(◕‿◕) نقش بازی در شادی و مسئولیت پذیریه کودکان(◕‿◕)

[طلوع1]

بازی یکی از نیازهای اساسی کودکان به شمار می‌رودحتی در تمام مراحل عمرجریان داردوالبته که در دوران کودکی از شدت بیشتری برخوردار است ومهم‌ترین و اساسی‌ترین فعالیت کودک به شمار می‌رود که در عین سرگرم کردن کودک کارکردهای مهم دیگری را داراست که هر یک از این کارکردها به جنبه‌ای از زندگی کودک مربوط می‌شوند که او را برای ورود به زندگی بزرگسالی آماده می‌سازند. از این لحاظ شرایط بازی ، آزادی کودک در بازی ، اسباب بازیهای مورد استفاده کودک و مدت زمانی که به بازی با کودک اختصاص داده می‌شود اهمیت شایان توجهی دارد.
مهم است بدانیم این یک روند است که باید طی شود بطوري که تاهفت سالگي بازي کار کودک محسوب مي شود. اگرفرزند در سنین کودکی خوب بازی نکند نمی تواند خوب تعلیم ببیند.
خداوند نخستین دوره رشد انسان را با بازی همراه کرده است.در اسلام نیزدستور است که فرزندتان را 7 سال رها کنید تا بازی کند . این دستور نشانگر تاثیر بازی در تربیت کودک است بعد می فرماید در 7 سال دوم او را تعلیم دهید و ادب به او بیاموزید و باید فرمانبردار باشد و در 7 سال سوم وزیراینکه می فرماید فرزندتان را رها کنید تا بازی کند منظور این نیست که اصلا به او کار نداشته باشید و او را تربیت نکنید بلکه منظور اینست که خیلی از آموزشهای تربیتی را می‌توان در خلال بازیها به کودک نشان داد و به راحتی کودک را در مسیر درست تربیت نمود زیراکودک در این سن حرف شنوی چندانی ندارد و نمی توان با امر و نهی او را تربیت کرد .
از خلال بازیهای کودک نیز می‌توان به شرایط عاطفی کودک ، احساسات و افکار کودک می‌توان پی برد بنابراين محروم کردن کودک ازاين نيازطبيعي موجب خسارت هاي روحي ورواني است که جبران آن غيرممکن يامشکل است.
بازی وسیله ای برای رشد همه جانبه ی کودک است چراکه بازی انواع واقسام گوناگون داردوهرکدام مناسب با دوره ی سنی کودک است.بازی وسیله ای برای شناخت از خود وشناخت از دیگران است.بازی ارزش آموزشی دارد,کودک پیش از مدرسه خیلی از مسائل راازطریق کاره های عملی یادمی گیرد این یادگیری عملی در ضمن بازی صورت می گیرد.
لذابسیار لازم است که علاوه بروالدین, مربیان نیز به اهمیت بازی در زندگی کودک توجه داشته و شرایط مناسب را برای بازیهای مناسب فراهم سازند.

[╫❀نیایش❀╫]

[╫❀نیایش❀╫]

دنیای کودکان، دنیای تازگی ها، شادی ها، شادابی ها و شگفتی ها و بازی، پشتوانه ی بزرگ شکل گیری شخصیت و رشد مناسب جسمی، هوشی و روانی کودک است. بازی پُل دوستی کودکان، فرصت کسب مهارت ها و هماهنگی رشد کودک از نظر جسمی، ذهنی و عاطفی است.

کودک در بازی به تجربه ی دنیای بیرون می پردازد؛ به ابداع و ابتکار می پردازد؛ دنیای آموخته های خود را وسعت و عمق می بخشد؛ توانایی ها و ضعف های خود را می شناسد و به تقویت چالاکی، تمرکز، حرکات جسمانی، حافظه و احساسات خود می پردازد.

اگر بازی با اسباب و ابزارها و به ویژه اسباب بازی های مناسب همراه شود، بازی لذت بخش تر، آموزنده تر و جذاب تر خواهد شد.
در فرهنگ دینی ما بازی متن زندگی کودک است و والدین نه تنها باید فرصت هایی را برای بازی کودکان فراهم آورند که خود نیز با کودکان هم بازی شود و با ساختن موقعیت هایی لبریز از نشاط و سرزندگی و انجام بازی های مناسب، دنیای تجربی کودک را وسعت بخشند و از طریق بازی به شکوفایی و پرورش استعدادهای کودکان بپردازند.

والدین هنگام بازی با کودک، هم به نیاز عاطفی کودک پاسخ می گویند و هم بسیاری از آموزش ها را از همین گذرگاه به فرزندان منتقل می کنند.

[╫❀نیایش❀╫]

سن عنصری تعیین کننده در نوع بازی کودکان است.




بازی های ماه های آغازین تولد، حرکت دست و پا و سر، صداهای حنجره و دهان وچنگ زدن و حرکت دادن اشیاست.اما کودکان کم کم به بازی های جمعی علاقه نشان می دهند و در این بازی ها تجربه های ارزشمندی برای آینده اندوخته می کنند.

