علی اولین کسی که دعوت پیامبر را لبیک گفت

[سرباز اسلام]

ابن عباس از عمر بن خطاب نقل میکند که پیغمبر به (علی) فرمود یا علی تو نخستین کس از مردان هستی که در پذیرش اسلام بر همه پیشی گرفتی ودعوت مرا پذیرفتی.

ابا حمزه از زید بن ارقم نقل کرده است.نخستین کسی که با رسول خدا نماز گزارد.علی بن ابی طالب بود.

جابر روایت کرده است مسلمانان به اتفاق ابراز داشته اند که علی بن ابی طالب نخستین کسی بود که اسلام اورد.

ابن جزیر طبری از جابر روایت کرده است که گفت.رسول خدا در دوشنبه به پیامبری مبعوث شد در سه شنبه با ان حضرت نماز گزارد.

[reza007]

با سلام!
جهت تکمیل فرمایشات دوست عزیزم آقا منصور بایستی اضافه کنیم که علی بعد از پیامبر گرامی اسلام (ص) تنها کسی بود که هیچ بتی را نپرستید. و اولین و آخرین معبودش یگانه پروردگار هستی بود. علی بعد از رسول خدا (ص) مولا و سرور هر مومنی بوده و خواهد بود.

[damavand]

علی زمانی که به پیامبر ایمان آورد حداکثر شش یا هفت سال داشت. در دامان پیامبر بزرگ شده بود. عملا پیامبر حکم پدر او را داشت. در آن سن و سال موقعیتی اجتماعی نداشت که با این ایمان آوردن به خطر بیفتد. و اصولا در همه چیز تابع پیامبر بود.در آن صغر سن، جای آن نیست بگوییم بت پرست بود یا خدا پرست. هر چه بوده تقلید از مافوق بود.
ابوبکر در سن چهل سالگی به پیامبر ایمان آورد.در آن زمان تاجر سرشناسی بود و موقعیت اجتماعی ممتازی داشت. با این ایمان آوردن موقعیتش به خطر می افتاد. صاحب فکری مستقل بود. تا پیش از آن بت پرست بود. از آن بت پرستی دست شست و به اسلام گروید. آن هم از نخستین ایمان آورندگان.
فکر می کنید ایمان آوردن کدامیک ارزشمند تر بود؟؟ منصفانه قضاوت کنید.

[حيدر کرار]

بسم الله الرحمن الرحیم

امیدوارم که خداوند ما را از ظلم کردن در حق بلندمرتبه ترین بندگانش دور بدارد.

[damavand]

جناب حیدر کرار آن چه نوشتید پاسخ سوال من نبود.

[shohre]

علی زمانی که به پیامبر آورد حداکثر شش یا هفت سال داشت. در دامان پیامبر بزرگ شده بود. عملا پیامبر حکم پدر او را داشت. در آن سن و سال موقعیتی اجتماعی نداشت که با این ایمان آوردن به خطر بیفتد. و اصولا در همه چیز تابع پیامبر بود.در آن صغر سن، جای آن نیست بگوییم بت پرست بود یا خدا پرست. هر چه بوده تقلید از مافوق بود.
ابوبکر در سن چهل سالگی به پیامبر ایمان آورد.در آن زمان تاجر سرشناسی بود و موقعیت اجتماعی ممتازی داشت. با این ایمان آوردن موقعیتش به خطر می افتاد. صاحب فکری مستقل بود. تا پیش از آن بت پرست بود. از آن بت پرستی دست شست و به اسلام گروید. آن هم از نخستین ایمان آورندگان.
فکر می کنید ایمان آوردن کدامیک ارزشمند تر بود؟؟ منصفانه قضاوت کنید.

جناب دماوند شما مدعي شيعه هستيد و اينطور حقيقت را زير پاميگزاريد!!! افلا تعقلون
شما انساني كه 30 سال بت پرستيده رو ... صاحب فكر مستقل ميدانيدو..
ولي علي كه يك لحظه سر بسوي بت خم نكرده ناديد ه ميگيريد؟
باز دم از انصاف ميزنيد.

[damavand]

شهره خانم
اینها که نوشتی ربطی به مطلب من نداشت. گفتم که کودک شش هفت ساله را نمی توان بت پرست و خدا پرست نامید چون هنوز فکر او قوام نیافته. پس لطفاً دوباره حرف های تکراری نزن .
ضمناً نه مرا پند ده نه انذار. جواب بده.

