تربیت کودکان تا قبل از 4 سالگی

[ali_mkf]

در این قسمت نکات تربیتی مورد استفاده تا سن 4 سالگی را بیان بفرمایید .

[طلوع1]

امام صادق (ع) فرمود:
" روزي موسي (ع ) از خداوند پرسيد : خدايا ! برترين اعمال نزد تو کدام است ؟ خداوند فرمود : دوست داشتن کودکان / زيرا من آنها را بر فطرت توحيدی خود آفريدم و اگر آنها را بميرانم ، همه را به رحمت خود به بهشت داخل مي کنم ."
روان شناسان مي گويند : در دوران کودکي ، فطرت و درون انسان از آلودگيها پاك است و گرد و غبار ناپسنديها بر آن ننشسته است . به همين دليل ، قلب کودک براي پرورش حس ديني و باورها و اعتقادات ، مساعدتر است . درواقع قلب کودک ، همانند ظرف مهيا و مستعدي است که آماده پذيرش آموزه هاي معنوي و اخلاقي از جانب والدين ‌و مربيان است .
از همين رو ، حضرت عيسي (ع) فرموده است : " هيچ بزرگسالي به ملکوت صعود نمي کند ، مگر آنکه از نو متولد شود . " منظور آن حضرت اين است كه انسان با بازگشت به خدا ، همانند كودكي كه از گناهان پاك است ، پاك مي شود و استحقاق صعود به مراتب بالا را پيدا مي كند .
رفتارهاي ديني برخاسته از حس ديني است و احساس ديني ، ريشه در نياز انسان به معنويت و تعالي دارد . اين نياز موجب روي آوردن انسان به دين و كوشش او براي پرورش حس ديني است . در جهان امروز به سبب غفلت از فطرت ، بعضي از نيازهاي فطري ، ازجمله نيازهاي معنوي انسان ، ناديده گرفته شده است . خانواده به عنوان اولين منبع تربيت ديني ، نقش تعيين کننده اي در توجه به كششهاي فطري و معنوي انسان دارد . به همين دليل خانواده در تكوين ساختار اعتقادی انسان بويژه در دوران کودکي ، بسيار موثر است . البته تربيت ديني يک فرايند دروني است که محيط و عوامل بيروني ، زمينه ساز ظهور آن هستند . اما جهت گيري مثبت و يا منفي اين فرايند ، رابطه مستقيمي با ساختار تربيتي خانواده دارد . از اين رو توجه والدين به روشها و منشهاي مختلف تربيتي ، در چگونگي گرايش فرزندان به آموزه هاي ديني ، نقش دارد .
براساس يافته هاي روانکاوي ، سنگ بناي اعتقادات و باورهاي اوليه ، در نخستين تجربه ها و احساسات دوران كودكي پايه گذاري مي شود . به همين دليل ، اولين باورها و احساسات ، پايدارتر و ماندگارتر است . از آنجا که کودکان نخستين تجربه هاي دینی خود را در خانواده از والدين مي گيرند ، اين تجربه هاي اوليه مي تواند بنيادي ترين احساسات ديني را در کودکان شکل دهد . نگرش هاي اوليه کودک به آداب ديني و چگونگي برپايي آن ، از طريق مشاهده رفتارهاي ديني والدين شکل مي گيرد . برخي از احساسات و باورها به ضمیر ناهوشيار کودک منتقل مي شود . اين گونه باورها مي تواند قوي تر از رفتارهاي آگاهانه، در كودك اثر بگذارد .