آثار دعا در زندگي فردي و اجتماعي

[meshkaat]

نزديکي به خدا:
«دعا موجب کمال نفس و قرب به خداست. امام صادق (ع) مي‌فرمايد: هيچ گاه دعا را ترک نکنيد، زيرا عملي را پيدا نمي‌کنيد که مانند دعا موجب نزديکي به خدا باشد.» (1)
حضرت در جاي ديگر مي‌فرمايد: « نزد خدا مقاماتي است که بدون دعا و درخواست کردن کسي به آن نمي‌رسد.» (2)
شناخت خدا:

دعا درس تمام عيار خدا شناسي و کلاس توحيد و عرفان است.
وقتي نام‌هاي پروردگار مانند رحمان و رحيم و سميع و بصير را به زبان جاري مي‌کنيم:
اولاً توجه مي‌کنيم که پروردگاري مهربان و شنوا و بينا و آمرزنده داريم، در نتيجه اميدوار به رحمت و آمرزش او مي‌شويم.
ثانياً دعا کننده سعي مي‌کند صفات خدايي را در خود ايجاد و تقويت نمايد. نيز کوشش مي‌کند با همگان مهربان و باگذشت باشد. با دعا انسان از يک سو به مبدأ و معاد متصل مي‌شود و از سوي ديگر فقر و نياز ذاتي او ظاهر مي‌گردد.

**************
1:کافي، ج 2،ص 467
2:کافي،ج 2،ص 466

[مهدی110]

سلام
جالب اینجاست که خدا دعا های بنده هایی که دوسشون داره را دیر اجابت میکنه و این به این خاطره که دوست داره اونا به خدا نزدیک تر بشن پس اگه دعات اجابت نمیشه بیشتر دعا کن از خدا بخواه انچه صلاحه پیش بیاد و پافشاری کن تا به خدا نزدیکتر بشی...
یا علی

[نیلا.]

آثار دعا در زندگی فردی :

انسان موجودي است سالك و پويا به سوي معبود حقيقي خويش و از هرراهي كه برود و هر مسيري را كه در زندگي خود انتخاب كند، سرانجام به لقاي معبود خويش مي‌رسد:

«يا ايها الانسان انك كادح الي ربك كدحاً فملاقيه. اي انسان البته با هر رنج و مشقت (در راه اطاعت و عبادت حق بكوش كه) عاقبت به حضور پروردگار خود مي‌روي.»

دعا کردن و حاجت خواستن, ريشه در جان انسان دارد و زاييده نيازمندى‏هاى گوناگون او در زندگى است. انسانها براى نيل به خواسته‏ها و رفع مشکلاتشان يکديگر را به يارى مى طلبند که اين امر عمدتاً ناشى از نياز و ناتوانى آنان مى باشد. اما دعا، زاييده عشق آدمى به محبوب ازلى و برقرارى ارتباط و امکان گفتمان بى پرده با قادر مطلقى است که خالق تمامى کمال‏ها و زيبايى‏ها است. هرچند که حاجت و گرفتارى هم درميان نباشد. دعا بهانه‏اى براى راز گويى و تجربه بسيار زيباى مواجهه وجودى با خداوند و اتصال به درياى بيکران فيض و رحمت الهى است و گرنه حاجت‏ها بهانه هايى بسيار کوچک در اين عرصه هستند. دعا با اين عنوان، مى تواند نقش اساسى در بهداشت و سلامت فرد و جامعه ايفا کند. از اين منظر است که در ميان دين پژوهان، فيلسوفان، عارفان و بسيارى از جامعه شناسان و روان شناسان بزرگ معاصر، دعا و عبادت و رشد معنويت جايگاهى بس رفيع يافته است. در اين ميان، دعاهاى قرآنى و اسلامى داراى مضامينى عميق، سازنده و معرفت بخشى هستند که هرگز نبايد از آنها غافل شد. آموزه‏هاى تربيتى، اخلاقى و فکرى دعاهاى اسلامى مى توانند مهارت‏ها و شيوه‏هاى بهتر زيستن را به مخاطبان ياد دهند و آنان را از ناپاکى و جرائم و گرفتارشدن در منجلاب بدبختى‏ها باز دارند. دوستى و انس با خداوند، دين دارى آگاهانه و خالصانه، احساس خود ارزشى و اعتماد به نفس، حق جويى و ظلم ستيزى، خدمت به همنوعان و رعايت حقوق ديگران، نهراسيدن از مشکلات، کاهش هيجانات منفى و فشارهاى فکرى و روانى، تحول و بازسازى معنوى، همه و همه از آموزه‏هاى سازنده و تکرارشونده دعاهاى اسلامى است. امام على (ع) ناتوان‏ترين انسانها را کسانى مى داند که در دعا ناتوان هستند.

