درهم و برهم اما خواندنی

[ياسين]

بسمه الله
یا صاحب الزمان از تو مدد



با سلام
من به همراه طاهای عزیز این تاپیک را اداره می کنیم

[طاها]

بیاناتی از حضرت آیت ا... العظمی بحجت (دامت برکاته ):
علاج ما ، اصلاح نفس است. بسم الله الرحمن الرحیم
چه باید بکنیم در ابتلائات داخلیه و خارجیه؟ چه باید بکنیم؟ چه کار کردیم که به این چیزها مبتلا می شویم؟ فکر این را باید بکنیم، آخر ما چکار کردیم که بی سرپرست ماندیم؟
اشکال در این است که خودمان را اصلاح نمی کنیم و نکردیم و نخواهیم کرد، حاضر نیستم خودمان را اصلاح کنیم. اگر ما خودمان را اصلاح می کردیم، به این بلاها مبتلا نمی شدیم.
حضرت نبی اکرم (ص) فرمود:
« ألا اخبرکم بدائکم و دوائکم، داؤکم الذنوب ودواؤکم الاستغفار »
ما می خواهیم هر چه دلمان می خواهد بکنیم، اما دیگران حق ندارند، به ما اسائه ای بکنند؛ ما خودمان، به نزدیکانمان، دوستانمان، هر چه بکنیم، بکنیم، اما دیگران، دشمنان، حق ندارند به ما اسائه ای بکنند.
آخر ما اگر خودمان را درست بکنیم، خدا کافی است، خدا هادی است. ما خودمان را نمی خواهیم درست بکنیم، اما از کسی هم نمی خواهیم آزار ببینیم. آنهایی که طبعشان آزار است، کار خودشان را می کنند، مگر اینکه یک کافی و یک حافظ جلوگیری بکند.
ما اگر خودمان به راه بودیم، در راه می رفتیم، چه کسی امیر المؤمنین علیه السلام را می کشت، چه کسی حسین بن علی علیه السلام را می کشت، چه کسی همین را (امام زمان علیه السلام) که حالا هست، هزار سال هست، او را مغلول الیدین کرد.
ما خودمان حاضر نیستیم خودمان را اصلاح بکنیم. اگر خودمان را اصلاح بکنیم، به تدریج همه بشر، اصلاح می شوند.
ما می خواهیم اگر دلمان خواست دروغ بگوییم، اما کسی به ما حق ندارد دروغ بگوید؛ ما ایذاء بکنیم دوستان خودمان را، خوبان را، اما بدها حق ندارند به ما ایذاء بکنند.
بابا با خدا بساز، کار را درست می کند. چرا در خلوت و جلوت، دلت هر چه می خواهد می کنی؟ مگر نمی فرماید:
« و من یتق الله یجعل له مخرجاً، و یرزقه من حیث لا یحتسب، و من یتوکل علی الله فهو حسبه، إن الله بالغ أمره قد جعل الله لکل شیء قدراً. سوره طلاق/آیه 2- 3 »
آیا می شود ما با خدا نباشیم، خدا یار ما باشد در هر جزئی و کلی، در امور داخله و در امور خارجیه؛ پس هیچ چاره ای از بلیّات دنیویه و اخرویه، داخلیه و خارجیه نیست مگر خدائی بودن و با خدا بودن و با خداییها معیت داشتن و تبعیت داشتن.
ما اگر از انبیاء و اوصیاء دور شدیم، گرگهای داخل و خارج، بلا فاصله ما را می خورند.
ما اگر خدا ترس بودیم، از ما می ترسیدند کسانی که اصلاً نمی شناسند ما کی هستیم، چه کاره هستیم؛ می ترسند کاری بکنند که ما بر آنها غضبناک بشویم، چرا؟ چون دیگر غضب ما غضب خداست، اگر با خدا هستیم.
عرض کردند به سید الشهدا علیه السلام که اگر اذن بدهی همین حالا، هیچ جا نرفته، از جایت حرکت نکرده هلاک می کنیم دشمن ها را [ این را ] جن گفتند؛ فرمود:
« والله قدرت من از قدرت شما بیشتر است- این کسی است که اسم اعظم بلد است- لکن اگر من کشته نشوم، با چی امتحان می شوند این مردمی که این جورند. »
[ اینجا] دار امتحان است، شما در فکر این باشید که خودتان را اصلاح بکنید، ما بین خودتان و خدایتان عایقی، مانعی پیدا نشود. اگر اصلاح کردید، رفع مانع کردید بین خودتان و خدا و وسائط [ انبیاء و اوصیاء] خدا اصلاح می کند ما بین شما و خلق.
حالا واقع شدیم، کار را به جایی رساندیم، ماها، بزرگان ما از «سقیفه» در آن «حجره» قبل از آن «حجره» کار را به این جا رساندیم که وجب به وجب دشمنیم با هم. همه این کارها را دیده ایم که کار ماست این کار و الا چرا مسلمانها با هم دشمنند، تا برسد به اینکه غیر مسلمانها دشمنی نکنند با مسلمانها. چرا این جور است؟
همه را می بینیم کار ماست؛ از کار خودمان باید توبه کنیم [یا] توبه نباید بکنیم؟! هر چه اصلح شد برای ما فعلاً، آن را اختیار بکنیم!! بابا اصلح از این نیست که خودمان صالح باشیم.
حالا که این کارها را کرده ایم، باید توبه بکنیم، باید تضرع کنیم، با آن باب عالی و باب اعلی، باید به سوی او برویم [تا] ما را نجات بدهد، اول از شر خودمان و داخله خودمان، بعدها از شر خارجیها « أعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک » این شهوات، این غضبهای بیجا، این شهوات بیجا، همه اش جنود شیاطین اند، جنود کفارند اینها، که در داخله خود آدم [هستند].
بالاخره، حالا که کار را به اینجا رساندیم، خودمان می دانیم دوایش استغفار است،[آیا استغفار] می کنیم؟
چاره ای نیست از اینکه باید به سوی خدا برویم، اگر به سوی خدا نرفتیم موانع هم اگر رفع بشود، موقتاً رفع می شود، دائماً رفع نمی شود.
باید بدانیم که علاج ما اصلاح نفس است در همه مراحل؛ و از این مستغنی نخواهیم بود، و بدون این، کار ما تمام نخواهد شد.
با اعتراف به اینکه عمل از خودمان است که به سر ما آمده و می آید، تا خودمان را اصلاح نکنیم و با خدا ارتباط نداشته باشیم، با نمایندگان خدا ارتباط نداشته باشیم، کارمان درست نمی شود؛ امروز تا فردا، تا پس فردا، این که کار نشد.
تا رابطه ما با ولی امر، امام زمان صلوات الله علیه قوی نشود، آیا کار ما درست می شود بدون اصلاح نفس؟ آیا همین اینهایی که هستیم، آیا می شود تا خودمان را اصلاح نکنیم کار درست بشود؟
آیا تا در عالم « راشی » و « مرتشی » هست کار تمام می شود؟
از خودشان، «خوارزمی» نوشته است یک نفر از روسای قشون امیر المؤمنین صلوات الله علیه در «صفین» رسید به نزدیک خیمه معاویه بن ابی سفیان لعنه الله علیه، به طوری که کشتن - فضلاً از گرفتن معویه- پیش او آب خوردن بود. و در این نقل[ خوارزمی] هیچ اسمی از آن طرفی که « مالک اشتر» در آن جبهه و آن جاست، نمی آورد.
در همین حال معویه، [پیام] فرستاد برای این رئیس، که: غالب شدی و ما اعتراف داریم، اما به تو بگویم، اگر عقب نشینی کردی «خراسان» مال توست. این بدبخت شقی عقب نشینی کرد، «خراسان» را می خواست، مثل عمر بن سعد [که] «ری» را می خواستی، و کار شد آن جوری که شد که همه میدانیم. از خسران دنیا و آخرت [آن] بدبخت شقی فروخت دین را به دنیای خودش، قبل از اینکه «خراسان» به دست معاویه بیافتد، به درک رفت و مرد و به هیچ [چیز] نرسید، نه به «خراسان» نه به بهشت، هم جهنم، هم فقد «خراسان»، مثل عمربن سعد.
آیا تا اصلاح نکنیم خودمان را، می توانیم جامعه را اصلاح بکنیم؟ تو اگر خودت را، اصلاح نکنی در آخر کار، کار خودت را می کنی، همان آخر کار یک کلمه زیر گوش می گوید، فلان قدر که خواب ندیده باشی.
آیا می شود بدون اصلاح خود، کارمان را تمام بکنیم؟
اینهائی که با رشوه ها سر و کار دارند[ که] هیچ کسی اطلاع از حالشان ندارد که آیا این شخص محکم است یا محکم نیست؟ مرتشی است یا مرتشی نیست؟ پس معلوم می شود که ما نمی خواهیم، با اینکه نمی خواهیم، می خواهیم این راه را برویم.
مملکتی در آن، جاسوس، یا رشوه خوار، رشوه ده، واسطه باشد، [آیا] ممکن است کسی بگوید برویم اصلاح بکنیم؟ محال است، بدتر می کنیم چون که اگر نمی رفتیم آن کار نمی شد.
