اثبات ناتواني آيندگان از پاسخگويي به تحدي قرآن

[daneshjou]

سوال: بر اساس شواهد تاريخي ثابت شده كه در گذشته هيچ‌كس نتوانسته به تحدي قرآن پاسخ گويد؛ اما چطور مي‌توان با دليل عقلي (نه قرآني) ثابت كرد كه آيندگان هم از آوردن مثل قرآن ناتوانند؟

[askari110]

بعد از گذشت هزارواندي سال بعد ازنزول قرآن وبعد از آمدن ورفتن انسانهاي گوناگون وبا هزاران ادعا و....وكساني كه عربي زمان نزول را هم خوب بلد بودتد ولي نتوانستند يك آيه هم بياورتد لذا مي فهميم قرآن معجزه جاويداني است كه همه عاجز از آوردن مانند آن هستند

[کورش ایران نژاد]

جناب عسکری
سلام
پاسختان نه تنها قانع کننده نیست بلکه اصلا پاسخی به سوال مذکور به شمار نمی رود.
این که در آینده نیز افراد از آوردن مانند قرآن ناتوان باشند مبتنی بر این نیست که در گذشته نیز افراد مختلف با توانایی های مختلف از انجام چنین کاری عاجز بوده اند.
فاصله یافتن از عصر نزول نیز دلیل نمی شود که کسانی که کارشان ادبیات عرب جاهلی است با آن نوع عربی بیگانه باشند. اتفاقاً اشکال مذکور اشکال بسیار سنگینی است که خود من هنوز به پاسخ قانع کننده ای برای آن دست نیافته ام.

[کاربر جدید!]

نظر من اينه:
ما انسانها مخلوق خداييم و هر چه داريم او به ما داده (در اين مورد حتي غير مسلمانان هم شك ندارند(البته عقلايشان) پس يك وقتي ما شك نداشته باشيم)
اگر انسان بر خلاف بسياري از موجودات ديگر قدرت استفاده از زبان، تفكر ، اختراع، ابتكار و غيره را دارد فقط و فقط به خاطر اينست كه خدا اين قدرت را به او داده. نكته اينجاست كه چون دهنده قدرت خداست، تعيين كننده خدود قدرت هم خداست و خدا خود هيچ وقت آن مقدار قدرت لازم براي آوردن كتابي مثل قرآن را به بشر نمي دهد. خود گفته است ما قرآن را نازل كرديم و خودمان از آن محافظت خواهيم كرد. بنابرين تا خدا نخواهد و اراده نكند ما قادر به آوردن كتابي مثل قرآن نيستيم.
راه حل دوم: اجازه بدهيم اول آيندگان يك سوره مثل قرآن بياورند آن وقت ما مي توانيم با خيال راحت به همه چي شك كنيم. اما تا وقتي كسي نياورده بي خودي خودمان را و ذهنمان را اذيت نكنيم. اعراب مي گفتند ما اگر بخواهيم مثل قرا‹ را مي آوريم. قرآن هم با ذكر حرف آنان از جواب دادن خودداري كرد. يعني اگر مي توانيد اول بريد بياوريد بعدا حرف بزنيد و ادعا كنيد

[کورش ایران نژاد]

