llı §✿§ ıll سيرى در ترجمه سيد حسن ابطحى llı §✿§ ıll

[*صافات*]

[IMG]del.askquran3pt83p245y37vzqx8dm.gif[/IMG]

9. در ترجمه، رعايت تنسيق و ارتباط آيات با يكديگر ضرورت دارد.
الف: فى بُيُوتٍ أَذِنَ اللّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الاْصالِ * رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللّهِ وَ اِقامِ الصَّلوةِ وَ ايتآءِ الزَّكاةِ يَخافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصارُ (نور، 36 و 37)
در خانه‏ هايى است كه خدا اذن فرموده، اينكه نام خدا بلند شود و ياد شود و براى خدا در آن صبح و شام تسبيح گردد * مردانى كه تجارت و معامله، آنها را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زكات، باز نمى ‏دارد. آنها از روزى كه دلها و ديده‏ ها زيرورو مى ‏شود، مى‏ ترسند.
در اين ترجمه، چند اشتباه ديده مى ‏شود:
1. فعل «ترفع» مؤنث است، در صورتى كه نايب فاعل آن «خدا» گرفته شده است. اگر چنين بود، بايد مانند «يذكر» مذكر باشد، زيرا نايب فاعل آن «اسمه» است و ضمير مذكر به «اللّه‏» برگشته است.
2. «يسبح» فعل معلوم است و فاعل آن «رجال» در آيه بعد مى ‏باشد، در حالى كه در اين ترجمه، مجهول ترجمه شده است.
3. در اين ترجمه متعلّق «فى بيوت» روشن نشده است.
ترجمه مطلوب: (اين نور) در خانه‏ هايى است كه خدا اذن داده (شأن و منزلت و قدر و عظمت آنها) رفعت يابند و نامش در آنها ذكر شود، همواره در آن خانه ‏ها صبح و شام او را تسبيح مى‏ گويند * مردانى كه تجارت و داد و ستد، آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و پرداخت زكات، بازنمى ‏دارد ... (انصاريان)

[IMG]del.askquran3pt83p245y37vzqx8dm.gif[/IMG]

[*صافات*]

[IMG]del.askquran3pt83p245y37vzqx8dm.gif[/IMG]

10. رعايت شأن نزول آيات، براى رسيدن به ترجمه صحيح، ضرورت دارد.
الف: وَ لا تَجْعَلُوا اللّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ النّاسِ وَ اللّهُ سَميعٌ عَليمٌ (بقره، 224)
و خدا را در معرض قسم‏هاى خود براى آنكه نيكى كنيد و تقوى پيشه نماييد و بين مردم اصلاح كنيد، قرار ندهيد و خداوند شنواى دانايى است.
با توجه به شأن نزول آيه، ميان داماد و دختر يكى از ياران پيامبر به نام عبداللّه‏ رواحه، اختلافى روى‏داد. او سوگند ياد كرد كه در اصلاح كار آنها هيچ دخالتى نكند. ترجمه ياد شده، صحيح به نظر نمى‏رسد.
ترجمه‏هاى مطلوب: و خداى را دستاويزى براى سوگندهاى خويش مسازيد، كه نيكى و پرهيزكارى و اصلاح ميان مردم نكنيد، و خدا شنوا و داناست. (مجتبوى)
خدا را وسيله سوگندهاى خويش قرار مدهيد تا از نيكوكارى و تقوا و اصلاح در ميان مردم، باز ايستيد. (آيتى)
اكنون به بيان علامه طباطبايى در الميزان توجه كنيد:
و معنى الآية (واللّه‏ اعلم): و لا تجعلوا اللّه‏ عرضة تتعلق بها ايمانكم التى عقدتموها بحلفكم ان لا تبروا و تتقوا و تصلحوا بين الناس فإنّ اللّه‏ سبحانه لا يرضى ان يجعل اسمه ذريعة للامتناع عما امر به من البر و التقوى و الاصلاح بين الناس، و يؤيد هذا المعنى ما ورد من سبب نزول الآية على ما سننقله فى البحث الروائى ان شاء الله.[3]

[IMG]del.askquran3pt83p245y37vzqx8dm.gif[/IMG]

[*صافات*]

پی نوشت ها:
[1]. مفردات راغب: اشباه و اقران، كشاف زمخشرى: اصنافاً من الكفار.
[2]. احياء منصوب بانّه مفعول قوله كفاتاً، معناه ان يكفت احياء و امواتاً، فعلى هذا يكون كفاتاً مصدراً، و ان جعلته جمع كفت فيكون العامل فى احياء معناه، و التقدير واعية احياء او تعى احياء طبرسى، مجمع البيان، ج 10، ص 631.
[3]. الميزان فى تفسير القرآن، ج 2، ص 222.