بالاخره باید خودمان را اصلاح بکنیم، منحصر است در این، و الا مگر در ایران (رضا خان) رشوه نخورد؟ [آیا] ایران را به او ندادند به شرط اینکه نوکرشان باشد؟ «مصطفی کمال» مگر « ترکیه» را به او ندادند به شرط اینکه نوکر باشد و مستعمرات را بدهد به کفار؟ آن یکی در «حجاز» مگر رشوه به او ندادند که «حجاز» را به تو می دهیم، آنها را می بریم بیرون؟ هر چه می خواهیم گوش بکن کار ما همین [است آیا] آنها از جهنم آمده بودند ما از بهشت؟ ما از خودمان هم باید بترسیم. حالا الحمدلله پیش نیامده چنین قضیه ای که بما بگویند یک چیزی که خواب هم نمی بینی به تو می دهیم، بعد هم بلدند چه جوری بگیرند از دست ما به چند برابر.
بالاخره ممکن نیست بدون اصلاح نفس کاری پیش برد،[یا] برای جامعه مان کاری بکنیم، همان رفیق نیمه راه خواهیم بود، خداحافظی می کنیم با هم در وقتش.
بالاخره حالا چه کار باید بکنیم، همان کاری که گفتیم، از اصلاح نمی شود دست برداشت.
خیلی خوب، حالا اصلاح فعلی ما در چیست؟ همان در برگشت از کارهایی را که ما می دانیم در داخل یا در خارج انجام می دهیم؛ با خارجیها ارتباط پیدا می کنیم، ارتباطی که بر له آنها است؛ نه ارتباطی که بر له ما باشد؛ والا با این «قرآن» واضح با این اشباه «قرآن»، « صحیفه سجادیه»، « نهج البلاغه» با اینها دیوار اگر مأذون بود تصدیق می کرد حرف ما را، با ما می شد، چطور شده ما اینجا ماندیم، دست گدایی به یک عده وحوش، حیوانات، درنده ها، دراز می کنیم، میل داریم به ما قرض بدهند؟
فلهذا [این کارها] کارهایی است که خودمان کردیم؛ تدبیری نیست غیر از اینکه فیما بعد نکنیم، بشناسیم خودمان را، خودمان را بشناسیم، نگذاریم از داخله ما وارد بشوند بر علیه ما کارهایی بکنند.
بالاخره[ آیا] نمی توانیم پیدا بکنیم خودمان را و مفسد و مصلح را، نمی توانیم؟
بالاخره باید خودمان را اصلاح کنیم، [آیا] این مقدار، نمی توانیم بگوئیم بابا [آن شخصی که] فلان کار را کرده، فلان حرف را زده، فلان مجلس، فلان کار را کرده، فلانی بوده، فلانی شاهد بوده، این کلمه را که نشر داده، این کلمه را که افشا کرده، فلانی است، فلان جا ضبط کرده؛ کلامش را بشناسید کسانی را که این کارها را می کنند؛ بشناسید، همین [حالا] بشناسید فردا نگوئید نه نمی شناختیم، نمی دانستیم. اگر واضح و روشن بشود علاج یک کاری، بگوئیم نه که ما که خبری نداشتیم، ما که نمی دانستیم چه اشخاصی بوده اند، چه چیزی بوده است، چه نبوده است، چه کسی گفته بوده؟
بالاخره باید به همدیگر معرفی بکنیم [که] فلانی رفیق است، فلانی بالفعل رفیق است اما تا کی، معلوم نیست، خدا می داند تا چه باشد، تا چقدر بدهد، تا چقدر ما را اشباع بکند، تا چقدر ما را، میل ما را، نفسانیت ما را ابقا کند. بالاخره همین معرفی کردن به طوری که دیگر فردا کسی نگوید اینکه نه یک اشاعاتی بود اما حقیقت نداشت، نتوانستیم پیدا بکنیم. بابا همینهائی که آمدند فلان مطلب را پیشنهاد کرده اند توی آنها فلان و فلان است، آن سابقه اش آن جور است. بابا بترس برای دین، بترس برای خدا، افسار خودت را نده به کسی که نمی شناسی، او را معیت نکن، کاملاً دور خودت را حفظ کن.
یک آقائی [خرم آبادی بود] گفت که یک کسی در بازار تهران نزدش آمد که آقا این- مثلاً ده تومانی را- خرد کن.
گفت: من کیفم را درآوردم دیدم فقط ده تومان دارم؛ گفتم: ببین آقا من توی کیفم همه اش ده تومانی است من پول خرد ندارم به شما بدهم » [ این آقا] می گفت جلوی چشم من [که خودم]، می دیدم این [ شخص] جوری پولهای مرا از توی کیف من درآورد و رفت که من متحیر ماندم که این [شخص] چگونه پولها را برد. [آیا] سحر کرد؟ چه جوری برد؟ نفهمیدم.
آن آقا می گفت: حالا هر کسی از من سوالی کند تمام اطرافم را خیلی خوب نگاه می کنم و عبایم را هم جمع می کنم. بعد جواب می دهم.
حالا ما این همه قضایا را می بینیم باز هم نمی ترسیم از کسی! آیا توکل ما بر خدا زیاد است یا قوت ایمان ما زیاد است!! آری کسی نمی تواند ما را گول بزند!! بابا، از دوستان شما به شما مواصلت می کنند. نه از دشمنهای شما.
بالاخره باید همین کارها را بکنیم [تا] در بین خودمان اختلاطی نشود، آب آلوده نشود، تا گرفته بشود ماهیها. در بین خودمان، فساد از این بالاتر نرود.
این یک مطلب، دوم: در خلوتمان با خدا، تضرعاتمان، توبه مان، نمازهایمان، عباداتمان، مخصوصاً دعای شریف « عظم البلاء و برح الخفاء » را بخوانیم؛ از خدا بخواهیم برساند صاحب کار را؛ با او باشیم. حالا اگر رساند؛ اگر نرساند، دور نرویم از کنار او، از رضای او دور نرویم. او می بیند، او می داند حرفهایی که ما به همدیگر می زنیم. او عین الله الناظره [است] و جلوتر از ماها می شنود حرف ما را؛ بلکه خودمان که حرف می زنیم این صدا از لب می آید به [طرف] گوش، فاصله ای دارد، او جلوتر از این فاصله، حرف خودمان را می شنود، از خودمان، کلام خودمان را؛ آن وقت [آیا] ما می توانیم کاری بکنیم که او نفهمد؟ می توانیم کاری بکنیم که او نداند؟
نقل کرده اند: دو نفر بودایی بودند[که] در دینشان نکاحی و سفاحی هست، با همه مواعده فحشا کردند؛ گفتند: باید یک مکان خلوتی پیدا بکنیم، یک خانه خلوتی پیدا کردند.
در این خانه هم یک اطاقی باید پیدا می کردند که، فرضاً اگر کسی داخل این خانه شد، نتواند داخل اتاق بشود، بالاخره یکی از آنها فهمید که در این اتاق بت هست، جامه ای برداشت روی بت انداخت که بت نبیند قضایای اینها را، آن خدای دروغی نبیند که دارند چکار می کنند!
آیا ما می توانیم از خدای حقیقی، مخفی بکنیم کار خودمان را که نبیند و نداند کار را انجام بدهیم.
می آیند به انسان می گویند: چیزی نیست یک نوشته ای را اجازه بده ما امضا بکنیم! لازم نیست زحمت بکشید شما امضا بکنید، شما اذن بده ما از جانب شما امضا بکنیم کار تمام است، آن هم مزدش، آن هم بهایش، آن هم...!
بالاخره، نمی توانیم از خدا مخفی بکنیم اعمال خودمان را، او قادر است، ناظر است، علیم است، حکیم است. تا با او نسازیم، کارمان درست نمی شود. حالا چه کار بکنیم؟ خودمان از خودمان بترسیم، فضلاً از دیگران، به جهت اینکه فردا ما چه می دانیم چه به ما می گویند.
بالاخره باید خودمان از خودمان در حفاظ باشیم؛ خوب ملتفت باشیم که از خودمان اغوا نشویم؛ از خودمان تهدید نشویم، از خودمان تطمیع نشویم. وقتی که همه این مطالب احراز شد، بین خودمان و خدایمان در خلوات از تضرعات از انابه و از توبه، و از طلب توبه، طلب توفیق به توبه، دست بر نداریم.
از خدا می خواهیم به توسط انبیاء و اوصیائش و وصیّ حاضرش که در پیش عارفین حاضر است که ما را منحرف نکند از خدایی بودن و از خداییان و از وسائط امداد خدا، و ما را منحرف نکند، بصیر و بینا بکند، خودشناس باشیم، خودیها را بشناسیم خداییها را بشناسیم، آن وقت خلاف اینها هم شناخته می شوند.
« والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته »

[ياسين]

خرافاتی عجيب در میان مسلمانان هند

برخی مسلمانان هند بر اساس خرافات دینی که دارند، با هدف سلامتی و افزایش شانس، اقدام به پرتاب کودکان خود از روی پشت بام مساجد می ورزند.

