-
۱۳۸۷/۰۴/۱۴, ۱۲:۱۴ #1
- تاریخ عضویت
اسفند ۱۳۸۵
- نوشته
- 1,799
- مورد تشکر
- 3,021 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
18
عشق از منظر قرآن کریم
بنام خدا
موضوع عشق وعاشقی از موضوعاتی است که ذهن هر انسانی را درگیر خود کرده است .هیچ کس نیست که در دو روز دنیای خود با چنین کلمه ای دست وژنجه نرم نکرده باشه. دختری عاشق فلان پسر می شود . پسری عاشق فلان دختر میشود ،بچه عاشق اسباب بازی،بزرگسال عاشق شغل خود ،پدر ومادر عاشق پرو پا قرص فرزند دلبند خود می شوندو....
راستی!
کدوم یک از این عشق بازی ها ماندنی هستند وهیچ وقت لذت عاشقی در آن کهنه نمی شود؟!
در قرآن کریم، دو نوع عشق مورد توجه قرار گرفته است:
الف) عشق صحیح یا آسمانی و حقیقی
ب) عشق باطل یا زمینی و مجازی.
-
۱۳۸۷/۰۴/۱۴, ۱۲:۱۸ #2
- تاریخ عضویت
اسفند ۱۳۸۵
- نوشته
- 1,799
- مورد تشکر
- 3,021 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
18
بنام خدا
عشقی که بیشتر مورد توجه قرآن گرفته و آیات زیادی نیز به آن اختصاص یافته، عشق در راه خداست. قرآن کریم، نمونهای از این عشق خدایی را در سوره طه، در داستان حضرت موسیَ(ع) نقل میکند و میفرماید: "وَ مَآ أَعْجَلَکَ عَن قَوْمِکَ یَـَمُوسَیَ * قَالَ هُمْ أُوْلاَ َّءِ عَلَیََّ أَثَرِی وَ عَجِلْتُ إِلَیْکَ رَبِّ لِتَرْضَیَ*(طه/83.84) و ای موسی! چه چیز تو را (دور) از قوم خودت، به شتاب واداشته است؟ گفت: اینان در پی منند، و من ]ای پروردگارم![ به سویت شتافتم تا خشنود شوی."
-
۱۳۸۷/۰۴/۱۴, ۱۷:۵۸ #3
- تاریخ عضویت
اسفند ۱۳۸۵
- نوشته
- 1,799
- مورد تشکر
- 3,021 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
18
اونهایی که از مسأله جاذبه عشق به خدا بیخبرند، شاید از گفتار موسی، در پاسخ سؤال پروردگار در مورد عجله او در شتافتن به میعادگاه خداوند، شگفت زده شوند; امّا آنان که با تمام وجود این حقیقت را درک کردهاند که هرچه وعدة وصل نزدیک شود، آتش عشق، تیزتر میگردد، خوب میدانند که چه نیروی مرموزی موسی را به سوی میعادگاه "اللّه" میکشید و آنچنان با سرعت میرفت که حتی قومی را که با او بودند، پشت سر گذاشت و میدانست که تمام جهان، ارزش یک لحظه از این مناجات را ندارد.
آری، این است راه و رسم آنان که از عشق مجازی گذشتهاند و به مرحله عشق حقیقی، یعنی عشق معبود جاودانه گام نهادهاند; عشق خداوندی که هرگز فنا شدن در آن راه ندارد و کمال مطلق است و آنچه خوبان همه دارند، او تنها دارد.
-
۱۳۸۷/۰۴/۱۴, ۱۷:۵۸ #4
- تاریخ عضویت
اسفند ۱۳۸۵
- نوشته
- 1,799
- مورد تشکر
- 3,021 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
18
امام صادقفرمود: «عاشق بیقرار نه به غذا میل پیدا میکند و نه از نوشیدنی گوارا لذت میبرد. نه خواب آسوده دارد نه با دوستی انس میگیرد و نه در خانهای آرام خواهد داشت...; بلکه شب و روز خدا را بندگی میکند; به این امید که به محبوبش "اللّه" برسد...; آنچنان که خداوند از موسی بن عمران(ع)درباره میعاد پروردگار نقل میکند "وَ عَجِلْتُ إِلَیْکَ رَبِّ لِتَرْضَیَ» بنابراین، آنچه که برخی آن را عشق مجازی مینامند، در واقع عشق نیست; بلکه یک تمایل نفسانی و شهوانی است.
