**** شیوه برخورد با جوانان ****

[طلوع1]

مهم‌ترين ويژگي دوران جواني ، تغيير نگرش درباره آزادي‌‌هاست. در اين دوران جوانان بيشتر درباره ناکافي بودن آزادي‌هاي فردي بحث مي‌کنند و آن را عمده‌ترين دليل بي‌عدالتي مي‌دانند. احتمالا شما هم با اين جملات جوانان آشنا هستيد: «چرا بايد اين کار را بکنم؟»، «چرا نبايد اين کار را بکنم؟» احتمالا پس از گفتن اين جملات هم نزاع‌ها و درگير‌ي‌هاي كلامي و... بسياري را شاهد بوده‌ايد.
ج
در سنين نوجواني و جواني واژه «بايد» را به طور مکرر از زبان آنها مي‌شنويم زيرا براي آنان ارضاي فوري خواسته‌ها از هر چيز ديگري مهم‌تر است. در اين دوران سني، جوانان از جملات زير استفاده مي‌کنند: «بايد بروم»، «اگر اجازه ندهيد، بدبخت مي‌شوم»، «اين از هر کاري مهم‌تر است». در اين سن اگر با تقاضاي جوان‌تان مخالفت کنيد يا آن را به تعويق بيندازيد، در واقع آزادي‌هاي لازم او را به خطر انداخته‌ايد. بنابراين بايد چه کار کنيم؟

طفره رفتن، عصبانيت و رفتار نسنجيده از شايع‌ترين مشکلات دوران جواني است که والدين بايد در اين خصوص مهارت‌هايي را آموزش ببيند. طفره رفتن به جوان و نوجوان امکان اجتناب از شنيدن حرف‌هاي ديگران را مي‌دهد و به اين ترتيب، او مي‌تواند از شنيدن و پاسخ دادن به نکات مهم حرف‌هاي والدين که ممکن است در راه آزادي‌هاي او مطرح شود، طفره رود. در ظاهر، جوان به اين نتيجه رسيده است که اگر والدين نتوانند با من ارتباط برقرار کنند، توان کنترل من را ندارند. يا اينکه براي آزاد بودن بايد از بحث کردن با والدين درباره کارهاي خودم خودداري کنم. جوانان براي جلوگيري از ارتباط با والدين از شيوه‌هاي رايجي استفاده مي‌کنند که همگي آنها براي حفاظت از خود است. برخي از آنان تظاهر به عصبانيت مي‌کنند. براي مثال، مي‌گويند «الان نه، نمي‌بينيد حالم خوب نيست؟» يا اينکه تظاهر مي‌کنند که کار دارند. براي مثال، مي‌گويند «الان نه، نمي‌بينيد کارهاي خيلي مهم ديگري دارم؟» همچنين برخي از جوانان از شيوه در دسترس نبودن استفاده مي‌کنند و مي‌گويند «الان نه، بايد بروم وگرنه دير مي‌رسم» و دست آخر برخي از آنان شيوه وعده دادن را به کار مي‌برند و مي‌گويند «الان نه، وقتي برگشتم، درباره‌اش صحبت مي‌کنيم.» اما هدف اصلي جوانان از اين طفره رفتن‌ها، کسب آزادي مورد نظر است تا با صحبت نکردن، خواسته‌ها و نيازهاي مبرم دروني خود را سيراب کنند، بنابراين والدين بايد بدانند که اغلب بدترين مواقع، زماني مناسب براي صحبت کردن به شمار مي‌رود که بايد آن را غنيمت شمرد. عصبانيت به فرزندتان کمک مي‌کند تا با از کوره دررفتن به هنگام نزاع با والدين، کنترل شرايط را به دست گيرد و آنها را وادار کند تا بر سر آزادي‌هاي مورد مخالفت خود، توافق کنند. برخي از نوجوانان و جوانان هم به جاي رعايت اصل امنيت در دعواهاي خانگي ممکن است به تهديد و درگيري‌هاي جسمي يا کلامي روي آورند تا با صدمه زدن به ديگران به هر قيمتي که شده برنده شوند. هدف اصلي آنها از عصبانيت اين است که با افزايش دعواها، والدين بحثي را که مورد نظرشان نيست مطرح نکنند. در اين شرايط والدين بايد زود تسليم نشوند . ‌آنها بايد هر موضوعي را که لازم باشد با وجود توافق يا مخالفت فرزندشان، مطرح کرده و اصرار ورزند که ارتباط به شيوه‌‌اي ايمن و محترمانه ميان طرفين برقرار شود.

