-
۱۳۸۵/۰۹/۲۵, ۰۴:۵۶ #1
- تاریخ عضویت
ارديبهشت ۱۳۸۶
- نوشته
- 141
- مورد تشکر
- 186 پست
- حضور
- 2 دقیقه
- دریافت
- 1
- آپلود
- 0
- گالری
- 0
تفسير آياتي از سوره غاشيه
قرآن در مورد ضریع (غذای جهنمیان)می فرماید لا یسمن.
مگر چاقی خوبه؟
-
۱۳۸۵/۰۹/۲۸, ۱۰:۲۳ #2
نقل قول : مگر چاقی خوبه؟
لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ [الغاشية : 6] لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ [الغاشية : 7]
خير چاقي خوب نيست . مي دانيم كه چاقي حاصل افزوده شدن چربي هاي اضافه در بدن است . كسي چاق مي شود كه ميزان كالري دريافتي وي از غذاها بيش از كالري مصرفي او باشد . لذا كالري هاي اضافه به صورت چربي در بدن او ذخيره مي گردد. مراد ايه كريمه اين است كه ضريع كه همان غذاي خاص جهنميان است ، نه كالري به بدن گنهكاران مزبور مي افزايد تا چاق شوند و نه گرسنگي آنان را برطرف مي سازد. خاري تلخ و بدبو و سمي است كه جهنميان از شدت گرسنگي مجبورند بخورند و هيچ خاصيتي جز عذاب براي آنان ندارد . خداوند به ما رحم كند .
" آنها طعامى جز ضريع ندارند" (لَيْسَ لَهُمْ طَعامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ).
در اينكه" ضريع" چيست؟ مفسران تفسيرهاى گوناگونى دارند:
بعضى گفتهاند: نوعى خار است كه به زمين مىچسبد، هنگامى كه تر باشد قريش آن را" شبرق" مىناميدند، و هنگامى كه خشك مىشد آن را " ضريع" مىگفتند، گياهى است سمى كه هيچ حيوان و چهارپايى به آن نزديك نمىشود «1».
" خليل" از علماى لغت مىگويد:" ضريع":" گياه سبز بدبويى است كه از دريا بيرون مىافتد".
" ابن عباس" گفته است:" درختى است از آتش كه اگر در دنيا باشد زمين و هر چه را بر آن است مىسوزاند"! ولى در حديثى از پيغمبر اكرم ص مىخوانيم:" ضريع چيزى است كه در آتش دوزخ، شبيه خار، تلختر از صبر، و متعفنتر از مردار، و سوزندهتر از آتش، خداوند آن را ضريع نام نهاده است" (الضريع شىء يكون فى النار يشبه الشوك، اشد مرارة من الصبر، و انتن من الجيفة، و احر من النار، سماه اللَّه ضريعا
). بعضى نيز گفتهاند:" ضريع" طعامى است ذلت آفرين كه دوزخيان براى رهايى از آن به درگاه خدا تضرع مىكنند «2» (فراموش نكنيم كه ماده" ضرع" به معنى ضعف و ذلت و خضوع است) «3» اين تفسيرها با هم منافاتى ندارد و ممكن است در معنى اين واژه جمع باشد.
سپس مىافزايد:" نه آنها را فربه مىكند و نه گرسنگى را فرو مىنشاند" (لا يُسْمِنُ وَ لا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ).
مسلما چنين غذايى براى تقويت جسم و فرونشاندن گرسنگى نيست، غذايى است گلوگير كه خود نوعى عذاب است، چنان كه در آيه 13 مزمل مىخوانيم:
وَ طَعاماً ذا غُصَّةٍ وَ عَذاباً أَلِيماً:" نزد ما غذاهايى است گلوگير و عذابى است دردناك"! آنها كه در اين دنيا انواع غذاهاى لذيذ و چرب و شيرين را از طريق ظلم و تجاوز به حقوق ديگران فراهم كردند، و آنها كه اجازه ندادند محرومان جز از غذاهاى گلوگير و ناگوار استفاده كنند، بايد در آنجا غذايى داشته باشند كه" عذاب اليم" آنها گردد.
البته همانگونه كه بارها گفتهايم نه نعمتهاى بهشتى، و نه عذابهاى دوزخى را مىتوان براى ما محبوسان زندان دنيا توصيف كرد، اينها همه اشاراتى است و تنها شبحهايى است كه از دور مىبينيم.
__________________________________________________
(1)" تفسير قرطبى" جلد 10 صفحه 7119.
(2)" همان مدرك" صفحه 7120.
(3) بحث ديگرى در باره غذاى دوزخيان كه گاه قرآن از آن به" ضريع" و گاه به" زقوم" و گاه به" غسلين" ياد كرده و تفاوت ميان اين تعبيرات در جلد 24 تفسير نمونه صفحه 471 ذيل آيه 36 سوره حاقه آمده است.
-
۱۳۸۶/۰۲/۲۴, ۱۱:۳۲ #3
نقل قول : مگر چاقی خوبه؟
بسم الله الرحمن الرحيم
با عرض سلام خدمت دوستان اين جانب نكته اي به ذهنم آمده كه مي گويم و براي تكميل بحث از نظر اساتيد استفاده مي كنيم .
من فكر مي كنم اين از ضرب المثل هاي قرآني است و در ضرب المثل نبايد معني ظاهري آن را گرفت مثلا وقتي ما در ايران مي گوييم خوبي ، سالمي ، دماغت چاقه ؟ اين اصطلاح دماغت چاقه به اين معني نيست كه ما به دماغ چاغ علاقه داريم و يا دعا مي كنيم دماغ دوستمان چاق شود .
اطلاعات موضوع
کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
اشتراک گذاری