نقش کوه‏ها در استواری زمین

[meshkaat]

در 9 جای قرآن از کوه‏ها با تعبیر«رواسی‏»یاد شده است (1) و جعلنا فی الارض‏رواسی ان تمید بهم (2) ،و کوه‏ها را در زمین پا بر جا و استوار نهادیم تا مبادا زمین آنان مردم را تکان دهد و بلرزاند».
تعبیر از کوه‏ها به‏«رواسی‏»بدان جهت است که‏«ثابت‏هایی‏»هستند که برریشه‏های مستحکم استوار می‏باشند و از ماده‏«رست السفینة‏»گرفته شده.
هم چنین از کوه‏ها به‏«اوتاد»تعبیر شده،به معنای میخ‏ها،که زمین را از هم پاشی‏و فرو ریزی نگاه می‏دارد و الجبال اوتادا (3).
حضرت علی(ع) در این زمینه به خوبی تعابیر اعجاز گونه قرآن راروشن می‏سازد:
«و جبل جلا میدها،و نشوز متونها و اطوادها،فارساها فی مراسیها،والزمهامقراراتها.� �مضت رؤوسها فی الهواء،و رست اصولها فی الماء.فانهد جبالها عن‏سهولها،و اساخ قواعدها فی متون اقطارها و مواضع انصابها.فاشهق قلالها،و اطال‏انشازها،و جعلها للارض عمادا، و ارزها فیها اوتادا.فسکنت علی حرکتها من ان‏تمید باهلها،او تسیخ بحملها،او تزول عن مواضعها.فسبحان من امسکها بعدموجان میاهها(4)،هم راه با سرشتن صخره‏های بزرگ زمین و بر آمدن دل این صخره‏هاو قله‏های بلند سر به فلک کشیده،در جای گاه‏های خود استواریشان بخشید.پس‏قله‏ها را در هوا به بلندا برد و ریشه‏های شان را در آب فرو کشید.بدین سان خداوندکوه‏ها را با بلنداشان از دشت‏ها جدا ساخت و پایه‏های شان را چونان ریشه درختان‏در زمین‏های پیرامون و مواضع نصبشان،در اعماق زمین نفوذشان داد.کوه‏ها را باقله‏هایی بس بلند و سلسله‏هایی به هم پیوسته و دراز،تکیه‏گاه زمین ساخت وچونان میخ‏ها بر آن بکوفت. چنین است که زمین به رغم حرکات گوناگونی که دارد،برای ساکنانش از لرزش و تکان نگاه داشته شد و از فرو در کشیدن بار خود، بازداشته شد و از لغزش از جای گاه خود در امان ماند.پس بزرگ است‏خداوندی که‏زمین را به رغم تلاطم امواج خروشان آب‏های آن،چنین استوار نگاه داشت‏».
**********
1- سوره‏های رعد:3.نمل:61.حجر:19.ق:7.نحل:15.لقم ان:10.انبیا:31.فصلت:10.مرسلات:27
2- انبیا 21:31
3- نبا 78:7

[عذرا]

در زمانهای قدیم مردم به کوه ها توجه ویژه ای داشتند.انها ساختمانها و معابدشان را به تاسی از کوه ها بلند و افراشته می ساختند.چون کوه نزد آنان نمادی از بلندی و قدرت بود. زیگوراتها و هم چنین قصر نمرود مثالی از این مورد است.
البته الان منبع این مطلب دستم نیست و چیزی رو که یادم مونده بود نوشتم.به محض این که منبع رو پیدا کردم حتما مفصل تر خدمت دوستان توضیح می دم.

[meshkaat]

در 9 جای قرآن از کوه‏ها با تعبیر«رواسی‏»یاد شده است (1) و جعلنا فی الارض‏رواسی ان تمید بهم (2) ،و کوه‏ها را در زمین پا بر جا و استوار نهادیم تا مبادا زمین آنان مردم را تکان دهد و بلرزاند».

