امتياز اسلام بر ديگر اديان

[meshkaat]

يك مسلمان با توجه به آموزه هاى ديني، حكم مى كند اسلام بر ديگر اديان برترى دارد، با اين توضيح كه در انديشه برون ديني یک مسلمان،‌ايمان به تمامى پيامبران الهى پيشن جزء ضرورى دين است. « آمن الرسول والمؤمنون كل آمن بالله و ملائكته و كتبه و رسله... ».(1) ليكن شريعت يا دين برتر،‌اسلام است. در اين خصوص قرآن مى گويد: «و من يبتغ غير الاءسلام ديناً فلن يقبل منه و هو فى الاخرة من الخاسرين؛ هر كه دينى جز اسلام اختيار كند،‌از او پذيرفته نخواهد شد و او در آخرت از زيانكاران خواهد بود».(2) از منظر درون ديني، اسلام، دين تكامل يافتة آدم، نوح، ابراهيم،‌موسى و عيسي(ع) است، كه با تكميل رهنمودهاى وحياني، اين دين مورد رضاى خداوندى است. ديني كه خداوند آن را دين كامل و مورد رضاى خداوندى معرفى كرده است. (اليوم أكملت لكم دينكم و أتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام ديناً).(3) نيز فرمود: «و تمّت كلمة ربك صدقاً و عدلاً؛ پيام راستين خدا كامل گشت.(4) به همين جهت پيام آور اين شريعت را خاتم انبيا معرفى كرده است.(5) خاتم مايه زينت و گُل سرسبد پيامبران است. آيات بر شمرده، برترى پيامبر اسلام و شريعتش را بر پيامبران پيشين و شرايعشان دلالت دارد.
*******
1.بقره (2) آيه‌285.
2.آل عمران (3) آيه‌85.
3.مائده (5) آيه 3.
4.آل عمران (3) آيه‌.
5.احزاب (33) آيه 40.

[کلات]

دلایل برتری دین اسلام بر سایر ادیان عبارت‌اند از:
1- جامعیت:
یکی از دلائل کامل بودن دین اسلام، جامعیّت آن است. جامعیت بدان معنا است که در اسلام قوانین و مقرّرات مورد نیاز انسان‏ها پیش بینی شده است. در آیات(3) و روایات(4) متعدّدی به این جامعیّت اشاره شده است. برخی از اندیشوران مسلمان باور دارند که در کتاب و سنّت، احکام مورد نیاز انسان‏ها بیان شده است.(5) امام راحل فرمود: "... قرآن مجید و سنّت شامل همه دستورات و احکامی است که بشر برای سعادت و کمال خود احتیاج دارد".(6) شهید مطهری می نویسد: "همه جانبگی از جمله امتیازات اسلام نسبت به ادیان دیگر است...".(7)
در اسلام، احکام و قوانین منحصر در زندگی فردی انسان‏ها نیست، بلکه تمام ابعاد زندگی اجتماعی را نیز در بر دارد، چرا که زندگی فردی و اجتماعی انسان از هم قابل تفکیک نبوده و بسیاری از امور فردی، در زندگی اجتماعی و بالعکس تأثیر دارند.
2- هماهنگی با مقتضیات زمان:
یکی از ویژگیهای بسیار مهم اسلام همسویی آن با شرایط زمان است؛ یعنی قوانین اسلام علاوه بر جامعیت به گونه‏ای تشریع شده که پاسخگوی نیازهای انسان‏ها در همه زمان‏ها است؛ از این رو اسلام بعد از گذشت چندین قرن بالنده و پویا ظاهر شده و در مقام پاسخ گویی نیازهای مردم اظهار عجز نکرده است.
امام صادق(ع) درباره قرآن فرمود: "خداوند قرآن را برای زمان و مردم خاصی قرار نداده است. قرآن برای همه زمان‏ها و برای همه انسان‏ها تا روز قیامت تازگی دارد".(8)
"مارسل بوازار" می نویسد: "احکام و قوانین اسلام به پرسش‏های معاصر پاسخ داده است...".(9) یکی از امتیازات اسلام نسبت به ادیان دیگر همین است که ادیان دیگر پاسخگوی نیازهای زمان خود بودند، حال آن که اسلام پاسخگوی نیازهای انسان‏ها در طول تاریخ می باشد. یکی از علل خاتمیّت اسلام را در همین ویژگی باید جستجو نمود.
همسویی اسلام با شرایط زمان بدان معنا نیست که قوانین اسلام با شرایط زمانی تطبیق گشته و تغییر یابد، بلکه معنایش این است که هرگاه احتیاجات و حوادث و مقتضیات زمان به اسلام عرضه می شود، پاسخگو است.
3. انعام (6) آیه 59.
4. کافی، ج 5، ص 83؛ بحارالانوار، ج 74، ص 145.
5. مجموعه مقالات نقش زمان و مکان در اجتهاد، ج 1، ص 286 و 270.
6. همان، ص 286.
7. وحی و نبوّت، ص 90؛ مجموعه آثار، ج 2، ص 241.
8. عیون اخبار الرّضا، ج 2، ص 130.
9. اسلام در جهان امروز، ص 259

