شفاعت

[دلتنگ مهدی (عج)]

سلام
شبهه دیگری که مطرح است :

ما شیعیان اعتقاد داریم که امامان ما میتوانند مریدان خود را با استفاده از اصل شفاعت در روز جزا از عذاب الهی برهانند . آیا مگر بر طبق قرآن هر کس عمل خود را درو نمی کند و نتیجه اعمال خود را نخواهد دید . پس چگونه میتوان با تمسک به شفاعت مسیر میان بر را طی کرده و با کسانی که عمل صالح انجام داده اند به یک جایگاه رسید؟ آیا این خود نوعی فرافکنی سیستم واسطه گری و لابی گری درباری به حوزه دین و بارگاه الهی نیست؟ آیا وقتی چنین اعتقادی داشته باشیم عجیب است که پارتی بازی و ارتباطات نقش اول را در نصب و انتصابات کشوربازی کند تا جایی برای صلاحیتها و لیاقتها باقی نماند ؟

خواهش مندم پاسخ فرمایید
با تشکر



کارشناس بحث : پاسخگوی اعتقادی 10

[صفا]

سلام
شبهه دیگری که مطرح است :

ما شیعیان اعتقاد داریم که امامان ما میتوانند مریدان خود را با استفاده از اصل شفاعت در روز جزا از عذاب الهی برهانند . آیا مگر بر طبق قرآن هر کس عمل خود را درو نمی کند و نتیجه اعمال خود را نخواهد دید . پس چگونه میتوان با تمسک به شفاعت مسیر میان بر را طی کرده و با کسانی که عمل صالح انجام داده اند به یک جایگاه رسید؟ آیا این خود نوعی فرافکنی سیستم واسطه گری و لابی گری درباری به حوزه دین و بارگاه الهی نیست؟ آیا وقتی چنین اعتقادی داشته باشیم عجیب است که پارتی بازی و ارتباطات نقش اول را در نصب و انتصابات کشوربازی کند تا جایی برای صلاحیتها و لیاقتها باقی نماند ؟

خواهش مندم پاسخ فرمایید
با تشکر

کارشناس بحث : پاسخگوی اعتقادی 10

سلام و تشكر

در پاسخ به سؤال شما چند نكته قابل ذكر است:

اول) مساءله شفاعت در قيامت را قرآن در بيش از بيست آيه مطرح كرده و احاديث فراوانى توسط شيعه و سـنـى نـقـل شـده كـه مـرحـوم عـلاّمـه مـجـلسـى (حـدود 25 صـفـحـه ) هـشـتـاد و شش ‍ روايت را در بـحـارالانـوار ذكـر كـرده اسـت.(1) ايـن مـسـاءله مـورد اتـفاق علماى اسلام از شيعه و اهل تسنن است و از اصول قطعى اسلام مى باشد.

دوم) حـقـيـقـت شـفـاعـت اوليـاى الهى براى گنهكاران، اين است كه مقربان درگاه خداوند از آن جهت كه موقعيتى در پيشگاه با عظمت او دارند، مى توانند بر طبق شرايطى براى گنهكاران وساطت كنند و از خداوند متعال بخواهند تا از گناه آنان چشم پوشى كند.

سوم) شفاعت اولياي الهي در روز قيامت، براي گناهكاران، بدون حساب نیست؛ بلکه متوقف بر شرایطی است که در همین دنیا باید آن را به دست آورد. شفاعت در آیات و روآیات، برای هیچ فرد یا گروهی تضمین نشده است؛ بلکه صفات و ویژگی های کلی کسانی که از این نعمت بهره مند و یا محروم اند، بیان شده است.

بر اساس آیات و روآیات، بنده گنهکار، با شرایط زیر مشمول شفاعت میشود:

1. اذن خداوند برای شفاعت کننده: یوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِی لَهُ قَوْلاً؛(2) در آن روز، شفاعت کسی سودمند . نیست، مگر آن کسی که خدای رحمان به او اجازه دهد.

2. شفاعت کننده باید گفتارش مورد رضایت خداوند باشد: یوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا ... وَرَضِی لَهُ قَوْلاً؛(3) در آن روز، شفاعت کسی سودمند نیست، مگر آن کسی که .... از گفتار او راضی باشد.

3. رضایت از شفاعت شونده: وَلا یشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَی؛(4) و شفیعان شفاعت نمی کنند، مگر برای کسی که مورد رضایت و پسند خداوند باشد.

