♣≈♣ آگاهی رسانی به جوانان ♣≈♣

[yanoor]

آگاهی رسانی به جوانان


اکثر اوقات غیر مستقیم و شفاف باشد

در اعمال ما هم مشهود باشد مثلا اگر نهی از دروغگویی می خواهیم داشته باشیم

عملا در زندگی ما دروغگویی نبیند

زیبا و با زبان خوش باشد

نشان ندهیم ما صرفا اهل پند و اندرزیم بلکه نشان دهیم بیشتر این حرفهایمان مبتنی

بر تجربیات جدی زندگی ما و دیگران است

از ما اگر سوالی نمودند و یا کمکی خواستند هدایتگر خوب و صادقی باشیم و قلبا
ایشان را راهنمایی صادقانه بنماییم

راهنمایی ما در قالب امثال و اشعار و سخن بزرگان دین باشد

بیشتر از آنکه بگوییم عمل کنیم انها از ما یاد می گیرند

اگر اشتباهی کردند با تذکر به ایشان از انها گذشت داشته باشیم

و اگر تذکر مستقیم را صلاح نمی دانیم در مواقع بعد غیر مستقیم نهی نماییم

[معز الاولیاء]

4.آگاهی دهی را از سنین کودکی آغاز نماییم :


اگر آن زمان که فرزند ما در ابتدای راه زندگی و خردسال و کودک می‌باشد و هنوز پا به نوجوانی و جوانی نگذارده است ما به آگاهی و پند دهی و اندرز وی بپردازیم وی خیلی آسان‌تر و سریع‌تر کلام ما را با جان و دل خواهد پذیرفت و آویزه گوش خود خواهد نمود. درباره اثر پذیری بالا در کودکی پیامبر صلی الله علیه و آله چنین می‌فرماید: حکایت کسی که در کودکی می‌آموزد، همانند نقش کندن بر سنگ است و حکایت کسی که در بزرگ‌سالی می‌آموزد، همانند کسی است که بر آب می‌نویسد. (3)

[معز الاولیاء]

5.آگاهی دهی می‌باید ادامه دار باشد:



هر کاری اگر ادامه دار نباشد ثمر نخواهد داد و اگر ثمری هم داشته باشد ثمر قابل توجهی نخواهد بود. آگاهی دهی به جوان می‌بایست ادامه دار باشد و این گونه نباشد که پدر و مادر بگویند ما یک بار به جوان آگاهی دهی و اطلاع رسانی نمودیم و چون گفته‌اند، اگر در خانه کس است یک حرف بس است ما دیگر به جوان پند و اندرزی نمی‌دهیم. درباره اثر والای نماز فرموده‌اند: نماز انسان را از کارهای زشت و ناپسند دور می‌نماید اما از سوی دیگر هم خداوند دستور داده است که بایستی روزی پنج بار نماز را اقامه کنی یعنی این که در صورتی نماز انسان را از کمند ابلیس رها می‌سازد که آن ادامه دار و مستمر باشد.در ادامه دار نمودن آگاهی رسانی به جوان این نکته را نیز باید در نظر داشت که این استمرار به گونه ای نباشد که جوان را خسته و ملول سازد، در این باره امام علی علیه السلامچنین می‌فرماید: زیاده‌روی در سرزنش کردن، آتش لجاجت را شعله ور می‌سازد.(4)از این رو باید بین هر آگاهی دهی و پند و اندرز حداقل یک هفته فاصله گذارد و آنگاه بار دیگر به وظیفه الهی خویش عمل نماییم.

[معز الاولیاء]

6.پیشگیری بهتر از درمان است :


هیچ گاه اجازه ندهیم که جوان به کاری ناپسند خو بگیرد و آنگاه ما بخواهیم به اندرز و نصیحت وی اقدام نماییم. سزاوار است قبل از آنکه چنین اتفاق تلخی بیفتد به آگاهی رسانی وی اقدام نماییم تا وی را در برابر طوفان سهمگین فساد و فحشا بیمه نماییم. افسوس که کم نیستند پدر و مادرانی که تا جوان خود را در دام بلا نبینند به فکر چاره نخواهند افتاد و گاهی زمانی به فکر چاره خواهند افتاد که دیگر چاره اندیشی آنان راه به جایی نخواهد برد و داروی ثمر بخش آنان، نوش دارو بعد از مرگ سهراب خواهد بود. شاید بهانه بسیاری از این دست پدر و مادران این باشد که ما گرفتاریم و کار زیاد مجال رسیدگی به فرزند را از ما گرفته است، این پدر و مادران غافل هستند از این که مهم‌ترین و اساسی‌ترین کار وظیفه آنان تربیت فرزند صالح و پاک می‌باشد.