[schindler]

سلام به همه، واقعا خسته نباشین، منبع دقیق صحبت دماوند عزیز رو نمی دونم ، ولی حتما از همونجا اورده که شیعیان و سنی ها میارن دیگه، از نظر عقلی اگه نگاه کنین اونی که سال ها بت پرست بوده و حالا خداوند رو می پرسته با تمام وجود به خدا رو اورده اما اونی که از بچگی در محیطی بزرگ می شه و همون اعتقادات بزرگانش رو داره شاخ فیل نشکونده، حضرت عیسی می گه که اول ها آخرند و آخر ها اول، این ینی ربطی نداره کی اول ایمان اورده مهم درجه ی ایمان هست، به نظر منم اونی که بتونه از بت پرستی برگرده مقام بالاتری داره، و مقام ایمانی ما ها چقدر بیشتر هست که بدون اینکه پیامبر رو ببینیم و معجزاتش رو به خداوند و اون پیامبر ایمان میاریم ، و چه جالب هست که خدا اونایی رو که در اون زمان قرار داده و به قولی تربیت شده ی پیامبر هستن و از بچگی زیر گوششون اون چیزها خونده شده در بهشت از بهترین جایگاه برخوردارند، اما مایی که با این همه انحرافات به خدا ایمان داریم نمی تونیم به اونجا راه یابیم

[عرشیا]

بنده هم در تکمیل و تاکید بر فرمایشات جناب دهمرده چند نکته رو یادآور می شوم.
1.حضرت علی (ع) در ایمان آوردن به پیامبر اکرم(ص) پیشی گرفته اند.با توجه به آیه (السابقون السابقون/اولئک المقربون).کسانی که سبقت می گیرند جزو مقربان هستند.
یک مثال تجسمی:بر فرض در یک مسابقه اتومبیل رانی یا هر مسابقه دیگری کسی که زودتر به خط پایان رسیده اوله یا کسی که در رده های پایین تریه؟
از سن راننده که سؤال نمی کنند!
هرکه عقلش بیشتر،ایمانش بیشتر.
2.اسلام منکر تلاش توبه کنندگان نیست ولی روح آکبند کجا،روح آلوده ما کجا؟
باز یک مثال عینی:شما دفتری یا ورق سفیدی را پر از نوشته کنید وسپس پاک کنید،حتی بعد از پاک کردن اثر قلم شما روی کاغذ می ماند.آیا ورق سفیدی که لک ندارد با ورق خط خورده وخراشیده یکی است؟هکذا مثال قلب و آیینه و مثالهای دیگر...
3.ایمان آوردن حضرت علی(ع)در سن کوچکی نشان از عقل و پختگی ایشان می داد.کجا بودند بزرگان و مشایخی که بر یک کودک ویک زن پیشی بگیرند.

علی ایمان،علی قرآن،علی در هر عمل میزان
علی بر انس و جان شاهد،علی روز جزا حاسب
***
به خلوتگاه الاهو،صراط مستقیم است او
ولای او بود شرط قبول توبه تائب
***
حریم کعبه همچون جسم بی جان بود پیش از این
خدا از نفخه رحمت دمیدش روح در قالب
***
حریم کعبه پیش از این که بی نام ونشان بودی
ز لوح یا علی امشب معین شد ورا صاحب
***
امیرالمومنین فاروق و صدیق است القابش
نباشد سارق القاب او،جز کافری کاذب
***
علی پیروز میدانها،علی شبگرد ویرانها
علی مافوق انسانها،علی مطلوب هر طالب

[عرشیا]

