یک سوال؟! *تفاوت نسل قبل از انقلاب و بعد از آن*

[reza007]

با سلام !
به نظر شما جوانهای قبل از انقلاب و بعد ار انقلاب ( متولدین بعد از انقلاب ) با هم تفاوت دارند ؟! و چرا؟! ( در حالت کلی)

[معین]

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد کریم

[کریم]

سلام وعرض ادب
سوال بسیار زیبا وخوبی است. که بنده بخاطر طرح این سوال از شما تشکر می کنم.
بله به نظر بنده جوانان این دو مقطع باهم فرق دارند. البته جوانان قبل از انقلاب را باید در دو مقطع در نظر گرفت.
1- جونان قبل از شروع انقلاب توسط امام خمینی(ره).
2- جوانان بعد از شروع انقلاب وآشنایی با امام خمینی(ره)
جوانان قبل از شروع انقلاب یعنی دهه چهل عمدتا اگر روستایی بودند که در همان فضای روستایی مشغول بودند واز وضع سیاسی وائضاع کشور خبری نداشتند. اما جوانان زیادی هم بودند که اهل سوال بودند، ولی بیشتر اوقاتشات در فضاهای گناه مثل سینما، کاباره ومراکزی این شکلی سپری می شد. وشناختی از حقیقت خود آنچنان نداشتند. البته متدین های زیادی هم بودند ولی عمدتا کاری با امور سیاسی نداشتند. وشناخت دقیقی از شاه واموری که در کشور اتفاقد می افتاد نداشتند.
قیام امام باعث شد خیلی ها از خواب بیدار شوند. وزندگی خود را کلا تغییر دهند. ومی توان قیاس به دوران بعثت رسول خدا کرد که جوانان سرمست فحشا ومنکرات وزندگی حیوانی بودند. که با شناخت رسول خدا(ص) جوانان یمثل مصعب بن عمیر پیدا شدند که واقعا فوق العاده بودند. وامثال مصعب بن عمیر در انقلاب ما کم نبودند. که یکی از آنها مرتضی آوینی بود که با شناخت امام مسیر زندگی اش کلا تغییر کرد. .از این قبیل زیاد بودند، طیب رضایی وغیره، جوانان داش مشتی که یک شبه 180درجه عوض شدند. وبه تعبیر دیگری جوانان بزمی که رزمی شدند. واز میخانه ها وکاباره ها خارج شده وبه سمت شهادت شتفاتند.
جوانان بعد انقلاب هماننند نسل های اولیه انقلاب راه آنا را ادامه دادند که شاهد آن پیشرفت های مختلف در عرصه های علمی بوده است. افرادی مثل دکتر کاظمی در سلولها ی بنیادی، سلحشور در هنر، احمدی روشن وصدها وهزاران امثال او در انرژی هسته ای و...
اگر جبهه را جوانان قبل انقلابی که مانده بودند مانند همت، باکری، سلیمانی اداره کردند البته کمک جوانان انقلاب.
جوانان بعد انقلاب هم در پیشرفت علمی وفنآوری وعرصه های نظامی وغیره خوب درخشیدند. واین راه هنوز هم ادامه دارد.ولی نیاز به کار وتلاش وتربیت نسل ا دارد تا در دام تهاجم فرهنگی دشمن نیفتند. وتا الان هم در سایه محرم وعاشورا وعشق وعلاقه به مکتب اهل بیت علیهم السلام این راه ادامه داشته است. ودر یک کلام می توان گفت: جوانان الان اگر بالاتر از جوانان قبل انقلاب وجبهه نباشند پایین تر نیستند.
تفاوتی که اینجا وجود دارد تغییر شرایط محیطی واوضاع می باشد که حفظ ایمان وثبات در بعد انقلاب مخصوصا الان سخت تر شده است. لذا جوانانی که از میان شعله های فتنه های بعد انقلاب خارج می شوند آبدیده تر وگداخته تر هستند.
جوانان دهه چهل که به انقلاب وامامیوستند وجوانان انقلابی الان کلا مسیرشان با جوانان قبل دهه چهل تفاوت دارد. چون اینها به روز وآشنا به زمان واوضاع سیاسی بوده وایمان ودین را منحصر به گوشه مساجد وخانه ها نمی دانند. تا حکام ظالم وستمگر در میان این غفلت ها راحت تر امیال شیطانی خود را پیاده کنند.
ووجه تفاوت بعد انقلاب مخصوصا دوران بعد از جنگ حمله فرهنگی گسترده دشمن می باشد. که باید مواظب بود.