تعبیر از کوه‏ها به‏«رواسی‏»بدان جهت است که‏«ثابت‏هایی‏»هستند که برریشه‏های مستحکم استوار می‏باشند و از ماده‏«رست السفینة‏»گرفته شده.
هم چنین از کوه‏ها به‏«اوتاد»تعبیر شده،به معنای میخ‏ها،که زمین را از هم پاشی‏و فرو ریزی نگاه می‏دارد و الجبال اوتادا (3).
حضرت علی(ع) در این زمینه به خوبی تعابیر اعجاز گونه قرآن راروشن می‏سازد:
«و جبل جلا میدها،و نشوز متونها و اطوادها،فارساها فی مراسیها،والزمهامقراراتها.� �مضت رؤوسها فی الهواء،و رست اصولها فی الماء.فانهد جبالها عن‏سهولها،و اساخ قواعدها فی متون اقطارها و مواضع انصابها.فاشهق قلالها،و اطال‏انشازها،و جعلها للارض عمادا، و ارزها فیها اوتادا.فسکنت علی حرکتها من ان‏تمید باهلها،او تسیخ بحملها،او تزول عن مواضعها.فسبحان من امسکها بعدموجان میاهها(4)،هم راه با سرشتن صخره‏های بزرگ زمین و بر آمدن دل این صخره‏هاو قله‏های بلند سر به فلک کشیده،در جای گاه‏های خود استواریشان بخشید.پس‏قله‏ها را در هوا به بلندا برد و ریشه‏های شان را در آب فرو کشید.بدین سان خداوندکوه‏ها را با بلنداشان از دشت‏ها جدا ساخت و پایه‏های شان را چونان ریشه درختان‏در زمین‏های پیرامون و مواضع نصبشان،در اعماق زمین نفوذشان داد.کوه‏ها را باقله‏هایی بس بلند و سلسله‏هایی به هم پیوسته و دراز،تکیه‏گاه زمین ساخت وچونان میخ‏ها بر آن بکوفت. چنین است که زمین به رغم حرکات گوناگونی که دارد،برای ساکنانش از لرزش و تکان نگاه داشته شد و از فرو در کشیدن بار خود، بازداشته شد و از لغزش از جای گاه خود در امان ماند.پس بزرگ است‏خداوندی که‏زمین را به رغم تلاطم امواج خروشان آب‏های آن،چنین استوار نگاه داشت‏».
**********
1- سوره‏های رعد:3.نمل:61.حجر:19.ق:7.نحل:15.لقم ان:10.انبیا:31.فصلت:10.مرسلات:27
2- انبیا 21:31
3- نبا 78:7

در بخشی از این گفتار درربار آمده:«زمین به رغم حرکت‏های خود از لغزش ولرزش و فرو پاشیدگی نگاه داشته شد.»از این گفتار سه نکته به دست می‏آید:
1- زمین دارای حرکت‏های گوناگون است،ولی به رغم این حرکت‏ها آرامش وتعادل خود را حفظ کرده است.
2- پوسته زمین مستحکم است و از هم نمی‏گسلد و لایه‏هایش گسسته نمی‏شود،تا ساکنان و بارهایش را در درون خود فرو نکشد.
3- زمین در حرکت وضعی و انتقالی و برخی حرکت‏های دیگر،آرام و استواراست و از مدارهایی که به طور منظم در آن می‏گردد، بیرون نمی‏افتد.
این گونه نکته‏ها امروزه مورد تایید اکتشافات و پژوهش‏های علمی قرارگرفته است.این اثر بزرگ کوه‏ها-که حیات را بر پهنای زمین میسر ساخته است‏به دلیل آن است که سلسله کوه‏های پراکنده در پوسته سخت زمین،همانند کمربندزنجیره‏ای اطراف زمین را در بر گرفته‏اند.

[meshkaat]

کارشناسان علوم طبیعی می‏دانند که زمین با حلقه‏هایی از سلسله کوه‏ها،محاصره‏شده است و این امر عامل حفظ بیش‏تر ثبات زمین می‏باشد.حکمت و چگونگی‏ارتباط این سلسله کوه‏ها با یک دیگر و جهت امتداد آن‏ها نیز بر طبیعی دانان پوشیده‏نیست.این سلسله کوه‏ها بر اساس نظمی بدیع و محکم و توجه بر انگیز،زمین را به‏شکل حلقه‏هایی کوهستانی در آورده است که از چهار طرف آن را در بر گرفته‏اند.
وقتی به نقشه طبیعی زمین نظر می‏افکنیم،ناهمواری‏های زمین را به روشنی‏مشاهده می‏کنیم و می‏بینیم سلسله کوه‏ها به طور عموم در طول هر قاره امتدادمی‏یابد.گویا این کوه‏ها ستون فقرات قاره‏ها هستند.

