-
۱۳۸۶/۱۲/۰۲, ۲۱:۱۱ #1
- تاریخ عضویت
تير ۱۳۸۶
- نوشته
- 1,188
- مورد تشکر
- 1,232 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
- 0
روزه ی مستحبی زن
ایا روزه ی مستحبی زن باید با اجازه شوهر باشد ؟؟؟چرا؟؟؟
-
تشکر
-
۱۳۸۶/۱۲/۰۲, ۲۱:۵۳ #2
- تاریخ عضویت
فروردين ۱۳۸۶
- نوشته
- 1,251
- مورد تشکر
- 2,255 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
10
بانوان بايد قطعا متوجه باشند که در ميان وظايف در برابر شوهر دو وظيفه بسيار مهم است:1. تمکين 2.بيرون رفتن از خانه بدون اجازه شوهر
عصر رسول خدا (ص) بود بانوی مسلمانی به حضور پيامبر (ص) امد وپرسيد :
"حق زن بر همسر خود چيست؟"
پيامبر (ص) فرمود:بسيار است.
او عرض کرد مقداری از ان را برای من بيان کن.
پيامبر(ص) فرمود:برای زن روزه گرفتن مستحبی بدون اجازه شوهر جايز نيست ونبايد بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود و بر زن است که خود را با خوشبوترين عطريات خوشبو کند و زيبا ترين لباسهای خود را برای شوهر بپوشد و با نيکو ترين ارايش هر صبح و شام خود را به شوهرش بنماياند و حقوق بسيار دارد.
امام باقر(ع) فرمود:زنی به حضور پيامبر (ص) امد و گفت:"ای رسول خدا حق شوهر بر همسرش چيست؟"
ان حضرت فرمود:اين امور را رعايت کند:
1-از اطاعت شوهر ( در امور مشروع) سر پيچی نکند.
2-از خانه شوهر بدون اجازه او صدقه ندهد.
3-روزه مستحبی بدون اجازه او نگيرد.
4- در هر جا (که مناسب است )در برابر ميل او تمکين نکند.
5- بدون اجازه او از خانه اش بيرون نرود که اگر چنين کند تا بازگردد مورد نفرين فرشتگان اسمان و زمين و فرشتگان رحمت و غضب خواهد بود.
اين موارد از حقوق مرد است كه زن بايد رعايت كند ودر مقابل حقوقي هم براي زن است كه مرد بايد رعايت كند .اگر خواستيد تقديم مي كنم
زخون هر شهيدي لاله اي رست** مبادا روي لاله پا گذاريم
-
۱۳۸۶/۱۲/۰۲, ۲۳:۰۴ #3
- تاریخ عضویت
تير ۱۳۸۶
- نوشته
- 1,188
- مورد تشکر
- 1,232 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
- 0
اقای شهیدان ظاهرا چرای اخر سوال رو مشاهده نفرمودین لطفا در مورد علت همین مساله فقط توضیح بدین .در مورد سایر حقوق لجدرار اقایون جاهای دیگه با طول و تفسیر صحبت شده ماشالله حقوقشون انقدر زیاده که دست رو هرچی بزاری یه تیکه از حقوق اقایون میره تو دستت
-
تشکر
-
۱۳۸۶/۱۲/۰۳, ۰۱:۵۶ #4
- تاریخ عضویت
بهمن ۱۳۸۵
- نوشته
- 977
- مورد تشکر
- 2,986 پست
- حضور
- 4 ساعت 47 دقیقه
- دریافت
- 55
- آپلود
- 5
- گالری
-
56
سلام بر شما و وقت بخیر...!
چرایی از احکام شرعی اشکالی نداره فقط به شرط اینکه از متخصص خودش سوال بشه!
مانند چرایی از هر حرفه و شغل دیگه که باید از اهل همون فن پرسید.
متخصص اصلی احکام شرعی در حال حاظر فقط وجود مبارک آقا امام زمان (عج) هستند. اما چون متاسفانه در حال حاظر ما از فیض حضور امام معصوم محرومیم، لذا به فلسفه بسیاری از احکام دسترسی نداریم. احکام شرعی هم چیزی نیست که بشه به طور سلیقه ای براش نظر داد.