[کریم]

پرسش:
جوانان قبل از انقلاب با بعد از انقلاب چه فرقهایی با هم دارند؟

پاسخ:
جوانان این دو مقطع با هم فرق دارند. البته جوانان قبل از انقلاب را باید در دو مقطع در نظر گرفت.
1- جونان قبل از شروع انقلاب توسط امام خمینی(ره).
2- جوانان بعد از شروع انقلاب وآشنایی با امام خمینی(ره)

جوانان قبل از شروع انقلاب یعنی دهه چهل عمدتا روستایی بودند که در همان فضای روستایی مشغول بودند و از وضع سیاسی و اوضاع کشور خبر نداشتند. اما جوانان زیادی هم بودند که در شهر زندگی می کردند. ولی بیشتر اوقاتشان در فضاهای گناه مثل سینما، کاباره و مراکزی این شکلی سپری می شد. و شناختی از حقیقت خود آنچنان نداشتند. البته متدین های زیادی هم بودند ولی عمدتا کاری با امور سیاسی نداشتند. و شناخت دقیقی از شاه و اموری که در کشور اتفاق می افتاد نداشتند.

قیام امام باعث شد خیلی ها از خواب بیدار شوند. و زندگی خود را کلا تغییر دهند. و می توان قیاس به دوران بعثت رسول خدا کرد که جوانان سرمست فحشا و منکرات و زندگی حیوانی بودند. که با شناخت رسول خدا (صلوات الله علیه) جوانانی مثل مصعب بن عمیر پیدا شدند که واقعا فوق العاده بودند. و امثال مصعب بن عمیر در انقلاب ما کم نبودند، که یکی از آنها مرتضی آوینی بود که با شناخت امام مسیر زندگی اش کلا تغییر کرد. از این قبیل زیاد بودند، طیب رضایی و غیره، جوانان داش مشتی که یک شبه 180 درجه عوض شدند. و به تعبیر دیگری جوانان بزمی که رزمی شدند. و از میخانه ها و کاباره ها خارج شده و به سمت شهادت شتافتند.

جوانان بعد انقلاب همانند نسل های اولیه انقلاب راه آنها را ادامه دادند که شاهد آن پیشرفت های مختلف در عرصه های علمی بوده است. افرادی مثل دکتر کاظمی در سلولها ی بنیادی، سلحشور در هنر، احمدی روشن و صدها و هزاران امثال او در انرژی هسته ای و...
اگر جبهه را جوانان قبل انقلابی که مانده مانند: همت، باکری، سلیمانی اداره کردند البته با کمک جوانان انقلابی.
جوانان بعد انقلاب هم در پیشرفت علمی و فنآوری و عرصه های نظامی و غیره خوب درخشیدند. و این راه هنوز هم ادامه دارد. ولی نیاز به کار و تلاش و تربیت نسل دارد تا در دام تهاجم فرهنگی دشمن نیفتند. و تا الان هم در سایه محرم و عاشورا و عشق و علاقه به مکتب اهل بیت (علیهم السلام) این راه ادامه داشته است. و در یک کلام می توان گفت: جوانان الان اگر بالاتر از جوانان قبل انقلاب و جبهه نباشند پایین تر نیستند.

نکته مهمی که در اینجا وجود دارد. مدیران و مسئولان کشور باید قدر نخبه ها و صاحبان فکر و اندیشه را بدانند. و آنها را فراری ندهند. و از فکر، تولید، نبوغ آنها حداکثر استفاده را بکنند.
تفاوتی که اینجا وجود دارد تغییر شرایط محیطی و اوضاع می باشد که حفظ ایمان و ثبات در بعد انقلاب مخصوصا الان سخت تر شده است. لذا جوانانی که از میان شعله های فتنه های بعد انقلاب خارج می شوند آبدیده تر و گداخته تر هستند.
جوانان دهه چهل که به انقلاب و امام پیوستند و جوانان انقلابی الان کلا مسیرشان با جوانان قبل دهه چهل تفاوت دارد. چون اینها به روز و آشنا به زمان و اوضاع سیاسی بوده و ایمان و دین را منحصر به گوشه مساجد و خانه ها نمی دانند. تا حکام ظالم و ستمگر در میان این غفلت ها راحت تر امیال شیطانی خود را پیاده کنند.
و وجه تفاوت بعد انقلاب مخصوصا دوران بعد از جنگ حمله فرهنگی گسترده دشمن می باشد. که باید مواظب بود.