خدا رو كي منت مي‌گذاره؟

[behnam-soft]

سلام خدمت دوستان محترم.
در دين ما مكررا اشاره شده كه هر كاري ميكنين براي رضاي خدا باشه.
در صورتي كه تمامي كارهايي كه ما بخاطر رضاي خدا انجام مي ديم در واقع به نفع خودمونه.
بطور مثال خداوند مي گويد كه دهان فرد مسواك زده را دوست دارد و پيامبر(ص)هم بسيار بر اين
امر تاكيد كردند و مي گويند كه براي رضاي خدا دهان خود را مسواك بزنيد...
اين فقط يه نمونه از هزاران نمونه توصيه هايي است كه دين اسلام به مسلمانان كرده است.
حالا سوال اينه كه وقتي اين اعمال به نفع خود ماست پس چرا خدا مي گه به نيت رضاي من اين
كارها رو انجام بدين؟ آيا نعوذوبالله خدا مي خواد با اين كارش يه كاري كنه كه ما بنده ها سرش
منت بذاريم در صورتي كه خودمون سود برديم؟؟؟

[مزمل]

سلام
انسان برای انجام یه کار با کیفیت و کمیت تمام احتیاج به نوعی انگیزه روانی داره مانند این که شما به یک نفر کمک کنید بطور مخفی و بعد هم این عمل شما محو شه خوب انسان نیاز به تحسین داره و از بی ارزشی و بیهودگی فراری است حالا در نظر بگیرید شما یه کاری انجام میدی فقط برای رضای خدا مثلا انداختن پول در صندوق صدقات با شرایطی چون کسی ندیده است هدفتم جلب نظر خدا برای مبتلا نکردن شما به مشکلات نبوده هدفت رسیدن پول شما به یک مستمند بوده این کار شما به عنوان مسلمان که اعمال شما ایمان با عمل صالح توام هست خدا را خشنود و راضی می کنه و خدا هم مشکلات شما را حل می کنه و 10 برابر ان به شما می دهد پس خدا الله الصمد است یعنی ذات خدا بی نیاز است اما ما نیاز مند او هستیم پس رضای خدا به ما انگیزه می ده چرا چون که او جبران می کنه و ماهم که نیاز مند هستیم پس عمل ما صالح است و قسمت رضای خدا ایمان ما است و خدا هم می فرماید عمل صالح منهای ایمان قابل قبول نیست یعنی خدا 10 برابر نمی ده پس خدا و ایمان به انسان حیات معنوی و به زندگی انسان رنگ خدایی می ده اما کافران اعمالشان باطل است مانند نهالی که می کاریم اما سبز نمی شه

[مزمل]

در مورد اینکه فرمودید که خدا می خاد کاری کنه که من مسواک بزنم و بگم خدایا من مسواک زدم و منت بزارم به خدا که من این کار مثبت را کردم مانند کسی که صدقه میده مثلا 1000 تومان میده به فقیر و بعد به فقیر می گه یادت باشه من 1000 تومان به تو دادم یعنی منت بگذاره در حالی که قران می گه صدقات خود را الوده به منت نکنید باید عرض کنم که نه خدا هدفش این نیست که ما کار خوبی را انجام دهیم و بعد به خدا منت بگذاریم هدفش این است که او می داند ما نیازمند کار خوب هستیم با انجام کار خوب انسان رشد می کند و متعالی میشود هدفش متعالی شدن ما است ما موجودات ناتوان با اتصال به خدای بلند مرتبه متعالی میشویم

[کلات]

عمل كردن به دستورهاي خدا، وظيفة بندگي است‌.
انسان در برابر انجام وظيفه و تكليف‌، نمي‌تواند هيچ گونه منّتي بر خداي تعالي داشته باشد، بلكه خدا بر ما منت گذاشته كه براي تأمين سعادت و كمال ما تكاليفي صادر فرموده است‌، خدا آفريدگار ماست و هيچ نيازي به عبادت ما ندارد،
قرآن در اين باره مي‌فرمايد: "يَـََّأَيُّهَا النَّاس‌ُ أَنتُم‌ُ الْفُقَرَآءُ إِلَي اللَّه‌ِ وَ اللَّه‌ُ هُوَ الْغَنِي‌ُّ الْحَمِيدُ ;(فاطر،15) اي مردم‌! همه شما فقير و محتاج خدا هستيد، تنها خداست كه بي نياز و غني بالذات و ستودة صفاتست‌."
انجام دستورهاي الهي‌، تأمين كننده سعادت و خوش بختي خودِ ما است‌; نماز و روزه و ديگر واجب‌ها و مستحب‌ها،، نردبان ترقي و تكامل انسان هستند.