-
۱۳۸۷/۰۴/۱۵, ۱۴:۵۱ #5
- تاریخ عضویت
اسفند ۱۳۸۵
- نوشته
- 1,799
- مورد تشکر
- 3,021 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
18
وقتی که ایمان انسان رشد پیدا کند،دل او مجذوب تفکر درباره خدا گشته و غرق در صفات خوب خداوند می شود. این حالت جذبه روز به روز شدیدتر و توجه او به خدا عمیقتر میشود و به اونجا می رسد که خدا را چنان عبادت میکند که انگار او را میبیند; همواره جلوه او را در تجلیات جذبه و شوق و توجه مشاهده میکند; در این هنگام، محبت و شوق او روزافزون میگردد، چرا که عشق به کمال و جمال، جزء فطرت انسان و خمیرمایه وجودی او می گردد. قرآن میفرماید: «وَ الَّذِینَ ءَامَنُوَّاْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّه» (بقره،165) افراد باایمان، محبتشان به خدا از همه بیشتر است. همین امر او را وادار به پیروی از پیامبر اکرمدر تمام افعال و حرکات میکند، زیرا عشق به چیزی، مستلزم عشق به آثار آن است... .
-
تشکر
-
۱۳۸۷/۰۴/۱۷, ۱۶:۲۷ #6
-
تشکر
-
۱۳۸۷/۰۴/۱۷, ۱۶:۵۰ #7
- تاریخ عضویت
فروردين ۱۳۸۶
- نوشته
- 1,251
- مورد تشکر
- 2,255 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
10
عشق پاك، عاشق را محبّ معشوق و طالب سعادت، آسایش و كمال او بار مىآورد و گرچه وصال محبوب غایت آرزوى اوست ولى حاضر است براى رضاى محبوب حتى از این وصال چشم بپوشد و هر چه دارد در راه محبوب ایثار كند و فقط به تمناى وصال بسنده نماید. او محبوب را نه براى خواهش دل خودش، بلكه براى كمالاتى كه در او هست مىطلبد و مىخواهد در كنار وى و به كمك او راه بندگى را بپوید و با انس و آرامش حاصل از همسرى او، در بندگى كوشاتر باشد. ولى هوسبازانِ مدعى عشق، در پى جستن رضاى دل و كام خویش هستند نه كامدادن به محبوب.
«جوهر عشق، رنج بردن براى چیزى و پروردن آن است. عاشق نسبت به معشوق احساس مسئولیت مىكند و آماده ایثارگرى است ولى مدعى عشق به جاى احساس مسئولیت نسبت به معشوق در پى سلطهجویى و تملك اوست. در آنجا كه احترام است، استثمار نیست.»
چه زیبا گفته است شاعر:
اى كاش كه معشوق ز عاشق طلب جان مىكرد
تا كه هر بىسر و پایى نشود یار كسى
زخون هر شهيدي لاله اي رست** مبادا روي لاله پا گذاريم
-
تشکرها 2
-
۱۳۸۷/۰۴/۱۷, ۱۶:۵۱ #8
- تاریخ عضویت
فروردين ۱۳۸۶
- نوشته
- 1,251
- مورد تشکر
- 2,255 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
10
عشق پاك عفتزاست. عاشق صادق هم خود باحیا، عفیف و پاكدامن است و هم حیا، عفت و پاكدامنى محبوب را مىطلبد، بر عكس هوس شعلهور كه پردهدر گستاخ، فحشاطلب و آلودهدامن بار مىآورد. قرآن داستان عشقهایى را بیان مىكند كه بعضى ناب و پاكاند و بعضى هوس شعلهور تا راهنماى موقتطلبان باشد.
زخون هر شهيدي لاله اي رست** مبادا روي لاله پا گذاريم
-
تشکر
-
۱۳۸۷/۰۴/۱۸, ۰۰:۱۵ #9
- تاریخ عضویت
اسفند ۱۳۸۵
- نوشته
- 1,799
- مورد تشکر
- 3,021 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
18
اگر آتش شوق و محبت نسبت به خداوند تیزتر گردد، به جایی میرسد که از همه چیز صرف نظر کرده و تمام توجهش به ذات او میشود; فقط او را دوست میدارد، دلش تنها برای او خاضع است، چرا چنین نباشد؟ او هر جمال و کمال در جایی مشاهده میکند، نمونهای از آن کمال ِ بیپایان و جمال بی مثال و حُسن بیحد و انتها میبیند. او میداند هر کمال و جمالی مال او و هرکس هرچه دارد از او است. زیرا همه، آیات و نشانههای او هستند و استقلالی از خود ندارند و از ذات او حکایت میکنند. شوق و محبت، تمام دل او را احاطه کرده، جز عشق و محبت چیزی بر دل او حکومت نمیکند... خلاصه این که عشق و علاقة خویش را از همه چیز برمیگیرد و برای او قرار میدهد و هیچ چیز را جز برای خدا دوست نمیدارد.
-
۱۳۸۷/۰۴/۱۸, ۰۰:۲۰ #10
- تاریخ عضویت
اسفند ۱۳۸۵
- نوشته
- 1,799
- مورد تشکر
- 3,021 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 0
- آپلود
- 0
- گالری
-
18
اطلاعات موضوع
کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
اشتراک گذاری