سرنوشت انسان ها(پل صراط) جلد5

[behnam27]

بر اساس روایات اسلامی ، یکی از مسائل مهم (معاد) {و جهان اخرت}، بیان مساله «صراط» می باشد، که به فرموده احادیث اهل بیت (ع) آن در دنیا {صراط در دنیا}، راهی است که از افراط و تفریط به دور است و راه میانه است و به سوی باطل کمترین انحرافی ندارد و صراط در آخرت، پلی است که بر روی جهنم زده می شود و همه انسان ها باید ازآن عبور نمایند.

[toraj]

هر که از پل صراط عبور کند در بهشت ابدی خواهد ماند و کسی که از ان بیفتد خوار و ذلیل خواهد شد پس بیایید در دنیاه گناه نکنیم تا ازز پل صراط به صحیح و سلامت عبور کنیم

[behnam27]

معنای صراط:
انچه در مورد (صراط) بیان شده به اینکه جهان آخرت تابع و آیینه ای از این دنیا می باشد ،لذا ارتباطی تنگاتنگ بین اعمال و رفتار این جهان و مسیری که انسان در این دنیا انتخاب و طی می کند.

[کلات]

على عليه السلام درباره صراط فرموده است:
...و اعلموا اءن مجازكم على الصراط و مزالق دحضه ، و اءهاويل زلله ، و تارات اءهواله .
...و بدانيد كه گذرگاه شما صراط پل ويژه دوزخ و مكان هاى لغزش و فرو افتادن ، و ترس از لغزش ها و نوبت هاى ترس ها است .
شيخ طبرسى رحمة الله عليه در تفسير آيه ان ربك لبالمرصاد (سوره فجر / 15) نوشته است :
يعنى راه بندگان خدا در روز قيامت از مرصاد كمينگاه ويژه مى گذرد و كسى نيست كه از آن عبور نكند...و معناى آيه اين است كه هيچ عملى از بندگان خدا از ديدگان خداوند پنهان نمى ماند زيرا او همه سخنان آنان را شنيده و همه كارهاى آنان را مى بيند، مانند كسى كه در كمينگاه قرار گرفته باشد.
آنچه به ذهن انسان مى رسد اين است كه اين صراط يك نوع پل ظاهرى طبيعى نيست و تعبير به آن در روايات و يا اشاره به آن در آيه قرآن دليل نمى شود كه چنين باشد، بلكه يك تعبير مجازى است و به همانگونه كه شيخ طبرسى رحمة الله عليه در معنى آيه سوره فجر بيان نموده است ، بيانگر اين است كه هيچگونه عمل و سخنى از بندگان خدا از او پنهان نيست ، و او از همه سخنان و كارهاى انسان ها آگاه است ، و آن سخنان و كارها در سرنوشت آن انسان ها دخالت داده مى شوند

[کلات]