به گزارش شیعه آنلاین، گفته می شود بیش از پنج قرن است که مسلمانان هندوستان به ویژه در غرب این کشور این تقالید را انجام می دهند. آنان معتقدند پرتاب کردن کودکان از پشت بام مسجد یا حسینیه – که حدود پنجاه متر ارتفاع دارد – همواره موجب سلامتی این کودکان می شود و آنان را از شانس بیشتری در زندگی برخوردار خواهد کرد.

کودکان پس از پرتاب شدن، به درون پارچه ای می افتند که در پائین گسترانیده شده است. برخی از این کودکان پس از افتادن مجروح می شوند.

گفته می شود این رفتار در چند سال اخیر در میان "هندوهای" روستای "مستی" در منطقه "صولابور" در ایالت "ماهاراشترا" نیز رواج یافته است.

روستائی ها در این باره می گویند: این رفتار به معنی حمد و سپاس خداوند است.

چنین رفتاری اخیرا از سوی سازمانهای غیردولتی به ویژه سازمانهای حقوق بشر به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.

برخی از این سازمانها از دولت هند خواستند تا وارد عمل شده و جلوی اینگونه خرافات و تقالید را بگیرد.

[طاها]

عکس از جشن تولد افشین قطبی برای پرسپولیسیهای سایت

[آواز نی]

فتواي آيت‌الله سيستاني؛مقاومت‌مسلحانه برابر نظاميان امريکايي مجاز است

آسوشيتدپرس نوشت: آيت الله علي سيستاني از مراجع شيعيان عراق با صدور فتوايي اعلام کرد مقاومت مسلحانه عليه نيروهاي خارجي تحت فرماندهي امريکا جايز است.

به گزارش «جهان»، در ادامه اين گزارش آمده است: آيت الله سيستاني در اين فتوا اعلام کرد به دنبال تشديد مخالفت خود با نيروهاي امريکايي و مقابله با درخواست عوام گرايانه است .
اما به رغم حملات ضد امريکايي مقتدي صدر، آيت الله سيستاني در مورد هر چيزي که ممکن است دولت نوري المالکي نخست وزير عراق را با خطر روبرو کند، محتاطانه برخورد مي کند.
اين گزارش مي افزايد: فتواهاي آيت الله سيستاني تاکنون محدود به گروهي از مردم بوده و بطور شفاهي و محرمانه صادر مي‌شده است و نه بصورت اعلاميه اي کلي

[ياسين]

درس اخلاقي که يک ستاره‌شناس آمريکايي گرفت

اين عکسي است که فضاپيماي «وويجر» از زمين گرفته است. عکسي که زمين را در فضاي بيکران نشان مي‌دهد.

به گزارش خبرنگار «تابناك»، «کارل ساگان»، ستاره‌شناس آمريکايي کتابي با همين عنوان نوشته است.

در قسمتي از اين کتاب مي‌خوانيم:

دوباره به اين نقطه نگاه کنيد. همين جاست. خانه اينجاست. ما اينجاييم. تمام کساني که دوستشان داريد، تمام کساني که مي‌شناسيد، تمام کساني که تا به حال چيزي در موردشان شنيده‌ايد، تمام کساني که وجود داشته‌اند، زندگي‌شان را در اينجا سپري کرده‌اند. برآيند تمام خوشي‌ها و رنج‌هاي ما در همين نقطه جمع شده است.
هزاران مذهب، ايدئولوژي و دکترين اقتصادي که آفرينندگانشان از صحت آنها کاملا مطمئن بوده‌اند، تمامي شکارچيان و صيادان، تمامي قهرمانان و بزدلان، تمامي آفرينندگان و ويران‌کنندگان تمدن، تمامي پادشاهان و رعايا، تمامي زوج‌هاي عاشق، تمامي پدران و مادران، کودکان اميدوار، مخترعان و مکتشفان، تمامي معلمان اخلاق، تمامي سياستمداران فاسد، تمامي «ابرستاره‌ها» تمامي رهبران کبير، تمامي قديسان و گناهکاران در تاريخ‌ گونه ما آنجا زيسته‌اند؛ در اين ذره غبار که در فضاي بيکران در مقابل اشعه خورشيد شناور است. زمين ذره‌اي خرد در برابر عظمت جهان است. به رودهاي خون که توسط امپراتوران و ژنرال‌ها بر زمين جاري شده، البته با عظمت و فاتحانه بينديشيد. اين خونريزان، اربابان لحظاتي از قسمت کوچکي از اين نقطه بوده‌اند. به بي‌رحمي‌هاي بي‌پاياني که ساکنان گوشه‌اي از اين نقطه، توسط ساکنان گوشه ديگر (که از اين فاصله نمي‌توان آنها را از هم بازشناخت) متحمل شده‌اند.

بينديشيد چقدر اينان به کشتن يکديگر مشتاقند، چقدر با حرارت از يکديگر متنفرند. تمامي شکوه و جلال ما، تمامي حس خودمهم‌بيني بي‌پايان ما، توهم اين‌که ما داراي موقعيت ممتاز در پهنه گيتي هستيم، به واسطه اين عکس به چالش کشيده مي‌شود. سياره ما لکه‌اي گم‌شده در تاريکي کهکشان‌هاست. در اين تيرگي عظمت بي‌پايان هيچ نشانه‌اي از اين‌که کمکي از جايي مي‌رسد تا ما را از شر خودمان در امان نگاه دارد، ديده نمي‌شود.

زمين تنها جاي شناخته شده است که قابليت زيست دارد. هيچ جايي نيست؛ حداقل در آينده نزديک که گونه بشر بتواند مهاجرت کند. مشاهدات، بله؛ استقرار، هنوز نه. خوشتان بيايد يا نه، زمين تنها جايي است که مي‌توانيم روي پايمان بايستيم. گفته شده که فضانوردي تجربه‌اي است شخصيت‌ساز که فرد را فروتن مي‌سازد. شايد هيچ تصويري بهتر از اين، غرور ابلهانه و نابخردانه نوع بشر را در دنياي کوچکش به نمايش نگذارد. براي من اين تصوير تأکيدي است بر مسئوليت ما در جهت برخورد مهربانانه‌تر با يکديگر و سعي در گرامي‌داشتن و حفظ کردن اين نقطه آبي کمرگ؛ تنها خانه‌اي که تاکنون شناخته‌ايم.

[ياسين]

عزل يک مدير بانکي در پي صيانت از بيت‌المال

با فشار عوامل با نفوذ، مدير يکي از شرکت‌هاي مهم وابسته به بانک صنعت و معدن که براي صيانت از بيت‌المال و بازپس‌گيري ده‌ها ميليارد تومان دارايي اين شرکت از شرکت صنايع بهشهر اقدام کرده بود، برکنار شد.
اما جالب آن‌که پس از برکناري فرد مذکور، يکي از اعضاي شرکت بهشهر که نزديک به هفتاد ميليارد تومان به اين شرکت بدهکار بود، به جاي او منصوب شده است.

به گزارش خبرنگار «تابناك»، شركت سرمايه‌گذاري آتيه دماوند كه از شركت‌هاي تابعه بانك صنعت و معدن است، در يك معامله، مبلغ 67 ميليارد تومان مطالبه از شركت توسعه صنايع بهشهر داشته است كه براي دريافت آن نخست و در سال 85 اقدامات قضائي خود را آغاز مي‌كند كه به دنبال آن بانك صنعت و معدن براي حل‌وفصل موضوع، وامي به مبلغ بيست ميليارد تومان براي پرداخت بدهي‌ها براي شركت توسعه صنايع بهشهر تصويب مي‌كند اما اين شركت از دريافت وام خودداري و سپس به قرارداد را پس از چهارسال لغو مي‌كند كه زياني حدود چهارصد ميليارد ريال براي شركت آتيه دماوند به دنبال مي‌آورد. شركت آتيه دماوند نيز در واکنش به اين اقدام، دفتر مركزي و بيش از سيصد ميليارد ريال سهام شركت توسعه صنايع بهشهر را توقيف قضائي و قانوني مي‌كند.

اما جالب آن‌که پس از اين اقدام قضائي كه رأي آن در نيمه دوم اسفند ماه 86 به صورت غيابي و به نفع شركت آتيه دماوند صادر مي‌شود، مديرعامل اين شركت توسط بانك صنعت و معدن عزل و به جاي وي يك عضو هيأت مديره شركت توسعه صنايع بهشهر به عنوان جانشين مديرعامل شركت در هيأت مديره آتيه دماوند برگزيده مي‌شود.
اين در حالي است كه شرکت آتيه دماوند وابسته به بانک صنعت و معدن بوده و اين با دست کم بنا بر دلايل صنفي موظف به حمايت از آن بوده است.

در پايان اين گزارش آمده است: در همين تاريخ دستور خروج شركت آتيه دماوند از بورس توسط بانك صنعت و معدن صادر مي‌شود.