[••ostad••]

باسلام به دوستان قرانی
جوانی چند ویژگی دارد که در هنگام برخورد با انها باید در نظر گرفته شود
1- جوانی دوره ی اوج احساسات در زندگی است. این احساسات اگر جهت دارنشود باعث یک عمر سرگردانی احساسی میشود

2-جوانی زمان رشد وبلوغ جسمی و فکری افراداست . جوان در تلاطم این
دو دچار هیجانات و دو گانگی شخصیتی میشود وبر سر دو راهی انتخاب یکی از ان دو حیران میشود . این انتخاب اگر متعادل نشود جوان را برای همیشه یک بعدی میکند.

3-جوانی اغاز انسانیت آدم است. جوان با خود و شیطانهای مختلف اطرافش
بر سر این موضوع در کشمکش است .باید دراین کشمکش طرف انسانیت را
بگیریم وبا دامن زدن به کشمکشها هیزم به اتش شیطان نریزیم.

4-جوانی اغاز رشد جوانه های غریزه است. چه بخواهیم وچه نخواهیم این
غرایض در وجود او ست .باید برایش دعا کنیم و کمکش کنیم که این غرایز
خدادادی در مسیر شرع اسلام قرار گیرد.
. . . . .انشاءالله
تابعد خدا نگهدار

[جان بركف]

شعور را جایگزین شعار کنیم

انا لله

[ali133]

باتشکر فراوان

[╫❀نیایش❀╫]

صداقت در گفتار:

اگر جوان یا نوجوان احساس کند که مربی در گفتار خود

صادق است و بدون کم‏ترین چشم‏داشت و به درستی و

راستی قصد راهنمایی جوان یا نوجوان را دارد، البته، با جان

و دل و صمیمانه کلام او را می‏پذیرد

[zeynab]

« با درختی که زند سر به فلک
به زبان مه و ابر
به زبان لجن و سایه و لک
به زبان شب و شک حرف مزن
با درختان برومند جوان
به زبان گل و نور
به زبان سحر و آب روان
به زبان خودشان حرف بزن»

[╫❀نیایش❀╫]

با نوجوانان زماني وارد گفتگو شويد که آنها آمادگي لازم را دارند



زماني که نوجوان يک دردسر بزرگ را ايجاد مي کند، احتمالاً براي سرپوش گذاشتن و يا توجيه رفتار خود شروع به پرحرفي و سردادن سخنراني مي کند در اين لحظه لازم است به فرزندتان بگوييد «لازم است در اين مورد با هم صحبت کنيم» اين اقدام باعث ساکت شدن فرزندتان و جلوگيري از صحبت و توجيه بيشتر مي شود. در ضمن شما از اين طريق مي توانيد يک ارتباط موثر با نوجوانتان برقرار کنيد تا هم به مساله پيش آمده رسيدگي شود و هم مانع از رنجش نوجوانتان خواهيد شد. در ضمن شرايطي را فراهم آوريد که نوجوانتان به اين نتيجه برسد که منظور شما صحبت کردن در اين مورد خاص و حل مشکل است و قصد آن را نداريد که او را متهم يا بازخواست کنيد.

اگر فرزند نوجوان داشته باشيد و يا حداقل شغل و کارتان به شکلي باشد که با اين گروه سني در تماس باشيد، خوب مي دانيد که وارد صحبت شدن با نوجوانان يک چالش بزرگ براي والدين و بزرگ ترهاي آنان است.

[╫❀نیایش❀╫]

پذيرش نوجوانان

گام اول براي ايجاد و تحکيم يک رابطه دوستانه و صميمي با نوجوان اين است که او را با همه کمي‌ها و کاستي‌هايش قبول داشته باشيد.

کاستي‌هاي رفتاري او را همچون نقاط قوت و توانايي‌هايش بپذيرد و او را به عنوان فردي که داراي استقلال، سليقه‌هاي خاص و عقايد قابل ارائه است،‌ نگاه کنيد.

احساساتش را پذيرفته و اعتماد به نفس او را با کم اهميت جلوه دادن اشتباهات و تقدير از کارهاي پسنديده‌اش بالا ببريد.

[╫❀نیایش❀╫]

نوجوانان تان را درک کنيد

درک و برداشت از زندگي و مسائل آن متفاوت از برداشتي است که نوجوان دارد.

او زندگي را به ساده‌ترين وجه ممکن مي‌نگرد، به طوري که عقايدش براي شما پوچ و مسخره است. نسبت به عقايدش بي‌اهميت نباشيد وي را مورد تمسخر قرار ندهيد.

چرا که اين استهزاء به تداوم رابطه عاطفي با فرزندان لطمه مي‌زند

[╫❀نیایش❀╫]

از دادن پند و اندرز مستقيم خودداري كنيد

خودتان الگويي براي آن ها باشيد تا با پيروي از رفتار و گفتار شما

روش صحيح برخورد را فرا گيرند.