[behnam-soft]

جناب كلات درود بر شما.
در اينكه انجام فرمان هاي الهي به نفع بنده ها و باعث پيشرفت ماست شكي نيست
و من هم به اون اشاره كردم.من ميگم چرا خدا ميگه براي رضاي من اين كارها
رو انجام بدين در صورتي كه اين كارها به نفع خودمونه؟در واقع البته به نظر من
بايد گفته مي شد به خاطر سعادت خودتون فلان كارها رو انجام بديد نه اينكه...

[پاسخگوی اعتقادی 4]

سلام خدمت دوستان محترم.
در دين ما مكررا اشاره شده كه هر كاري ميكنين براي رضاي خدا باشه.
در صورتي كه تمامي كارهايي كه ما بخاطر رضاي خدا انجام مي ديم در واقع به نفع خودمونه.
بطور مثال خداوند مي گويد كه دهان فرد مسواك زده را دوست دارد و پيامبر(ص)هم بسيار بر اين
امر تاكيد كردند و مي گويند كه براي رضاي خدا دهان خود را مسواك بزنيد...
اين فقط يه نمونه از هزاران نمونه توصيه هايي است كه دين اسلام به مسلمانان كرده است.
حالا سوال اينه كه وقتي اين اعمال به نفع خود ماست پس چرا خدا مي گه به نيت رضاي من اين
كارها رو انجام بدين؟ آيا نعوذوبالله خدا مي خواد با اين كارش يه كاري كنه كه ما بنده ها سرش
منت بذاريم در صورتي كه خودمون سود برديم؟؟؟

با سلام خدمت شما

به عنوان مقدمه باید این نکته را متذکر شویم که :

ما در اسلام دو نوع اعمال عبادي داريم:

1. اعمالي که از همان ابتدا به عنوان عمل عبادي وضع شده است و بايد با قصد قربت انجام گيرد مانند نماز، روزه، حج و... و اگر اين اعمال به قصد قربت و يا نيت خالص انجام نگيرد باطل است.

2. اعمالي که ابتدائا جنبه عبادي ندارد و نياز به قصد قربت نيز ندارد اين اعمال در واقع براي اين است که ما براساس يک برنامه صحيح زندگي کنيم و همه ابعاد زندگي ما را شامل مي شود مانند معاملات، مسائل حقوقي، اقتصادي، سياسي و اجتماعي و.. در اسلام صحت اين اعمال دسته دوم منوط به قصد قربت و نيت خالص نيست همين که ما آن عمل را براساس دستورات اسلام انجام دهيم کافي است و مهر صحت بر آن مي خورد. اما اگر کسي اينگونه احکام اسلام يعني احکام غير عبادي را نيز به قصد قربت انجام دهد ارزش عبادي پيدا مي کند.


به بیان دیگر :

آن چه به ما واجب شده است دو حالت دارد

یا واجبی است که صرف انجام دادن آن با هر نیتی که باشد، موجب ادای تکلیف است ونیازی به قصد تقرب به پروردگار ندارد. این گونه واجبات را توصلی می نامند.

یا واجبی است که به صرف انجام آن ، تکلیف را ساقط نمی کند بلکه نیازمند قصد قربت است . این واجبات را تعبدی می نامند.

[پاسخگوی اعتقادی 4]

با استفاده از مقدمه گفته شده در پست قبل مشخص می شود که قصد قربت برای انجام تمام واجبات لازم نمی باشد.

اما در عباداتی که قصد قربت شط است (تعبدیات) با قصد قربت نشان می دهیم که عمل را فقط برای خدا انجام داده ایم نه غیر خدا.
با قصد قربت، عبادت خدا از عبادت غیر خدا جدا می شود.
قصد قربت مرز بین شرک و توحید است.

وَ مَا أُمِرُوا إِلا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَ يُقِيمُوا الصلَوةَ وَ يُؤْتُوا الزَّكَوةَ وَ ذَلِك دِينُ الْقَيِّمَةِ(بینه/5)

در حالى كه به آنها دستورى داده نشده بود جز اينكه خدا را پرستش ‍ كنند با كمال اخلاص ، و از شرك به توحيد باز گردند، نماز را برپا دارند، و زكات را ادا كنند، و اين است آئين مستقيم و صحيح و پايدار.

[ولایت پذیر]

بسم الله الرحمن الرحیم
در حدیثی از پیامبر اسلام دیدم که فرمود : خودتان را وقف خدا کنید.

[ایلام سرابله]

بزرگترین منت خدا برسر ما شیعیان ایرانست،ما در کشوری زندگی میکنیم که عشق علی واولاد علی مایه افتخارست.