[ياسين]

زوج یهودی در "اسراییل" مسلمان شدند
یک زوج یهودی در سرزمین های اشغالی با حضور در مسجد السلام شهر ناصره واقع در شمال فلسطین اشغالی با ادای شهادتین به دین مبین اسلام مشرف شدند.

به گزارش قدسنا، شیخ "ضیاء ابو احمد" امام جماعت این مسجد با اعلام خبر فوق افزود: زن یهودی پس از گرویدن به دین اسلام نام فاطمه را برای خود انتخاب کرده است.این زن یهودی که به همراه یک دختر عرب مسلمان در مسجد حاضر شده بود پیش از ادای شهادتین گفت که به اتفاق همسرش تحقیقات گسترده ای را در خصوص دین اسلام صورت داده و به این نتیجه رسیده اند که دین اسلام همان دین موسی(ع)،‌ عیسی(ع)، ‌ابراهیم(ع)، ‌ذکریا(ع)، یحیی(ع) و محمد(ص) خاتم الانبیا و دین همه پیامبران است و محتوای آن پیامی بود که همه پیامبران به دنبال آن بودند.
زمانی که او می خواست با ادای شهادتین به دین اسلام مشرف شود شیخ ضیا امام جماعت مسجد السلام ناصره از او درباره اینکه چرا قصد داری به دین اسلام مشرف شوی؟ گفت: همسر من یک آلمانی یهودی است او باستانشناس است و در طنطا و الجیزه مصر پژوهشهای فراوانی کرده است و اصولا او پژوهشگر آثار مصری قدیم از جمله فرعون است. از طریق نقاشی های حک شده بر دیوار اهرام ثلاثه به تفصیل آنچه را که قرآن درباره فرعون و بنی اسراییل گفته بود، یافتیم بنابراین بطور جدی در باره این دین تحقیق کردیم و به این نتیجه رسیدیم که اسلام دین حق است.
زمانی که این زن یهودی با این سوال مواجه شد که آیا می دانی اسلام دین التزام است یا خیر؟ گفت: بله خوب می دانم که در این دین درباره نماز،‌ عبادات و معاملات بسیار تاکید شده و هر مسلمانی باید به آن پایبند باشد و من هم به آن پایبند خواهم بود.
از وی درباره اینکه آیا همسرت درباره گرویدنت به اسلام اطلاع دارد یا خیر پرسیده شد که او گفت: من و همسرم با هم توافق کرده ایم که به دین اسلام مشرف شویم. اگر اجازه دهید پس از ادای شهادتین در حضور شما با همسرم تماس خواهم گرفت و شما خواهید دید که او نیز در برابر شما شهادتین را ادا خواهد کرد.
به این ترتیب این زن یهودی با ادای لا اله الا الله و محمد رسول الله به دین اسلام گروید و نام فاطمه را نیز بر خود نهاد.
دقایقی بعد فاطمه با همسر یهودی اش تلفنی تماس گرفت و وی را در جریان کارها قرار داد. او گفت: من الان در کنار شیخ ضیاء ابو احمد هستم و شهادتین را ادا کرده ام از تو می خواهم طبق توافقی که با هم داشتیم توهم در برابر شیخ شهادتین را اعلام کنی.
همسرش نیز در گفتگو با شیخ ضیا از وی تشکر کرد و شهادتین را بر زبان جاری نمود و به او گفت که با رضایت و بررسی های کامل به دین اسلام مشرف شده است زیرا این دین را دین حق می داند.

[طاها]

این قسمتی از احکامی است که یادآوری آن بد نیست .احکامی که در جامعه ما بدست فراموشی دارد سپرده می شود.رعایت این احکام همگی واجب است آیا نباید همه آن را رعایت کنیم یا اینکه تبصره و ماده برای رد کردن آن بسازیم . (قسمت اول )
معناى قصد ريبه و لذت
591. منظور از قصد ريبه و لذّت چيست؟
ج. نظر با ريبه، نگاهى است كه همانند كسى كه نظر سويى دارد، باشد، اگرچه خوف فتنه نباشد و لذت اعم از ريبه است، واللّه‏ العالم.

معناى ريبه در نگاه
592. اگر انسان همان‏گونه كه از ديدن يك باغ و گلستان لذّت مى‏برد، از نگاه كردن به صورت انسان ديگر (مرد يا زن) لذّت ببرد، آيا حرام است؟ و مصداق قصد ريبه و لذّت به حساب مى‏آيد؟
ج. ظاهرا نظر ريبه عبارت است از نگاهى كه شبيه به نگاه قصد كننده حرام است، اگرچه به عدم وقوع در حرام، علم داشته باشد.

نگاه بدون شهوت به نامحرم
593. اگر در نگاه به نامحرم تحريكى نباشد، باز هم حرام است؟
ج. اگر به مواضع محرّمه باشد، باز هم حرام است.

نگاه به دختر و پسر غير بالغ مميّز
594. نظر مرد به غير وجه و كفّين دختر مميّز غير بالغ و همچين نظر زن به پسر نابالغ مميّز، بدون ريبه چگونه است؟
ج. بنابر احتياط واجب نگاه كردن مرد به بدن و موى دخترى كه نه سال قمرى‏اش تمام نشده، ولى خوب و بد را مى‏فهمد جايز نيست؛ اگرچه بدون قصد لذت هم باشد. هم‏چنين نگاه كردن زن به بدن پسرى كه بالغ نشده ولى خوب و بد را مى‏فهمد، جايز نيست.

نگاه به چشم سرمه كشيده
595. اگر مرد به اعضاى زن نامحرمی كه همراه با زينت و آرايش است، هر چند از مواضع استثنا باشد، مانند: چشم سرمه‏دار يا دست همراه با انگشترى، نگاه كند ولو با قصد لذت هم نباشد، چه حكمی دارد؟
ج. حرام است، زيرا خود اين تزيّن و تبرّج معرضيّت براى فتنه و ريبه و شأنيّت براى فساد دارد و همين براى حرمت كافى است.

نگاه به صورت و دو دست نامحرم
596. آيا نگاه كردن به صورت و دست‏هاى نامحرم جايز است؟
ج. اگر بدون ريبه و قصد لذت باشد، در مورد غير زينت يا اصلاح جايز است؛ اگرچه احوط ترك آن است.

نگاه به فروشنده در هنگام خريد كالا
597. نگاه كردن به زن فروشنده موقع خريد اجناس، چگونه است؟
ج. نگاه كردن به غير از صورت و دست‏ها، حرام است و نگاه به صورت و دست فروشنده‏ها، بدون ريبه و قصد لذت جايز است.
نگاه به دختران كوچك
598. از دخترانى كه كوچك و با چادر مى‏باشند خوشم مى‏آيد چون معنويت خاصى دارند، آيا نگاه كردن به آن‏ها اشكال دارد؟
ج. اگر به سنى رسيده‏اند كه خوب و بد را مى‏فهمند، نگاه كردن به بدن و موى آن‏ها بنابر احتياط واجب جايز نيست، امّا به صورت و دست‏هاى آن‏ها اگر ريبه و قصد لذت نباشد، اشكال ندارد

عدم جواز نگاه به نامحرم
599. نگاه كردن به زن نامحرم در خيابان و بازار كه صورت آن‏ها آرايش كرده و قسمت جلوى موى آن‏ها آشكار باشد، بدون قصد تلذّذ و ريبه چه حكمی دارد؟
ج. جايز نيست.
نظر به وجه و كفّين نامحرم
600. آيا نگاه كردن به وجه و كفّين زن نامحرم بدون قصد لذت اشكال دارد؟
ج. بدون ضرورت خلاف احتياط است.

نگاه به موى زن‏هاى بد حجاب
601. با عنايت به مسأله‏ى 1935 و اين مطلب كه امروزه در شهرهاى بزرگ بيرون بودن مقدارى از موى سر، امرى عادى شده است، آيا مى‏توان از اين رو كه اين مقدار موى سر عرفا بيرون است به آن نگاه كرد، مانند برخى قبايل كه معمولاً مقدارى از موهايشان بيرون است؟
ج. در فرض مرقوم جايز نيست.
نگاه به چهره زن مؤمن
602. نگاه كردن به چهره مومن ثواب است، حال اگر نامحرم باشد همين حكم را دارد؟
ج. خير.
نگاه به زنان در اجتماع
603. تكثر المتبرجات فى الجامعات و يعسر نفى النظر الكامل عنهن فما هو حكم النظر غيرالعمدى لهن مع العلم بتحققه عند دخول الجامعة؟ و هل ان النظر العادى غير الشهوانى للمتبرجات جايز أم لا؟
ج. النّظر الى الوجه والكفّين من غير ريبة مورد الاحتياط المطلوب، وامّا غيرهما فتعمّد النّظر بلاضرورة ممنوع، و كذا إدامة النظر بلاضرورة، فعلى من وقع نظره لا عن عمد أن لا يكرّر و لا يديم الاّ للضّرورة.