[آته ئیست]

بنده که نفهمیدم کجای این نظارت قرآن در مورد کوهها معجزه است!

موضوع خیلی روشن است، در آن زمان هیات بطلمیوسی حاکم بوده. اگر از توضیح نظریه ی بطلمویسی در مورد کاینات و اجرام سماوی بگذریم، در آن زمان زمین را مسطح میدانسته اند و نه کروی. یک سوالی هم که ذهن همه را به خود جلب میکرد، این بوده که چرا زمین سقوط نمیکند!؟

دلیل این سوال هم ناآگاهی از نیروی جاذبه ی کرات بر یکدیگر بوده است. به همین دلیل برخی میگفته اند که زمین روی شاخ یک گاو است که این گاو روی لاک یک لاک پشت قرار دارد و به همین دلیل سقوط نمکیند. برخی نیز میگفتند که زمین روی دست یک الهه است و این الهه مامور است تا نگذارد زمین سقوط کند!

در این آیات نیز پیامبر گوشه ای از همان عقاید اشتباه زمان خویش را بیان کرده است. میتوان اینگونه برداشت کرد که یکی از نظریات در زمان پیامبر در مورد عدم سقوط زمین، این بوده که زمین توسط میخ هایی به یک جایی وصل شده است. البته احتمالا نظریات دیگری نیز در آن زمان وجود داشته.

بنده اصلا نمیفهمم شما چرا این قضیه را یک معجزه می دانید و سعی میکنید که نص صریح قرآن و معنای روشن آیات را با توجه به نظریات جدید علمی توجیه و تفسیر نمایید.

یکی دیگر از مواردی که پیامبر از نظریات نجوم آن زمان سخن میگوید، در آن جایی است که در مورد «ذوالقرنین» سخن میگوید. در آن آیات نیز کاملا مشخص است که پیامبر زمین را مسطح و محدود میدانسته. بطوریکه میتوان با سفر کردن به یک سوی آن، بالاخره به پایان آن در شرق یا غرب رسید.

البته این نظریات هیچ عیبی برای پیامبر نیست. چراکه علم آن زمان در همین حد بوده است و پیامبر نیز نظریات جهان شناختی همان زمان را وارد قرآن نموده است.

[مزمل]

بنده که نفهمیدم کجای این نظارت قرآن در مورد کوهها معجزه است!

برای روشن شدن مطلب نیاز به اطلاعات داریم لذا جهت روشن شدن مطلب لازم است بدانیم که ایه در قران به چه معنی است


ایه در قران به تمام چملات قران اطلاق می شود مثلا الله الصمد ایه است پس منظور از ایه در قران یعنی نشانه و دلیل اثبات اول وجود خدا دوم خدایی بودن قران


مثلا می فرماید از ایات اوست شب و روز


منظور از ایه بودن روز و شب معجزه ای مانند عصای موسی یا دم عیسی یا طوفان نوح و یا سنگسار شدن قوم لوط و یا عذاب هایی که بر قوم صالح و سایرین وارد شد نیست

این معجزه ها با ایات قران تفاوت کوچکی دارد این معجزات غیر عادی است یعنی روا ل عادی زندگی مردم را تغییر می دهد


ویا عصای موسی باعث شد ساحران ایمان بیاورند چرا چون که ساحران فهمیدند این عصا معجزه ایجاد کرد


اما روز و شب از ان نظر ایه است که اگر شب ادامه دار بماند و مثلا بیش از 100 ساعت شب طول بکشد ایه می شود یا روز اگر 100 ساعت دوام دار شود و شب نیاید ایه می شود اگر خورشید حرکت نکند یا از مغرب طلوع کند غیر عادی است خوب چرا شب و روز وجود دارد چون که خدا باعث ان است پس شب و روز ایه و نشانه خدا است


درمورد کوهها هم همین است یعنی در طراحی زمین کوه را هم در نظر داشته است

مانند یک طراحی هوشمندانه برای ایجاد یک چیز

[آته ئیست]