کاربر جدید
سلام
نکته بسیار جالب در پاسختان این است که " نكته اينجاست كه چون دهنده قدرت خداست، تعيين كننده خدود قدرت هم خداست و خدا خودهيچ وقت آن مقدار قدرت لازم براي آوردن كتابي مثل قرآن را به بشر نمي دهد."
لازمه منطقی این سخن اشکالی بسیار جدی بر کار خدا خصوصاً عدل الهی است. چگونه خداوند با علم به این که قدرت لازم برای آوردن مانند قرآن را به بشر نداده است از آنها همچون کار شاقی را درخواست می کند؟ آیا خداوند نعوذبالله قصد تمسخر انسان را دارد؟ و اصلا این با حکیم بودن خداوند نیز سازگار نیست که کار بیهوده کند یعنی خود قدرت لازم برای انجام کاری را به کسی ندهد آن وقت درخواست انجام کاری را از آن فرد کند که نیک می داند از انجام دادن آن ناتوان است. و آنگاه بگوید دیدی که نتوانستی!
راستش را بخواهید از این جمله شما هیچ نفهمیدم: " اجازه بدهيم اول آيندگان يك سوره مثل قرآن بياورند آن وقت ما مي توانيم با خيالراحت به همه چي شك كنيم."
ما که هنوز به آینده نرسیده ایم که بدانیم آنها در قبال این تحدی چه خواهند کرد. این بحث صرفاً بررسی یک احتمال است. احتمالی که انجام پذیر بودن آن را در آینده از نظر عقلی بررسی می کنیم. اگر صد سال آینده چنان اتفاقی افتاد شما کجایید که با خیال راحت به همه چی شک کنید؟

[saeed623]

سوال: بر اساس شواهد تاريخي ثابت شده كه در گذشته هيچ‌كس نتوانسته به تحدي قرآن پاسخ گويد؛ اما چطور مي‌توان با دليل عقلي (نه قرآني) ثابت كرد كه آيندگان هم از آوردن مثل قرآن ناتوانند؟

سر ناتواني را هم در الفاظ و هم در محتواي قرآن مي بايست جستجو کرد, هم شکل ظاهري و نحوه چينش کلمات قرآن در کنار يکديگر و هم محتواي آيات قرآن هردو از ويژگي هايي برخوردار است که مانند سازي آن ها را از حيطه توانايي بشر خارج ساخته است.
توضيح اين که هرچند حروف در دسترس همگان بوده و کلمات از حروف, جمله ها از کلمات, سوره ها از جمله ها و قرآن از سوره ها ساخته شده؛ اما چگونگي چينش و ترکيب آن ها با اراده خداوند که خود آفريننده آن ها است, صورت گرفته است, و انسان علي رغم سر و کار داشتن روزمره اش با اين حروف و جملات, بر همه الفاظ و معاني و رابطه اي که مي توان از ترکيب آن ها ايجاد کرد احاطه کامل و کافي ندارد, زيرا علم بشر محدود است.
ممکن است فردي در يک علم سرآمد روزگار خود شود, ولي دانش تنها درآن خلاصه نمي شود, ممکن است کسي در همه علوم عصر خود مهارت يابد, ولي اين محدود به عصر اوست, درحقيقت خداوند چون احاطه کامل برهمه الفاظ وترکيب آن ها دارد, خود قرآن را خلق کرد و در آن ويژه گي هايي قرار دادکه شما مي توانيد آن ها را در وجوه اعجاز قرآن جستجو كنيد.
در پست هاي بعدي به اين وجوه خواهم پرداخت.
`پاورقي ها:
1.وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ ما يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما يُوحى إِلَيَّ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ .قُلْ لَوْ شاءَ اللَّهُ ما تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَ لا أَدْراكُمْ بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُراً مِنْ قَبْلِهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ ؛ ( سوره يونس آيه 14-15) و چون آيات روشن ما برآنان خوانده شود کساني که به ديدار نااميدند گويند : قرآني جز اين بيار يا آن را دگرگون کن و بگو : مرا نرسد که آن را ازپيش خود دگرگون کنم . من پيروي نمي کنم مگر آن چه به من وحي شود اگرپروردگارم را [به دگرگون ساختن قرآن] نافرماني کنم از عذاب روزي بزرگ مي ترسم . بگو : اگرمي خواست آن را بر شما نمي خواندم و او شما را بدان آگاه نمي کرد , درواقع حداوند با اين بيان مي فهماند اين قرآن از سنخ کلمات شما نيست و الا مي توانستيد مانند آن را بياوريد. اين کلام الهي است.
2.ر.ک: شرح رساله بيان اعجاز قرآن, ابراهيم خطابي ,ص 55.