نگاه خواهر و برادر به بدن يكديگر
604. آيا نگاه كردن خواهر و برادر به بدن يكديگر جايز است؟
ج. اگر قصد لذت نداشته باشند مى‏توانند غير از عورت، به تمام بدن يكديگر نگاه كنند. (به مسأله‏ى 1939 رساله رجوع شود.)

نگاه اتفاقى به دختران بى‏حجاب
605. آيا نگاه اتفاقى به دخترانى كه موهاى خود را نمى‏پوشانند، جايز است؟
ج. اگر آن نگاه تكرار نشده و يا ادامه نيابد، اشكال ندارد.
نگاه زن به بدن مرد نامحرم بدون قصد لذت
606. آيا نگاه كردن زن به بدن مرد نامحرم بدون قصد لذت حرام است؟
ج. نگاه كردن به قسمتى از بدن مرد نامحرم كه غالبا باز است ـ مثل سر ـ اشكالى ندارد، مگر اين كه نگاه كردن كمك به معصيت باشد و در غير اين مواضع بنابراحتياط واجب حرام است.
607. نگاه كرن به قسمتى از بدن مرد نامحرم كه غالبا باز است چه حكمی دارد؟
ج. اگر اين نگاه كردن كمك به معصيت نباشد، جايز است.
نگاه به لباس زن نامحرم
608. اگر مردى به لباس زن نامحرمی كه بر روى بند لباس پهن شده نگاه كند، اشكال دارد؟
ج. اگر مفسده‏اى نداشته باشد، اشكال ندارد.
نگاه شهوانى به خود
609. نگاه شهوانى به بدن خود چه حكمی دارد؟
ج. حرام است.

وضو در برابر نامحرم
610. وضو گرفتن زن آن‏جا كه مرد نامحرم او را ببيند، چگونه است؟
ج. با توجه و التفات جايز نيست.

نگاه به موهاى جدا شده از زن نامحرم
611. نگاه كردن مرد به موهاى جدا شده از زن نامحرم بدون لذت چه حكمی دارد؟
ج. بنابر احوط جايز نيست، چون اضافه‏اش به زن باقى است و در زمان اتّصال به بدن، شدّت تحريم مو از پوست بيشتر است.
نگاه به مجامعت حيوانات
612. در روستاها عمل مجامعت و جفت‏گيرى حيوانات عملى، معمول و شايع است، آيا نگاه كردن به اين عمل از روى شهوت يا بدون آن اشكال دارد؟
ج. نگاه با شهوت حرام است.

نظر براى ازدواج
613. جوانى كه مى‏خواهد با دخترى ازدواج كند بعد از ديدن همديگر و قبل از جارى ساختن صيغه‏ى عقد، آيا پسر مى‏تواند به اين دختر [دوباره [نگاه كند؟
ج. اگر براى اطّلاع عقلايى دوباره نظر كند، جايز است.

نگاه شهوت‏انگيز به نامزد قبل از عقد
614. آيا نگاه شهوت‏انگيز به كسى كه مى‏خواهم با او ازدواج كنم جايز است؟
ج. از اين جهت مثل ديگران است و از غير اين جهت در مسأله‏ى 1944 رساله توضيح داده شده است.

نگاه به دختران جهت انتخاب همسر
615. براى انتخاب همسر مى‏توانم به دخترها نگاه كنم؟
ج. اگر از موارد مسأله‏ى 1944 رساله نيست، خير.

نگاه دانشجو به استاد خانم
616. نگاه به استاد خانم كه از روى شهوت نباشد، لكن در انسان تأثير بگذارد چه طور است؟
ج. اگر معرضيت براى ريبه و فتنه و تعقّب به حرام دارد و يا نگاه به غير وجه و كفين است، جايز نيست.
617. برخى از معلمين ما زن هستند و من مجبورم براى تمركز، به چهره معلم نگاه كنم، ولى با توجه به اين كه آن‏ها حجاب درستى ندارند وظيفه چيست؟
ج. به نحوى كه در سؤال قبلى ذكر شد، جايز نيست.

نگاه به مرد نامحرم
618. آيا نگاه به مرد نامحرم، براى فهميدن سخن‏هاى او، گناه است؟
ج. اگر خوف مفسده نباشد، اشكال ندارد.

نگاه به هم‏كلاسى‏هاى نامحرم
619. با توجه به اين كه كلاس‏هاى دانشجويان دختر و پسر با هم برگزار مى‏شود، طبعا ناخودآگاه چشم پسران دختران نامحرم مى‏افتد، حكم آن در صورتى كه بدون قصد لذت باشد چيست؟
ج. نگاه كردن غير عمدى اشكالى ندارد، اما بايد از تكرار يا ادامه نگاه پرهيز نمود ولى تحصيل كردن در اين كلاس‏ها اگر از وقوع در حرام ايمن نيست، حرام است.

مرز نگاه استاد مرد به دانشجوى دختر
620. حدود نگاه بين استاد مرد و دانشجوى دختر چيست؟
ج. دختر نبايد نزد استاد مرد به نحوى كه موجب اختلاط زن و مرد است درس بخواند، مگر اين كه از پشت پرده باشد و خوف مفسده‏اى هم در كار نباشد.

تدريس در كلاس خانم‏ها
621. به هنگام تدريس در كلاس خانم‏ها به جهت ارزيابى كلاس و جلب توجّه شاگردان نسبت به درس، به ناچار نگاهى كلّى به خانم‏ها انجام مى‏گيرد و هيچ‏گونه قصد ريبه و لذّتى در كار نيست. اين عمل چه حكمی دارد؟
ج. نگاه كردن به زن مسلمان بدون ريبه هم جايز نيست، مگر وجه و كفين.

نگاه به زنان غير مسلمان
622. نگاه كردن به زنان نامحرم غير مسلمان (چه اهل كتاب و چه كفّار) اگر موجب مفسده باشد، چه حكمی دارد و اگر با ريبه نباشد چه حكمی دارد؟
ج. در صورت مفسده حكم آن حرمت است، و نگاه با عدم ريبه در آن‏چه جايز است از مسلمان، اشكال ندارد و در غير آن‏ها محلّ احتياط است. (جهت توضيح بيشتر به مسأله‏ى 1935 رساله رجوع شود.)

نظر به بدن اهل كتاب
623. نظر به اهل كتاب در خارج از كشور با وضع لباس فعلى آن‏ها جايز است يا نه؟
ج. نگاه به جاهايى از بدن آن‏ها كه عادتا پوشانده نمى‏شود، بدون قصد لذت و در صورتى كه خوف واقع شدن در حرام نباشد، جايز است.

نگاه به موى زنان اهل كتاب
624. نگاه كردن به موى سر زنان اهل كتاب، اگر بدون قصد ريبه باشد، چه حكمی دارد؟
ج. حفظ نظر به آن‏چه خودشان آشكار مى‏نمايند، غير عورتين، لازم نيست.

دست دادن به زنان كتابى
625. آيا نگاه كردن به زنان اهل ذمه و دست دادن با آن‏ها اشكال دارد؟
ج. مجرد نگاه كردن بدون قصد لذت و در صورتى كه خوف وقوع در حرام نباشد جايز است، ولى دست دادن با آن‏ها جايز نيست.
حرمت لمس و نظر اعضاى داخلى نامحرم
626. آيا لمس و نظر اعضاى داخلى بدن نامحرم، مانند اعضاى ظاهريه حرام است؟
ج. حرام است، مگر در مورد ضرورت كه اقتصار بر حدّ ضرورت مى‏شود.

معالجه
627. چنان‏چه جهت گذاردن وسيله جلوگيرى از حاملگى مانند IUD در داخل رحم، ظاهر آلت تناسلى زن به وسيله‏ى پارچه توسّط شوهر پوشانده شود، به طورى كه تنها مجراى درونى آن مشخّص باشد، آيا گذاردن وسيله با توجّه به لزوم نگاه به مجراى درونى آلت تناسلى زن توسّط پزشك [زن يا مرد] جايز است يا خير؟
ج. درون و برون آلت تناسلى در حكم، از حيث نظر و لمس فرقى ندارد.