بازی با کودکان تنها برای کودکان مفید نیست که برای بزرگ سالان نیز سازنده و مفید است.

بازی کردن یک فعالیت لذت بخش است که در برگیرنده ی افراد، اشیا یا تحرک می باشد. هر چیزی، از فوت کردن حباب های صابون به اطراف گرفته تا خواندن یک قطعه شعر نوعی بازی محسوب می شود.

تمامی والدین از این حقیقت آگاه هستند که بازی می تواند شامل هر فعالیتی باشد که کودک با اشیای اطراف خود انجام می دهد.

کودک آن چه را در اثر برخورد و تعاملات با محیط می آموزد، ضمن بازی تکرار کرده و با این تکرار درباره ی آن به بازاندیشی پرداخته و از این طریق آنها را بهتر درک می کند.

[طلوع1]

چه نوع بازيهاي مناسب کودک است؟

والدين به عنوان تسهيل کننده مسير بازي کودک هستند. کودکان خود با توجه به شرايط سني خود نوع بازي خود را انتخاب مي‌کنند.

لازم است والدين دقت کنند موقعيت بازي يک موقعيت سالم ، امن و مناسب باشد تا مشکلي کودک را تهديد نکند. مثلا با توجه به علاقه کودکان ، بازيهاي اجتماعي در حدود 5 سالگي لازم است والدين با ايجاد چنين بازيهايي در انتخاب همبازي کودک خود دقت نمايند و به صورت غير مستقيم بر بازي آنها نظارت داشته باشند.

همچنين در انتخاب اسباب بازي نهايت دقت و تناسب را مدنظر داشته و اسباب بازيهاي مناسب که براي رشد فکري و شناختي کودک مفيد هستند را انتخاب نمايند.

[╫❀نیایش❀╫]

همبازي شدن با کودکان

يکي از مسائل اساسي در تربيت کودکان اين است که پدر و مادر يا مربي بتواند خود را تا سر حدّ طفوليت پايين آورد و هم سطح کودک کند.
در تعاليم اسلامي نيز توصيه‌هاي زيادي در اين زمينه وجود دارد.

پيامبر اکرم (ص) مي‌فرمايد:
من کان له ولد صبا
هر که کودکي دارد بايد در راه تربيت او، خود را تا سر حدّ کودکي برساند (خود را به دنياي او هماهنگ ساخته، رفتاري که در خور درک اوست پيش گيرد).

در روايات ديگر نيز به داشتن رفتار مناسب با کودک و از جمله همبازي شدن با او توصيه شده است.

همبازي شدن با کودک علاوه بر اينکه او را غرق لذت و شادي مي‌کند و صيميت را افزايش مي‌دهد، اعتماد به نفس و احساس ارزشمندي را در کودک تقويت مي‌کند. علاوه بر آن، در ضمن بازي بسياري از اصول اخلاقي را مي‌توان بطور مستقيم و غيرمستقيم به کودک آموزش داد و اين فرصت مناسبي است که نبايد آن را از دست داد.

بنابراين:
يکي از روش‌هاي پرورش شخصيت کودکان، شرکت در بازي آنهاست.
مطالعه در زندگاني عملي پيامبر اسلام (ص) و امامان معصوم (ع) نشان مي‌دهد که آنها توجّه خاصي به همبازي شدن با کودکان داشتند و آن را وسيله مناسبي براي پرورش شخصيت آنها مي‌دانستند.

[╫❀نیایش❀╫]

بازی ونظم



از دیگر فواید بازی می توان درك نظم، ترتیب و توالی مشاركت را نام برد. قوانین بازی، نحوه شروع، ادامه و خاتمه آن، فرصت مناسبی برای كودك فراهم می كند تا درباره نظم نكات بیشتری بیاموزد.

بازیهای نمایشی نیز همین فواید را دارند، مثلاً فرزند شما هنگام خاله بازی، ابتدا به میهمانهایش كه ممكن است چند حیوان عروسكی باشد، خوش آمد می گوید و آنها را روی صندلی شان می نشاند و با چای و كیك از آنها پذیرایی می كند.

سپس ظرفها را تمیز می كند و در آخر به بدرقه شان می رود و با آنها خداحافظی می كند. تمام این مراحل بیانگر آن است كه رشد درك كودك از ترتیب و توالی به شكل مناسبی صورت گرفته است.

[╫❀نیایش❀╫]

فواید عاطفی



همانقدر كه بازی فواید شناختی دارد، برای بهزیستی كودكان، فواید عاطفی را نیز به همراه دارد. بازی های تخیلی سهم بزرگی در خنده و شادی های كودكانه دارد. چنین شادمانی كودك را از حالتی خشك و ثابت بیرون می آورد.

البته رضایت خاطر (خوشحالی ) كودك بازتابی احساسی است كه از خود دارد. بهترین بازی، آن است كه عزت نفس را در كودك به جریان اندازد.

بازی به بچه ها اجازه می دهد تا با شرایط كنار بیایند، از این رو موجب توانمندی و موفقیت در بزرگسالی می شود.