همين که انسان در عمق وجود خودش ،ارتباط و دوستى با خداوند را به تجربه بنشيند و او را پيوسته حاضر و ناظر ببيند و در هر حالتى به او روى آورد و دل از غير برگيرد موجب تحول عميق فکرى، روانى و وجودى اوست که بزرگترين نعمت است. اخيرا بسيارى از محققان غربى علاوه بر درمانهاى معمول و استاندارد، بر اثر بخشى دعا و درمان بيمارى‏هاى عاطفى، روانى الکليسم و ساير وابستگى‏هاى دارويى، مشکلات زناشويى، بيمارى‏هاى قلبى و عروقى و...تاکيد کرده‏اند آنان معتقدند که در کنار درمانهاى علمى، تشويق بيماران به دعا و دعاخوانى و انجام اعمال و فرايض دينى از عوامل موثر در درمان‏هاى جسمى روانى محسوب مى شود.


از آنجايي که اجتماع و جامعه متشکل از افراد مي باشد, مطمئنا مادامي که افراد يک جامعه به لحاظ رواني در سلامت به سر نبرند, دستيابي به جامعه اي با رواني سالم, دست نيافتني است. از جمله راهکارهاي بسيار اساسي در رسيدن به جامعه اي سالم, شاداب, سرزنده و خالي از اضطراب متوسل شدن به منبع لايزال الهي است که از آن به دعا ياد مي کنند. متوسل شدن به اين منبع لايزال در افراد جامعه اين اطمينان خاطر را به وجود مي آورد که چون در تصميم گيري هايم به خدا تکيه کرده ام و پشتوانه ي کارهايم اعتماد به خدا مي باشد مطمئنا کاري که در صدد انجام آن هستم نتيجه خواهد داد.

[کلات]

‏دعا آثار مثبت و گران قدر بسیارى براى انسان به ارمغان مى‏آورد از جمله:
الف) دعا داراى آثار تربیتى و سازنده فراوانى است. دعاها مشتمل بر مجموعه عظیمى از معارف بلند الهى و عمیق ترین آموزه‏هاى توحیدى عرفانى وفلسفى است.
ب ) دعا موجب تلطیف روح در سایه ارتباط با معبود و در پى‏آورنده پاکى و طهارت نفس است.
ج ) دعا آرام بخش دل و تسکین دهنده آلام روحى و روانى است.
د ) دعا آرمان پرور و هدف ساز و جهت بخش است.
ه ) دعا امید بخش انسان است. زیرا در پرتو آن انسان خود را با بزرگ‏ترین منبع فیض هستى در ارتباط تنگاتنگ و صمیمانه مى‏بیند و از تنهایى و بى کسى نجات مى‏یابد.
و ) دعا استمداد از نیروها و عوامل ماوراى مادى در حل مشکلات و از طرف دیگر کسب موفقیت هرچه بیشتر در امور است.

[کلات]