سونوگرافى زنان توسط مرد
628. در برخى از شهرها و مناطق، متخصص زن جهت سونوگرافى وجود ندارد و به لحاظ تشخيص حاملگى و وضعيت جنين و يا ناراحتى‏هاى داخلى و كليوى، زنان مجبور به مراجعه به چنين متخصصينى هستند، آيا چنين بيمارانى، بايد به شهرهاى مجاور كه متخصص زن دارد بروند يا مى‏توانند جهت سونوگرافى به مرد مراجعه نمايند؟
ج. تا ممكن است بايد به شهرهاى مجاور بروند..
مراجعه زن به پزشك مرد با وجود پزشك زن
631. آيا مراجعه زن به پزشك مرد، در صورت وجود پزشك زن در همان رشته پزشكى جايز است؟ با توجه به اين‏كه غالبا به او نگاه شده و گاهى هم از او معاينه به عمل مى‏آيد.
ج. بايد از نظر نامحرم با تمكّن خوددارى شود و در فرض سؤال جايز نيست.
معاينه عورتين توسط جنس مخالف
632. معاينه عورتين براى جنس مخالف جايز است يا بايد احتياط كرد؟
ج. اگر معالجه منحصر در نگاه كردن به عورت او باشد و معالجه توسط جنس موافق غير ممكن يا دشوار باشد، جايز است.
63بازيگرى زنان و تماشاى آن
637. بازى خواهران در تئاتر وتماشاى آن‏ها توسط برادران در حال بازى چه صورت دارد؟
ج. اگر موجب تهييج شهوات اهل آن است، جايز نيست.
نگاه به بازيگر زن
638. نگاه كردن به هنرپيشه زن از نزديك چه حكمی دارد؟
ج. مثل سايرين جايز نيست.
نگاه به نامحرم بدون پوشش مناسب
639. شوهر خاله‏هايم در منزل پوشش خوبى ندارند، حكم نگاه كردن به آن‏ها چگونه است؟
ج. بنابر احتياط واجب حرام است اما جواز نگاه كردن زن به قسمتى از بدن مرد نامحرم كه غالبا باز است، مثل سر، خالى از وجه نيست، مگر اين كه اين نگاه كردن كمك به معصيت باشد. (به مسأله‏ى 1933 رجوع شود.)
تعارض احكام شرع با قوانين رايج
640. در برخى موارد، بين احكام شرع و قوانين رايج پزشكى يا آموزشى به ويژه در موضوع پوشش و تماس و نگاه و يا اختلاط زن و مرد تعارض وجود دارد، در چنين موارد تكليف بيماران و دانشجويان چيست؟
ج. در هر حال رعايت احكام شرع واجب است.
ضرورى بودن حجاب
641. آيا حجاب از ضروريات اسلام است و منكر آن و كسانى كه به اين دستور الهى، به ويژه در جامعه‏ى اسلمی بى‏اعتنايى مى‏كنند چه حكمی دارند؟
ج. اصل حجاب از ضروريات و نصّ قرآن است و كسانى كه به اين دستور بى‏اعتنايى مى‏كنند، كار حرام انجام مى‏دهند و بايد توبه نمايند.

انكار حجاب
642. اگر كسى در نوشته يا گفتار خود حجاب را منكر شود، آيا مرتد محسوب مى‏شود؟
ج. بله.

راه شناخت مميّز بودن بچه
643. گفته مى‏شود كه زن بايد خود را از پسر بچّه مميّز، بپوشاند. بفرماييد مميّز بودن پسر بچه از چه راه و يا راه‏هايى شناخته مى‏شود؟
ج. شرط تمييز، شناختن مميّزات مرد و زن در اين مقام است و با شك، استصحاب عدم رسيدن به سنّ تمييز جارى است در نتيجه هنگام شك در به سن تمييز رسيدن پسربچه، حكم به نرسيدن آن مى‏شود.
عدم الزام به حجاب توسّط شوهر
644. اگر مردى همسرش را به حجاب شرعى ملتزم نكند، آيا فاسق محسوب مى‏شود؟
ج. اگر امر به معروف و نهى‏ازمنكر با شرايطش را انجام ندهد، فاسق محسوب مى‏شود.

سن تمييز
645. مراد از سن تمييز چه سنّى است؟
ج. به حسب سن مقدار معينى ندارد، تمييز مثل رشد است كه اهلش در طفل تشخيص مى‏دهند.

پوشش واجب براى زن
646. حدّ واجب پوشش براى زنان تا چه اندازه‏اى مى‏باشد؟
ج. زن بايد بدن و موى خود را از مرد نامحرم بپوشاند، اگرچه كمك به حرام نبوده و قصد لذتى نيز در بين نباشد؛ بلكه احتياط واجب آن است كه از پسر غير بالغ كه خوب و بد را مى‏فهمد نيز خود را بپوشاند.
حكم پوشاندن دست و صورت زن
647. هل استتار المراة وَجْهَها و كَفيْها حتّى على القول بعدم وجوب ذلك يُعَدُّ راجحا شرعا و مرغوبا به فى الشّريعه المحمّديه ـ صلّى‏اللّه‏عليه‏وآله‏وس لّم ـ ؟
ج. نعم يعدّ راجحا و مرغوبا فيه بل الاحوط ذلك.
داشتن زينت و پوشاندن وجه و كفّين
648. چنان‏چه زن با خود زينت داشته باشد، مانند حلقه‏ى ازدواج، يا انگشترى در دست، يا چهره آراسته كرده باشد، آيا واجب است وجه و كفّين را بپوشاند؟
ج. واجب است.

چادر
649. آيا در پوشش اسلمی چادر الزمی دارد يا خير؟
ج. حجاب كامل همان چادر است.
نمايان بودن حجم پاهاى زن
650. آيا نمايان بودن حجم پاهاى زن از جوراب ضخيم و يا شلوار تنگ اشكال دارد؟
ج. اگر مهيّج باشد، جايز نيست.

لباس‏هاى مهيج
651. پوشيدن لباس‏هاى تنگ و مهيّج براى زن و مرد، اگر حجاب اسلمی در آن رعايت شود شرعا اشكال دارد؟
ج. جايز نيست.

كفش‏هاى صدادار
652. پوشيدن كفش‏هاى صدادار براى خانم‏ها اگر به قصد جلب توجه نامحرم نباشد، آيا اشكال دارد؟
ج. اگر جلب توجه كند، اشكال دارد و قصد ملاك نيست.

پوشش سر با كلاه يا كلاه‏گيس
653. آيا پوشاندن سر با كلاه‏گيس براى خانم‏ها پوشش شرعى محسوب مى‏شود و به چنين زنانى آيا مى‏توان نگاه كرد؟
ج. خير و نگاه به آن‏ها هم جايز نيست.

پوشش بيماران بدحال
654. رعايت پوشش بيمارانى كه در شرايط مطلوبى از توجه به پوشش خود نيستند، بر عهده خود آن‏ها است يا بر عهده‏ى اطرافيان و پرستاران مى‏باشد؟
ج. تا بتوانند بر عهده‏ى خود آن‏ها است و اگر نتوانند، ديگران بايد مراعات كنند.

بالا زدن آستين زن با حضور مرد نامحرم
655. آيا با وجود برادران در اتاق عمل مى‏شود، دست تا آرنج بدون پوشش باشد؟
ج. جايز نيست.

پوشيدن لباس نازك
656. پوشيدن لباس‏هاى نازك و تن‏نما براى خانم‏ها چه حكمی دارد؟
ج. در جايى از بدن كه برهنه بودن جايز نيست يا خلاف احتياط است، پوشيدن لباس‏هاى نازك و بدن‏نما همان حكم را دارد.

پوشيدن لباس‏هاى تنگ
657. پوشيدن برخى لباس‏هاى تنگ كه بدن را نشان نمى‏دهند، امّا حجم بدن و پستى و بلندى آن كاملاً مشهود است چه حكمی دارد؟
ج. اگر طورى باشد كه منشأ فساد براى ديگران شود، جايز نيست.

پوشيدن لباس مبتذل و تنگ و مهيج
658. پوشيدن لباس مبتذل يا تنگ و مهيج غربى براى زن و مرد چه حكمی دارد؟
ج. چون معرضيّت براى مفسده دارد، جايز نيست.
پوشيدن مانتو
659. پوشيدن مانتو بدون چادر و سخنرانى زن‏ها در مقابل مردان جايز است يا حرام؟
ج. پوشيدن لباس و غير آن ضوابطى دارد كه بايد بر اساس آن باشد و نيز از آن چه كه در معرضيّت مفسده است، بايد احتراز شود.
660. آيا پوشيدن مانتو براى زنان، در صورتى كه برجستگى‏هاى اندام مشخص باشد، جايز است؟
ج. جايز نيست.

لباس شهرت
661. مقصود از لباس شهرت چيست و پوشيدن آن چه حكمی دارد؟ آيا چادر سفيدى كه موجب انگشت‏نما شدن شود از مصاديق لباس شهرت است؟
ج. لباس شهرت عبارت است از لباسى كه از جهت جنس يا رنگ يا نحوه برش و دوخت و مانند آن خلاف شأن و زىّ پوشنده لباس باشد و پوشيدن چنين لباس‏هايى حرام است. بنابراين پوشيدن چادر سفيد به اقتضاى محل پوشش و شخص پوشنده بايد ملاحظه شود.

مقدار پوشش زن
662. پوشش زن در مقابل زن چه مقدار بايد باشد؟
ج. در صورت عدم وجود مفسده و بدون وجود انگيزه‏هاى شهوانى، پوشاندن غير از عورتين در مقابل زن ديگر لازم نيست.

حجاب در بيمارستان
663. دانشجوى پزشكى هستم و در بعضى بخش‏هاى بيمارستان با وجود نامحرم، بايد چادر خود را بردارم كه ناچار حجاب كمتر مى‏شود، لطفا بفرماييد تكليف من چيست؟
ج. مراعات حداقل حجاب شرعى در هر حال بايد بشود و از مواضع غير ضرورى پرهيز كنيد.

