تعهد خدا در استجابت دعا

[meshkaat]

بنام خدا
اصلي ترين عامل بروز چنين سوال و ابهامي به اشتباه ما در فهميدن معناي استجابت بر مي گردد . از نظر تعاليم ديني ما استجابت همواره به معناي برآورده شدن وعملي شدن آنچه ما خواسته ايم نيست . اين امر معقول وپذيرفتني نيست وبا ساير سنت هاي قطعي الهي در عالم همخواني ندارد . فرض كنيم اگر در شب قدري مادري براي سلامت وبازگشت فرزند رزمنده اش از ميدان جنگ دعا كند وفرزندش براي شهادت ،تكليف چيست ؟ آيا مي شود اين رزمنده هم شهيد بشود وهم نشود؟ بسياري از دعاها مانند اين موارد كه با هم در تعارض و تنافي هستند ؛ به علاوه لازم مي آيد همه نظام دقيق عالم به واسطه دعاهاي گوناگون بندگان در شرائط خاص استجابت به هم بريزد و ساختار عالم وحوادث آن هر روز بسته به دعاهاي بندگان شكل جديدي به خود بگيرد كه اين امر معقول ومنطقي نيست. معناي درست استجابت همان است كه از روايات استفاده مي‌شود كه به ما گفته شده : هيچ دعايي بي اثر نيست و هر دعايي در دنيا و آخرت تأثير مناسب خود را دارد، در واقع هر دعاي مقبولي يقينا به استجابت مي‌رسد ، اما گونه‌هاي استجابت آن مختلف است.

[meshkaat]

امام سجاد(ع) مي‌فرمايد: «دعاي مؤمن يكي از سه فايده را دارد: براي او ذخيره مي‌گردد يا در دنيا برآورده مي‌شود يا بلايي را كه مي‌خواست به او برسد،‌از وي مي‌گرداند».(1) البته چنان كه از روايات برمي آيد برخي از دعاها مورد توجه خداوند قرار نمي گيرند كه از آنها به تعبير «دعاي غير مسموع » نام برده مي شود . اما دعا با شرائط خاص ودر موقعيت هاي ويژه اي كه به ما گفته شده و مواردي از آنها را هم شما ذكر كرديد،شرايط استجابت وقبولي را دارا مي شوند اما بر همان اساس كه حكمت هاي الهي ومصلحت هاي خداوند اقتضا مي كند . در نتيجه همه اين موارد و روايات مي تواند درست باشد ودعاي ما در اين شرائط وموقعيت ها مستجاب بشود اما به معناي عام استجابت . هرچند در موارد بسياري ديده شده كه در همين موقعيت ها دعا به معناي خاصش هم مستجاب شده وآنچه انسان خواسته ،به او عطا شده است اما اين امر هيچ گاه كليت ندارد .زيرا آنچه در عالم حرف اول وآخر را مي زند ،حكمت وعلم واراده مطلق خداوند است .هرچند خداوندخود فرموده : « به سوي خداوند از وسيله هايي بهره بگيريد »(2) و دعا و توسل به امامان از جمله اين وسائلند اما خود معصومين فرموده اند « وسيله ها حكمت خدا را بر نمي گردانند » (3).
******

1. تحف العقول، ص 202
2. مائده (5) آيه 25
3. صحيفه سجاديه دعاي 13

[roshani]