[saeed623]

بعد از گذشت هزارواندي سال بعد ازنزول قرآن وبعد از آمدن ورفتن انسانهاي گوناگون وبا هزاران ادعا و....وكساني كه عربي زمان نزول را هم خوب بلد بودتد ولي نتوانستند يك آيه هم بياورتد لذا مي فهميم قرآن معجزه جاويداني است كه همه عاجز از آوردن مانند آن هستند

در مورد زبان عربي بايد گفت كه زبان عربي امروزي نمي تواند مانند زبان عربي بيش از هزار سال پيش باشد زيرا آن هم مانند ديگرزبان ها دستخوش تغيير و جايگزين شدن زبان بيگانه شده است
فيليپ خليل حتّي از مورخان مسيحي مي‌نويسد:
«عرب كه بهترين نماينده نژاد سامي است هيچ هنري را ابداع يا تكميل نكرده است؛ طبع هنري عرب تنها در سخنداني، فرصت تجلّي يافته است اگر عظمت يونان در مجسمه‌ها و بناهاي آن جلوه‌گر شد عرب با «قصيده» و عبراني با« نشيد مكنون» ضمير خود را به شايستگي تعبير مي‌كند، اين گفتار معروف عرب است كه «جمال انسان در فصاحت زبان است»... عرب پيش از اسلام فقط در عرصه شعر تفوّق يافت و بارزترين جنبه نبوغ وي در آنجا زمينه شايسته‌اي براي تجلّي بدست آورده بود... ادبيات عرب چون ادبيات بيشتر ملل ديگر از سرچشمه جوشان شعر بوجود آمده است با اين تفاوت كه شعر عرب به صورت كامل بوجود آمده است. ظاهراً قديمي‌ترين قطعاتي كه از شعر عرب به ما رسيده، متعلق به سال 130 پيش از هجرت است كه به مناسبت جنگ «سبوس» ساخته شده، ولي اين قصايد و موازيني كه در آن رعايت شده اين فكر را به خاطر مي‌دهد كه به ناچار بايد روزگاري دراز گذشته باشد تا در اثناي آن هنر بيان و مقدمات آن از جمله تسلط بركلمات، به آن حد كمال رسيده باشد، شاعران اواسط قرن ششم هرگز نظيري پيدا نكرده‌اند.»
تاريخ عرب، فيليپ خليل حتي، ترجمه ابوالقاسم پاينده، ص 114ـ116.

[saeed623]

جناب عسکری
سلام
پاسختان نه تنها قانع کننده نیست بلکه اصلا پاسخی به سوال مذکور به شمار نمی رود.
این که در آینده نیز افراد از آوردن مانند قرآن ناتوان باشند مبتنی بر این نیست که در گذشته نیز افراد مختلف با توانایی های مختلف از انجام چنین کاری عاجز بوده اند.
فاصله یافتن از عصر نزول نیز دلیل نمی شود که کسانی که کارشان ادبیات عرب جاهلی است با آن نوع عربی بیگانه باشند. اتفاقاً اشکال مذکور اشکال بسیار سنگینی است که خود من هنوز به پاسخ قانع کننده ای برای آن دست نیافته ام.

همانطور كه اشاره كردم زبان عربي در گذشته به اوج بلوغ وكمال خود رسيده بود اما امروز دست خوش تغيير و تحول و مخلوط شدن با ديگر زبان ها شده است بنابراين
اگر كمال زبان عربي مربوط به آن زمان باشد و امروز نه تنها زبان عربي كامل نيست بلكه اصالت خود را از دست داده باشد ديگر چه مجالي براي اين امر باقي مي ماند تا بگوييم امروز توانايي بيشتر بر تحدي هست
با توجه به اين كه عرب ديروز وقتي كلمات قرآن را ديد از خجالت كتيبه هاي خود را از ديوار كعبه پايين آورد بنابراين عرب امروز به طريق اولي نمي تواند دست به تحدي بزند

