چرا گروهی به خدا یا مذهب گرایش ندارند؟

[عابر]

1. اگر ما می گوییم انسان از ساختمان یک سلول ، یک اتم در یک برگ می تواند خدا را بشناسد، این درباره کسی است که بخواهد بشناسد، اگر افرادی آثار خدا را می بینند و مطالعه می کنند ، باز هم ایمان نمی آورند برای آن است که هدفشان از مطالعه شناخت خدا نیست. همچون جگر فروشی که روزی ده ها جگر پاره می کند و می فروشد، اما چه بسا مویرگها را نمی شناسد، چون در مقام شناختن آن برنیامده است.

2. شما می دانید که اگر نعمتی از اول عمر همراه با ما بود دیگر برای ما تازگی ندارد و اینکه ما اثار خدا را می بینیم و یاد او نیستیم و قدر آن را نمی دانیم چون از اول زندگی در نعمت ها و با نعمت ها بوده ایم. آری دوام نعمت ها سبب غفلت ما از خدا می شود و یکی از فلسفه های ناگوار همین هشدار است، قرآن می فرماید ما گاه و بیگاه مردم را در تنگناها قرار می دهیم (لعَلَّهم یضرعُون) تا شاید به ما توجه و تضرع کنند.

3. گروهی که از مذهب روگردانند به خاطر خرافاتی است که از سوی دوستان نادان و دشمنان دانا، به مذهب اضافه می شود. مانند انسان تشنه ای که برای رفع عطش به او لیوانی آب دهند که مگسی در آن است، وی نه تنها آب را نمی نوشد بلکه به واسطه وجود مگس در آن ، آب را دور می ریزد، به همان صورت به واسطه وجود خرافات ممکن است از اصل مذهب صرف نظر کند، بنابراین از عمل بعضی از مسلمانان در فراری دادن مردم از مذهب نباید غافل شد.

4. یکی از عوامل انحراف انسان از مذهب تاثیر پذیری از محیطاست.

5. گاهی بی اعتنایی به مذهب به خاطر گریز از مسئولیت است، چون پذیرفتن دین مساوی است با قبول یک سری قید و بندها و گروهی به خاطر اینکه به خیال خود می خواهند آزاد باشند به مذهب بی اعتنا می شوند، غافل از آنکه رها شدن از فرمان و اطاعت خدا مستلزم پذیرفتن هر نوع اسارت و بندگی است، کسی که بنده او نشود بنده همه می شود.

6. گروهی هم به خاطر تعصب و هوسها و خودخواهی ها و لجاجت و عناد ، به مکتب آسمانی پشت پا می زنند.

7. عدم تبلیغات صحیح و نارسایی های تبلیغی و یا معرفی های باطل را می توان یکی از عوامل بی اعتنایی دانست.

برگرفته از کتاب درسهایی از قرآن. نوشته محسن قرائتی