فضائل حضرت علي (ع) در احاديث و سنت نبوي

1- حضرت پيامبر (ص) به علي فرمود :
“من در نبوت بر تو برتري دارم بخاطر اينكه نبوت به من ختم مي‌شود و تو در هفت چيز بر ديگر مردم برتري داري و كسي از ميان قريش هم نمي‌تواند در آن خصلتها با تو به رقابت برخواسته و مجادله كند.
تو اولين فرد در ايمان، و وفادارترينشان در تعهدات الهي، استوارتر از همه در قيام به امر خدا، درستكارتر از آنان در برقراري مساوات، عادل‌تر از همه در بين مردم، داراي روشن‌ترين ديد در حل مسائل و اختلافات و داراي بزرگترين امتياز در پيشگاه خداوند در روز قيامت هستي.”
2- حضرت پيامبر به علي فرمود :
“تو نسبت به من بمنزله هارون نسبت به موسي هستي جز اينكه بعد از من ديگر پيامبري نخواهد آمد، تو قرض مرا ادا مي‌كني، و طبق سنت من مي‌جنگي، در آخرت نزديكترين مردم به من هستي، فردا بر سر حوض كوثر، خليفه و جانشين من بوده و منافقين را از آن دور مي‌سازي، تو اولين كسي هستي كه در كنار حوض كوثر بر من وارد مي‌شوي و داخل بهشت مي‌گردي و شيعيان تو بر جايگاههايي از نور از حوض كوثر همواره سيراب مي‌شوند با چهره‌هايي روشن در اطراف من گرد مي‌آيند من شفاعتشان مي‌كنم و آنها فردا در بهشت همسايه من هستند و دشمنان تو تشنه كام و سيه روي و حلق آويزند. خصومت با تو خصومت با من است و مسالمت با تو مسالمت با من و پنهان و آشكار تو، پنهان و آشكار من و اسرار سينه تو اسرار سينه من است و تو محل دروازه دانش من و فرزندانت فرزندان من و گوشت و خون تو گوشت و خون من بوده و حق با توست و بر زبان و قلب و چشم تو جاري است، و ايمان با گوشت و خونت همچون گوشت و خون من آميخته و خداوند بزرگ فرمان داده تا مژده دهم كه تو و خاندانت در بهشت و دشمنانت در آتشند و آنكس كه كينه تو دارد در كنار حوض كوثر بر من وارد نخواهد شد و آنكس كه محبت تو را به دل دارد از آن محروم نخواهد گشت.”
3- حضرت پيامبر به علي فرمود :
“نسبت تو به من مانند نسبت هارون به موسي است جز اينكه بعد از من ديگر پيامبري نخواهد آمد.”اين حديث به “حديث منزلت” مشهور است.

با دقت به نسبت هارون و موسي كه قرآن كريم مي‌فرمايد :
“و موسي به برادرش هارون گفت جانشين من باش در قوم من” (آيه 7:142) متوجه مي‌شويم كه در اين حديث حضرت پيامبر اشاره‌اي داشته به اينكه علي برادر اوست و علي جانشين پيامبر در قومش مي‌باشد.

4- حضرت پيامبر به علي فرمود : “تو برادر مني و من برادر تو هستم.” و در صحيح ترمذي است كه حضرت پيامبر (ص) به علي فرمود : “تو برادر من هستي در دنيا و آخرت.”

5- حضرت پيامبر فرمود : “علي از من است و من از علي هستم و او وليّ هر مؤمني بعد از من است.”

6- حضرت پيامبر فرمود : “علي همراه حق و حق همراه با علي است و تا هنگامي كه در كنار حوض كوثر بر من وارد شوند از هم جدا نمي‌شوند.”

7- و عايشه نقل كرد كه حضرت پيامبر فرمود : “حق با علي است علي به هر سو بگردد حق همان سو مي‌باشد.”
اميد كه هر فرد حق طلب نكته سنج دقيقاً به احاديث توجه كند، در اين حديث همچنانچه ملاحظه مي‌شود حضرت رسول اكرم (ص) علي را محور و اساس قرار داده و حق را دنباله رو و پيرو آن دانسته نه اينكه علي دنباله رو باشد يعني علي (ع) تعيين كننده حق است و هر كجا علي (ع) باشد پس حق نيز آنجا خواهد بود.

8- عمار ياسر روايت كرده كه پيامبر فرمود : “يا علي حق با توست و حق در زبان و قلب و چشمانت است.”

9- حضرت پيامبر (ص) فرمود : “من شهر علم هستم و علي دروازه آن است پس هر كس كه قصد شهر و حكومت كند پس از در آن وارد شود.”

10- حضرت علي فرمود : “بخدا، من برادر پيامبر خدا و دوستش و پسرعمويش و وراث علمش هستم. چه كسي بهتر است از من براي تبعيت مي‌باشد.”.

11- حضرت پيامبر فرمود : “اي مردم هر كس علي را اذيت كند روز قيامت يهود و يا مسيحي برانگيخته مي‌شود.” پس جابر عبدالله انصاري گفت: “اي رسول خدا اگر چه شهادت دهند بر وحدانيت خدا و اين كه تو رسول خدائي؟” پيامبر فرمود : “اين كلمه است كه بهانه مي‌آورند بر اين كه خون آنها ريخته نشد و اموالشان اخذ نگردد و با ذلت به دست خود جزيه ندهند.”

