چراخطابات قرآن بيشتر براي مردان است؟

[askari110]

يك سوال برام رسيده ببينم كي جواب مي ده وگرنه خودم يك جوابي براش مي دم......
چرا خطاب آيات قرآن , بيشتر به مردان است ؟

[khoshnazar]

يك سوال برام رسيده ببينم كي جواب مي ده وگرنه خودم يك جوابي براش مي دم......
چرا خطاب آيات قرآن , بيشتر به مردان است ؟

کی گفته خطاب فقط به مردا است؟
تو زبان عربی برای جنس مؤنث (چه حقیقی چه مجازی) ضمیر و علامت خاص وضع شده. بقیه ی موارد (چه مذکر، چه خنثی، چه جنسیت دار! چه بی جنسیت! و چه مجموع مذکر و مؤنث) را با یه حالت به کار می برن...

[askari110]

از جواب دوست عزيزم ممنونم .حالابگيد ببينم نظرتون در باره اين جواب چيه ؟

در پاسخ به نكات زير اشاره مي‏كنم
1- از نظر قرآن، زن و مرد از ارزش معنوي و شخصيت يكساني برخوردارند؛ زيرا آيات قرآني، آن دو را در پيشگاه خدا و در رسيدن به مقامات معنوي، يكسان مي‏شمارد. از باب نمونه مي‏توان به آيه 40 سوره غافر، آيه 97 سوره نحل، آيه 95 سوره آل عمران و آيه 5 سورهفتح اشاره كرد، (ر.ك: علامه طباطبايي، تفسير الميزان، ج 2، ص 285).
2- قرآن‏پژوهان، خطاب‏هاي قرآن را به دو دسته تقسيم نموده‏اند:
الف) خطاب ويژه مرد يا زن، (ر.ك: بقره، آيه 233 و نساء، آيه 15 و 23 و...)
ب ) خطاب مشترك، (ر.ك: نساء، آيه 3، 4 و 32)
خطاب‏هاي مشترك در قرآن دو گونه است: گاهي با عنوان فراگيري مانند واژه «ناس» و «انسان» و «مَنْ» موصول عموم انسان‏ها را خطاب مي‏كند، (ر.ك: بقره، آيه 21 و نساء، آيه 1 و...) و گاهي در ظاهر از لفظ مذكر استفاده مي‏كند، وليعموم را - اعم از زن و مرد - خطاب مي‏نمايد؛ مثل يا ايها الذين امنوا ، (نساء، آيه 136) و يا ايها الذين اوتوا الكتاب ، (نساء، آيه 47) و لقد كان لكم في رسول الله اسوة حسنه ، (احزاب، آيه 21) و...
درباره شيوه اخير بايد به نكاتي توجه كرد:
1- روشن است كه اين‏گونه سخن گفتن در ميان انسان‏ها معمول است و اختصاصي به قرآن ندارد؛ به خصوص در مقام قانون‏گذاري از الفاظ و ضماير مذكر استفاده مي‏شود، ولي معناي عموم اراده مي‏گردد.
2- سخن گفتن قرآن با زنان، برخاسته از نگرش آن به ارزش‏هاي انساني و رعايت حرمت زنان مي‏باشد. طبيعي است كه مؤدبانه و عفيفانه سخن گفتن با زنان، يكي از راه‏هاي حفظ حرمت آنان مي‏باشد. اين به معناي عقب‏نگه‏داشتن نيمي از انسان‏ها نيست؛ زيرا اين‏گونه سخنگفتن، حاكي از نوعي احترام و ارج نهادن به مقام شامخ آنها است، چنان كه همين شيوه براي احترام به بزرگتر در ميان انسان‏ها معمول است.
سخن آخر اين كه، تعبير به «اخوان» در پايان آيه حاكي از روح محبت و دوستي و صفا و برادري است كه بايد در كل جامعه اسلامي حاكم باشد؛ ازاين‏رو، واژه «اخوان» اختصاص به مردان ندارد»، (علامه طباطبايي، تفسير الميزان، ج 19،ص 238).{J

[تسنیم]