[daneshpajouh]

ابتدا بايد روشن شود كه علت اساسي ناتواني گذشتگان در آوردن كتابي مثل قرآن چه بوده است و چرا علي‌رغم انگيزه بالايي كه مخالفان اسلام داشته‌اند نتوانسته‌اند به تحدي قرآن پاسخ گويند؟
در پاسخ به اين سوال يادآور مي‌شويم ويژگي‌هاي منحصر بفرد قرآن از طرفي و ويژگي‌هاي انسان از جهت ديگر مانع از آن است كه بشر بتواند همانند قرآن بياورد و از آنجا كه اين ويژگي‌ها در ذات انسان و خلقت او نهفته است؛ انسان‌هاي آينده هم به تبع آن نخواهند توانست كتابي همچون قرآن خلق كنند.

بيان اين ديدگاه
قرآن كريم داراي وجوه مختلفي از اعجاز است كه از آن جمله «پيراستگي آن از تناقض» مي‌باشد كه انسان با تكيه بر استعدادها و ويژگي‌هاي خويش هرگز نمي‌تواند كتابي جامع (با تمامي خصوصيات قرآن) بياورد كه عاري از هر اختلاف و تناقضي باشد.

ويژگي‌هاي انسان
1) تكامل تدريجي
انسان داراي تكامل تدريجي است. در آغاز تولد تقريبا از هيچ كمالي برخوردار نيست و بتدريج كمالات اكتسابي و غير اكتسابي او شكوفا مي‌گردند. اين تكامل زمينه‌هاي كسب آگاهي، فراگيري علوم و دست‌يابي به مهارت‌ها را فراهم مي‌كند؛ از اين‌روست كه تفاوت محسوسي در دستاوردهاي وي در طول زمان مشاهده مي‌شود.
2) تاثيرپذيري
تحول مداوم شرايط بيروني و دروني انسان موجب پديد آمدن آثار ناهماهنگ و احيانا متضاد مي‌گردد؛ بويژه كه اين تاثيرپذيري ناخودآگاه است. (به عنوان مثال، آثار يك نويسنده در شرايط پيري و جواني، سلامتي و بيماري، تنگدستي و گشايش و … متفاوت است.)
3) خطاپذيري
اين خصوصيت موجب مي‌شود در آثار انسان اشتباهاتي پيش آيد كه با پي بردن به آن‌ها گفته‌هاي پيشين خود را نقض كرده، مواضع جديدي اتخاذ نمايد.
4) محدوديت و تفاوت استعدادها
انسان‌ها از نظر استعدادها متفاوت آفريده شده‌اند؛ از اين‌رو هريك در زمينه‌اي كه مستعد است به كمالاتي محدود دست مي‌يابد و امكان دست‌يابي به همه كمالات در سطح عالي برايش امكان‌پذير نيست.

نتيجه
يكي از ويژگي‌هاي اساسي قرآن، جامعيت آن _ يعني مشتمل بودن بر مسايل مختلف و متنوع فلسفي، اخلاقي، اجتماعي، اقتصادي، عرفاني و …- مي‌باشد كه وارد شدن در اين حيطه‌هاي گوناگون و سخن گفتن در باب آن‌ها از سوي انساني با چنين خصوصيات، مستلزم ايجاد ناهماهنگي و تناقض خواهد بود؛ چه در سخن و بيان و چه در محتوا و ارتباط ابعاد مختلف موضوعات با يكديگر[1].
بنابراين حتي اگر از اعجاز بياني قرآن و ناتواني فصيح‌ترين اعراب از همانندآوري آن چشم‌پوشي نماييم؛ اتقان معاني و عدم تناقض در قرآن در حين جامعيت آن مطلبي است كه منحصرا از علم الهي مي‌تواند سرچشمه بگيرد و از عهده غير خدا خارج است:

«افلا يتدبرون القران و لو كان من عند غير الله لوجدوا فيه اختلافا كثيرا»
«آيا در معاني قرآن نمي‌انديشند؟ اگر از جانب غير خدا بود قطعا در آن اختلاف بسياري مي‌يافتند.»[2]


[1] - رك: مصباح يزدي، محمدتقي؛ قرآن‌شناسي، چ۱، موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)، قم، ۱۳۸۰ش، صص۱۳۸- ۱۴۵

[2] - نساء، ۸۲

[کاربر جدید!]