[کلات]

3- تلفیق دنیا و آخرت:
یکی از دلایل مهم کامل بودن دین اسلام در تلفیق دنیا و آخرت ظهور می کند. اسلام با اصل دنیا و مواهب آن مبارزه نکرده و رهبانیت را نپذیرفته است: "لا رهبانیة فی الإسلام". دین دنیا را پل ارتباطی آخرت دانسته است. از این رو نخست تعریف دقیق از دنیا ارائه داده و به زندگی انسان‏ها سمت و سو داده و همگان را به فعالیت در دنیا فرا خوانده است. از سوی دیگر اسلام مردم را به آخرت گرایی فراخوانده و از دنیا گرایی بر حذر داشته، این در حالی است که برخی از ادیان نیز دنیا گریزی را مطرح کرده‏اند، چنان که برخی دیگر آخرت گریزی را مطرح کرده‏اند.
شهید مطهری در این خصوص می نویسد: "در جامعه‏های کهن همیشه یکی دو چیز وجود داشت: یاّ آخرت گرایی و زندگی گریزی و یا زندگی گرایی و آخرت گریزی. اسلام آخرت گرایی را در متن زندگی گرایی قرار داد. از نظر اسلام راه آخرت از متن زندگی و مسئولیت‏های زندگی دنیا می گذرد".(10)
4- جهان شمولی:
اسلام علاوه بر جامعیّت و همسویی با شرایط زمان، جهان شمول است.
جهان شمولی بدان معنا است که اسلام اختصاص به مردم و سرزمین خاصی ندارد، بلکه دین همگانی است. بر خلاف ادیان دیگر که هر کدام به امت و قومی اختصاص داشته‏اند.
از این رو در قرآن خطاب به پیامبر اسلام(ص) آمده است: "و ما أرسلناک إلا رحمة للعالمین".(11) از برخی آیات(12) و روایات دیگر استفاده می شود که در زمان حکومت جهانی امام زمان(ع) دین اسلام همه جهان را فرا گرفته و همگانی می شود.
10. وحی و نبوت، ص 91؛ مجموعه آثار، ج 2، ص 242.
11. انبیا(21) آیه 107؛ اعراف (7) آیه 158، توبه (9) آیه 28.
12. توبه (9) آیه 33.

[آقا محمد]

احسنت به اين مطلب
ما بايد اين مطالب ملكه ذهنمون بشه كه اگه يه غير مسلمون ازمون پرسيد چرا مسلموني جوابي داشته باشيم .

