علم از نظر قرآن كفر است!

[baquran]

شبهه: برادر مسیحی ما اشکال کرده در قرآن آمده است: إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْکُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذِینَ کَفَرُواْ یُحِلِّونَهُ عَاماً وَیُحَرِّمُونَهُ عَاماً لِّیُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَیُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ [سوره مبارکه توبة : 37]
نسیء در فرهنگ مصر قدیم حسابی نجومی برای برداشت زراعت و ... است که خود علم و دانش به حساب می آید . حال چگونه قرآن کریم علم را کفر نامیده است ؟!

[baquran]

پاسخ : طرح اين مسأله بيشتر بازي با لفظ به حساب مي آيد تا شبهه. براي درك پاسخ و اصل شبهه نخست بايد معناي نسيء را بشناسيم . وقت شناسي انسان ها در طول اعصار در اموري همچون كشت و زرع ، ييلاق وقشلاق ، بازاريابي و ... آنان را بر آن داشت تا تقويم هايي را تدوين نمايند . اين تقويم ها نسبت به هر يك از اقوام و مليت هاي مختلف و با توجه به اعتقادات ديني و مذهبي گوناگون ، متفاوت بود . تقويم نگاري در شبه جزيره عربستان نيز ريشه اي ديرينه داشته است . در اواخر عهد جاهليت برخي از مردم عربستان بنا به مسائل اجتماعي و دنيوي با به كار بردن روش خاصي به نام نسيء در اين تقويم ها تغييراتي دادند . تا قبل از ظهور اسلام نسيء در عربستان عموميت يافته و تقويم ديني و سياسي آن سامان بود . در سال دهم هجري اسلام نسيء را لغو كرده و تقويم ويژه اي را بر اساس مسائل ديني مسلمانان ارائه داد. تقويم اسلامي همان تقويمي بود كه از عصر حصرت ابراهيم عليه السلام براي انجام فرايض ديني و ... از سوي خداوند تعيين شده بود . تقويم اسلامي گسترش يافت و اكنون تقويم رسمي بسياري از كشورهاي اسلامي از جمله جمهوري اسلامي ايران مي باشد .
اسامي ماه ها در تقويم اسلامي از زمان حضرت ابراهيم تا كنون ثابت مانده است و حتي قبل از اسلام مردم اين ماه ها را به همين نام مي ناميده اند. اين ماه ها به ترتيب عبارتند از : محرم ، صفر ، ربيع الاول ، ربيع الثاني(الاخر) ، جمادي الاول(جمادي الثاني) ، رجب ، شعبان ، رمضان ، شوال ، ذي القعده ، ذي الحجه . قرآن كريم درباره تعداد ماه هاي قمري مي فرمايد : إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتَابِ اللّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَالأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِكِينَ كَآفَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ [سوره مباركه توبة : 36]
چهار مورد از اين ماه ها يعني (ذي القعده ، ذي الحجه، محرم و رجب) حرام است : مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ . خداوند نام اين ماه ها را نياورده است چون اعراب قبل و بعد از اسلام نام اين ماه ها را مي دانستند و نيازي به تصريح نداشته است . عرب ها در اين ماه ها جنگ و خون ريزي را كنار مي گذاشتند و از دشمني دست مي كشيدند. از آنجا كه معيشت بيشتر اعراب بياباني از غنايم جنگي و غارت و چپاول تأمين مي شد، در ماه هاي حرام در تنگنا قرار مي گرفتند. به ويژه آن كه سه مورد از اين ماه ها پشت سر هم قرار گرفته است . عرب هاي دوران جاهليت مي خواستند محل قرار گرفتن اين ماه ها را منتقل كنند تا بين آنها فاصله بيفتد و در غارت اموال و جنگ و خونريزي آزاد باشند . از طرف ديگر در ماه ذي حجه مراسم حج برگزار مي شد. اين ايام كه مردم از جاهاي مختلف به مكه سرازير مي شدند ، فصل خوبي براي تجارت بود . اما با تغيير فصول گاهي كه ماه ذي الحجه در فصل زمستان يا ... قرار مي گرفت موجب زيان هاي اقتصادي براي آنان مي شد . لذا اعراب به فكر افتادند روشي را به كار برند تا بتوانند موسم حج را در يك فصل تجارتي مناسب ثابت نگهدارند و جاي ماه هاي حرام را هم تغيير دهند. براي اين كار لازم بود تا ايام سال هاي قمري را از سال هاي شمسي جبران نمايند . براي انجام اين كار از علوم رياضي و نجوم يهودي هاي همسايه خود كمك گرفتند نام آن را هم نسيء گذاشتند.
روش نسيء :
نخست : ماهي را از اول سال حذف مي كردند ؛ مثلا ماه محرم را ناديده مي گرفتند و ماه صفر را ماه اول ماه قمري به حساب مي آوردند .
دوم : ماهي را كه از اول سال حذف كرده بودند ، در آخر سال قرار مي دادند و ماه آخر سال را تكراري مي خواندند .
سوم : در هر دو يا سه سال ، بر اساس ماه شمسي آن ماهي كه بر سال قمري زياد مي گرديد را به آخر سال قمري اضافه كرده و به نام ماه پيشين مي خواندند.
متوليان امر نسيء كه قلمس ناميده مي شدند ، هر سال در موسم حج حاضر مي شدند و نسيء آن سال را اعلام مي كردند. با اين حساب ايام حج هميشه در زمان رسيدن محصولات و ميوه ها و مزروعات (اوايل پاييز) بود .
نتيجه : قرآن كريم كه نسيء را كفر ناميده ، با علم و دانش به مخالفت بر نخواسته است . چرا كه اولا نسيء مورد نظر در اين آيه چنان كه در تاريخچه نسيء ذكر كرديم ، ربطي به مسائل و محاسبات مصر باستان ندارد. ثانيا نسي ء در اينجا به معني تصرف در فرايض ديني به خاطر منافع مادي به كمك محاسباتي خاص است . قرآن كريم مي فرمايد پيروي از تقويم نجومي نسيء كفر ورزي بيشتر است . چرا كه مخالفت ورزيدن با فرايض و اوامر الهي است . لذا خود تقويم اسلامي قمري يا همان تقويمي را كه از زمان حضرت ابراهيم عليه السلام بوده و تحريف نشده است را تاييد مي نمايد .