هنگامی كه فرزندتان موقع بازی، در تصور خود، خرس عروسكی اش را زنده فرض می كند یا بعضی از غولها را می كُشد یا اینكه وانمود می كند كه مامور پُست است، احساس برتری حاصل از آن به وضوح، شكوفا شدن اعتماد به نفس را نشان می دهد.

بازی كردن راهی برای بیان احساسات است چرا كه به كودك این شانس را می دهد تا هیجانات منفی چون خشم، عصبانیت را خالی كند یا مفاهیم تلخی چون مرگ، بیماری و یا جدایی را درك كند.

بطور كلی باید گفت علاقه به مسابقه و بازی اضطراب را تسكین می دهد و تا حدودی آن را درمان می كند.

بازی به كودك اجازه خشونت می دهد تا تخلیه شود، به عبارتی از طریق بازی می تواند خشم خود را خالی كند و این امر برای او نوعی پذیرش اجتماعی محسوب می شود.

بازی و ایفای نقش غول یا قهرمان ها به او اجازه می دهد حس كند قوی شده است ونیز بازی، بچه ها را درمیان احساسات قوی درونی شان توانا می سازد، احساساتی كه ناپیدا است

[╫❀نیایش❀╫]

فواید اجتماعی




بازی مهارت های اجتماعی كودك را افزایش می دهد. به ویژه نمایشی كه نوعی بازی نمادین است می تواند همدلی را در كودك پرورش دهد.

در این صورت او نه تنها وانمود می كند هویت دیگری دارد، بلكه عقاید و احساسات دیگران را نیز باید به نمایش بگذارد. بنابراین خاله بازی به كودك این شانس را می دهد كه از رفتار فرزند خود خوشحال یا عصبانی شود.



پرستار بازی به او كمك می كند نسبت به بیمارانش احساس همدردی كند. چنین بازی های نمادین به كودك كمك می كند، درك و شناخت او از دیگران بیشتر شود و نسبت به رفتار دیگران صبور باشد و تغییرات محیطی را بهتر بپذیرد.



بازی به كودكان اهمیت سازگاری و ارزش سازش را می آموزد. در این حین، فرزند شما بزرگ و بزرگتر می شود، به تدریج كمترخودمحوری را از خود نشان می دهد و بیشتر تمایل دارد، در بازی و مسابقات گروهی شركت كند.

بازی پایه های دوستی را بنا می نهد كه شاید تا سالیان درازی ادامه یابد. سپس با وسیع شدن دنیای پیرامون كودك و تغییر یافتن تعاملات اجتماعی اش، به تدریج تأثیر نقش ها و رتبه های اجتماعی و روش برخورد با مردم را یاد می گیرد.



كمترین عملكرد اجتماعی بازی را می توان نقش انجام وظیفه ای دانست كه هریك از كودكان در بازی های گروهی عهده دار می شوند. حتی ساده ترین شكل بازی به كودك نكات مهمی می آموزد، نكاتی چون رعایت نوبت، همكاری، رقابت عادلانه و بُرد و باخت منصفانه. بیشتر بازی های پیچیده براساس مهارت های اجتماعی ساخته شده و می شود كه بدین وسیله ارزش كار گروهی و روح حاكم بر تیم را تقویت می كند. چرا كه ازاین طریق كاملاً محدودیت های مربوط به رقابت و بازی گروهی كاملاً نمایان می شود.

[╫❀نیایش❀╫]

فواید فیزیكی



شاید آشكارترین فایده بازی تأثیر آن بر رشد جسمی كودك باشد. این تأثیر شامل رشد ماهیچه و توانایی كنترل آن است، مانند هماهنگی چشم و دست.



همچنین می توان گفت عضلات بزرگ از طریق فعالیت های جسمی مانند دویدن، پریدن، دوچرخه سواری و شنا قوی می شود و عضلات كوچك از طریق فعالیت های حسی – حركتی تقویت می شود.




مانند نوزادی كه تلاش می كند جغجغه اش را بگیرد یا پسری كه برای نقاشی كردن و خط خطی كردن تلاش می كند.
بازی نمادین می تواند فرصت های زیادی برای رشد فیزیكی فراهم كند در انواع مسابقات، مهارت های حركتی و هماهنگی اعضا بدن افزایش می یابد. تجربه بازی حسی - حركتی مانند جویدن جغجغه، به طفل سفتی و مزه پلاستیك را می آموزد.



فعالیت های حسی – حركتی به بچه های بزرگتر این فرصت را می دهد تا اَشكال، رنگ ها و سایزها را آزمایش كنند. همچنین فعالیت های جسمی منبع تحرك حسی است. برای مثال شنا به كودك اجازه می دهد خاصیت شناوری آب و كشش جاذبه زمین را تجربه كند.


قدم زدن در جنگل و یا پارك به فرزند پیش دبستانی شما این شانس را می دهد كه سنگ ها، برگ ها و پوست درخت را بشناسد، صدای پرندگان و شُر شُر آب جویبار را بشنود و گل ها را ببوید.



در مجموع می توانید واكنش های كودكتان را نسبت به محیط اطرافش تقویت كنید چرا كه این تشویق در تمام طول عمر، او را تغذیه می كند و زنده نگه می دارد.