البته فقدان حضور معصوم برای ما حجت شرعی نمیاره که دنبال وظیفه مون نریم. لذا متخصصین این فن (مراجع تقلید) در حد توان تمام تلاش خودشون رو میکنند تا به حقیقت امر دست پیدا کنند.
البته این فن همانند دیگر فنون نیست. حساسیت فوق العاده ای داره که اینو متمایز از بقیه علوم میکنه! چون نه تنها با دنیای مردم، بلکه با آخرت اونها هم ارتباط مستقیم داره!
به خاطر همین حساسیت و دقت کار هست که این افراد عمرشون رو برای به دست آوردن این تخصص میگذارند و خداییش بسیار کار طاقت فرسا و مشکلی هست.
مجتهد علوم دینی برای بدست آوردن احکام چند راه دارد:
اول اینکه در قرآن بیان شده باشه!
دوم اینکه در احادیث و روایات ذکر شده باشه!
سوم از راه عقل
چهارم از راه اجماع علما
اما طی مسیر این راه ها نیز کار هر کسی نیست و علوم مخصوص به خود و متخصص خودش رو میخواد.
درست مانند هر شغل و حرفه دیگری که به متخصص و علوم خاص خودش نیاز داره!
دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
مطیع نفس و شیطانی چه حاصل
بود قدر تو افزون از ملائک
تو قدر خود نمیدانی چه حاصل
و ناگهان چه زود دیر می شود، ولی هیچگاه برای شروع دیر نیست...!!!
-
تشکرها 2
-
۱۳۸۶/۱۲/۰۳, ۰۱:۵۶ #5
- تاریخ عضویت
بهمن ۱۳۸۵
- نوشته
- 977
- مورد تشکر
- 2,986 پست
- حضور
- 4 ساعت 47 دقیقه
- دریافت
- 55
- آپلود
- 5
- گالری
-
56
من با اجازه حکم چند تن از مراجع قدیم و جدید رو براتون میذارم، امیدوارم مفید باشه!
(قسمت های رنگی جزو متن رساله نیست و توضیحات بنده هست! ضمنا تقدم و تاخر نظرات هم اتفاقی هست و به هیچ عنوان نشان از هدف خاصی نیست!)
- در رساله مرحوم امام (ره) مساله 1740 اینطور آمده:
اگر زن بواسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهرش از بین برود و همچنین اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبی جلوگیری کند، بنا بر احتیاط واجب باید خودداری کند.
طبق این نظر پس زن می تواند اگر حق شوهرش از بین نمیرود، بدون اجازه او روزه مستحبی بگیرد. ولی اگر حق شوهر از بین می رود و یا او را منع کند، به احتیاط واجب اذن لازم است!
- آیت الله مرحوم تبریزی (ره) چنین فرموده اند:
اگر زن بواسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهرش از بین برود روزه او باطل است که اگر حق شوهر هم از بین نرود، بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.
طبق این نظر به طور کلی اذن لازم است!
- آیت الله مرحوم فاضل (ره) چنین فرموده اند:
اگر زن بواسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهرش از بین برود جایز نیست روزه بگیرد بلکه اگر حق شوهر هم از بین نرود ولی شوهر او را از گرفتن روزه مستحبی جلوگیری کند، بنا بر احتیاط واجب باید خودداری کند.
طبق این نظر اگر حق شوهر از بین می رود، اذن لازم هست. ولی اگر حق شوهر از بین نمی رود و یا او را منع کند، به احتیاط واجب اذن لازم است!
- آیت الله بهجت می فرمایند:
بنا بر احتیاط روزه مستحبی برای زن بدون اذن شوهر صحیح نیست، چه منافات با حق شوهر داشته باشد و چه نداشته باشد. و اگر شوهر به خاطر منافات با حقش، زن را از روزه ای که به نحوی بر خود واجب نموده است منع کند، در صورتی که وقت روزه وسعت دارد زن نباید روزه بگیرد، ولی اگر وقت روزه تنگ شود، اذن شوهر شرط نیست.
طبق این نظر در هر صورت به احتیاط واجب اذن لازم هست. حتی اگر زن روزه واجب غیر معین دارد و وقت هم وسعت دارد (مثل روزه قضای ماه مبارک رمضان یا نذر غیر معین) اگر حق شوهر از بین می رود، می تواند روزه وی را به هم بزند. ولی اگر روزه واجب معین هست (مثل نذر معین) یا وقت تنگ است (مثل قضای ماه مبارک که وقت تنگ هست) شوهر هیچگونه حقی ندارد!