از جواب دوست عزيزم ممنونم .حالابگيد ببينم نظرتون در باره اين جواب چيه ؟

در پاسخ به نكات زير اشاره مي‏كنم
1- از نظر قرآن، زن و مرد از ارزش معنوي و شخصيت يكساني برخوردارند؛ زيرا آيات قرآني، آن دو را در پيشگاه خدا و در رسيدن به مقامات معنوي، يكسان مي‏شمارد. از باب نمونه مي‏توان به آيه 40 سوره غافر، آيه 97 سوره نحل، آيه 95 سوره آل عمران و آيه 5 سورهفتح اشاره كرد، (ر.ك: علامه طباطبايي، تفسير الميزان، ج 2، ص 285).
2- قرآن‏پژوهان، خطاب‏هاي قرآن را به دو دسته تقسيم نموده‏اند:
الف) خطاب ويژه مرد يا زن، (ر.ك: بقره، آيه 233 و نساء، آيه 15 و 23 و...)
ب ) خطاب مشترك، (ر.ك: نساء، آيه 3، 4 و 32)
خطاب‏هاي مشترك در قرآن دو گونه است: گاهي با عنوان فراگيري مانند واژه «ناس» و «انسان» و «مَنْ» موصول عموم انسان‏ها را خطاب مي‏كند، (ر.ك: بقره، آيه 21 و نساء، آيه 1 و...) و گاهي در ظاهر از لفظ مذكر استفاده مي‏كند، وليعموم را - اعم از زن و مرد - خطاب مي‏نمايد؛ مثل يا ايها الذين امنوا ، (نساء، آيه 136) و يا ايها الذين اوتوا الكتاب ، (نساء، آيه 47) و لقد كان لكم في رسول الله اسوة حسنه ، (احزاب، آيه 21) و...
درباره شيوه اخير بايد به نكاتي توجه كرد:
1- روشن است كه اين‏گونه سخن گفتن در ميان انسان‏ها معمول است و اختصاصي به قرآن ندارد؛ به خصوص در مقام قانون‏گذاري از الفاظ و ضماير مذكر استفاده مي‏شود، ولي معناي عموم اراده مي‏گردد.
2- سخن گفتن قرآن با زنان، برخاسته از نگرش آن به ارزش‏هاي انساني و رعايت حرمت زنان مي‏باشد. طبيعي است كه مؤدبانه و عفيفانه سخن گفتن با زنان، يكي از راه‏هاي حفظ حرمت آنان مي‏باشد. اين به معناي عقب‏نگه‏داشتن نيمي از انسان‏ها نيست؛ زيرا اين‏گونه سخنگفتن، حاكي از نوعي احترام و ارج نهادن به مقام شامخ آنها است، چنان كه همين شيوه براي احترام به بزرگتر در ميان انسان‏ها معمول است.
سخن آخر اين كه، تعبير به «اخوان» در پايان آيه حاكي از روح محبت و دوستي و صفا و برادري است كه بايد در كل جامعه اسلامي حاكم باشد؛ ازاين‏رو، واژه «اخوان» اختصاص به مردان ندارد»، (علامه طباطبايي، تفسير الميزان، ج 19،ص 238).{J

سلام علیکم .پاسخ بسیا رخوبی دادید . با اجازه شما نکته ای رو هم من به اون اضافه میکنم . در قرآن این نکته ذکر شده که این کتاب برای هدایت بشر است (هدی للناس) . یعنی همه مردم و آیات اکثرا همگانی است به جز جاهایی که باید به طور اختصاصی به مردان یا زنان تذکراتی داده شود.
ومن الله التوفیق

[yeganeh]

خوب حالا این سوال رو جواب بدین لطفا .چرا در ایات اونجایی که روی سخن خدا با مرد وزن در خانواده است باز هم خداوند مردان رو مورد توجه قرار میدهد؟
چرا سوره ممتحنه برای زنها امده است مگر مردها برای اسلام اوردن از قبیله خود فرار نمیکردند و چرا زنها باید امتحان نمیشدند اما در ممتحنه زنها باید امتحان شوند؟؟؟
نمونه دیگر اینکه درصوره طلاق هرگاه راجع بع طلاق دادن زنان حرف میزند مستقیم مردان را خطاب قرار میدهد مانند هر گاه زنان را طلاق میدهید.....
اما درمورد زنها میگه از زنان شما هرکه(حالت سوم شخص)
یا مثلا زنانی که حیض ندیده باشند انها هم سه ماه عده نگه دارند

تفاوت ایات کاملا فاحشه
هر دو به چیزی داره فرمایش میکنه اما یکی رو خطاب قرار میده اما با اون یکی سوم شخص
چرا؟؟؟

[askari110]

باسلام به سرکارخانم یگانه.در پاسخ به ایرادات شما مطالبی به ذهن حقیر رسید که امیدوارم مفید باشد

خوب حالا این سوال رو جواب بدین لطفا .چرا در ایات اونجایی که روی سخن خدا با مرد وزن در خانواده است باز هم خداوند مردان رو مورد توجه قرار میدهد؟