حضرت علی(ع) در این زمینه به خوبی تعابیر اعجاز گونه قرآن راروشن می‏سازد: «و جبل جلا میدها،و نشوز متونها و اطوادها،فارساها فی مراسیها،والزمهامقراراتها.� �� �مضت رؤوسها فی الهواء،و رست اصولها فی الماء.فانهد جبالها عن‏سهولها،و اساخ قواعدها فی متون اقطارها و مواضع انصابها.فاشهق قلالها،و اطال‏انشازها،و جعلها للارض عمادا، و ارزها فیها اوتادا.فسکنت علی حرکتها من ان‏تمید باهلها،او تسیخ بحملها،او تزول عن مواضعها.فسبحان من امسکها بعدموجان میاهها(4)،هم راه با سرشتن صخره‏های بزرگ زمین و بر آمدن دل این صخره‏هاو قله‏های بلند سر به فلک کشیده،در جای گاه‏های خود استواریشان بخشید.پس‏قله‏ها را در هوا به بلندا برد و ریشه‏های شان را در آب فرو کشید.بدین سان خداوندکوه‏ها را با بلنداشان از دشت‏ها جدا ساخت و پایه‏های شان را چونان ریشه درختان‏در زمین‏های پیرامون و مواضع نصبشان،در اعماق زمین نفوذشان داد.کوه‏ها را باقله‏هایی بس بلند و سلسله‏هایی به هم پیوسته و دراز،تکیه‏گاه زمین ساخت وچونان میخ‏ها بر آن بکوفت. چنین است که زمین به رغم حرکات گوناگونی که دارد،برای ساکنانش از لرزش و تکان نگاه داشته شد و از فرو در کشیدن بار خود، بازداشته شد و از لغزش از جای گاه خود در امان ماند.پس بزرگ است‏خداوندی که‏زمین را به رغم تلاطم امواج خروشان آب‏های آن،چنین استوار نگاه داشت‏».

این سخن امام علی از لحاظ علم امروزه رد میشود. امام علی کوهها را به مانند میخ هایی تصور کرده اند که زمین بوسیله ی آنها به محل دیگری متصل شده است و همین میخها از حرکتهای مختلف زمین و فرو افتادن و سقوط آن جلوگیری میکند. مثلا شبیه اینکه ما یک لوستر را توسط میخ به سقف متصل میکنیم و بوسیله ی این میخ ها از حرکات اضافی و سقوط آن جلوگیری میکنیم.

کاملا بر خلاف نظر امام علی، کوهها نه تنها میخهایی نیستند که زمین را از فرو افتادن حفظ میکنند، بلکه خود کوهها بواسطه ی حرکات لایه های زیرین زمین و در محل گسلهای صفحات زیر زمینی شکل گرفته اند. نه تنها کوهها در زمین ریشه ندارند، بلکه در زیر آنها صفحاتی ناپیوسته و در حال حرکت وجود دارد. زمانیکه این صفحات به یکدیگر فشار وارد می آورند، باعث زلزله شده و نیز باعث حرکت لبه ی این صفحات به سمت بالا و تشکیل کوهها میشود. این کاملا با نظر امام علی تضاد دارد.

ازجانب دیگری نیز سخن امام علی اشتباه است. چون کار میخ این است که یک شی ء را به شی ء دیگر متصل میکند تا این دو از یکدیگر جدا نشوند. اما کوهها خودشان جزئی از زمین هستند و زمین را به چیز دیگری وصل نمیکنند. یعنی کوهها زمین را به جایی وصل نکرده اند. بنابراین کوهها هرگز نمیتوانند میخهایی باشند که زمین را از حرکات اضافی و سقوط کردن نگه دارد!

همانطور که عرض کردم، این نظرات اشتباه در قرآن و روایات در مورد زمین شناسی و نجوم و علوم دیگر، صرفا بر گرفته از همان علوم ابتدایی در آن زمان بوده است. و پیامبر و ائمه نیز همان نظرات اشتباه را در قرآن و احادیث بیان کرده اند .