[معز الاولیاء]

7.منتظر اقدام دیگران نباشیم:


آسان‌ترین راه برای فرار از مسئولیت مهم آگاهی رسانی و اطلاع دهی به جوان و حفظ پاکی وی در برابر لشگر شیطان و بیمه نمودن وی در برابر آماج تهاجم فرهنگی غرب این می‌باشد که این کار مهم را به دوش دیگران بیندازیم. درست است که می‌بایست نظام آموزش و پرورش و نظام آموزش عالی ما بیش از هر چیز به آگاهی دهی مناسب و رسا و به موقع جوانان بپردازد و بیش از آموزش علم به تربیت و اصلاح آنان مشغول شود اما این که آموزش و پرورش و دانشگاه های ما و معلمان و اساتید ما می‌بایست به وظیفه اسلامی - ملی خود عمل نمایند بهانه خوب و کافی برای شانه از زیر مسئولیت خالی نمودن پدر و مادر نمی‌باشد. هم چنین غیر از آموزش و پرورش، دانشگاه‌ها، مساجد، مراکز فرهنگی، روحانیون و علما، نویسندگان و... همه این‌ها از وظایف اصلیشان آگاهی دهی و اطلاع رسانی و نجات بخشی جوانان است اما با وجود این همه دستگاه و اداره و نهاد باز بهانه برای ما باقی نیست اگر ما در وظیفه خود نسبت به جوان کوتاهی نماییم. جوان ما ثمر زندگی ما می‌باشد از این رو چنان بایست به فکر وی باشیم که حتی اگر این همه اداره و دستگاه نخواستند به وظیفه خود عمل کنند و یا حتی خواستند به عکس عمل نمایند و به روح پاک و الهی فرزند ما ضربه مهلک زنند با اقدام به موقع ما راه به جایی نبرند همان‌گونه که در رژِیم شاه با این که تمام دستگاه‌ها و اداره‌ها و نهادهای علمی - فرهنگی در پی نابود ساختن جوانان و به تباهی کشیدن آنان بودند این پدر و مادران دلسوز و خداجو بودند که اجازه این کار را به آنان نداند.

[معز الاولیاء]

نتیجه گیری :


اگر پدر و مادر در وظیفه الهی خویش که همان آگاهی دهی و اطلاع رسانی به موقع و به جا و پند و اندرز دادن به جوانان است کوتاهی ننمایند ما شاهد بروز انحراف و فساد بسیار کمی در جوانان خواهیم بود و جوانان در برابر شبیخون فرهنگی جهان سلطه گر غرب بیمه خواهند شد و بسیاری از جوانان ما از کمند ابلیس رهانیده خواهند شد همان‌گونه که در رژِیم طاغوت چنین شد و ما شاهد جوانانی پرتوان و پرتلاش و موفق در عرصه های گوناگون خواهیم بود و تمام نقشه های دشمنان ما نقش بر آب خواهد

[معز الاولیاء]

پي‌نوشت‌ها:


1.تحت العقول، ص 202
2.طه، آیه 43-44
3.حکمت نامه کودک، محمد ری شهری، ص89، ح217
4.حکمت نامه کودک، محمد ری شهری، ص126، ح313

[معز الاولیاء]

فهرست منابع :

1.قرآن کریم
2.تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ناشر دار الکتب الاسلامیه، چاپ سوم، 1367
3.کتاب آیین دلبری، مهدی صدری، ناشر عطر یاس، چاپ دوم، 1390
4.حکمت نامه کودک، محمدی ری شهری، ناشر دار الحدیث، چاپ سوم، 1389
5.حکمت نامه جوان، محمدی ری شهری، ناشر دار الحدیث، چاپ پنجم، 1386

[شیوا83]

[شیوا83]