چرا خداوند انسان‏ها را متفاوت آفريده و آيا اين تفاوت‏ها ظلم نيست؟

[سهيل]

چرا خداوند انسان‏ها را متفاوت آفريده و آيا اين تفاوت‏ها ظلم نيست؟شخصى برق سالن و تالار عروسى را خاموش و فرار مى‏كند. اگر او را براى مجازات دستگير كنند، كيفر عادلانه زمانى است كه تمام حوادثِ پيش آمده را به حساب آورند. مثلاً:
به خاطر تاريكى ظرف‏هايى شكسته شد. دو نفر از پله‏ها افتادند. سر چند نفر به ستون خورد. شيرينى‏ها ريخت. اطفالى ترسيدند و گريه كردند. براى خارج شدن از سالن تاريك، زمان زيادى تلف شد. خانواده‏هاى عروس و داماد از مهمان‏ها خجالت كشيدند.
آرى، تمام آثار خاموش شدن سالن، بايد محاسبه و بر اساس آن، جريمه تعيين شود.
قرآن در اين زمينه مى‏فرمايد: «نَكتُبُ ما قَدّموا و آثارهم»(سوره يس، آيه 12.) هم خود اعمال را مى‏نويسيم و هم آثار آنها را.
در حديث مى‏خوانيم: هر كس كار خوبى را بنا نهد، پاداش تمام كسانى كه به آن كار عمل كنند، بدون آنكه از عامل كم شود، به او داده مى‏شود. همان گونه كه اگر كسى راه بدى را به روى مردم باز كند، در گناه تمام كسانى كه در آن راه پا نهند شريك است.
«مَن سَنّ سُنَّة حَسنةً عُمِل بها من بَعده كان له أجره و مثل اُجورهم من غير أن ينقصّ من اُجورهم شيئا و مَن سَنّ سُنَّة سَيِّئة فَعُمل بها بعده كان عليه وزره و مثل أوزارهم من غير أن يَنقصّ من أوزارهم شيئاً»(كنزالعمّال، حديث 43079.)
گاهى يك نفر ديگرى را سيگارى يا معتاد مى‏كند و دومّى نفر سوم را و او نفر چهارم را، نفر اول در گناه نفرات بعدى شريك است.
در حديث مى‏خوانيم: والدين در تمام كارهاى خير فرزندان شريكند و معلّم كلاس اول، در پاداش تحصيل دوره‏هاى بعد شريك است.

[مهین]

چرا خداوند تمام انسانها را از نظرچهره زیبا نیافرید؟

[کلات]

اين جهان ، همچون باغ و گلستانى است كه همه نوع درخت و گل و ميوه در آن هست:
جهان چون خدّ و خال و چشم و ابروست كه هر چيزى به جاى خويش نيكوست
اگر يك نقطه را برگيرى از جاى خلل يابد همه عالم سراپاى
فرضِ يكسان بودن همه مخلوقات برابر با ترك آفرينش است. تفاوت موجودات، لازمه نظام احسن جهان خلقت و نظام علّى آن و موافق حكمت پروردگار است اگر اين تفاوتها، از لحاظ رنگ ها و استعدادها و زیبایی ها نبود عالم، عالم ديگرى مى شد و اين همه زيبايى نداشت زیرا که نظام هستی، نظامی متکثر است.
اين كه چرا من در مرتبه ديگرى نمى توانم باشم؟ مثل اين است كه گفته شود چرا مثلث نمى تواند مربع باشد.
قرآن مى فرمايد: «رَبُّنَا الَّذِى أَعْطَى كُلَّ شَىْء خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى ; (طه ، 50) پروردگار ما آن كسى است كه به هر چيز، آفرينش خاص آن را داده و سپس آن را به سوى هدف رهبرى كرده است.»

رک: عدل الهى ، ص 81 و 82 و 170 و 172 .

[raiat.hossin]

بسم الله الحکیم العلیم
اگر همه یکسان آفریده شده بودند سیر حکمت آزمایش خداوند واصلا خلقت چطور پاسخ داده میشد.
اگر همه یکسان افریده میشد دیگر پاداش وجزایی نبود .خداوند بااین کار زیبای قدرت خلقت خود را نشان داد تا در این زمینه مقام ودرجه به انسانها عطا کند وانسان را به مقامی که شایسته او باشد برساند.خداوند در توزیع عقل به انسانها عادل بود ولی قوه اختیار را به انسان داد تا مسیر حق را در یابد وبه کمال خود برسد.
اگر همه یکسان بودند مقام مومن وکافر از یکدیگر تمیز داده نمیشد.

