پيامبر يا شريح قاضي

[mahdimirza]

دركتاب احلي من العسل خوندم كه كودكي رانزد رسول گرامي ما آوردند كه كچل بودوبادعاي پيامبرموهاش دراومد گذشت تازمان حضرت امير كه شريح قاضي ادعاي زيادي پيداكرده بود بعضيا هم فكركردن واقعا چيزي بارشه كودكي رو آوردند كه بادعاي شريح موهاي اوپرپشت تربشه كه بعدازمدتي كه ازدعاي شريح گذشت اون كودك كم كم كچل شد
صرف نظر ازاينكه اين داستان مستند هست يانه به اصل مطلب رجوع ميكنيم:
آيا كسي كه دربرنامه زندگي وافكارخودش دنبال امثال شريح قاضي بره كچل نميشه؟(منظورم كچل فكريه)
چطوري بايد تشخيص دادكه اين آدم پيامبره يا شريح قاضي؟

[.:MONTAZER:.]

دوست گرامی ضمن خوشامد گویی به کانون گفتمان قرآن!
در مورد مطلبی که گفته بودی یه بیت شعر خدمتتون تقدیم می کنم:
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم

شریح قاضی و شریح قاضی ها دنبال مغلق بازین نه بندگی!
اگه دنبال کسی رفتی که دنبال بندگی بود شاید دستت به یه جاهایی برسه....

[saraj]

البته برای شناخت آثار دعای اشخاص باید زیر بستر این امر را بدانیم که اصلا کار کردی به عنوان دعا چیست ؟
1- انسان اشرف مخلوقات است -
2-انسان نزدیک ترین مقام است به خدا
3-انسان قابلیت رسیدن به بالاترین مقام را نزد خدا دارد
4- هر قدر انسان به پالایش خود بپردازد . و خدا پرست واقعی باشد . خود عاملی برای شفا خواهد شد
5-ذات مکرم پیامبر اکرم در علو درجات انسانی بود
6-هر انسانی می تواند با تهذیب نفس و پرهیزگاری و یگانه پرستی منشائ فیوضاتی باشد . که محیر است و عجیب . چرا چون اشرف و رئیس و بالا دست تمام موجودات است . و راز توانائی انسان و ولایت بر تمام موجودات چیز شگفتی نیست . زیرا خداوند این توان را به انسان داده است . و انسان خود باید با کنار زدن غبار فراموشی ها به جوار حق برسد .
من شریح قاضی را نمی شناسم و هیچ گونه چیزی از او نمی گویم . اما ذات رحمت و شریف پیامبر یعنی همان انسانی ربانی و بزرگی که تمام لایه ها را کنار زده و هر لحظه اش در جوار یار است و خواستنش بلافاصله مجاب

[پاسخگوی اعتقادی 3]

دركتاب احلي من العسل خوندم كه كودكي رانزد رسول گرامي ما آوردند كه كچل بودوبادعاي پيامبرموهاش دراومد گذشت تازمان حضرت امير كه شريح قاضي ادعاي زيادي پيداكرده بود بعضيا هم فكركردن واقعا چيزي بارشه كودكي رو آوردند كه بادعاي شريح موهاي اوپرپشت تربشه كه بعدازمدتي كه ازدعاي شريح گذشت اون كودك كم كم كچل شد
صرف نظر ازاينكه اين داستان مستند هست يانه به اصل مطلب رجوع ميكنيم:
آيا كسي كه دربرنامه زندگي وافكارخودش دنبال امثال شريح قاضي بره كچل نميشه؟(منظورم كچل فكريه)
چطوري بايد تشخيص دادكه اين آدم پيامبره يا شريح قاضي؟

با سلام و عرض ادب خدمت دوستان و سروران عزيز


هر كدام از پيامبران الهي براي اثبات ادعاي خود معجزه مي آورند تا حجت براي مردم تمام شده و ادعاي ايشان به اثبات برسيد ، بنابراين براي تشخيص اينكه فردي پيامبر است يا غير پيامبر از وي معجزه درخواست مي شود ( البته اين براي افراد عادي است افرادي كه از تقواي الهي برخوردار هستند به محض ديدن پيامبر الهي مجذوب وي خواهند شد)

معجزه هميشه همراه با تحدي است يعني احدي نمي تواند همانند او را بياورد ، مانند قرآن كريم ، و مانند زنده كردن مردگان توسط حضرت عيسي (ع) اما برخي اولياي الهي كه داراي كرامت هستند كارهايي انجام مي دهند كه خارق العاده است اما معجزه نيست ، زيرا تحدي ندارد و هر كسي به مقام اولياء اللهي برسد مي تواند كارهاي خارق العاده اي انجام دهد كه نظير اين گونه افراد در تاريخ كم نيستند .

هم اكنون مرتاض هاي هندي ( البته در برخي كشورهاي ديگر هم وجود دارند) قادر به انجام كارهاي خارق العاده اي هستند اما هر امر خارق العاده اي معجزه نمي شود ، معجزه همراه با تحدي (مبارزه طلبي) است .
كرامت امرى واقعى و محققى است و لذا شما نيازى به اثبات آن نداريد. زيرا مى دانيد كه هم قرآن و هم روايات به صدق وجود آن گواهند و بزرگان و اوليائى همانند آصف بن برخيا را كه از انبياء نيستند صاحب كرامت (انتقال تخت بلقيس به طرفه العين) معرفى كرده اند. اما براى تبيين جواب نخست لازم است كه هويت معجزه را باز شناسيم.

معجزه امر خارق العاده اى است كه به دست خدا (مانند قرآن) يا به دست نبى (مانند مرده زنده كردن عيسى عليه السلام) صورت مى گيرد تا گواه صدق ادعاى پيامبرى باشد و شاهدى بر ارتباط او با خدا به شمار آيد و هيچ گاه مغلوب عامل ديگر قرار نمى گيرد و همواره نداى تحدى (هل من مبارز) بر زبان خويش جارى مى كند بنابراين معجزه چند ويژگى مهم دارد: خرق عادت، از سوى پيامبران، گواه بر صدق رسالت و نبوت، مغلوب نشدن و فرياد تحدى. كه هر يك از اينها در كتابهاى اصول عقايد به بحث كشيده شده است.

اما كرامت اولياء هم چنان كه از نامش پيداست، از اولياء يعنى پيروان ژرف رفتار انبياء صورت مى گيرد و اين خود نشان مى هد كه گرچه كرامت داراى خصيصه خرق عادت است و به اذن الهى از سوى اولياء صورت مى گيرد ولى هيچ يك از اولياء كرام ادعاى نبوت و رسالت نداشته و به هيچ وجه فرياد تحدى بر زبان مبارك خويش جارى نمى كنند و همين سر تمايز كرامت از معجزه است. ولذا كرامت ميوه اى است كه از شاخه خرق عادت معجزه ثمر مى دهد.