[طلوع1]

دلایل برتری اسلام بر ادیان اسمانی دیگر

1- اسلام آخرین دین است و همیشه دین آخر از همه جهات بر ادیان پیشین امتیاز وبرتری دارد چون اگر دین بعدی بیاید و مکمل ادیان گذشته نباشد لغو خواهد بود .
2- اسلام منادی توحید در همه ابعاد آن است ولی ادیان دیگربه انحراف کشیده شده اند مثل مسیحیت که قائل به تثلیث هستند .
3- تاریخ و شناسنامه دین اسلام کاملا روشن است ؛ در حالی که تاریخ اسلام گذشته کاملا مبهم و تاریک است.
4- معارف اسلام، عمیق و موافق بابراهین عقلی و شرعیت اسلام، گسترده و در بر دارنده تمامی قوانین مترقی و حقوق انسانی و اجتماعی است؛ در حالی که برخی از معارف ادیان دیگربا براهین عقلی ناسازگار و شریعت آن ها بسیار محدود و فردی است.
5- گزاره‌های دینی متون اسلامی به ویژه قرآن مطابق با واقع است و هر روزه، علوم تجربی و طبیعی از حقانیت آنها پردهبر می‌دارد و با آنها مطابق است؛ در حالی که گزاره‌های متون ادیان دیگر با علوم و کشفیّات بشر امروز، ناسازگار و غیر قابل جمع است.
6- مَثَل اسلام و ادیان سابق، مَثَل 100 و کمتر از آن است یعنی چون که صد آید، نود در پیش ماست؛ البته این بنا بر فرضی است که ادیان سابق عاری از تحریف و دور از دست برد بشر قرار گرفته باشند که به شهادت تاریخ، ادیان سابق، جملگی دچار این نقصان و این مشکل بوده‌اند.

7- وجود قرآن در میان مسلمانان که تحریف نشده و بعنوان معجزه جاویدان است ، از امتیازات دیگران اسلام است که دیگر ادیان از این امتیاز بی بهره اند .

[meshkaat]

در منظر درون ديني، پيامبران جملگى در يك مسير در حركتند و آخرين آنان،‌بهترين و پيامش بهترين پيام ها است،‌كه از آن به دين حق، در برابر اديان باطل،‌يا دين برتر در برابر شرايع پيشين آسماني،‌ياد مى شود. به قول محمود شبستري: يكي خط است از اوّل تا به آخر بر او خلق خدا جمله مســــافر در ايـن ره انبيـا چون ساربانند دليـل و راهنمــاى كارواننــــــد وزايشـان سيـد ما گشته سالار هم او اوّل، هم او آخر در اين كــار بـر او ختم آمده پايان اين راه بدو مُنْزل شده «ادعوا الى الله» اديان الهى هر كدام براى تكامل بشر آمده اند، بنابراين اديان بعدى بايد كامل تر از اديان قبلى باشند. چون دين حق در هر زماني،‌يكى بيش نيست، در اين زمان،‌ دين اسلام كه آخرين و كامل ترين دين است، بايد پيروى شود.

[نگار]

استاد شهيد مرتضى مطهرى با استناد به آيه «و من يبتغ غيرالاسلام ديناً فلن يقبل منه» مى فرمايد كه: دين تسليم است،‌ولى حقيقت تسليم در هر زمان،‌شكلى دارد و در اين زمان، شكل آن،‌دين گران مايه اى است كه به دست حضرت خاتم الانبيا ظهور يافته است. لازمه تسليم خدا بودن، پذيرفتن دستورهاى او است. روشن است كه همواره به آخرين دستور خدا بايد عمل كرد و آخرين دستور همان است كه آخرين رسول آورده است.(عدل الهي، ص 329 تا 334)

[meshkaat]