[کلات]

فاوت در كيفيت خلقت انسان ها نتيجه ولازمه حتمی نظام مندی و قانونمندی جهان هستی است. يعنی:
1- نظام خلقت نظام علت و معلول است و هيچ معلولی بدون علت به وجود آمدنی نيست وتخلف هيچ معلولی از علت تامه اش ممكن نيست (اصل ضرورت علّی) .
2- رابطه علت و معلول دارای مكانيسم و ارگانيسم معين است و هر علت معينی معلول معينی دارد .مثلا از علف خوردن گوسفند، بوعلی سينا درست نمی شود ( اصل سنخيت علت و معلول).
اگر این دو اصل مورد بررسی قرار گيرد مشخص خواهد شد كه مثلازشت يا زیبا تولد يافتن يك فرد لازمه مجموعه عللی است كه در به وجودآوردن وی دست داشته اند. در اين امور عوامل بسيار متعددی دخيلند و .... هريك به سهم خود نقشی در كيفيت تكوين جنين ايفا می كنند.
اگر خداوند بخواهد تأثیر همه این عوامل را يكسان سازد؟ سر از تناقض درمی آورد. زيرا لازمه آن اين است كه علت پديده ای باشد و تاثير نكند و علت بودن و تاثير نكردن تناقض آميز است و يا معلولی بدون علت پديدآيد و لازمه آن اين است كه كل طرح نظام آفرينش به هم بخورد. زيرا در اين صورت پديدآمدن هر چيز از هر امر نامربوطي محتمل می شود و آن گاه است كه از علف خوردن بز بايد ابوعلی سينا پديد آيد!!

عدل الهی، شهيد مطهری، بحث راز تفاوتها .

[صدید]

با سلام

انتظار خداوند از انسان ها برحسب شرائط و امكاناتی است كه به آنها داده است؛ این مخالف عدالت نیست. بله، اگر از همه انسان ها با توجه به متفاوت بودن شرائط و امكانات، یك انتظار و توقع داشته باشیم، این بی عدالتی و تبعیض است.

وجود تفاوت در اجزاء خلقت، با عدالت خداوند ناسازگار نیست، چرا که در خلقت موجودات و گزینش افراد، "تفاوت" هست، اما "تبعیض" وجود ندارد؛ چرا كه، اینگونه نیست که از موجودی حقی سلب شده باشد، و یا پاداشی بی جهت به کسی داده شود.

تفاوتهای انسانها بر دو قسم است: یکی آن که اختیاری نیست، و دیگری آن که به اختیار انسان است.

تفاوتها و برتری های غیر اختیاری در انسان به هیچ وجه دلیل ارزش اخروی نیست؛ منطق قرآن "لیس للإنسان إلا ما سعی" است.

بله، تفاوتها وامتیازهای دیگری که خود انسانها با تلاش و زحمتی که می کشند واجد آن می شوند، می تواند حکایت از کمال و نقص انسان ها داشته باشد، که طبیعی است این تفاوت ارزشی تبعیض نیست و با عدالت خدا ناسازگار نمی باشد.

یك جامعه موفق و كامل، مانند بدن یك انسان كه اعضای مختلف با كارایی‏های گوناگون و متفاوت دارد، نیاز به عناصر مختلف و استعدادهای متفاوت و طرز تفكرهای گوناگون دارد تا هر كدام از آنها به نوع خود در رفع احتیاج دیگر اعضای جامعه مؤثر بوده و خود نیز از عناصر و استعدادهای دیگران بهره‏بری نمایند. لذا نمی‏توان یك عضو و یا یك نوع استعداد را به خاطر كوچك و حقیر بودنش، زیر سؤال برد، چرا كه آن هم به نوبه خود مورد احتیاج یك جامعه بوده و در رفع نیازهای اجتماع نقش مؤثری دارد.

خداوند به حسب شرائط و نعمتهایی که به انسان داده، از او انتظار دارد.
اگر شخصی در شرائط بهتری بسر می برد خداوند هم از او انتظارات بیشتری دارد، و برتری و پاداش انسانها به حساب انتظاری که خداوند دارد، تعیین می شود.

[صدید]

چرا خداوند تمام انسانها را از نظرچهره زیبا نیافرید؟

با سلام

1- قسمتی از تفاوتهای جسمی و روحی مردم با یكدیگر، به خاطر اختلاف طبقاتی و مظالم اجتماعی، و یا سهل انگاری خود فرد است، كه هیچ گونه ارتباطی با دستگاه آفرینش ندارد. مانند اینكه فرزندان افراد ثروتمند نسبت به افراد فقیر، از نظر جسمی قوی‏تر و چه بسا زیباتر هستند، به دلیل اینكه از تغذیه‏ای سالم و مناسب و بهداشتی برخوردارند، ولی قشر محروم و فقیر چنین امكاناتی را نداشته‏اند. و حتی به خاطر فراهم بودن چنین امكاناتی برای افراد ثروتمند، تاحدودی درصد هوش و استعداد آنها نیز در سطح بالاتری قرار دارد.