کاربر جدید
سلام
نکته بسیار جالب در پاسختان این است که " نكته اينجاست كه چون دهنده قدرت خداست، تعيين كننده خدود قدرت هم خداست و خدا خودهيچ وقت آن مقدار قدرت لازم براي آوردن كتابي مثل قرآن را به بشر نمي دهد."
لازمه منطقی این سخن اشکالی بسیار جدی بر کار خدا خصوصاً عدل الهی است. چگونه خداوند با علم به این که قدرت لازم برای آوردن مانند قرآن را به بشر نداده است از آنها همچون کار شاقی را درخواست می کند؟ آیا خداوند نعوذبالله قصد تمسخر انسان را دارد؟ و اصلا این با حکیم بودن خداوند نیز سازگار نیست که کار بیهوده کند یعنی خود قدرت لازم برای انجام کاری را به کسی ندهد آن وقت درخواست انجام کاری را از آن فرد کند که نیک می داند از انجام دادن آن ناتوان است. و آنگاه بگوید دیدی که نتوانستی!
راستش را بخواهید از این جمله شما هیچ نفهمیدم: " اجازه بدهيم اول آيندگان يك سوره مثل قرآن بياورند آن وقت ما مي توانيم با خيالراحت به همه چي شك كنيم."
ما که هنوز به آینده نرسیده ایم که بدانیم آنها در قبال این تحدی چه خواهند کرد. این بحث صرفاً بررسی یک احتمال است. احتمالی که انجام پذیر بودن آن را در آینده از نظر عقلی بررسی می کنیم. اگر صد سال آینده چنان اتفاقی افتاد شما کجایید که با خیال راحت به همه چی شک کنید؟

خدا هيچ وقت از ما نخواسته كه مثل قرآن بياوريم. اگر هم نياوريم ما را نه ملامت مي كند نه مجازات. پس آن اشكال خيلي خيلي جدي كه شما بر عدل الهي وارد مي كنيد به نظر من اتفاق نمي افتد
خدا آنهايي را كه نمي توانند اما ادعا مي كنند را با سكوتش تمسخر مي كند. به اين آيات نگاه كنيد:
وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُواْ قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاء لَقُلْنَا مِثْلَ هَذَا إِنْ هَذَا إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأوَّلِينَ {الأنفال/31} وَإِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاء أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ {الأنفال/32} وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ {الأنفال/33}
يعني وقتي آيات قرآن بر آنها خوانده مي شوند مي گويند شنيديم و "اگر بخواهيم مثل آن را مي آوريم"!!!!!!
اينها فقط افسانه هاي قديميان است. و مي گويند خدايا اگر اينها حق است از آسمان بر ما سنگ ببار يا ما را شديدا عذاب كن.
اما خدا در حالي كه تو (پيامبر) در بين آنهايي يا آنها در حال استغفار هستند آنها را عذاب نمي كند
خوب. ملاحظه مي كنيد چطور خداوند به ادعاي آنها بي اعتنايي كرده است. ما فارسي زبانها احتمالا به ياد اين ضرب المثل مي افتيم كه جواب ابلهان خاموشيست!
يك نكته ديگر! قرآن در 1400 سال پيش از چيزهايي حرف زده كه علم تازه امروز به آن رسيده. كساني كه در آينده تصميم گرفتند مانند قرآن بياورند بايد در نظر داشته باشند كه آنچه مي آورند شامل مطالبي باشد كه 1400 سال بعد از آن علم به آنها دست يابد.