فرمايد و هر دو نظريه را باطل، و نظريه صحيح را امرى بين آن دو مى‏داند و نظر قرآن را شاهد بر صدق چنين مقالى مى‏داند و باز براى تثبيت مسئله به كلام امام صادق عليه‏السلام استناد كرده و مى‏فرمايد: «اِنَّ الصّادِقَ سُئِلَ هَلْ اَجْبَرَ اللّه‏ُ الْعِبادَ عَلَى الْمَعاصى؟ فَقالَ الصّادِقُ عليه‏السلام هُوَ اَعْدَلُ مِنْ ذلِكَ. فَقيلَ لَهُ: فَهَلْ فَوَّضَ اِلَيْهِمْ؟ فَقالَ عليه‏السلام : هُوَ اَعَزُّ وَاَقْهَرُ لَهُمْ مِنْ ذلِكَ؛(4) از امام صادق عليه‏السلام سؤال شد كه آيا خداوند، بندگان را بر انجام معاصى، مجبور مى‏كند؟ حضرت فرمود: خداوند عادلتر از اين است كه چنين كند.(5) سپس از حضرت عليه‏السلام سؤال شد كه آيا خداوند بندگان را به خود واگذاشته و كار را يكسره به آنها سپرده است؟ حضرت فرمودند: خداوند عزيزتر و مسلط‏تر از آن است كه چنين كند.»

[meshkaat]

بنام خدا
انسان داراى اختيار است. اختيارى كه خدا به او داده و در برابر آن و به تناسب آن مسؤوليت بر دوش او نهاده است .بنابراين هر كس متناسب اختيارش بايد وظايف خواسته شده از سوى شرع را برآورده سازد . مانند وظايف شرعى كه به تناسب اختيار و توانايى انسان ها از آن ها خواسته شده امر به معروف و نهى از منكر است. همچنين انجام واجبات و ترك محرمات نيز وابسته به اختيار انسان است ; در نتيجه كسى كه توانايى ندارد ، وظيفه اى نيز بر دوش او نخواهد بود : «لاَ يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا ; (بقره ، 286) خداوند هيچ كس را ، جز به اندازه تواناييش ، تكليف نمى كند .»

[سیاوش عشق]

انسان آزاد است هر کاری رو که میخواد انجام بده.اما این کارا از قبل از جانب خدا برای او تعیین شده است.
(البته من از اون دسته آدماییم که میگم تقدیر آدما دست خودشونه)
اما گاهی وقتا شک می کنم......به اختیار انسان

[مدافع]

بسم الله الرحمن الرحیم

انسان آزاد است هر کاری رو که میخواد انجام بده.اما این کارا از قبل از جانب خدا برای او تعیین شده است. (البته من از اون دسته آدماییم که میگم تقدیر آدما دست خودشونه) اما گاهی وقتا شک می کنم......به اختیار انسان

سلام به سیاوش عزیز،
سیاوش جان بحث ما در فرضیه که ما خدائی رو قبول داشته باشیم که کار بیهوده نمی کنه.
اگر این رو قبول داشته باشیم شما بگو ببینم اگر انسان همه ی کارهاش رو خدا براش مقدر کرده باشه که باید این طوری انجام بدی بعد انسان هم بدون اختیار مجبور باشه به همون تقدیر تن بده آیا جا داره که این خدا بیاد و بگه چون تو اومدی و مقدراتی رو که برات نوشته بودم رو درست انجام دادی باید بری به جهنم؟

آیا این یه صحبت بیجا در مورد خدا نیست که بگوییم او کسانی رو که اطاعت تقدیرش رو کردن رو به جهنم می اندازه؟ در حالی که باید به اینهایی که آشوب نکردن و مطیع بودن جایزه می داد؟ فوقش شما می تونی بگی چه جایزه ای اینها که حرف گوش کردنشون از خودشون نبوده، جوابش اینه که حتی اگر جایزه هم نباید می داد آیا کسائی رو که به تقدیر خود خدا گناهان بزرگ رو انجام دادند نه به اختیار خودشون، می تونه به جهنم بندازه؟ به چه دلیلی؟
اگر قراره کسی به جهنم بره خودش باید بره جهنم نه کسی که هیچ اختیاری از خودش نداشته.

خلاصه اینکه خدای ما که اینطوری نیست که بخواد گناه خودش رو گردن دیگران بندازه. خدای شما رو نمی دونم.

سر بلند باشی