ریا، دو رویی و خودنمایی...!!!

[کلات]

آبشخورِ صفتِ رذيله "رياو خودنمایی" نفاق و دو رويي است.
امام صادق(عليه السلام) فرمود: الرياء شجرة لاتثمرإلا الشرك الخفي و أصلها النفاق;
ريا و ظاهرسازي درختي است كه ميوه اي جز شرك خفي ندارد و اصل و ريشه آن نفاق است.
بنابراين، درمان ريا با درمان نفاق بي ارتباط نيست. يكي از راه هاي درمان ريا، توجه به آثار و عقوبات آن است كه مي تواند مانع از به وجود آمدن و رشد اين صفت زشت شود. قرآن در آيات متعددي به نكوهش رياكار مي پردازد واو را بي بهره و خاسر معرفي مي كند: (بقره، 264; نساء، 38 و 142; انفال، 47 و ماعون، 6و7).

در روايات نيز چهره اي زشت از رياكار ترسيم شده و او به شدت مورد مذمت قرار گرفته است.
پيامبراكرم(صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: "شخص رياكار در روز قيامت با چهار نام صدا زده مي شود: اي فاجر! اي حيله گر! اي زيانكار! عملت نابود شدو اجرت باطل گشت! پاداش خود را از كسي بخواه كه عملت را براي او انجام دادي!" •
از رسول خدا(صلي الله عليه وآله وسلم) سؤال شد: نجات در چيست؟ آن حضرت فرمود: در اين است كه شخص از عملي كه براي عبادتِ خدا انجام مي دهد، مردم را در نظر نگيرد.
توجّه به اسباب و انگيزه هاي ريا مي تواند در دفع صفت ناپسند ريا مؤثر باشد. عامل اصلي ريا دوست داشتن ستايش و گريز از نكوهش مردم و طمع به مال و منافع آنان است.
اگر كسي بداند كه چيزي زيان آور است، هيچ گاه آن را دوست نخواهد داشت. توجه به اينكه ريا چه زيان هايي براي انسان در پي خواهد داشت و چگونه صفا و پاكي او را از بين خواهد برد و او را از توفيق در اين دنيا و قرب و منزلت درپيشگاه خدا محروم خواهد ساخت، نيز توجه به اندك بودن متاع دنيا و زوال پذير بودن آن، و دائمي بودن پاداش الهي و نعمت هاي اخروي و نيز توجه به اينكه انسان رياكار هميشه در حال اضطراب و تشويش است (چون به دست آوردن رضايت و خشنودي مردم بسيار دشوار است - اگر نگوييم غيرممكن است - و نيز ترس رياكار از فاش شدن اسرار وبرملا شدن نيات)، مي تواند در نجات انسان رياكار از بلاي "ريا" مؤثر باشد.