- آیت الله سیستانی چنین می فرمایند:
اگر روزه مستحبی زن با حق استمتاع شوهر منافات داشته باشد، حرام است. و همچنین روزه ای که واجب است ولی روز معینی ندارد، مانند نذر غیر معین، در این صورت بنا بر احتیاط واجب روزه باطل است و از نر کفایت نمی کند. و همچنین است اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبی یا واجب غیر معین نهی نماید، اگر چه با حق او منافات نداشته باشد و احتیاط مستحب آن است که بدون اذن او روزه مستحبی نگیرد.
- آیت الله مکارم چنین می فرمایند:
روزه گرفتن زن (روزه مستحبی) در صورتی که حق شوهر از بین برود بدون اجازه او جایز نیست و اگر حق او از بین نرود نیز بنا بر احتیاط واجب باید با اجازه شوهر باشد.
- آیت الله صانعی می فرمایند:
اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبّى حقّ شوهرش از بين برود، نبايد روزه بگيرد؛ همچنين اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبّى (نه براى اذيّت كردن) منع كند، بنا بر احتياط مستحب، بايد خوددارى كند.
- آیت الله صافی گلپایگانی می فرمایند:
اگر بواسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهر از بين برود, روزه بر زن حرام است. و احـتـيـاط مـسـتحب آن است كه اگر حق شوهر هم از بين نرود, بدون اجازه او روزه مستحبى نگيرد.
دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
مطیع نفس و شیطانی چه حاصل
بود قدر تو افزون از ملائک
تو قدر خود نمیدانی چه حاصل
و ناگهان چه زود دیر می شود، ولی هیچگاه برای شروع دیر نیست...!!!
-
تشکر
-
۱۳۸۶/۱۲/۰۳, ۰۲:۰۸ #6
- تاریخ عضویت
تير ۱۳۸۶
- نوشته
- 1,188
- مورد تشکر
- 1,232 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
- 0
ببخشید ظاهرا منظور از حق روابط جنسی است
خوب این حق یه حق دوطرفه است در این صورت مرد هم اگر بخواد روزه ی مستحبی بگیره باید از زن اجازه بگیره چون شاید زن هم در اینصورت تحت فشار قرار بگیره و حقش ضایع بشه نمیشه که همیشه ادم سنگ یک طرف رو به سینه بزنه
-
تشکر
-
۱۳۸۶/۱۲/۰۳, ۱۳:۰۱ #7
- تاریخ عضویت
اسفند ۱۳۸۵
- نوشته
- 5,435
- مورد تشکر
- 4,566 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
27
من اصلا هیچ تخصصی در زمینه شناخت احکام ندارم فقط به نظر من، زن و مرد از لحاظ حق و حقوقی که از تفاوت های ذاتی شون نشات نمی گیره نباید با همدیگه تفاوتی داشته باشند.
دست به دست من بده
پا به پای من بیا
نگو امروز مال ما
بگو فردا رو میخوام
به لطف الهی فردا از آن ماست....
-
تشکر
-
۱۳۸۷/۰۳/۱۱, ۱۴:۲۸ #8
به نام خدا
با سلام
خانم یگانه در فقه اسلامي زن بايد خود را از شوهرش دريغ ندارد و اين حقّ مرد است. در حقيقت اين حق مرد نزد همسرش به امانت است و هر موقع مرد اراده كرد و آن را خواست، اگر مانع مشروع ومعقولي در ميان نباشد زن بايد خود را در اختيار او بگذارد، استمتاع از زن حق مرد است و علیت اینکه این مساله یکی از حقوق مردان تعریف شده شاید بخاطر تفاوتهای جسمی و نحوه برناگیخته شده نیاز های جنسی زن و مرد است و لذا كما اين كه خرجي دادن و اداره زن، بر گردن مرد و حق زن است و هر موقع زن اراده كرد، شوهرش نميتواند از دادن آن امتناع كند.
یاحق
ویرایش توسط سخن آشنا : ۱۳۸۷/۰۳/۱۱ در ساعت ۱۴:۲۹
-
تشکرها 2
اطلاعات موضوع
کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
اشتراک گذاری