امر به پوشاندن صورت و دست‏ها از طرف شوهر
664. آيا مرد مى‏تواند همسر خود را به زدن پوشيه يا پوشيدن لباس خاصّى مجبور كند؟
ج. نمى‏تواند، ولى مى‏تواند بدون پوشيدن آن لباس، اذن خروج از منزل را ندهد.
665. اگر شوهر بداند و يا احتمال دهد كه اگر همسر او بدون پوشانيدن صورت و دست به بيرون از خانه برود به او نگاه حرام مى‏شود، آيا واجب است به پوشاندن زن امر كند و يا اجازه‏ى بيرون رفتن به او ندهد؟
ج. بله، اگر علم دارد، بر شوهر واجب است؛ بلكه بدون آن‏ها هم احوط پوشانيدن وجه و كفين است.
666. اگر نپوشاندن وجه و كفّين (صورت و دست‏ها تا مچ) فسادى را براى زن در جامعه به بار آورد، آيا پوشاندن وجه و كفّين واجب مى‏شود؟
ج. اگر منشأ حرام باشد، حرام است.

امر شوهر به پوشيدن چادر
667. زنى هستم، دوست دارم مانتو و روسرى بپوشم. امّا شوهرم مى‏گويد بايد چادر بپوشى، وظيفه‏ى من چيست؟
ج. به حرف شوهرتان عمل كنيد.

مانتو و شلوار
668. آيا پوشيدن مانتو كه تمام مواضع لازم را مى‏پوشاند، همراه با شلوار و روسرى كه به عنوان حجاب اسلمی محسوب مى‏شود، در صورتى كه حجم بدن از آن نمايان باشد چه حكمی دارد؟
ج. حجاب كامل همان چادر است.

مشخص بودن حجم موهاى زنان از زير چادر
669. خانم‏هايى كه موهاى بلندى دارند و آن‏ها را مى‏بافند، اگر حجم و اندازه موهايشان از زير چادر مشخص باشد اشكال دارد؟
ج. اگر تحريك كننده باشد، جايز نيست.

پوشش لازم زن در حمام
670. در حمام زنانه لازم است كه زن باسن‏هاى خود را از زنان ديگر بپوشاند؟
ج. اگر مظنّه حرام است، احتياطا بايد بپوشانند.

حجاب در خوابگاه‏هاى دخترانه
671. وضع حجاب در خوابگاه‏هاى دخترانه بايد چگونه باشد؟
ج. با جاهاى ديگر فرق ندارد.

كنار رفتن چادر
672. اگر سهوا چادر خانمی كنار رود و در معرض ديد نامحرم باشد، اشكال دارد؟
ج. اگر فورى خود را حفظ كند، گناه نكرده است.

بيرون بودن مقنعه از زير چادر
673. بيرون بودن مقنعه و روسرى از زير چادر چه حكمی دارد؟
ج. اگر جلب نظر نامحرم كند، جايز نيست.
پوشش در برابر اقوام شوهر
674. وظيفه زن با فاميل‏هاى نامحرم شوهر از نظر پوشش اسلمی چيست؟
ج. با نامحرم‏هاى ديگر فرقى ندارند.

پوشش در مراكز آموزشى پزشكى
675. به جهت عدم جواز لمس و اختلاط با نامحرم در مراكز آموزش پزشكى، آيا متدينين از آموزش اين گونه حرفه‏ها بايد دست بردارند؟
ج. چون آموزش اين حرفه‏ها ملازمه‏ى با انجام حرام ندارد، بايد برنامه ريزى كنند تا طبق ضوابط شرعى، آموزش صورت گيرد.

حجاب دختر عقب افتاده
676. نگاه كردن به مو و بدن، لمس كردن و بوسيدن دختر عقب افتاده‏اى كه اندكى بد و خوب را تمييز مى‏دهد، چه از رو و چه از زير لباس اشكال دارد يا خير؟
ج. احكام دختر غير عقب افتاده را دارد. يعنى اگر غير بالغ باشد با قصد لذت جايز نيست و بدون آن، خلاف احتياط است و در صورت بلوغ مطلقا جايز نيست.

پوشيدن و آرايش مطابق مد روز
677. آيا پوشيدن و آرايش كردن طبق مد روز اشكال دارد؟
ج. اگر ترويج كفر كافر نباشد، اشكال ندارد، لكن در مقابل نامحرم بايد مراعات كنند.

مشخص بودن اندام از زير چادر
678. چادر به عنوان حجاب برتر شناخته مى‏شود ولى بعضى از خانم‏ها على رغم استفاده از چادر مناسب، (ضخيم)، به لحاظ ويژگى‏هاى جسمی كه دارند، اندام آن‏ها از زير چادر مشخص است آيا مسؤوليت پوشش آن‏ها باز متوجه خود آن‏ها مى‏باشد يا طرف مقابل بايد از نگاه به او احتراز كند؟
ج. در اين رابطه، هر دو طرف وظيفه دارند و اگر طورى است كه جلب نظر نمى‏كند، پوشاندن حجم واجب نيست به خلاف رنگ و شبح كه واجب است پوشانده شود.

جلب توجه نامحرم با چادر
679. آيا هر كارى كه موجب جلب توجه نامحرم شود اشكال دارد؟ حتى اگر پوشيدن چادر باشد؟
ج. بله، اگر پوشيدن چادر هم به گونه‏اى باشد كه جلب توجه كند، بايد آن را نپوشد و منظور از جلب توجه، معرضيّت براى توجه همراه با ريبه است.
برآمدگى سينه زنان در مقابل نامحرمان
680. اگر برآمدگى سينه زنان در مقابل نامحرم پيدا باشد، اشكال دارد؟
ج. بله، اشكال دارد.

حجم شانه زنان در مقابل مردان
681. آيا اگر حجم شانه‏هاى زنان در مقابل نامحرم پيدا باشد اشكال دارد؟
ج. اگر فتنه و فسادى ندارد، اشكال ندارد.

پوشيدن لباس‏هاى زننده توسط زن
682.آيا پوشيدن لباس‏هاى زننده بين خانم‏ها ايراد دارد؟
ج. اگر فتنه و فسادى به دنبال نداشته باشد، اشكال ندارد.
عدم پوشش نامحرمان اقوام
683. آيا عدم پوشش دختر دايى و دختر عمه و دختر خاله و دختر عمو ـ كه تأثيرى در من ندارد ـ گناه است؟
ج. بله، گناه است و بين آن‏ها با نامحرم‏هاى ديگر فرقى نيست.

جوراب و كفش
684. آيا پوشيدن جوراب ضخيم بدون شلوار ـ با اين كه حجم بدن از بيرون مشخّص است و در بعضى موارد مهيّج است ـ و يا پوشيدن كفش‏هايى كه هنگام راه رفتن صداى مهيّج دارد، جايز است؟
ج. اگر مهيّج و محرّك نامحرم باشد، جايز نيست.
685. آيا پوشيدن جوراب در برابر نامحرم واجب است؟
ج. بله.

حجاب در كشورهاى غير اسلمی
686. حضور خانم‏هاى مسلمان در كشورهاى غير اسلمی با پوشش چادر، بسيار سخت و همراه با مشقت است، آيا اگر امر داير مدار ماندن در خانه يا حضور در اجتماع با مانتو (و پوشش كامل اسلمی بدون چادر) باشد، كدام يك اولويّت خواهد داشت؟
ج. در هر جايى كه انسان نتواند مسايل شرعيّه‏اش را رعايت كند، نمى‏تواند در حال اختيار در آن جا بماند.

پوشيدن لباس‏هاى غربى
687. در اين زمان بسيارى از مد لباس‏ها از غرب وارد شده و جوانان از لباس‏هايى با فرهنگ غربى استفاده مى‏كنند، آيا پوشيدن اين گونه لباس‏ها شرعا اشكال ندارد؟ و آيا عنوان تشبّه به كفار بر آن‏ها صدق مى‏نمايد؟
ج. اگر ترويج كفر و فرهنگ غرب شود، اشكال دارد.

الزام توريست‏هاى خارجى به حجاب
688. آيا لازم است حجاب را به توريست‏ها الزام كنيم؟
ج. در حدّ پيشگيرى از زمينه سازى فساد، لازم است.

لزوم پوشيدن چادر در مكان‏هاى مقدس
689. آيا پوشيدن چادر در مكان‏هاى مقدس، مانند حرم حضرت معصومه ـ عليهاالسّلام ـ واجب شرعى است؟
ج. پوشيدن چادر در همه جا حجاب كامل است.

مقدار پوشش بدن مرد از نامحرم
690. پوشاندن چه قسمت‏هايى از بدن براى مردان واجب است؟
ج. به مسأله‏ى 1937 رساله رجوع شود.

حجاب مرد
691. اگر مردى بداند كه زنى به بدن او نگاه مى‏كند، در اين حال بر مرد پوشاندن بدن واجب است يا بنابر احتياط واجب است؟
ج. در فرض كمك به حرام، پوشاندن بدن واجب است.