12- حضرت رسول خدا (ص) فرمود : “هر كس علي را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر كس علي را دشمن بدارد مرا دشمن داشته است.”
13- از عايشه نقل شده كه وقتي پيامبر اكرم (ص) در آستانه رحلت قرار داشتند فرمودند :
“ادعولي حبيبي” (دوست را صدا بزنيد)
من ابوبكر را صدا كردم. پيامبر اكرم (ص) نگاهي به او فرمود و دوباره سرش را زمين گذاشت و فرمود : “بگوئيد دوست من به اينجا بيايد.”
عمر را آورديم، دوباره نگاهي به او فرمود و سرشان را را بر بستر گذاشتند و فرمودند : “دوست مرا صدا كنيد.” من گفتم : “واي بر شما، او علي بن ابيطالب را مي‌خواهد نه غير او را، علي را صدا بزنيد.”
پيامبر (ص) وقتي علي را ديد، جامه‌اي را كه بر تن داشت بر روي او انداخت او را در زير آن جامه جا داد و بيرون نيامد تا وقتيكه از دنيا رفت.”
14- پيامبر اكرم فرمودند :
“هر آيه‌اي كه در قرآن، با “يا ايها الذين امنو” (اي افراد با ايمان) آغاز گرديده علي در رأس آن و در مقام پيشوايي آنان (مؤمنين) است.”
15- حضرت پيامبر (ص) فرمود :
“علي و شيعتُهُ هُمُ الفائزون يوم القيامة”
(علي و شيعيان او، روز قيامت رستگار هستند.)

16- حضرت پيامبر (ص) فرمود :
“بشارت باد بر تو اي علي كه تو و اصحاب تو و شيعه (پيرو) تو در بهشت هستيد.”
شيعه يعني تابع و پيرو و اقتدا كننده، شيعة علي (ع) يعني كسي كه از علي (ع) هدايت مي‌يابد و همواره او متمسك به دامانش بوده و به حضرت اميرالمؤمنين (ع) اقتدا نموده و از او پيروي مي‌كند.

17- حضرت پيامبر اكرم (ص) فرمود : “دوست داشتن علي نشانه ايمان و نفرت از علي نشانه شرك است.”

18- حضرت پيامبر اكرم (ص) به علي و حسن و حسين و فاطمه نظر انداخت و فرمود : “من در جنگم با كسي كه با شما بجنگد و در صلح هستم با كسي كه با شما در صلح است.”

19- حضرت پيامبر اكرم (ص) فرمود :
“هر كس علي را برنجاند مرا رنجانيده است.

20- حضرت رسول اكرم (ص) فرمود :
“هر كس علي را لعن كند مرا لعن كرده است.

21- حضرت پيامبر اكرم (ص) فرمود :
“در ميان شما كسي هست كه طبق دستورات قرآن خواهد جنگيد همانطور كه من جنگيدم.” مردم اطراف پيامبر سرها را بالا گرفتند تا شايد نظر پيامبر به آنها بيفتد. ابوبكر و عمر نيز در ميان آنها بودند. ابوبكر سؤال كرد آيا من هستم. پيامبر جواب منفي داد پس عمر سئوال كرد كه آيا من آن شخص هستم. پس پيامبر جواب منفي داد و فرمود : “نه او كسي است كه كفش خود را پينه مي‌زند (يعني علي).”
ابوسعيد خدري گفت : “پس ما پيش علي رفتيم تا اين خبر خوش را به او بدهيم. علي حتي سر بلند نكرد و مشغول به كار خود بود چنانچه براي او تازگي نداشت و قبلاً از پيامبر شنيده بود.”

لازم به ذكر است كه به چند حديث درباره فضايل و مناقب حضرت علي (ع) كه در كتب اهل سنت آمده است بسنده شد در حاليكه كتب اهل سنت و اهل تشيع مملو از احاديث حضرت پيامبر (ص) درباره فضايل حضرت علي (ع) است بگونه‌اي كه همه برفضيلت و اعلميت حضرت علي(ع) واقف بوده و (بغير از معاندين) كسي اعم از سني و شيعه فضايل حضرت اميرالمومنين علي (ع) را انكار نمي‌كند.

توخود حديث مفصل بخوان از اين مجمل.

«همانا حقيقت را برايتان آورديم، ليكن بيشتر شما حقيقت را خوش نداريد.»
سوره زخرف آیه 78