کارشناس محترم سلام
میخوام چند نکته ای رو در تکمیل نظر خوب شما بیان کنم.
اول این که دعا و اجابت دو طرف دارد. یکی خواسته، و دیگری اجابت. قبل از هرچیز، هم به طور عقلی و هم در روایات، بیش و پیش از هرچیز به مسئله خواسته پرداخته میشود. در باب خواسته مسائل زیادی وجود دارد از جمله این که خواسته چه باشد (مثلا از ممکنات باشد و ... )، چگونه و در چه شرائطی ابراز گردد، فرد دعا کننده چه میزان به مصالح و مفاسد خواسته خود اطمینان دارد و ..
نکته دوم این که قبل از ابراز خواسته، عوامل مؤثری در آن وجود دارند از جمله اعتقاد قبلی فرد در باب خدا و دعا ، وعدهای الاهی، نحوه استجابت،.... .
نکته سوم این که چیزی که ما بیشتر به آن توجه داریم این است که ما فقط دعا کننده ایم. درحالی که طبق معارف ما حتی اموری از استجابت هم دست بنده می باشد، مثل مساعد کردن زمینه های استجابت از طریق انجام برخی اعمال سفارش شده شرعی و اخلاقی و ... .
نکته چهارم درست فهمیدن مفهوم اجابت است (که شما هم به آن اشاره کردید)
نکته پنجم و کمی مهم، این است که ما خواسته ها رو دسته بندی نکردیم. باید بدانیم که بعضی خواسته ها وجود دارد که به طور طبیعی خواسته و مطلوب ماست و ما هرگز آن را با چیزی عوض نمیکنیم. این خواسته ها را میشود خواسته های اصلی نامید. مثلا سلامتی و عافیت و عاقبت به خیری خواسته های اصلی ماست و ما اگر دعایی بکنیم که استجابت آن برای این چیزها ضرری داشته باشد، لطف خدا باعث عدم استجابت است (مگر آن که اصرار زیادی از طرف بنده صورت گیرد که اگر استجابت شود، استجابت آن هم نکته ای دارد.)

مسائل مهم دیگری در این خصوص وجود دارند که دانستن آنها برای اعتقاد ما در باب دعا ضروریند و در حقیقت بصیرت عقیدتی ما را شکل میدهند.

[meshkaat]

بنام خدا
راز عدم استجابت در اين واقعيت نهفته است که از باطن هستي و مصالح حقيقي خود و جهان بي خبريم. به همين دليل گاهي مي‌پنداريم خير و مصلحت ما در تحقق و برآورده شدن حاجتي يا دفع و رفع مشکل و مانعي است. بر اساس اين پيش فرض وقتي مي‌بينيم خواستة ما بر آورده نمي‌شود، رنجيده خاطر مي‌شويم! در حالي که اگر حجاب از روي «حقيقت باطني» عالم کنار رود و آينده و نتيجه برخي خواسته‌ها براي ما حاضر و روشن گردد، از تقاضا و درخواست خود منصرف مي‌شويم و خدا را شکر مي‌کنيم که خواسته و حاجت جاهلانه ما را آن گونه كه مي خواستيم برآورده نکرده است. به بيان ديگر: خداوند نسبت به بندگانش مهربان است و خير و خوشبختي مؤمنان را مي‌خواهد، از اين رو اگر خواسته آنان به ضررشان است ، اما آنان به جهت عدم اطلاع از باطن امور از خداوند آن را مي‌خواهند، اجابت نمي‌کند. اما چنان كه گفتيم اصل دعاي او بي اجابت و بي اثر نخواهد بود. به علاوه عدم اجابت ظاهري داراي آثار وبركات بسياري براي او خواهد بود كه اگر کسي بداند خداوند در عوض عدم اجابت دعا در دنيا، چه پاداشي براي او در آخرت در نظر گرفته است، هرگزاز آن ناراضي نمي‌شود. امام صادق(ع) مي‌فرمايد: «روز قيامت خداوند متعال مي‌فرمايد: اي بنده من!‌تو مرا خواندي و من اجابتت را به تأخير انداختم. اکنون ثواب و پاداش تو چنين و چنان است. پس مؤمن آرزو مي‌کند که کاش هيچ دعايي از او در دنيا اجابت نمي‌شد، براي آن ثواب و پاداش نيک که مي‌بيند».(1) مهم تر از هر دعا واجابتي در اين دنيا سنت آزمايش خداوند از بندگان است . حقيقتي كه همه بندگان خدا از بزرگترين انبيا تا كم ترين افراد از آن مستثنا نشده اند .
چه بسا يكي از مهم ترين آزمايش هاي خداوند براي بندگان خوب، تاخير در اجابت ها و سنجش ميزان صبر و حسن ظن آنهابه خداست .
********
1:اصول كافي،ج 4،ص 247

[پسرآزاد]

بنام مقام متعال

به نظر من ، ما بیشتر با دعاهایمان برای خداوند دردسر ایجاد کرده ایم تا برکت و گشایش!!!!