مسأله اجابت دعا از مسائل قطعى در همه ادیان الهى است. قرآن مجید مى‏فرماید: اذا سألک عبادى عنى فانى قریب اجیب دعوه الداع اذا دعانبه عبارت دیگر سنت الهى بر آن تعلق گرفته که برخى از امور را از طریق دعا و درخواست به انسان عنایت فرماید و این تبعیض نیست؛ زیرا سنتى کلى وداراى قوانین عام و مشتمل بر حکمت است. لیکن این به معناى آن نیست که هر بنده‏اى هر چه به هر شکل و در هر شرایطى درخواست کند تماما مطابق خواست او اجابت شود. زیرا اجابت دعا نیز امرى قانونمند و ملایم با دیگر سنت‏هاى جارى الهى در نظام تکوین و مشروط به شرایطى است؛ از جمله:
1) شرایط مناسب روحى دعا کننده از قبیل تضرع و تواضع در مقابل پروردگار.
2) مصلحت بودن تحقق خواسته شخص دعا کننده. چرا که در بسیارى از موارد تحقق آن خواسته براى شخص سودمند نیست؛ مثلا رسیدن به مقام یا امکاناتى خاص چه بسا نه تنها به نفع او نباشد. بلکه ممکن است مایه دورى او از ایمان و تقوا گردد.
3) فرا رسیدن زمان مناسب براى تحقق مطلوب. مثلا ممکن است فردى علاقه‏مند باشد که یک شخصیت علمى ممتاز باشد و تلاش علمى فراوانى کند ولى قطعا در اندک زمان تحقق آن ممکن نیست و سال‏ها باید بگذرد تا نتیجه تلاش‏هاى خود را به دست آورد.
4) اخلاص در نیت و انقطاع کامل به خداوند؛ چرا که عطایا به اندازه نیت و اخلاص در آن سرازیر مى‏شوند و در کلام حضرت امیر(ع) در نهج‏البلاغه آمده است: «ان العطیه على قدر النیه».
5) معقول بودن خواسته انسان.
6) اقدام براى رسیدن به نتیجه و به کار گیرى سایر عوامل طبیعى نقش دارنده متناسب با سنت‏هاى الهى در نظام خلقت.
7) از طرفى خداوند گاهى اجابت مطلوب انسان را به عللى که صلاح مى‏داند و بر ما پوشیده است به تأخیر مى‏اندازد یا آن را به گونه‏اى دیگر تبدیل مى‏نماید و در واقع به شیوه بهتر اجابت مى‏شود بدون آن که ما بدانیم.
8) نکته مهم دیگر این که استجابت در آیه شریفه معناى بسیار عمیقى دارد ولى غالبا برداشت‏هاى عموم با مفهوم شگرف آن ناسازگار است.

[سیاوش عشق]

به نام خدا
تاثیرات دعا شاید بیشتر از اون چیزی باشه که ما تصور می کنیم.
البته مسیح چنین می فرماید که اگر دو نفر از ته دل برای یک هدف دعا کنند،بی شک آن دعا برآورده می شود.

[meshkaat]

نيايش‌گر با ايستادن در پيشگاه حق و با توجه به کبريايي او، در خود، خضوع و خشوع احساس مي‌کند و خدا را به بزرگي ياد مي‌کند. فقط دعا است که فروتني توأم با مناعت و عزت نفس مي‌آورد.

[پاسخگوی اعتقادی 4]

آثار دعا :

1- دعا انسان را از عالم تكثر و جزئيات جدا مي كند و به مركز و منبع , متصل واصل مي كند; لذاوقتي انسان در اوج دعا و مناجات قرار گيرد, خوب درك مي كند در سائر اوقات چيزهاي كوچك او را به خودمشغول داشته بود و او را آزار مي داد و چقدر پست و ناچيز بود.

2- احساس عزت : وقتي انسان چيز را از خدا مي خواهد, احساس عزّت مي كند, بر خلاف درخواست از غير خدا, كه باعث ذلّت مي شود.
دعا هم طلب است و هم مطلوب . هم وسيله است و هم غايت .هم مقدمه است و هم نتيجه .

اولياي خدا هيچ چيز را به اندازه دعا خوش نداشتند و همه خواهش ها و آرزوهاي دل خود را با محبوب واقعي در ميان مي گذاشتند و احساس خستگي و ملال نمي كردند. سومين اثر دعا, اغناي نفس و سير شدن دل از چشمه زلال ربّ الارباب است .

مي دانيم انسان فطرتاً نياز به راز و نياز با معبود دارد و اگرآن را نداشته باشد, احساس گرسنگي و خلاء و كمبود مي كند. ميل خداجويي دعا و التجا به خدا, از اميال عالي انساني است كه فطري و طبيعي است .

به تعبير ديگر: هر كس از راه دل مي تواند به خدا راه داشته باشد. حتّي شقي ترين افراد در گرفتاري و ابتلا تكاني مي خورد و به خدا پناه مي برد. حال اگر انسان اين ميل را به صورت دعاو مناجات , فعليت ببخشد و عملي سازد, باعث اغناي نفس مي شود.(1)

3- لذت دعا
شهيد مطهري مي گويد: آنان كه لذّت دعا و انقطاع از خلق به خالق را چشيده اند, هيچ لذّتي را بر آن مقدم نمي دارند. دعا آن وقت به اوج عزّت و عظمت و لذّت مي رسد و صاحب خود را غرق در سعادت مي كند كه لطف خاص الهي مشاهده شود.(2)

دنياي نيايش , دنياي لذت و عشق واقعي است . لذت نيايش قابل توصيف نيست و انسان بايد لذّت را باوارد شدن به آن عالم بچشد. چه كسي مي تواند نيايش پيامبريا علي (علیه السلام)را دل شب توصيف كند؟
مردان خدا پرده پندار دريدنديعني همه جا غير خدا هيچ نديدند
هر دست كه دادند, از آن دست گرفتندهر نكته كه گفتند, همان نكته شنيدند(3)

