مهربانی و مهرورزی از نگاه معصومین

[yeganeh]

بررسي طرز بحثهاي پيامبر اسلام (ص) و امامان (ع) با مخالفانشان
الگوي بسيار ارزنده اي براي چگونگي مبحث است.به عنوان نمونه
به آنچه از امام صادق (ع) در اين زمينه در کنب حديث ثبت است توجه کنيد: در مقدمه اين حديث معروف توحيد«مفضل بن عمر»چنين مي خوانيم:او مي گويد من در کنار قبر پيغمبر بودم و در عظمت مقام پيامبر (ص) انديشه مي کردم .ناگهان ديدم «ابن ابي العوجاء» (از ماديون معروف) وارد شد و در گوشه اي نشست به طوري که سخنش را مي شنيدم هنگمي که دوستانش اطراف او جمع شدند شروع به سخنان کفر آميزي کردکه نتيجه آن انکار نبوت محمد (ص) و از آن بالاتر انکار خداوند تبارک و تعالي بود،بسيار شيطنت آميز و حساب شده بيان کرد. من از شنيدن سخنان او سخت خشمگين و تاراحت شدم ،برخاستم و فرياد زدم اي دشمن خدا راه الحاد پيش گرفتي؟و خداوندي که تو رادر بهترين صورت آفريده انکار کردي؟ «ابن ابي العوجاء»رو به من کرد و گفت:توکيستي؟اگر از دانشمندان علم کلامي ،دليلي بياور تا از تو پيروي کنيم و اگر نيستي سخن مگو و اگر از پيروان جعفربن محمد صادقهستي او اين چنين با ما سخن نمي گويد و مانند برخورد تو برخورد نمي کند. او از اين بالاتر از ما شنيده است هرگز به ما فحش و ناسزا نگفته و در پاسخ ما راه خشونت و تعدي نپيموده ،او بردبار ،عاقل،هوشيار و متيني است که هرگز سبکسري دامن گيرش نمي شود،او به خوبي به سخنان ما گوش فرا مي دهد ،حرفهاي ما را مي شنود و از دلائل ما آگاه مي شود،هنگامي که تمام حرف خود را زديم و گمان کرديم که ما بر او پيروز شديمبا متانت شروع به به سخن مي کند با جمله هاي کوتاه و فشرده تمام دلائل ما را پاسخ مي گويد و بهانه هاي ما را قطع مي کند ،آنچنان که گوئي قدرت بر پاسخ گفتن نداريم ،تو اگر از پيروان و ياران او هستي اينچنين با ما سخن بگو: (توحيد المفضل اوائل کتاب) . در روايات اسلامي که در تفسير آيه 29 سوره فتح آمده است تأکيد فراواني روي اصل «رحماءبينهم»ديده مي شود.از جمله در حديثي از امام صادق (ع) مي خوانيم: «مسلمان برادر مسلمان است به او ستم نمي کند،تنهايش نمي گذارد،تهديدش نمي کند و سزاوار است مسلمان در ارتباط و پيوند و تعاون و محبت و مواسات با نيازمندان کوشش کند و نسبت به يکديگر مهربان باشند تا مطابق گفته خداوند «رحماءبينهم» نسبت به يکديگر رفتار کنيد و حتي در غياب آنها نسبت به امورشان دلسوزي کنيد ،آنگونه که انصار در عصر رسول الله بودند