موج كره‌اي در خدمت منافع چه كساني است؟

[Montazere313]

* بسم الله النور *

سلام بر شما گرامیان؛

ضمن تبریک پیشاپیش به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان و آرزوی بهره گیری تام و کامل از برکات این ماه عظیم ، امروز در خبر گزاری فارس مطلبی خواندم در مورد گستردگی نمایش سریال های کره ای و تاثیرات ، حواشی و آثار آن در جوامع و کشورها !
بدون هر گونه اظهار نظری از سوی خودم راغبم تا نظر اعضاء محترم کانون را در این رابطه جویا شوم.
با امتنان وافر از نظرات ارزنده شما خوبان.

این هم لینکش:

http://www.farsnews.net/newstext.php?nn=8805281219

یاعلی مدد

[ستايشگر]

به نام خدا.
وقتی ایران فیلم هاش سطحی ، ساده و بی محتوا هست ( محتوای همه فیلم ها اینه کسی که نماز میخونه مسجد میره و ... در هر صورت پیروز میشه) مسلمه که فیلم های کره ای طرفدار زیاد پیدا میکنه. البته نظر بنده اینه که این فیلم ها باید پخش بشوند ولی باید کار فرهنگی کرد که روی فرهنگ ایرانی تاثیر نگذارند. یا لااقل تاثیر بد نگذارند.

[مجیب]

متاسفانه كشوري مثل ايراني با تاريخي كهن و انواع و اقسام اسطوره، توانايي به تصوير كشيدن و نشون دادن تاريخ كشور رو براي خود ايراني ها نداره مثلا سريالي كه با مضمون شاه نامه ساخته بودن اينقدر گنگ بود كه من نوعي كه يه ديد قبلي نسبت به شاهنامه داشتم هيچي ازش نفهميدم در مقابل كشور كوچيكي مثل كره تاريخش رو طوري به تصوير مي كشه كه نه تنها مردم كشور خودش بلكه براي بقيه ممالك هم جذاب و جالب ميشه. متاسفانه صنعت سينماي ما فقط شده تبليغات.

[Naser]

سلام.
تو این موضوع اشکالی به جومونگ (همین سانگ ایل نمی دونم چی) نیست. این بنده خدا سعی کرده به بهترین نحو ممکن بازیش رو انجام بده و ظاهرا انجام هم داده و از این جهت قابل تحسین هست.

اشکال اصلی به خود ما بر می گرده!

چرا اینهمه مفاخر و مشاهیر علمی، ادبی و سیاسی تو ایرانمون داریم، اینهمه سرداران رشید و سربازان گمنام ولی همیشه زنده و پایدار در جنگ و انقلابمون و نهضت های قبل از اون داشتیم و داریم، چرا به جای این همه فیلم و سریال گیشه ای، به این موارد پرداخته نمیشه؟

کمتر هنری هست که تاثیر و ماندگاری عمیق یه فیلم یا کارتون رو در مخاطب داشته باشه!
حالا مثبت یا منفی...

نمیخوام بگم کار نشده. بی انصافیه اگر اینطور بگیم. فیلم های و سریال های ماندگار بسیار خوبی در کشورمون داشته و داریم. ولی در مقابل این سیل فرهنگی خارج، خیلی خیلی کم هست.

البته فیلم سازها هم شاید خیلی تقصیر نداشته باشند. آخه یه همچین فیلمی کار یه تهیه کننده ساده و معمولی نیست. حتما بایستی یه پشتوانه و اسپانسر حسابی داشته باشه.

اگر هم بخواد اسپانسرش دولت و خود صدا و سیما باشه، باید از هفت خوان رستم رد بشه.
(دیگه بگذریم که اونور هم که چقدر به این مساله در عمل (نه فقط حرف!) اهمیت میدن یا نه!)

خب تهیه کننده و کارگردان هم که سرشون درد نمیکنه!

خلاصه اینکه تو این قضیه اشکالی به فیلم جومونگ نمیشه گرفت.
اینا اومدن با مهارت کامل و روانشناسی مطالعه شده، یه افسانه که اصلا معلوم نیست اصل و اساسش چی هست و چقدر، طوری آب و تاب دادند که انصافا خیلی جذاب و قشنگ از کار در اومده.

پیام های خوب و مثبتی هم داره. حس شجاعت طلبی، عدالت خواهی و میهن پرستی جومونگ در فطرت تک تک آدم های دنیا هست و اگر هم خیلی در زندگی ماشینی امروز وقت نمیکنند بهش فکر کنند، ته قلبشون بهش اعتقاد دارند و شاید سرّ موفقیت این سریال و امثالش، (که در جواهری در قصر و بعدیاش هم شاهدش بودیم) بیشتر همین باشه تا شخصیت ها و کارکترهاش.
گرچه مسلما انتخاب بازیگرها هم هوشمندانه و حساب شده بوده. از همه جهت...!

----------------

راستی، این کاریکاتور رو هم در سایت تابناک دیدم. (اینجا)

عنوانش این بود:

بسکتبالیستها آمدند/ جومونگ هم!

نظر شما در مورد این کاریکاتور چیه؟




این دو تا لینک رو هم خواستید ببینید. در همین زمینه هست:


تصاوير نشست خبري بازيگر نقش جومونگ

حاشیه‌های «جومونگ» در تهران / تصاویر

[عارفه]

مشکل از کره ای ها نیست ، مشکل از خود ماست.
مسؤولین ما در زمینه معرفی بزرگان و دانشمندان و اعلام مسلمان و ایرانی انقدر کم کاری می کنند که می بینیم عرب ها ابن سینای ما را یک دانشمند عرب معرفی می کنند و هر ساله برای بزرگداشتش سمینار برگزار می کنند و به او افتخار می کنند. این چیزارو که آدم می بینه واقعا تأسف میخوره.

[نماشون]

وقتی ملتی با پیشینه تاریخی ما نتواند و یا نخواهد مفاخر علمی و فرهنگی و نظامی خود را بشناسد و بشناساند خواسته یا ناخواسته گرفتار چنین امواج سهمگینی حواهد شد.
این یکی از دهها نتیجه ی گسترش سیاست تساهل و تسامح فرهنگی در گذشته و حال کشور ماست.
خود کرده را تدبیر نیست.

[مجیب]

يكي ديگه از دلائل هم اونطور كه تجربه تو كشور ما نشان داده وقتي يكي مي ره از كشوري كالايي، شيي، و يا حتي محصولات فرهنگي بخره، دستشون به كم نمي ره يه دفعه براي چندين سال فله ايي خريد مي كنن، بعدن بايد ازشون استفاده كنن ديگه اين ميشه كه مدت زيادي ما بايد فقط انواع و اقسام سريال هاي سبك جديد و قديم و فيلم هاي سينمايي مثلا كشور كره رو تحمل كنيم. اونموقع است كه متاسفانه خواسته يا نخواسته فرهنگشون، تاريخشون رو فرهنگ و تاريخ ما تاثير مي زاره. الان از يه بچه 4 ساله بپرسيد مثلا از آرش كماندار چيزي شنيدي مي گه نه ولي وقتي اسم تير و كمان بياري ياد جومونگ و حماسه هاش مي افته كه اين متاسفانه بدترين حالت ممكن براي از بين رفتن تاريخ يه كشوره.