4. عمل به دستورهای دینی : فِی جَنَّاتٍ یتَسَاءَلُونَ عَنِ الْمُجْرِمِینَ مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ وَلَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ وَکُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیوْمِ الدِّینِ حَتَّی أَتَانَا الْیقِینُ فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ؛(5) از اهل دوزخ سؤال می کنند: چه چیزی شما را جهنمی کرد؟ گویند: ما از نمازگزاران نبودیم، و بینوا را اطعام نمی کردیم، و با اهل باطل، همراه و همصدا بودیم، و روز پاداش را دروغ می انگاشتیم؛ تا اینکه مرگ ما فرا رسید. پس شفاعت شافعان به حال آنان سودی نمی بخشد».(6)

چهارم) در بعضي آيات و روايات، عوامل محروميت انسان از شفاعت ذكر شده كه از انجمله اند:

الف) خـاضـع نـبـودن در بـرابـر خـدا، تـرك انـفـاق در راه خـدا، فـرو رفـتـن در بـاطـل و تـكـذيـب قـيـامـت.(7)

ب) شرك به خدا؛ قرآن كريم مى فرمايد: ((اِنَّ اللهَ لا يَغْفِرُ اَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشآءُ ... ))؛(8) خـداونـد (هـرگـز) شـرك را نـمـى بخشد! و پايين تر از آن را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى بخشد. رسول خدا (ص) نيز فرمود: ((شَفاعَتى نائِلَةٌ اِنْ شاءَ اللهُ مَنْ ماتَ وَ لا يُشْرِكْ بِاللهِ شَيْئاً))؛(9) يعني شفاعت من به خواست خدا به كسانى مى رسد كه مشرك از دنيا نروند.

ج) سبك شمردن نماز؛ حضرت امام جعفر صادق (ع) در روايتي خطاب به يكى از فرزندانش فرمود: ((پسرم كسى كه نماز را سبك بشمارد مشمول شفاعت ما نيست.))(10)

د) تكذيب شفاعت پيامبران؛ حضرت على (ع ) فرمود: ((كسى كه شفاعت پيامبران را تكذيب كند از شفاعت محروم ماند.))(11)

ه) اذيّت كننده خاندان پيامبر(ص)؛ رسول گرامى اسلام (ص) فرمود: ((سـوگـنـد بـه خـدا كـسـى كـه فـرزنـدان (اهـل بـيـت) مـرا اذيـت كـرده بـاشـد، شـفـاعـت نـمـى شود.))(12)

و) سلطان ستمگر و خيانت كننده در دين؛ رسول خدا(ص) فرمود: ((دو كـس به شفاعتم نمى رسند، سلطان ستمگر و غاصب، و خيانتگر در دين، كه به سبب بدعت از دين خارج شده است.))(13)

نتيجه انكه شفاعت از اهل ايمان و شيعيان و محبين اهل بيت(ع) بدون حساب نبوده و تحت شرايطي است كه توضيح مفصل آن گذشت و در يك بيان مختصر مي توان گفت: شرط ايمان و عمل صالح و تقوا در تحقق مسأله ي شفاعت ضروري است و در واقع شفاعت، به لطف و اذن خدا براي جبران كاستي ها و ضعف و نقص هاي احتمالي پرونده اهل ايمان و محبين است.

با اين توضيح، روشن مي شود كه شائبه ي مذكور(چنانكه در سؤال پرسشگر طرح شده) مبني بر اينكه مسأله ي شفاعت، در اسلام و خصوصاً مكتب تشيع به "نوعی فرافکنی سیستم واسطه گری و لابی گری در حوزه دین و بارگاه الهی و به پارتی بازی و ارتباطات غيرمنطقي در جامعه اسلامي مي انجامد" هيچ پايه و اساس و وجهي نداشته و چنين تصوراتي، معمولاً از عدم آشنائي با حقيقت شفاعت ناشي مي شود.

موفق باشيد ...

پاورقي______________________________________ ____
1) بحارالانوار، ج 8، ص 34 ـ 60.
2) طه/109.
3) طه/ همان آيه.
4) انبیاء/28.
5) مدثر/40-48.
6) گنجينه معارف، بنقل از حوزه نت. با تغيير و تصرف.
7) مدثر/40-48.
8) نساء/ آيه 48.
9) مسند احمد حنبل ، ج 2، ص 426.
10) كافى ، ج 3، ص 270.
11) عيون اخبار الرضا (ع )، ج 2، ص 66.
12) بحارالانوار، ج 8، ص 37.
13) سفينة البحار، ج 1، ص 706.

[دلتنگ مهدی (عج)]

سلام
با تشکر بسیار فراوان از پاسخگویی