حکم روزه ي فرد ناتوان از گرفتن روزه و کفاره آن

[shafag]

با سلام
بنده سوالی داشتم در مورد حکم روزه های قضام و روزه های ماه رمضان در پیش. مدتیه مشکلی که برام پیش اومده نمی تونم بیش از دو سه ساعتی گرسنه بمونم و باید مدام مواظب باشم تا معده ام خالی نباشه چرا که عوارض بدتری را باید تحمل کنم. ولی از این طرف فرصت زیادی هم تا ماه رمضان نمونده و نمی دونم چکار کنم. درضمن نگران روزه های ماه رمضان هم هستم. که نتونم بگیرم. به نظر شما بنده چیکار کنم؟
ممنون می شم راهنمایی بفرمایید.
در مورد کفاره هم توضیح دهید ممنون می شم.

[مدافع]

با سلام
بنده سوالی داشتم در مورد حکم روزه های قضام و روزه های ماه رمضان در پیش. مدتیه مشکلی که برام پیش اومده نمی تونم بیش از دو سه ساعتی گرسنه بمونم و باید مدام مواظب باشم تا معده ام خالی نباشه چرا که عوارض بدتری را باید تحمل کنم. ولی از این طرف فرصت زیادی هم تا ماه رمضان نمونده و نمی دونم چکار کنم. درضمن نگران روزه های ماه رمضان هم هستم. که نتونم بگیرم. به نظر شما بنده چیکار کنم؟
ممنون می شم راهنمایی بفرمایید.
در مورد کفاره هم توضیح دهید ممنون می شم.

سلام به شفق گرانقدر

شفق عزیز؛ ان شاء الله که خدا به زودی سلامتی کامل را نصیبتان نموده تا با خیال آسوده روزه های خود را بگیرید.

اما در مورد روزه های قبلی تان، اگر شما به دلیل همین مشکل از سال قبل روزه ای به گردن داشته اید و این بیماری تا ماه رمضان سال بعد ادامه داشت، چیزی از قضای روزه به گردن شما نمی ماند و فقط برای هر روز از روزه هایی که نگرفته اید باید یک مد طعام به فقیر بدهید.

در مورد ماه رمضان امسال هم همین حکم جاریست یعنی شما در ماه مبارک رمضان روزه ای به گردنتان نیست بلکه خدا از شما انتظار دارد که روزه نگیرید و بر این صبر کنید. خدایی که بیماری شما را به خوبی می شناسد نمی تواند و به هیچ وجه چنین نمی کند که شما را هم مکلف کند که در همین روزها روزه بگیرید بلکه برای برخی که روزه برایشان ضرر دارد روزه در این روزها حرام خواهد بود.

در مورد قضایش هم اگر حالتان تا ماه رمضان سال بعد خوب شد باید قضایش را بگیرید و الا فقط کفاره به گردن شما می آید.

یک مد طعامی هم که در موردش صحبت شد یعنی هفتصد و پنجاه گرم طعام مثل گندم، جو، خرما، برنج و امثال اینها. یعنی برای هر روز هفتصد و پنجاه گرم از یکی از این خوراکی ها باید به فقیر بدهید. و از آنجایی که مثل گندم را مردم به تنهایی غذایش نمی کنند باید نان به جای آن بدهید.

این فتوای مشهور علما بود. شاید نظر برخی علما کمی با دیگران متفاوت باشد به همین خاطر شما حتما باید به رساله ی مرجع تقلید خودتان هم مراجعه نمایید.

سر بلند باشید

[shafag]

با سلام و تشکر خدمت کارشناس محترم
بنده بعد از نوشتن سوال یادم اومد که مرجع تقلید: آیت الله خامنه ای را ننوشتم و جنسیت فرد را : زن.
این نام کاربری به صورت گروهی است.
روزه های قضای پارسال به خاطر عذر شرعی بوده و اگر به خاطر بیماری نتوانند ادا کنند می ماند و روزه های ماه رمضان جلو هم به خاطر بیماری می ماند. بیماری را دو ماه بعد از ماه رمضان سال پیش تحمل می کند یعنی فرصت ادای قضا هم بوده به مدت 2 ماه.
اگر بماند حکم روزه های ماه رمضان قبلی که عذر شرعی داشته چه می شود؟
و حکم روزه های ماه رمضان جلو به خاطر بیماری چه می شود؟
بر کدامشان کفاره واجب می شه؟
و کفاره را به کمیته ی امداد می دهند یا باید خودمان فقیر را شناسایی کنیم.
تشکر از لطف تان.

[مدافع]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر شفق ارجمند

روزه های قضای پارسال به خاطر عذر شرعی بوده و اگر به خاطر بیماری نتوانند ادا کنند می ماند و روزه های ماه رمضان جلو هم به خاطر بیماری می ماند. بیماری را دو ماه بعد از ماه رمضان سال پیش تحمل می کند یعنی فرصت ادای قضا هم بوده به مدت 2 ماه.

در مورد روزه های ماه رمضان آینده که اولا ان شاء الله تا آن وقت خدا مشکل بیماری ایشان را شفای کامل بدهد و نیازی به استفاده از این حکم نباشد ولی اگر قضیه به همین روند ادامه پیدا کرد، حکم این روزه همانی است که در پست قبلی برایتان نوشته بودم.

در مورد ماه رمضان امسال هم همین حکم جاریست یعنی شما در ماه مبارک رمضان روزه ای به گردنتان نیست بلکه خدا از شما انتظار دارد که روزه نگیرید و بر این صبر کنید. خدایی که بیماری شما را به خوبی می شناسد نمی تواند و به هیچ وجه چنین نمی کند که شما را هم مکلف کند که در همین روزها روزه بگیرید بلکه برای برخی که روزه برایشان ضرر دارد روزه در این روزها حرام خواهد بود.

