مقصود از وحدت چیست؟

[dindar]

به نظر شما وقتی که از وحدت می گوییم منظور چه جور وحدتی است؟؟

[meshkaat]

مذاهب اسلامي يعني مذاهبي كه هر كدام به اسلام و اصول آن اعتقاد و باور دارند و همه آنها در تحت لوا و نام اسلام جمع شده‏اند، در برابر مذاهب و گروهايي كه مذاهب غيراسلامي را انتخاب نموده‏اند و نام اسلام بر آنان صدق نمي‏كند مانند اهل كتاب، غلات، نواصب.
عمود و پايه‏هاي اسلام عبارت است از توحيد، نبوت، عقيده به قيامت، نماز، زكات، حج، جهاد و بسياري از احكام ديگر كه همه مذاهب اسلامي بدان عقيده دارد هر چند در مسائل فراوان ديگر اختلاف وجود دارد امّا آن اختلافات فرعي و صغروي است. اين گونه اختلافات را كه بيشترشان از اجتهاد علما و فقهاي هر مذهب سرچشمه مي‏گيرد نمي‏توان از بين برد چنان كه از صدر اسلام در بين صحابه وجود داشته است و سپس در بستر تاريخ همچنان ادامه دارد.
مقصود از وحدت اگر آن باشد كه همه مذاهب دست از باورهاي خود بردارند و به يك مذهب ديگر بپيوندند، امكان عملي ندارد و اگر عملي شود پس از مدتي مذاهب ديگر پديد خواهد آمد چرا كه با حذف مذاهب و يا ادغام آنها وحدت تحقق پيدا نمي‏كند. بكله مقصود از وحدت آن است كه هر مذهب اسلامي به باورهاي مسلم خود ملتزم و بدان عمل نمايد ولي در برابر مذاهب ديگر از ظرفيت وسعه‏صدر برخوردار باشد و هيچ‏گونه تعصّب اظهار نكند چرا كه تعصبات موجب نزاع و درگيري مي‏شود قرآن كريم مي‏فرمايد: ولا تَنازَعُوا فَتفْشَلُوا او تَذهبَ ريحكم و اصبروا انّ اللّه مع الصابرين{1}و همه با روح وحدت ايماني پيرو فرمان خدا و رسول‏خدا باشد و هرگز راه اختلاف و تنازع كه در اثر تفرقه ضعيف شده و قدرت و عظمت شما نابود مي‏شود بلكه يكدل پايدار و صبور باشيد كه خدا با صابرين است. مشتركات را گرفته و در مسائل اختلافي هر كس به عقيده خودش عمل نمايد و همه در برابر دشمن مشترك كه همواره درصدد اختلاف و نزاع و نابودي مسلمانان گام برمي‏دارد متحد شوند. روشن است كه اين وحدت امكان عملي دارد و سرمايه فراواني جز تلاش در راستاي بيداري مسلمانان و شناخت يكديگر و طرح مباحث علمي در ميان علماي مذاهب و برخي شرائط ديگر، ندارد.

[.حامی.]

به نظر شما وقتی که از وحدت می گوییم منظور چه جور وحدتی است؟؟

به نام خدا
به نظر بنده منظور از وحدت و اتحاد این نیست که همه یک مذهب و یک عقیده و یک دین داشته باشند. این لا اقل تا ظهور منجی عالم بشریت شدنی نیست. می بینیم که حتی اعضای یک خانواده اختلاف نظر پیدا می کنند.
اما در عین اختلاف نظر و اختلاف در عقیده و دین میشود بر اساس مشترکات و اصول انسانی و باورهای نزدیک به هم با هم مهربان بود، به یکدیگر احترام گذاشت و به کمک یکدیگر شتافت و...

به نظرم حتی می توان در مسایل عقاید اختلافی با هم بحث و گفتگو کرد اما احترام و شخصیت یکدیگر را هم حفظ کرد.
بحث و مناظره در صورتی به دشمنی کشیده خواهد شد که طرفین به جای محبت و دلسوزی در محکوم کردن هم و به کرسی نشاندن حرف خود تلاش کنند.

نظر شما چیه؟