دلیل من هم این است که خداوند غول چراغ جادو نیست که هر چه خواستیم برآورده کند..... روح الهی که مسئول خلقت جهانهای خداوند و حیات است برای خود قوانینی دارد که درک نکردن این قوانین درد سر زیادی برای بشر ایجاد نموده است....

هر دعائی یک طیف ارتعاشی و خواست می باشد که باعث می شود طبق قوانین معنوی مورد دعا بسوی ما بحرکت درآید حال آنکه انسان با درک محدود خود نمی داند آیا مورد درخواست دعا اصلا برای او مقدر گردیده است یا خیر و برای پیشرفت معنوی او مناسب است؟
روح الهی با عشق توام با قدرت خود کارخودش را انجام می دهد و اصلا منتظر درخواست ما نیست و بهتر است جریان امور را به دست آن سپرد تا هر آنچه به صلاح ماست همان را جاری نماید و کلا درسترین دعا همین است :
خداوندا هر آنچه صلاح می دانی همان شود ، ان شاء الله
برکت باشد

[behnam-soft]

روح الهی با عشق توام با قدرت خود کارخودش را انجام می دهد و اصلا منتظر درخواست ما نیست و بهتر است جریان امور را به دست آن سپرد تا هر آنچه به صلاح ماست همان را جاری نماید و کلا درسترین دعا همین است :
خداوندا هر آنچه صلاح می دانی همان شود ، ان شاء الله

اينگونه كه شما مي فرماييد كه جناب پسر آزاد دعا بي معناست.اگر قرار بود خدا هر آنچه كه خود مي خواهد بكند كه اصلا چيزي به نام دعا را براي بشر قرار نمي داد.
البته منظور من قدرت مطلق بشر نيست و بنده معتقدم كه همه چيز به يد خداست اما :
خواسته ي يك دعا از طرف بنده است و تاييد نهايي (اجابت) آن با خدا.پس خود انسان هم دخيل است.در واقع به مانند اين مي ماند كه بگوييم يك كارمند برنامه اي جهت پيشرفت شركت به مدير مي دهد و اين مدير است كه آن را تاييد نهايي مي كند.هر چند كه نمي شود نقش خود كارمند را بي تاثير دانست.البته اين نظر شخصي بنده است.

يا علي

[عاشقی]

انشاالله خدا دعای هممونو بپذیره.

[پسرآزاد]

اينگونه كه شما مي فرماييد كه جناب پسر آزاد دعا بي معناست.اگر قرار بود خدا هر آنچه كه خود مي خواهد بكند كه اصلا چيزي به نام دعا را براي بشر قرار نمي داد.
البته منظور من قدرت مطلق بشر نيست و بنده معتقدم كه همه چيز به يد خداست اما :
خواسته ي يك دعا از طرف بنده است و تاييد نهايي (اجابت) آن با خدا.پس خود انسان هم دخيل است.در واقع به مانند اين مي ماند كه بگوييم يك كارمند برنامه اي جهت پيشرفت شركت به مدير مي دهد و اين مدير است كه آن را تاييد نهايي مي كند.هر چند كه نمي شود نقش خود كارمند را بي تاثير دانست.البته اين نظر شخصي بنده است.