در مورد قضایش هم اگر حالتان تا ماه رمضان سال بعد خوب شد باید قضایش را بگیرید و الا فقط کفاره به گردن شما می آید.

اما در مورد قضای سال گذشته، اگر ان شاء الله تا مدتی قبل از ماه رمضان خوب شوند ( که ان شاء الله همین طور هم شود )، قضای روزه های سال گذشته را باید بگیرند

و اگر خوب نشوند نیازی به گرفتن قضا نیست و فقط باید برای هر روز یک مد طعام کفاره بدهند.

اما در مورد این سوالتان

و کفاره را به کمیته ی امداد می دهند یا باید خودمان فقیر را شناسایی کنیم.

هم می توانید خودتان این کار را بکنید و هم می توانید به کمیته امداد و یا بهزیستی بدهید البته به شرط اینکه برای آنها مشخص کنید که این به عنوان کفاره است.

این مطالبی که خدمتتان عرض کردم بنا بر فتوای مشهور است و ان شاء الله برای شما از دفتر آقای خامنه ای هم پیگیر مطلب خواهم شد تا اگر فتوایی مخالف این داشته باشند برایتان بنویسم.

سر بلند باشید

[مدافع]

سلام مجدد بر شفق گرانقدر

با تماس با دفتر مقام معظم رهبری و سوال از مشکل طرح شده ی شما، پاسخگو فرمودند که برای آن روزه های قضای پارسال که دو ماه فرصت داشت علاوه بر کفاره ای که به گردنش می آید باید وصیت کند که آنها را برایش بگیرند.

[shafag]

با سلام بر جناب مدافع گرامی

واقعا از لطفتون سپاسگزارم بی نهایت.
منظور از ادای قضا همون یک روز به یک روزه دیگه؟
یا اینکه یک روز براش شصت روز باید روزه ادا بشه؟
کدوم. اینهم برام شفاف سازی کنید ممنون می شم.
با تشکر

[parsa]

سلام بر شما و وقتتون بخیر

بله. روزه ای که به جهت عذر شرعی (بیماری، مسافرت و...) در ماه رمضان از فردی قضا شد، تا ماه رمضان بعد فرصت داره قضاش رو بجا بیاره.
یک روز در مقابل یک روز.

و اگر در فاصله بین دو ماه رمضان اصلا توانایی و قدرت روزه گرفتن نداشت، قضای روزه از او ساقط میشه و فقط همون کفاره ای که جناب مدافع فرمودند رو باید پرداخت کنه. (یک مد طعام یا مبلغ آن)

دقت کنید که عرض کردم اگر توانایی نداشت قضا ازش ساقط میشه. ولی اگر توانایی داشت ولی مثلا دائما در مسافرت بود، و یا مسافر نبود ولی کوتاهی و غفلت کرد و قضای روزه ها رو نگرفت، در سال های بعد باید جبران کنه (یک روز در مقابل یک روز) و البته کفاره یک مد طعام رو هم باید در قبال هر روز پرداخت کند.
و در این حالت، قضای روزه به عهده اش قطعی میشه.

پس اگر در سال های بعد توانایی روزه گرفتن به طور کلی ازش سلب شد، روزه های ماه رمضان جدید و قضای اونها دیگه به عهده اش نیست (و فقط همون یک مد طعام رو باید بده)، ولی قضای روزه هایی که در زمان سلامتی ازش فوت شده و نگرفته، به عهده اش باقی میمونه و اگر تا پایان عمر توانایی گرفتنشون رو نداشت، بعد از فوتش باید پسر بزرگ او قضاش رو بجا بیاره. (یا از ثلث اموالش پول بدن تا کسی به نیابت او بجاش بگیره.)


شصت روز روزه در قبال قضای یک روز، برای وقتی هست که کسی از روی عمد و معصیت روزه ماه مبارک رمضان رو نگیرد یا قبل از افطار روزه را بشکند. (که البته برای همه موارد نیست و مختلف هست.)

.

[مدافع]

منظور از ادای قضا همون یک روز به یک روزه دیگه؟
یا اینکه یک روز براش شصت روز باید روزه ادا بشه؟

سلام به شفق گرامی

امیدوارم که حالتون خوب باشه.

همونطوری که استاد بزرگوارمون جناب پارسا زحمت کشید و در پست خودش به تفصیل در مورد جواب شما بحث کرد من هم با یک بیان دیگه براتون می گم:

قضای روزه یا هر چیز دیگه یعنی همون یک باری که باید به جای موردی که از دست داده ایم انجام دهیم پس یعنی همون یک روز به یک روز.

و اونی که شنیده ایم شصت روز به جای یک روز اون کفاره ی شکستن روزه است به صورت عمدی البته در برخی موارد آن. و چون الان با این کاری نداریم اصلا وارد بحثش نمی شم.

سر بلند باشید

[shafag]

با سلام

اگر دیر می رسم دلیل بر بی احترامی نباشد انشاءالله
واقعا ممنون از لطفتان.

با تشکر

[sanaz shahin]

با سلام و عرض ادب:
میخواستم بپرسم زن یا دختری که روزه گرفتنش با مشقت و سختی بسیار همراه است ولی قادر است که روزه هایش را بگیرد و شخص دیگری عهده دار مخارج اوست(مثلا برای یک دختر ،والدینش و برای یک زن ،شوهرش عهده دار مخارج اوست) و خودش نمیتواند پولی جهت کفاره ی روزه هایش خرج کند، تکلیفش چیست؟
ممنون