انواع لباس‏هاى ورزشى
692. استفاده از لباس‏هاى آستين كوتاه و شلوارك در مسابقاتى مانند فوتبال، واليبال، كشتى، وزنه بردارى و... كه يا حجم بدن وعورتين كاملاً مشخص است و يا قسمت‏هاى زيادى از بدن آشكار است چه حكمی دارد؟
ج. چون در مقابل نامحرم هم هستند، جايز نيست. (به توضيح مذكور در مسأله‏ى 1937 رساله رجوع شود.)

پوشيدن لباس ورزشى در مكان‏هاى مخصوص بانوان
693. آيا دختران در محيط ورزشى مخصوص خودشان مى‏توانند لباس ورزشى بپوشند؟
ج. اگر معرضيت براى مفسده دارد، جايز نيست.

لباس تنگ
694. اگر مردى براى پوشانيدن عورتين خود از محارم و مردان ديگر از لباس تنگ و چسبيده به بدن استفاده كند، كفايت مى‏كند؟
ج. اگر موجب فساد نباشد و رنگ و شبح پيدا نباشد، مانعى ندارد.
695. پوشيدن شلوار تنگ براى آقايان به گونه‏اى كه حجم عورت و باسن را نشان دهد، چه حكمی دارد؟
ج. چون معرضيت براى فتنه و فساد دارد، اشكال دارد.

پوشيدن پيراهن آستين كوتاه براى آقايان
696. پوشيدن پيراهن آستين كوتاه براى مردان در جامعه، بدون قصد شهوانى و براى زيبايى بيشتر يا به علت گرمی هوا چه حكمی دارد؟
ج. در مواردى كه معرضيت براى مفسده دارد، اشكال دارد.

سؤال‏هاى متفرقه در رابطه با حجاب و پوشش

پوشيدن لباس زير و دمپايى اختصاصى زنان و مردان
697. آيا پوشيدن لباس زير و دمپايى مردانه در منزل، براى زن و بالعكس جايز است؟
ج. در فرض سؤال، حرمت محلّ تأمُّل است.

پوشيدن لباس سادات
698. پوشيدن لباس اختصاصى سادات براى غير سيّد جايز است؟
ج. جايز نيست.

[طاها]

روایت است از امام کاظم علیه‌السلام که روزی عمرو بن عبید نزد پدرم حضرت صادق علیه‌السلام آمد و سلام کرد و نشست و این آیه را تلاوت نمود: «کسانی که اجتناب می‌کنند از گناهان کبیره و فراحش...» (سوره شوری _ 35) و ساکت شد.
حضرت فرمود چرا بقیه را نخواندی و ساکت شدی؟ عرض کردم خواستم بفرمایید تا بدانم گناهان کبیره چیست؟ حضرت فرمود: شرک به خدا
بزرگترین گناه کبیره شرک به خداست و مشرک محروم از بهشت است چنان که می‌فرماید: «هر که برای خدا شریک قائل شود خدا بهشت را بر او حرام گرداند و جایگاهش آتش دوزخ باشد» (سوره مائده _ 76) نا امیدی از رحمت خدا
بعد از شرک ناامیدی از رحمت خداست و هر که ناامید باشد کافر است چنان که در قرآن می‌فرماید: «نومید مشوید از رحمت خدا همانا مایوس نمی‌شوند از رحمت خدا مگر کافران» (سوره یوسف _ 87) ایمنی از آزمایش
بعد از آن ایمنی از آزمایش و مجازات است و کسی از آزمایش خداوند ایمن نمی‌شود مگر زیان کاران چنان که در قرآن می‌فرماید: «از مکر خدا ایمن نمی‌گردند مگر جماعت زیانکاران» (سوره اعراف _ 97) دیگری عاق پدر و مادر شدن است و خداوند عاق را جبار شقی نامیده است چنان که در آیه 32 سوره مریم می‌فرماید: «و به نیکویی به مادر توصیه نمود و مرا ستمکار و شقی نگردانید» قتل مومن
دیگری قتل مومن است بدون حکم شرعی و خداوند جایگاه قاتل را جهنم قرار داده چنان که می‌فرماید: «هر کس مومنی را به عمد بکشد مجازات او آتش جهنم است که در آن همیشه مغرب خواهد بود و خدا بر او خشم و لعن کند و عذابی بسیار شدید برایش مهیا سازد» (سوره نسا _ 95) تهمت
دیگری تهمت و نسبت زنا دادن به کسی است و هر که چنین تهمتی بزند و عده عذاب به او داده شده چنان که می‌فرماید: "کسانی که به افراد با ایمان نسبت زنا داده‌اند در دنیا و آخرت ملعون خواهند بود و به عذاب سخت معذب خواهند شد» (سوره نور _ 23) خوردن مال یتیم
و دیگر خوردن اموال یتیم است که آن هم در آخرت جز عذاب ثمر دیگری ندارد چنان که خداوند می‌فرماید: «آنان که اموال یتیمان را به ستمگری می‌خورند در حقیقت آنها در شکم خود آتش جهنم فرو می‌برند و به زودی در آتش افروخته خواهند افتاد» (سوره نسا _ 11)

فرار از جنگو دیگر فرار از جنگ است (که به دستور پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و یا امام علیه‌السلام و یا نائب خاص پیغمبر و امام واجب شده باشد) چنان که می‌فرماید: «هر که در روز جنگ فرار کرد همانا به طرف خشم و غضب خدا روی آورده و جایگاهش دوزخ که بدترین منزل است خواهد بود.»

خوردن رباو دیگری خوردن ربا است که خداوند در حق ربا خورندگان می‌فرماید: آن کسانی که ربا می‌خورند می‌فرماید: «آن کسانی که ربا می‌خورند مبعوث نمی‌شوند در قیامت از قبرهای خود مگر مانند آن که شیطان ایشان را با مس کردن مخبط کرده»
ساحر و جادوگر دیگری سحر و جادو کردن و یاد گرفتن و یاد دادن آن است و خدای متعال در مذمت ساحران فرموده: «و محققا می‌دانند که هر که سحر کند، در عالم آخرت هرگز بهره‌ای از بهشت نخواهد یافت». زنادیگری زنا کردن است و خدای تعالی وعده عذاب به زنا کنندگان داده چنان که می‌فرماید: «هر که زنا کند کیفرش را خواهد دید و عذابش در قیامت مضاعف و دو چندان شود و با ذلت و خواری به جهنم جاوید و ملخد گردد» (سوره فرقان _ 68) قسم ناحق و دیگری قسم نا حق یاد کردن است. یاد کنندگان ناحق در آخرت بهره‌ای از رحمت الهی ندارند چنان که می‌فرماید: «آنان که عهده خدا و سوگند خود را به بهایی اندک بفروشد اینان را در آخرت بهره و نصیبی از رحمت خداوندی نیست».
خیانت و دیگری خیانت به دین و مملکت و اموال و ناموس مردم نمودن است و خائن را نیز به کیفر اعمالش می‌رسانند چنان که می‌فرماید: «هر کس خیانت کند روز قیامت به کیفر آن خواهد رسید» (سوره آل عمران _ 155)
ندادن زکاتو دیگری ندادن زکات است و خدای تعالی در حق مانعین زکات فرموده: «روزی که آن طلا و ذخایرشان در آتش جهنم گداخته شود و پیشانی و پشت و پهلویشان را بدتن داغ کنند» (سوره توبه _ 35)
شهادت دروع و کتمانش و دیگری شهادت دروغ و ناحق دادن است که در آیه 72 سوره فرقان می‌فرماید: «...هر کس به دروغ و ناحق شهادت دهد مومن نیست و مرتکب گناه کبیره شده است». و دیگری کتمان شهادت نمودن است در جایی که آبرو و یا جان و یا اموال مومنی در معرض تلف و خطر باشد چنان که خدای متعال می‌فرماید:«شهادت را مخفی نکنید زیرا هر کس شهادت را کتمان کند البته به قلب گناه کار است» (سوره بقره _ 283)
شراب خواری و ترک نماز و دیگری شراب خوردن است و خدای تعالی نهی از خوردن شراب و مسکرات دیگر فرموده هم چنان که از بت پرستی نهی نموده است و دیگری ترک نماز است و رسول خدا در ذم تارک الصلوة فرمود: «هر کس عمدا نماز را ترک نماید از امان و پناه رسول خدا خارج است».
نقض عهد و قطع رحم و دیگری نقص عهد و قطع رحم نمودن است و خداوند ناقض عهد و قاطع رحم را لعن نموده به قولش که می‌فرماید: «برای ایشان است لعن خدا و منزلگاه بد نصیب آنهاست» (سوره وعد _ 25) پس عمروبن عبید از خدمت آن حضرت خارج شد و سخت به خود می‌پیچید و گریه شدید می‌نمود و می‌گفت هلاک شد آن که به رای خود فتوی می‌دهد و خود را در فضیلت و علم برابر شما می‌داند.