يا علي

معلومه که خدا حکمتي داره و برمبناي اون کارشو انجام مي ده و منتظر درخواست يا دعاي ما نيست و اگر قرار بود که با دعاي ما حکمت و قوانين وضع شده خودشو تغيير بده که سنگ رو سنگ بند نمي شد و اين نظم دقيق و حساب و کتاب در کائنات و جهانهاي مخلوق خبر از عشقي توام با قدرت و عدم وابستگي دارد که خود را بي نيز از حاجت مخلوق مي داند.

مهمتر اينکه در جهان قانوني بنام (( قانون کارما)) وجود دارد که مشتق از قانون عشق روح الهي است و درک عملکرد اين قانون بسيار بسيار حياتي است و آنوقت است که به درک اين قانون که ه رآنچه مي طلبيم بهائي دارد باعث مي گردد عملکرد واقعي دعا کردن را بياموزيم.
يا حق
برکت باشد

[meshkaat]

بنام مقام متعال

به نظر من ، ما بیشتر با دعاهایمان برای خداوند دردسر ایجاد کرده ایم تا برکت و گشایش!!!!

دلیل من هم این است که خداوند غول چراغ جادو نیست که هر چه خواستیم برآورده کند..... روح الهی که مسئول خلقت جهانهای خداوند و حیات است برای خود قوانینی دارد که درک نکردن این قوانین درد سر زیادی برای بشر ایجاد نموده است....

هر دعائی یک طیف ارتعاشی و خواست می باشد که باعث می شود طبق قوانین معنوی مورد دعا بسوی ما بحرکت درآید حال آنکه انسان با درک محدود خود نمی داند آیا مورد درخواست دعا اصلا برای او مقدر گردیده است یا خیر و برای پیشرفت معنوی او مناسب است؟
روح الهی با عشق توام با قدرت خود کارخودش را انجام می دهد و اصلا منتظر درخواست ما نیست و بهتر است جریان امور را به دست آن سپرد تا هر آنچه به صلاح ماست همان را جاری نماید و کلا درسترین دعا همین است :
خداوندا هر آنچه صلاح می دانی همان شود ، ان شاء الله
برکت باشد:rose:

بنام خدا
سلام جناب پسر آزاد
ما با دعا کردن خود نه برای خداوند درد سر ایجاد می کنیم و نه برکت وگشایش...
بلکه نفع یا ضرر دعا کردن و عدم دعا بر می گردد به خودمان.
خداوند می فرماید:ادعونی استجب لکم**
ما وظیفه داریم تنها از خداوند مدد بجوییم وخواسته هایمان را از خداوند بخواهیم .خداوند چون بهتر از خودمان صلاح کار ما را می داند پس بهتر از ما تشخیص می دهد که آیا ما را به خواسته مان برساند یا خیر..
پس در هر صورت ما اگر از خدواند طلب کمک نماییم و دست دعا به سوی او دراز کنیم تنها چیزی که متوجه ما می گردد منفعتی است که از ناحیه خداوند متوجه ما می شود.

[behnam-soft]

معلومه که خدا حکمتي داره و برمبناي اون کارشو انجام مي ده و منتظر درخواست يا دعاي ما نيست و اگر قرار بود که با دعاي ما حکمت و قوانين وضع شده خودشو تغيير بده که سنگ رو سنگ بند نمي شد و اين نظم دقيق و حساب و کتاب در کائنات و جهانهاي مخلوق خبر از عشقي توام با قدرت و عدم وابستگي دارد که خود را بي نيز از حاجت مخلوق مي داند.

در اينكه خدا حكمتي دارد كه هيچ شكي نيست و اصلا بحث ما بر سر اين موضوع نيست.
از گفته هاي شما اين برداشت ميشود اصلا چيزي به نام دعا كردن وجود ندارد و اينكه خداوند مي گويد " ادعوني استجب لکم " يك چيز دروغ است.
برداشت شما از دعا كردن اين است كه يك نوع دخالت در كار خداست.خير اينگونه نيست.

يا علي