از باب تغلیب است . چون غالبا خداوند خطاب به مردان گفته است.وگرنه درآن خطاب؛ هم زن وهم مرد مورد خطاب هستند.

quote=yeganeh;40860]
چرا سوره ممتحنه برای زنها امده است مگر مردها برای اسلام اوردن از قبیله خود فرار نمیکردند و چرا زنها باید امتحان نمیشدند اما در ممتحنه زنها باید امتحان شوند؟؟؟
[/quote]

اولا :تمام سوره ممتحنه مربوط به زنان نیست .مطلبی که شما اشاره کردید به یکی از آیات این سوره مربوط می شود.که این آیه هم شأن نزولی دارد وازسياق و زمينه اين آيه شريفه چنين مى‏رساند كه بعد از صلح حديبيه نازل شده. و در عهدنامه‏هايى كه بين رسول خدا (ص) و مردم مكه برقرار گرديده نوشته شده است كه اگر از اهل مكه مردى ملحق به مسلمانان شد، مسلمانان موظفند او را به اهل مكه برگردانند، ولى اگر از مسلمانان مردى ملحق به اهل مكه شد اهل مكه موظف نيستند او را به مسلمانان برگردانند. و نيز از آيه شريفه چنين برمى‏آيد كه يكى از زنان مشركين مسلمان شده، و به سوى مدينه مهاجرت كرده و همسر مشركش به دنبالش آمده و درخواست كرده كه رسول اللَّه (ص) او را به وى برگرداند، و رسول خدا (ص) در پاسخ فرموده: آنچه در عهدنامه آمده اين است كه اگر مردى از طرفين به طرف ديگر ملحق شود بايد چنين و چنان عمل كرد، و در عهدنامه در باره زنان چيزى نيامده، و به همين مدرك رسول اللَّه (ص) آن زن را به شوهرش نداد، و حتى مهريه‏اى را كه شوهر به همسرش داده بود به آن مرد برگردانيد.
پس این برداشت شما درست نیست وگرنه در جاهای دیگر درباره اعتماد نکردن به مردها وامتحان آنها هم آمده است.

quote=yeganeh;40860]
نمونه دیگر اینکه درصوره طلاق هرگاه راجع بع طلاق دادن زنان حرف میزند مستقیم مردان را خطاب قرار میدهد مانند هر گاه زنان را طلاق میدهید.....
اما درمورد زنها میگه از زنان شما هرکه(حالت سوم شخص)
یا مثلا زنانی که حیض ندیده باشند انها هم سه ماه عده نگه دارند

تفاوت ایات کاملا فاحشه
هر دو به چیزی داره فرمایش میکنه اما یکی رو خطاب قرار میده اما با اون یکی سوم شخص
چرا؟؟؟[/quote]

علت اینکه مرد ها در جریان طلاق مستقیم مورد خطابند این است که حق طلاق مال مردهاست.حالا اینکه چرا حق طلاق به مردها داده شده باید گفت که:

اولا:اسلام در مورد حق طلاق میگوید راه طلاق براى زن نیز باز است. وزن مى‏تواند ضمن عقد نکاح شرط وکالت بر طلاق بکند. همچنین مى‏تواند به حاکم شرع براى طلاق گرفتن در صورت خوددارى شوهر مراجعه کند
ثانیا: فلسفه وحکمتهای زیادی هم درواگذاری حق طلاق به مردوجود دارد.که چند نمونه را عرض می کنم:1- از جهت رنجش و ناراحتى، زنان زودتر از مردان رنجور و ناراحت مى‏شوند و صبر و تحمل آنان کمتر از مردان است، اما پس از مدتى رنجورى برطرف مى‏شود. حال اگر حق طلاق به زنان داده مى‏شد، چه بسا فوراً به طلاق رو آورند.
2- چون ازدواج، حقوق و وظایف مالى و اقتصادى را بر شوهر لازم مى‏کند، جدا شدن و طلاق براى او سخت تر از زنان است، زیرا مهریه را باید پرداخت کند، در حالى که زن گیرنده است و در طلاق هیچ بار مالى بر او تحمیل نشده، بلکه استفاده مالى دارد، بنابراین شرایط طلاق (که در اسلام مبغوض‏ترین حلال دانسته شده) براى مرد سخت و سنگین است و براى زن از نظر مالى و اقتصادى نه تنها سخت نیست، بلکه مى‏تواند مطلوب باشد.
وفلسفه ها وحکمتهای دیگری نیز می توان برآن تصورکرد.

باتشکر-عسکری