مشاعره (مراعات مطلع اشعار با شعر درج شده در پست قبلی ضروریست)

[آزاده۲۰]

جوش گل است در قفس ما تمام سال
ده روز در بهار اگر گلستان خوش است
(صائب)

[سعادتمند]

تو تنها دری هستی، ای همزبان قدیمی
که در زندگی بر رخم باز بوده ست.

بودی و لبخند مهر تو، گر روشنایی

به رویم نگاهی گشوده ست.

مرا با درخت و پرنده، نسیم و ستاره،

تو پیوند دادی.

تو شوق رهایی، به این جان افتاده در بند، دادی.

تو آغوش همواره بازی
بر این دست همواره بسته
تو نیروی پرواز و آواز من، بر فرازی


ز من نا گسسته.

تو دروازه ی مهر و ماهی!

تو مانند چشمی، که دارد به راهی نگاهی.

تو همچون دهانی، که گاهی رساند به من مژده ی دلبخواهی.
تو افسانه گو، با دل تنگ من، از جهانی

من از باده ی صبح و شام تو مستم

من اینک، کنار تو، در انتظارم

چراغ امیدی فرا راه دارم.

گر آن مژده ای همزبان قدیمی
به من در رسانی

به جان تو، جان می دهم، مژدگانی

   

فریدون مشیری

[شقایق]

یک لحظه نخور حسرت آن را که نداری
راضی به همین چند قلم مال خودت باش!
دنبال کسی باش که دنبال تو باشد!
اینگونه اگر نیست به دنبال خودت باش!
پرواز قشنگ است ولی بی غم و منت
منت نکش از غیر و پر و بال خودت باش!
صد سال اگر زنده بمانی گذرانی
پس شاکر هر لحظه و هر سال خودت باش!
علامه اقبال لاهوری

[آزاده۲۰]

شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز
هر که دل بردن او دیدو در انکار منست
(حافظ)

[شقایق]

ترس جای عشق جولان داد و شک جای یقین،

آبرو داری کن ای زاهد،مسلمانی بس است!!

خلق دل سنگ اند و من آئینه با خود می برم،

بشکنیدم دوستان، دشنام پنهانی بس است!!

یوسف از تعـبیر خواب مصریان دل سـرد شد،

هفتصد سال است می بارد، فراوانی بس است!

نسل پشت نسل تنها امتحان پس می دهیم،

دیگر انسانی نخواهد بود قربانی بس است!

بـر سر خوان تـو تنها کفر نعمت می کنیم،

سفره ات را جمع کن ای عشق،مهمانی بس است!!

فاضل نظری

[علی ولی زاده]

تن محنت کشی دیرم خدایا


دل با غم خوشی دیرم خدایا


زشوق مسکن و داد غریبی


به سینه آتشی دیرم خدایا

   

دوبیتی های:باباطاهر

[آزاده۲۰]

انان که محیط فضل و اداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون

گفتند فسانه ای و در خواب شدند

(خیام)

[شقایق]

در گریه تنک‌مایه‌تر از من دگری نیست




کز ضعف سرشکم به شمار نفس افتاد





تا بیکسی‌ام قافله‌سالار فغان کرد




خون شد دل و چون اشک ز چشم جرس افتاد

بیدل دهلوی