این نظر امام علی نشان میدهد که ایشان نیز زمین را صاف و مسطح میدانسته اند. و گمان میکرده اند که کوهها میخ هایی هستند که زمین را به چیز دیگری در زیر زمین متصل کرده اند تا زمین حرکت نکرده و سقوط ننماید!

[محمدحسین بخشی]

این سخن امام علی از لحاظ علم امروزه رد میشود. امام علی کوهها را به مانند میخ هایی تصور کرده اند که زمین بوسیله ی آنها به محل دیگری متصل شده است و همین میخها از حرکتهای مختلف زمین و فرو افتادن و سقوط آن جلوگیری میکند. مثلا شبیه اینکه ما یک لوستر را توسط میخ به سقف متصل میکنیم و بوسیله ی این میخ ها از حرکات اضافی و سقوط آن جلوگیری میکنیم.

کاملا بر خلاف نظر امام علی، کوهها نه تنها میخهایی نیستند که زمین را از فرو افتادن حفظ میکنند، بلکه خود کوهها بواسطه ی حرکات لایه های زیرین زمین و در محل گسلهای صفحات زیر زمینی شکل گرفته اند. نه تنها کوهها در زمین ریشه ندارند، بلکه در زیر آنها صفحاتی ناپیوسته و در حال حرکت وجود دارد. زمانیکه این صفحات به یکدیگر فشار وارد می آورند، باعث زلزله شده و نیز باعث حرکت لبه ی این صفحات به سمت بالا و تشکیل کوهها میشود. این کاملا با نظر امام علی تضاد دارد.

ازجانب دیگری نیز سخن امام علی اشتباه است. چون کار میخ این است که یک شی ء را به شی ء دیگر متصل میکند تا این دو از یکدیگر جدا نشوند. اما کوهها خودشان جزئی از زمین هستند و زمین را به چیز دیگری وصل نمیکنند. یعنی کوهها زمین را به جایی وصل نکرده اند. بنابراین کوهها هرگز نمیتوانند میخهایی باشند که زمین را از حرکات اضافی و سقوط کردن نگه دارد!

همانطور که عرض کردم، این نظرات اشتباه در قرآن و روایات در مورد زمین شناسی و نجوم و علوم دیگر، صرفا بر گرفته از همان علوم ابتدایی در آن زمان بوده است. و پیامبر و ائمه نیز همان نظرات اشتباه را در قرآن و احادیث بیان کرده اند .

این نظر امام علی نشان میدهد که ایشان نیز زمین را صاف و مسطح میدانسته اند. و گمان میکرده اند که کوهها میخ هایی هستند که زمین را به چیز دیگری در زیر زمین متصل کرده اند تا زمین حرکت نکرده و سقوط ننماید!

امام علی (ع) وامامان دیگر در آن زمان هم گرفتار آدمهای نادانی بودند زیرا همه می دانیم که پایه گذار بسیاری از دانشهای نوین شاگردان امام جعفر صادق (ع) بوده اند بسیاری از آیات قرآن در زمان جهل بشر مبنی بر کروی بودن زمین ویا حرکت خورشید بر این دو مفهوم علمی اشاره دارند .

[محمدحسین بخشی]

اگر کوهها نبودن زمین مانند یک بیابان بود که سکونت درآن امکان پذیر نبود

[آته ئیست]

امام علی (ع) وامامان دیگر در آن زمان هم گرفتار آدمهای نادانی بودند زیرا همه می دانیم که پایه گذار بسیاری از دانشهای نوین شاگردان امام جعفر صادق (ع) بوده اند بسیاری از آیات قرآن در زمان جهل بشر مبنی بر کروی بودن زمین ویا حرکت خورشید بر این دو مفهوم علمی اشاره دارند .

با تشکر.

اگر شما دلیلی بر ادعای خودتان دارید بفرمایید. بنده با ذکر دلیل و خیلی واضح نشان دادم که ار نظر پیامبر و امام علی و با توجه به آیه ای که از قرآن و حدیثی که از امام علی نقل کردند، زمین مسطح و محدود بوده است و برای جلوگیری از سقوط آن، توسط میخهایی به شی ء دیگری متصل شده است.

بنده درخواست دارم که اگر جوابی به ایراد بنده در پست قبل دارید بفرمایید. گوش میکنم.

در ضمن بنده هیچ سخنی از امام صادق نداشتم.