4- ايجاد نور اميد در دل انسان‎ها : انسان نااميد در رديف مرده‎ها قرار دارد؛ انسان بيمار اگر به سلامت خود اميدوار باشد، بهبود مي‎يابد و اگر مأيوس شود و چراغ اميد در دلش خاموش گردد، ديگر اميدي به بهبودي او نيست. همان‎گونه كه عامل اصلي پيروزي جنگجويان در ميدان جنگ، اميد و روحيه است. از اين رو، سربازان نااميد اگر پيشرفته‎ترين سلاح‎هاي جنگي را نيز داشته باشند، بازنده ميدان جنگ خواهند بود.

5- ايجاد نور تقوا در وجود انسان :

تقوا، سبب تقرّب انسان به درگاه الهي است.( حجرات / 13 )

تقوا، زاد و توشه‎اي است كه سبب نجات انسان در جهان آخرت مي‎گردد.( بقره /197 )

تقوا؛ برات و گذرنامه بهشت است.(مريم/ 63 )

آن‎گاه دعا، نور چنين گوهر ارزشمندي را در دل انسان زنده مي‎كند. وقتي انسان دست به دعا برداشته، به درگاه خداوند توسل مي‎جويد و خدا را با أسماي حسني و صفات جلال و جمالش مي‎خواند، آن صفات بازتابي در وجود انسان خواهد داشت و طبعاََ انسان را به سمت خداوند سوق مي‎دهد؛ به گونه‎اي كه انسان احساس مي‎كند كه اگر بخواهد دعايش مقرون به اجابت شود، بايد توبه كند. دعا انسان را به توبه فرا مي‎خواند و توبه او را به تجديد نظر در زندگي، و در نتيجه سير اين حركت نور تقوا را در زندگي انسان زنده مي‎گرداند.

6- تقويت نور معرفت : وقتي انسان به درگاه خداوند روي مي‎آورد، در اين فكر فرو مي‎رود كه او بر همه چيز توانا و قادر است و اسرار درون و برون ما را مي‎داند. اين مطلب سبب مي‎شود كه سطح معرفت انسان بالا برود، مخصوصاََ اگر دعاهايي همچون صحيفه سجاديه، مناجات شعبانيّه، صباح، كميل و ندبه خوانده شود كه اينها بالاترين درس‎هاي عرفان اسلامي است و با وجود اين منابع معتبر شايسته نيست طالب عرفان در پي كتاب‎هاي مشكوك برود.


پي نوشت ها:
1.مستفاد از مرتضي مطهري , بيست گفتار, ص 287.
2.مرتضي مطهري , بيست گفتار, ص 298 با تلخيص .
3.با معارف اسلامي آشنا شويم , شمارهء 44 ص 17.
4. مثالهاي زيباي قرآن ج 1، حضرت آيت الله مكارم شيرازي

[rayhanehmonadi]

ذکرهایی که اجابت دعا را تسریع می‌کند



یک استاد الهیات و جامعه شناسی با تشریح و تبیین جایگاه دعانویسی در دین اسلام، ضرورت مراجعه به منابع دینی برای یافتن راه حلهای کاربردی و ارزشی برای مشکلات را یادآور شد و گفت:‌ ذکرهایی هستند که توجه به آنها با شرایطی خاص در اجابت دعا مؤثر است.

به گزارش راسخون، به نقل از مهر، حجت الاسلام دکتر محمد رضا ضمیری استاد الهیات و جامعه شناسی دانشگاه در رابطه با مراجعه برخی افراد به دعا نویسان برای بحث بخت گشایی گفت: برخی دعاها در شریعت اسلامی وارد شده و افراد می توانند با عنایت به آنها، برای خود به دعا بپردازند و یا گاهی از برخی دیگر افراد که از نظر تقرب معنوی جایگاه ویژه ای دارند چون علما می خواهند که برایشان دعا کنند.


وی افزود: اما اینکه یک فرد برای دیگران دعا بنویسد در دین اسلام جایگاه تعریف شده ای ندارد. برای مثال در کتب ادعیه اسلامی هیچگاه ذکر نشده است که این دعا را برای دیگران بنویسد و این امر به صورت حرفه و شغل برای امرار معاش افراد مورد توجه قرار گیرد.