ممكن است در بعضی افراد بر اثر سهل انگاری و تنبلی، نیروهای جسمی و روحی آنها به هدر برود و در نسل بعدی نیز اثر داشته باشد. ولی باید توجه داشت كه اینگونه اختلافها، اختلافهای ساختگی و بی‏دلیل هستند كه با از بین رفتن نظام طبقاتی و گسترش عدالت در اجتماع، آنها نیز از بین می‏روند.

بعلاوه كه هیچگاه از نظر اسلام و قرآن اینگونه تفاوتها مورد تأیید و قبول نبوده و نمی‏باشد.

[DR.MOHSEN1363]

ensan ha motefavetan ama az manzare khodavand tafavotha kesi ro bartar nemikonan magar in ke in tafavotha dar taghvaye onha bashe
az taraf dige in tafavotha khodeshb az neshane hay hekmat khodavane

[صدید]

چرا خداوند تمام انسانها را از نظرچهره زیبا نیافرید؟

2- از نظر معنوی و امكانات تحصیل كمال و سعادت، فرقی بین زشت و زیبا نیست. برای هر دو راه كمال به یكسان باز است، و اگر این زیبایی و یا آن زشتی به خودی خود مانعی سد راه سعادت باشند، خدا در ازای آن شرائطی بوجود می آورد كه تلافی آن مشكل شده و این نقصان جبران شود.

درست است كه زیبایی نعمت است، ولی در عین حال امتحان الهی است، و اگر بد از آن استفاده شود مؤاخذه الهی را به دنبال دارد.

پیامبر(ص) فرمود: "خیرما أعطی الرجل المومن خلق حسن، و شر ما أعطی الرجل قلب سیئ فی صورة حسنة" یعنی بهترین چیزی كه به مرد مومن اعطا می شود اخلاق نیكو است و بدترین اعطاء بر مرد قلب بد پشت چهره زیباست.(میزان الحكمه، ج2، ص78)

بله، از آنجا كه خداوند وعده داده است كه سختی های دنیا را جبران كند، سختی ای كه ممكن است كه یك انسان زشت در مسیر زندگی خود احساس كند، از مشكلات آخرت او كم می شود.

[صدید]

چرا خداوند تمام انسانها را از نظرچهره زیبا نیافرید؟

3- زیبایی نعمتی است كه محرومیت از آن از چشم خدا دور نیست، و ولو در آخرت باشد، جبران می شود. صورت زشت مثل فقر است كه اگر مسبب آن سوء اختیار شخص نباشد موجب ترفیع درجات انسان است، چنانچه در حدیث است كه خداوند در محشر از مساكین معذرت خواهی می نماید، و در قبال فقر دنیوی شان ـ البته به شرط ایمان ـ به آنان درجات بهشتی اعطاء می نماید.

عدالت خداوند همیشه همراه حكمت او است و حكمت اقتضا می‏كند كه انسانها با هم متفاوت بوده و همه انسانها به یك شكل و در یك سطح از استعداد وتوانایی نباشند.
چه بسا كسی كه از چهره‏ای زیبا برخوردار است، در بعضی ازاستعدادها از اشخاص دیگر پائین‏تر بوده و توانایی‏های آنها را نداشته باشد، و برعكس، كسی كه از نعمت زیبایی برخوردار نیست استعدادهای بیشتری داشته باشد.

در پذیرش اجتماعی، استعداد پیشتاز است نه زیبایی؛ یعنی اگر انسان مفید و دانشمندی چهره‏ای زیبا نداشته باشد كسی او را طرد نمی‏كند، چرا كه توجه همه به استعداد و موفقیت او معطوف است. از طرفی اگر انسان شرور و فاسدی چهره‏ای زیبا داشته باشد چهره زیبای او نمی‏تواند باعث مقبولیت او در نزد اجتماع شود و اجتماع او را بعنوان یك فرد مفید نمی‏پذیرد.

از اینرو شایسته است سعی شود تا استعدادهای نهفته انسانها شكوفا گردد و مسائل جانبی مانع این شكوفایی نگردد.

خداوند اگر در زمینه‏ای نعمت كمتری به انسانی داده در زمینه دیگر او را از مواهب دیگر و نعمتهای دیگری برخوردار نموده است.