آیا بهتر نیست به جای امامان، ازخود خدا درخواست کنیم؟

[in search of truth]

دیشب نهج البلاغه رامطالعه می کردم که به نامه حضرت علی به پسرش امام حسن رسیدم:
خداتورافرمان داده که ازاوبخواهی تاعطاکند درخواست رحمت کنی تاببخشاید وخداوندبین تووخودش کسی راقرارنداده تاحجاب وفاصله ایجادکند وتورامجبورنساخته که به شفیع وواسطه ای پناه ببری ودرصورت ارتکاب دعادرتوبه رامسدود نکرده است... هرگاه اورابخوانی ندایت رامی شنودوچون بااوراز دل گویی رازتورا می داندپس حاجت خودرابه اوبگوی وآنچه دردل داری نزداوبازگوی غم واندوه خودرا درپیشگاه اومطرح کن تاغم های تورابرطرف کندودرمشکلات تورایاری رساند

ماشیعیان ازامامان هم درخواست هاوحاجت های زیادی داریم
لطفاجواب دهیدکه آیابه جای امامان بهترنیست که ازخود خدادرخواست کنیم؟

[افتابگردان]

سلام
این سوالا من شنیدم جوابایی هم که بهش دادن رو شنیدم.براتون میگم :
میگن اگه شما خودت مثلا یه کاری کرده باشی که پدرت از دستت ناراحت باشه روت نشه بری ازش معذرت بخوای یکی رو که پیش پدرتون عزیز هست و حرفش برو داره میفرستی که باهاشون صحبت کنه و وساطت کنه حالا اینجا هم همین وضعیت هستش (البته رابطه ی شما و خدا خیلی فرق داره با رابطه ی شما و پدرتون این فقط یه مثال بود.) که شما امامان یا ادمای پاکی رو که برای خدا عزیز هستن رو واسطه میکنی.

من زیاد بلد نیستم همین قدر درتوانم بود .

افتابگردان

[in search of truth]

من هم اینها راشنیدم اما مقایسه خداباپدر چندان منطقی به نظرنمیرسه درقسمتی دیگرازاین نامه امام علی
می فرماید
درکیفرتوشتاب نداشته ودرتوبه وبازگشت برتوعیب نگرفته است درآنجاکه رسوایی سزاوارتوست رسوانساخته وبرای بازگشت به خویش شرایط سنگینی مطرح نکرده است

[حقیقت]

دیشب نهج البلاغه رامطالعه می کردم که به نامه حضرت علی به پسرش امام حسن رسیدم:
خداتورافرمان داده که ازاوبخواهی تاعطاکند درخواست رحمت کنی تاببخشاید وخداوندبین تووخودش کسی راقرارنداده تاحجاب وفاصله ایجادکند وتورامجبورنساخته که به شفیع وواسطه ای پناه ببری ودرصورت ارتکاب دعادرتوبه رامسدود نکرده است... هرگاه اورابخوانی ندایت رامی شنودوچون بااوراز دل گویی رازتورا می داندپس حاجت خودرابه اوبگوی وآنچه دردل داری نزداوبازگوی غم واندوه خودرا درپیشگاه اومطرح کن تاغم های تورابرطرف کندودرمشکلات تورایاری رساند

ماشیعیان ازامامان هم درخواست هاوحاجت های زیادی داریم
لطفاجواب دهیدکه آیابه جای امامان بهترنیست که ازخود خدادرخواست کنیم؟

دل خانه خداست و تنها باید خدارو در اون راه داد

وقتی شما پروردگار عالم رو انتخاب کنید در واقع تمام عالم رو هم انتخاب کردید

به نظر بنده شما باید از پروردگار امامان درخواست کنید نه خود امامان

به قول آقای الهی قمشه ای: لقمان حیکم فقط حکمتش مهم هست و لقمانش رو بی خیال

[افتابگردان]

من هم اینها راشنیدم اما مقایسه خداباپدر چندان منطقی به نظرنمیرسه درقسمتی دیگرازاین نامه امام علی
می فرماید
درکیفرتوشتاب نداشته ودرتوبه وبازگشت برتوعیب نگرفته است درآنجاکه رسوایی سزاوارتوست رسوانساخته وبرای بازگشت به خویش شرایط سنگینی مطرح نکرده است

. انس مگیر با احدی مگر با من.
بحق خودم من تو را دوست دارم تو هم مرا دوست بدار.
. تمام اشیا را به جهت تو خلق کردم و تو را برای خودم از مگریز.