ضمیری گفت: در آموزه های اسلامی درباره برخی دعاها آمده است که فلان دعا را بنویسید و همراه خود داشته باشید برای مثال دعاهایی که برای رفع چشم زخم کاربرد دارند و برخی حرزها که به ائمه مرتبط است. اما تبدیل شدن این امر به یک حرفه هیچ وجه عقلانی و دینی ندارد.


این استاد الهیات دانشگاه یادآور شد: معمولا دعا نویسان برای ارتزاق به این کار روی می آورند. یک سری اوراق خاصی را از منابع نامعلومی تهیه می کنند که هیچ کدام به قول هیچ یک از معصومان ختم نمی شود. گاهی از طلسمهای هندی و چینی استفاده می شود تا برای مثال بر شوهر خود مسلط شوند، بخت کسی بسته یا باز شود. این موارد هیچ گونه مبانی دینی ندارد و اگر در زمره سحر بگنجد نیز به لحاظ شرعی حرام است.


وی یادآور شد: آنچه در آیات و روایات برمی آید این است که خود فرد گرفتار به ادعیه ای که از ائمه معصومین به ما رسیده مراجعه کند. برای مثال برای دعای توسل و زیارت عاشورا آثار عجیبی ذکر شده است. ذکر صلوات و صدقه دادن نیز در این زمره می گنجد.


ضمیری تصریح کرد:‌ افراد باید پیش از هراقدامی به منابع دینی رجوع کنند تا دریابند دین برای آنها چه راه حل هایی گذاشته است. همچنین گفته شده اگر افراد دعاهایی را چون "امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء " با خلوص نیت بخواند، 10 مرتبه یا الله بگوید ، هفت مرتبه ارحم الراحمین را درحال که دستهایش را به سمت آسمان بلند کرده باشد بگوید نتایج مهمی دارد.

[fatemeh2]

دعا و معنویت می تواند به بهبود افسردگی کمک کرده و مانند یک پناهگاه محکم در روزهای سخت زندگی باشد. اغلب انسان ها در موقعیت های سخت، دعای کوتاهی را زیر لب زمزمه میکنند. این درخواست کمک از یک قدرت برتر، تاثیرات بسیار عمیقی در زندگی ما به دنبال خواهد داشت. ارتباط با این قدرت، امید و سلامت عاطفی را تضمین میکند.

دعا و معنویت، تامین سلامت عاطفی
دعا و تمرینات معنوی منظم موجب بهبود و ارتقای سلامت عاطفی میشود:

داشتن اهداف بزرگ: ارتباط با قدرت برتر هدف های شما را بزرگ تر و عالی تر می کند و به روزها و لحظه های زندگی شما معنی می دهد.

حمایت اجتماعی: اعتقاد به معنویت و بودن در میان افرادی که به قدرت برتر اعتقاد دارند، موجب بهبود روابط اجتماعی می شود.

پیشرفت روحی: معنویت و دعا موجب پیشرفت روح و سلامت روان می گردد.

کمک در مواجهه با سختی ها: معنویت و دین در مواجهه با حوادث تلخ و غیر قابل پیش بینی زندگی به انسان کمک قابل توجهی می کنند.

دعا و معنویت، تامین سلامت بدن
دعا و تمرین های معنوی منظم در درمان افسردگی نقش موثری ایفا می کنند.

به عنوان مثال: یک مطالعه نشان داد که در 88 فرد مسیحی بزرگسال، تکرار یک دعای کوتاه به مدت 10 دقیقه در روز، در یک دوره زمانی 1 ماهه موجب کاهش علایم افسردگی می شود.

یک بررسی دیگر ثابت کرد که رفتن به اماکن مذهبی مانند کلیسا، 1 بار در هفته یا بیشتر، در پیشگیری از ابتلا به افسردگی نقش دارد. حضور در این اماکن به ویژه برای کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. دراین مطالعه مشخص شد که حضور منظم در کلیسا خطر افسردگی را در کودکان و نوجوانان به میزان 20 درصد کاهش می دهد.

دو مطالعه دیگرنیز حاکی از این است که مدیتیشن و مراقبه به کاهش علایم افسردگی کمک میکند. تمرین های معنوی و دعا همچنین در بهبود بیماری های مزمن نقش دارند. در یک مطالعه بر روی 450 فرد مبتلا به ایدز مشاهده شد که اعتقاد به یک قدرت برتر و ارتباط با او، میزان ابتلا به افسردگی در این بیماران را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد و سبب افزایش امید به زندگی در آنان می شود.