در اين منظر نمى توان براى برترى دين اسلام به آيات قرآنى و روايات اسلامى تمسك نمود، چون كه غير مسلمان اين ها را قبول ندارد، بلكه بايد نخست حقانيت اسلام را ثابت نمود. در قدم بعدى نوبت به اين مى رسد كه دين بر حق تنها يك دين است، نه بيشتر. نمى شود پذيرفت هم اسلام بر حق است و هم اديان ديگر (پلوراليسم دينى و تكثر گرايي در دنيا مردود است). اگر در پى اثبات حقانيت دين اسلام بر آييم، بحث به درازا مى كشد كه در اين فرصت اندك نمى توان به طور مبسوط و كافى آن را بيان نمود از اين رو به صورت مختصر به آن پرداخته مي‌شود. براي پى بردن به حقانيت اسلام و برترى آن بر ساير اديان، راه هايى وجود دارد كه يكى از آن ها بررسى ويژگى هاى اسلام در بُعد شناخت شناسي،‌جهان بيني،‌انسان شناسي، عقيده و مسائل اخلاقى و ارزشى است، سپس با معيار عقل و خِرَد ـ كه اولين داور و معيار پذيرفته شده است

[meshkaat]

شهيد مطهرى درباره ويژگى هاى اسلام مى نويسد: ديدگاه اسلام از نظر شناخت شناسى چنين است:
1ـ بشر مي‌تواند جهان و حقايق آن را بشناسد و خود مشوق آن است... .
2ـ شناخت حقايق جهان از اين راه ها ممكن است: طبيعت يا آيات آفاقي،‌انسان يا آيات انفسي، تاريخ يا سرگذشت اجتماعى اقوام و ملل و عقل... .
3ـ ابزار شناخت عبارتند از: حواس، قوة تفكر و استدلال، تزكيه و تصفيه نفس و مطالعه‌آثار علمى ديگران.
4ـ موضوعات شناخت عبارتند از: خدا، جهان طبيعت، انسان با جامعه و زمان. از نظر جهان بينى و انسان شناسى عبارت است از: 1ـ جهان واقعيتش از خدا است. يعنى تمام واقعيتش انتساب به حق است. 2ـ واقعيتش و نسبتش به حق يكى است. 3ـ اين واقعيت متغير و متحرك است. 4ـ واقعيت هاى اين جهان درجه تنزل يافته و مرتبه نازله واقعيات جهانى ديگر است كه جهان غيب ناميده مي‌شود.
5 ـ اين جهان ماهيت «به سوى اويي» دارد؛ يعنى همان طور كه از اوست به سوى او هم هست... .
6ـ جهان داراى نظام متقن علّى و معلولى و سببى و مسببى است. فيض الهى و قضا و قدر او به هر موجودى تنها از مسير علل و اسباب خاص خود او جريان مى يابد... .
7ـ جهان يك واقعيت هدايت شده است. تمام ذرات جهان در هر مرتبه اى كه هستند از نور هدايت برخوردارند.
8ـ بعد از اين جهان جهانى ديگر است... .
9ـ روح انسان حقيقتى جاودانه است.
10ـ انسان ها به حسب خلقت مساوى آفريده شده اند، تنها ملاك فضيلت، علم، جهاد و تقوا است.

[meshkaat]

11ـ انسان ها به حسب اصل خلقت از يك سلسله استعدادهاى فطرى از جمله فطرت دينى و اخلاقي برخوردارند.
12ـ به حكم اين كه هر فردى بالفطره انسان متولد مي‌شود. در هر انسانى استعداد توبه و بازگشت و پند پذيرى هست... .
13ـ انسان ها همواره در عمق جانشان يك تضاد درونى (تضاد بين عقل و هواى نفس) دارند و مختار و آزادند، لذا مسئوليت دارند.
14ـ جهان زير چتر ارادة خداوند واحد است... . از نظر ايدئولوژي: ايدئولوژي اسلام همه جانبه،‌جامع و فراگير است، در آن اجتهاد راه دارد، از سماحت و سهولت برخوردار است. زندگى گرا است(نه زندگى گريز)، اجتماعى است و مقررات اجتماعى دارد. در عين اجتماعى بودن،‌حقوق و آزادى فردى را محترم مى شمارد... .(1)
*********
1:مجموعه آثار، ج 2، ص 229 تا 250