از آيات و روايات استفاده مى‏شود كه: صراط در عالم قيامت ظهور باطن صراطى است كه انسان‏ها در زندگى دنيايى داشته و در آنها قرار گرفته بودند.
«صراط» آنجايى، ظاهر شدن صراطى است كه انسان‏ها در اينجا داشته‏اند؛ زيرا در حقيقت انسان‏ها در زندگى دنيايى خود، صراط يا راهى به سوى خدا داشته‏اند يا راهى به سوى غيرخدا.
در عالم «قيامت»، باطن صراطى هم كه در اينجا داشته‏ايم و براى خود ساخته‏ايم، براى هر انسانى بروز خواهد كرد.
امام صادق(ع) فرمود: «مردم بر صراط [ بر] طبقه‏هاى [ مختلفى‏] عبور مى‏كنند و صراط از مو نازك‏تر و از شمشير برنده‏تر است. پس گروهى از صراط عبور مى‏كنند، مانند برق [ با سرعت‏] و كسانى از آن عبور مى‏كنند، مثل فرار اسب و دسته‏اى از صراط با دست و شكم عبور مى‏كنند [ كه با زحمت بوده و كند است‏]. برخى با پا [ و به صورت عادى ]عبور مى‏كنند و گروهى با افت و خيز و گير و دار عبور مى‏كنند؛ گاهى بخشى از آتش [ جهنم‏] او را مى‏گيرد و گاهى تركش مى‏كند».
اين روايت«عَنْ اَبى‏ بَصيرٍ عَنْ اَبى‏ عَبْدِاللَّهِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَ: النَّاسُ يَمُرُّونَ عَلَى الصِّراطِ طَبَقاتٍ وَ الصِّراطُ اَدَقُّ مِنَ الشَّعْرِ وَ مِنْ حَدِّ السَّيْفِ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مِثْلَ الْبَرْقِ، وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مِثْلَ عَدو الْفَرَس وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ حبواً، وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرَّ مَشِيّاً وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مُتَعَلِّقاً قَدْ تَأْخُذُ النّارُ مَنْهُ شَيْئاً وَ تَتْرُكُ شَيْئاً»؛ (بحار الانوار، ج 7، ص 64، ح 1). نيز ابعاد حقيقت صراط را با لحن خاصى بيان كرده است. نخست اينكه، از تعبير خاص روايت، معلوم مى‏شود كه «صراط» در متن جهنم است و از آنجا عبور مى‏كند. پس همه به شكلى با جهنم برخورد دارند و اين حقيقتى است كه قرآن نيز به آن اشاره كرده است: (وَ اِنْ مِنْكُمْ الاّ وارِدُها)؛مريم (19)، آيه 71. «و هيچ‏كس از شما نيست، مگر اين كه در آن [ جهنم‏] وارد مى‏گردد».

[کلات]

دوم آنكه، در عبور از صراط، انسان‏ها متفاوت‏اند و اين نشان‏دهنده آن است كه هر كسى، بسته به نوع حركتش در دنيا و چگونگى عقيده، عمل، وصف، اخلاق، روش و منش، عبورهاى مختلف از صراط خواهد داشت. هر چه سير آنها در دنيا بهتر بوده، عبور سريع‏تر و با سوزندگى كمتر خواهد بود و هر چه سير بدتر، حركت از صراط كندتر و با سوزندگى بيشتر. صراطى كه در آخرت پيش مى‏آيد، باطن صراطى است كه انسان در اينجا دارد. باطن قدم گذاشتن در دنيا، قدم نهادن بر بطن آتش است؛ اما كسانى چون پيامبران، امامان(ع)، اوليا و افراد وارسته، با ترتيب درجات‏شان به دنيا كه قدم گذاشتند، به سرعت از آن به سوى خداوند عبور كردند اما من و شما چطور؟
اگر هنگامى كه به اين دنيا پا نهاديم، در راهى باشيم كه به سوى خدا با اسماى رحمتش منتهى مى‏گردد، در آنجا سريع عبور خواهيم كرد؛ اما اگر در طى آن راه و مسير آلودگى‏ها دلبستگى‏ها و رنگ‏ها داشتيم، گاهى مى‏رويم، گاهى مى‏ايستيم، زمانى مى‏لغزيم، موقعى فرو مى‏رويم، گاهى تند هستيم و گاهى كند؛ در عبور از صراط در عالم قيامت - كه باطن صراط و راه اينجايى است - افت و خيزها، فشارها و سوزش‏ها داشته و با كندى حركت خواهيم كرد.
سوم اين كه، از لحن قسمت پايانى روايت، معلوم مى‏شود كه «جهنم موقت» به معناى فرو افتادن در جهنم نيست كه در آنجا برخى افتاده، بسوزند و خارج شوند؛ بلكه شعاعى از آن، عبور كننده از صراط را گرفته و موجب سوزش و عذاب او مى‏شود. حال ممكن است اين گرفتن طولانى باشد يا چندبار.