این اعتقاد، از افسردگی در دوران پیری نیز پیشگیری میکند.

خیلی ها دوست دارند قرآن را حفظ کنند اما از اینکه آن را فراموش کنند نگرانند و همین باعث می شود که هیچ وقت دست بکار نشوند. تازه خیلی از آنهایی هم که حفظند از فراموش کردند آن همیشه می نالند. اما دیگر نگران نباشید امروز برایتان نسخه ای آورده ام که معجزه می کند.

روزی حضرت علی علیه السلام می روند پیش پیامبر و از فراموش کردن کلمات قرآن می گویند. پیامبر هم می فرمایند می خواهی چیزی یادت بدهم که قرآن توی قلبت ماندگار بشود؟

بگو: اللهم ارحمنی بترک...

خدایا دوری از گناهانت را بر من مرحمت نما و حسن ظن به آنچه تو را خوشنود می سازد را روزیم کن.

خدایا دلم را بر حفظ کتابت ملزم ساز و چنان کن تا آنگونه که تو را راضی می کند تلاوتش کنم.

امیر مومنان، علی علیه السلام می فرماید این دعا را خواندم و خدا قرآن را در سینه ام مانا ساخت

خدای من دیده ام را به نور کتابت بینا ساز و سینه ام را به آن فراخ کن. و تنم را به برکت آن کارا کن و در راه آن مرا یاری نما که جز تو یاری گری نیست.

اللهم ارحمنی بترك معاصیك وارزقنی حسن الظن فیما یرضیك عنی والزم قلبی حفظ كتابك كما علمتنی وأن أتلوه على النحو الذی یرضیك عنی اللهم نور بكتابك بصری واشرح به صدری واستعمل به بدنی وأعنی علیه إنه لا یعین إلا أنت.

امیر مومنان، علی علیه السلام می فرماید این دعا را خواندم و خدا قرآن را در سینه ام مانا ساخت.

امیدوارم از این به بعد هرگاه قرآن را دست گرفتید اول این دعای کوتاه و پر مغز را بخوانید تا چشمان شما نیز چونان علی علیه السلام به نور کتاب خدا پرنور و سینه تان گسترده شود.

کلام خدا دل نشینتان باد

صلوات نشانه محبت به حبیب خداست .
صلوات باعث تقرب به خدا و رسول خدا می‌شود .
صلوات موجب شفاعت است .
با صلوات حاجات برآورده می‌شود .
صلوات باعث آمرزش گناهان می‌شود .
صلوات موجب عافیت و شفای امراض می‌شود .
صلوات حافظه را تقویت می‌کند .
صلوات موجب توانگری است .
صلوات موجب روشنایی قبر و قیامت است .
صلوات باعث تشریف فرمایی پیامبر به موقع مرگ است .
صلوات نور صراط است .
صلوات باعث نجات از آتش جهنم و داخل شدن در بهشت است .

معنای صلوات

صلوات در لغت به معنی «دعاست» و نماز را به جهت این که شامل دعا می‌شود «صلاة» می‌گویند.
اما صلوات در میان عرف مردم شامل دو چیز می‌شود:
معنای اول: سلام و درود بی‌کران خداوند و فرشتگان و کسانی که ایمان به رسول خدا آوردند، به جهت عظمت، مقام و منزلت آن حضرت صلوات بر محمد (صلی الله علیه و آله) و آلش می‌فرستند .
معنای دوم: صلوات به معنای نماز است .
عده‌ای هم صلوات پروردگار عالم را به پنج معنی تقسیم می‌کنند .
1) به معنای رحمت
2) به معنای مغفرت
3) به معنای شفاء
4) به معنای تزکیه
5) به معنای کرامت

معنای حروف صلوات از دیدگاه علمای دین

بعضی از علمای دین حروف صلوات را به معنای خاصی به کار برده‌اند که عبارت‌اند از:
«صاد» در صلوات از «صمد» است که از اسماء خداوند است .
«لام» در صلوات از «لطیف» است که از اسماء خداوند است .
«واو» در صلوات از «واحد» است که از اسماء خداوند است .
«هاء» در صلوات از «هادی» است که از اسماء خداوند عالم است .

فضایل صلوات در روایات

رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:
«هر کس صد بار بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله) صلوات بفرستد، خداوند صد حاجت او را برآورده می‌سازد.»
حضرت علی (علیه السلام) می‌فرماید:
«هیچ دعایی به آسمان نمی‌رسد مگر این که دعا کننده بر محمد و آل او صلوات بفرستد.»