دشمنی میکنی با من به جهت نفس خودت چرا با خواهش دلت دشمنی نمی کنی به جهت من.
. تو واجبات مرا به جای اور من رزق تو را می رسانم اگر غفلت کنی در ادای واجبات من تخلف نمیکنم در رزق تو
. همه کس تو را برای خودش می خواهد و من تو را برای خودت می خواهم.

بله خدا خیلی به بنده هاش لطف داره نمونه هاش این بالایی ها هستش.
ولی میگن وساطتت ادمای پاک یه چیزه دیگست اصلا خود ادم وقتی با این همه لطف خدا به گناهای خودش فکر میکنه روی حرف زدن با خدا رو نداره چه برسه طلب عفو کنه.

[هدی]

وخداوندبین تووخودش کسی راقرارنداده تاحجاب وفاصله ایجادکند وتورامجبورنساخته که به شفیع وواسطه ای پناه ببری

با سلام
پيامبر گرامي ما (ص) در برخورد با روايات ما را به شيوه ي عرضه روايت بر قران كريم رهنمون شدند تا روايتي كه مطابق با آن است پذيرفته شود و روايتي كه مخالف با قران است طرد شود .
در خصوص مطلبي كه شما از نهج البلاغه آورديد يا بايد گفت بنا بر آيات شريفه ذيل :
وابتغوا الیه الوسیله ( مائده/35)
ولو انهم اذظلمواانفسهم جاوءک فاستغفروالله و استغفر لهم الرسول لوجدوالله توابا رحیما ( نساء/64)
یا ابانااستغفرلنا ( يوسف/97)
خلاف و مغاير با آيات است و قابل پذيرش نيست و يا بايد معنايي كه در روايت آمده را توضيح داد به اين نحو كه :
اولا در توسل و وساطت ، ما براي واسطه ، استقلال در تاثير قائل نيستيم بلكه آنها را وسائلي مي دانيم كه به اذن و مشيت الهي ما را به نتيجه مي رسانند .
ثانيا همانگونه كه در متن روايت هم آمده خداوند انسان را مجبور به اتخاذ واسطه نكرده بلكه اين لطفي مضاعف به انسان و قرار دادن راهي براي وصول سريعتر به نتيجه است .
ما زماني مي توانيم كسي يا چيزي را وسيله قرار دهيم كه دو مساله را ملحوظ داشته باشيم :
اولا از طريق كتاب و سنت، وسيله بودن آن چيز براى نيل به مقاصد دنيوى يا اخروى ثابت‏شود
ثانيا براى اسباب و وسائل، هيچ گونه اصالت و استقلالى قائل نشده و تاثير آنها را منوط به اذن و مشيت الهى بدانيم.
در كتاب و سنت‏يك وسايلي معرفى شده كه توسل به آنها استجابت دعا را به دنبال دارد :
توسل به اسما و صفات حسناى الهى كه در كتاب و سنت وارد شده است، چنانكه مى‏فرمايد: (ولله الاسماء الحسنى فادعوه بها) ( اعراف / 180)
توسل به دعاى صالحان كه برترين نوع آن توسل به ساحت پيامبران و اولياى خاص خداوند است تا براى انسان از درگاه الهى دعا كنند.
آنجا كه مى‏فرمايدولو انهم اذ ظلموا انفسهم جاؤوك فاستغفرو الله و استغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما) (نساء / 64) در آيه ديگر، منافقان را نكوهش مى‏كند كه چرا هرگاه به آنان گفته شود سراغ پيامبر بروند تا درباره آنان از خداوند طلب آمرزش كند، سرپيچى مى‏كنند؟! چنانكه مى‏فرمايد: (و اذا قيل لهم تعالوا يستغفر لكم رسول الله لووا رؤوسهم و رايتهم يصدون هم مستكبرون) (منافقون / 5).
همچنين است در خواست فرزندان حضرت يعقوب از پدرشان براي طلب آمرزش از خداوند :
(يا ابانا استغفر لنا ذنوبنا انا كنا خاطئين قال سوف استغفر لكم ربي انه هو الغفور الرحيم) 1
لذا در پاسخ به سوال شما پرسشگر محترم بايد گفت كه توسلي مذموم است كه در آن قائل به استقلال واسطه و تاثير مستقل او باشيم بدون در نظر گرفتن مشيت و اذن و خواست الهي . اما همانگونه كه در آيات قران كريم ملاحظه مي فرماييد وسيله قرار دادن وسائطي كه در قران و سنت شريفه بر آن صحه گزارده شده ، جايز است .
________________________
1- ر. ك : جعفر سبحاني ، منشور عقايد اماميه ، ص 229

[حقجو]

ماشیعیان ازامامان هم درخواست هاوحاجت های زیادی داریم
لطفاجواب دهیدکه آیابه جای امامان بهترنیست که ازخود خدادرخواست کنیم؟

وَلَا يأْمُرَكُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلَائِكَةَ وَالنَّبِيينَ أَرْبَابًا أَيأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (آل عمران/80)

و نه اينکه به شما دستور دهد که فرشتگان و پيامبران را، پروردگار خود انتخاب کنيد. آيا شما را، پس از آنکه مسلمان شديد، به کفر دعوت مي‌کند؟!

يسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (الرحمن/29)

تمام کساني که در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا مي‌کنند، و او هر روز در شأن و کاري است!

[roshani]

با سلام خدمت دوستان

اولا در باب سخن امیر المومنین به امام حسن باید گفت که امام حسن خود معصوم پاک است و وسیله فیض الاهی است و میان او و خدا مثل همه معصومین دیگر، واسطه وجود ندارد.

دوم این که وقتی گفته میشه که نبایست به غیر از خدا به هیچ کس توجه کرد، این یعنی نباید برای غیر خدا، قدرت تاثیر مستقل قائل بود. بلکه خدا مبدا همه چیز و عنایت کننده به همه چیز و مالک همه چیز است. پس اگر برای غیر خدا شان مستقلی در عرض قدرت خدا قائل بشیم این کفر و شرک است.
سوم این که توجه ما به برخی چیزا به خاطر چیزیه که خدا در اون قرار دادش.

چهارم این که، ما با توجه به وضعیت گناهی که داریم، برای تقرب به خدا از اونایی که خود خدا اونا رو وسیله قرار دادش کمک میطلبیم. این کمک به خاطر قربی است که خود اونا به خدا دارن. فراموش نکنیم که درسته ما توسل میکنیم ولی توسل به هرچیزی رو هم قبول نداریم. فقط اونایی رو که خدا به اونا اذن شفاعت داده، واسطه خودمون قرار میدیم.

[میقات]

ماشیعیان ازامامان هم درخواست هاوحاجت های زیادی داریم
لطفاجواب دهیدکه آیابه جای امامان بهترنیست که ازخود خدادرخواست کنیم؟

با سلام و درود


1. ارتباط مستقیم با خدا ممکن است و مؤثر، ولی توسل استمداد از اولیای خداوند است تا ارتباط ما با خداوند به وساطت ایشان بهتر جواب بگیرد.


2. توسل در حقیقت کمک گرفتن از آبروی مقربین درگاه الهی است تا دعای انسان به حرمت ایشان به استجابت نزدیک تر باشد.


3. داشتن تصویر صحیحی از توسل به اولیاء الهی و وساطت آنان در این ارتباط، بهتر به فهم موضوع کمک می کند:


توسل در لغت یعنی به كار بردن وسیله ای جهت تقرب در نزد مقامی بلند مرتبه.


قرآن کریم می فرماید: «يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَيْهِ الْوَسِيلَة»(مائده، 34)


خود دعا کردن وسیله ای برای تقرب به ذات باری تعالی است: «وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنىّ‏ِ فَإِنىّ‏ِ قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَان‏»(بقره، 186)

[میقات]

4. وسیله ای كه مایه تقرب به ذات باری می شود می تواند عمل صالح باشد؛ كما این كه در تفسیر آیه فوق بعضی وسیله را به طاعت الهی و عمل صالح تفسیر كرده اند.

همراهی دعا با عمل صالح در استجابت دعا مؤثر است. این که فرموده اند قبل از دعا صدقه بدهید و یا دو رکعت نماز بخوانید و امثال این ها، به همین جهت است.


وسیله قرب الهی می تواند طلب ما از دیگران باشد تا درحق ما دعا كنند و استغفار نمایند. «قَالُواْ يَأَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِِين‏ قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبىّ‏ِ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيم‏»(یوسف، 97و 98)


به عبارت دیگر، تمسك به هر چه كه به دلیلی موجب تقرب الهی است، به نوعی توسل است. حتی گریه ـ «البكاء سلاح المؤمن» ـ نیز به این معنا توسل است.


با این اوصاف، چه اشكال دارد كه در ارتباط خود با خدا، شخصیت های آبرومند نزد خدا را واسطه قرار دهیم و از خدا بخواهیم كه به حق آبرویی كه آنان در نزدش دارند ما را مشمول عنایت خود قرار دهد.