[raiat.hossin]

دنیا مزرعه اخرت است.بله صراط ما درقیامت تصویری از اعمال دنیای ماست.علیکم بانفسکم یا مومنین

[meshkaat]

منظور از صراط دنیا، مجموعه افکار، عقاید، صفات و اعمالی است که انسان با آن‏ها مرتبط است. همین افکار، صفات و اعمال است که در آخرت به صورت گذرگاهی وسیع و دلپذیر یا تنگ وحشتناک ظهور و تجلی میکند. هر انسانی به میزان نزدیکی و انسی که با دستورات الهی و فرامین اهل بیت(ع) دارد، به صراط مستقیم نزدیک‏تر است و در آخرت به راحتی از صراط میگذرد، و به میزان بُعد و دوری از راه حق و روش و منش انبیا و اولیای الهی، از صراط مستقیم فاصله دارد و در آخرت از پل صراط در جهنم فرو میافتد.

[behnam27]

پل صراط بر اساس دین اسلام پلی است که در روز قیامت هر فردی برای ورود به بهشت باید از آن بگذرد. گفته شده که این پل نازک تر از مو و برنده تر از شمشیر است که باعث می‌شود کناهکاران از روی آن به درون آتش جهنم که در زیرش قرار دارد بیافتند.

[behnam27]

يكى از نكاتى كه درباره قيامت مطرح است و دانستن آن داراى ارزش به سزايى است ، موضوع پل صراط است كه نتيجه برداشت از آيات قرآن و روايات ائمه طاهرين عليه السلام است .
امام صادق عليه السلام درباره صراط فرموده است :
الناس يمرون على الصراط، والصراط اءدق من الشعر و من حد السيف . (49)
و بدانيد كه مردم از پل صراط عبور داده مى شوند، و صراط پلى باريكتر از مو و لبه تيز شمشير است .
على عليه السلام درباره صراط فرموده است :
...و اعلموا اءن مجازكم على الصراط و مزالق دحضه ، و اءهاويل زلله ، و تارات اءهواله . (50)
...و بدانيد كه گذرگاه شما صراط پل ويژه دوزخ و مكان هاى لغزش و فرو افتادن ، و ترس از لغزش ها و نوبت هاى ترس ها است .
شيخ طبرسى رحمة الله عليه در تفسير آيه ان ربك لبالمرصاد (سوره فجر / 15) نوشته است :
يعنى راه بندگان خدا در روز قيامت از مرصاد كمينگاه ويژه مى گذرد و كسى نيست كه از آن عبور نكند...و معناى آيه اين است كه هيچ عملى از بندگان خدا از ديدگان خداوند پنهان نمى ماند زيرا او همه سخنان آنان را شنيده و همه كارهاى آنان را مى بيند، مانند كسى كه در كمينگاه قرار گرفته باشد. (51)
آنچه به ذهن انسان مى رسد اين است كه اين صراط يك نوع پل ظاهرى طبيعى نيست و تعبير به آن در روايات و يا اشاره به آن در آيه قرآن دليل نمى شود كه چنين باشد، بلكه يك تعبير مجازى است و به همانگونه كه شيخ طبرسى رحمة الله عليه در معنى آيه سوره فجر بيان نموده است ، بيانگر اين است كه هيچگونه عمل و سخنى از بندگان خدا از او پنهان نيست ، و او از همه سخنان و كارهاى انسان ها آگاه است ، و آن سخنان و كارها در سرنوشت آن انسان ها دخالت داده مى شوند از اين رو عارفان نيز به ياد آن روز هراسان گرديده و از ترس و وحشت آن ، اشك مى بارند، چنانكه بابا طاهر همدانى سروده است :
از آن روزى كه ما را آفريدى
به غير از معصيت چيزى نديدى
خداوندا به حق هشت و چارت
زما بگذر شتر ديدى نه ديدى