» شباهت امام مهدي (عج) با حضرت صالح (ع)

[ناصح]

صالح‏عليه السلام از قومش غايب شد و پس از آن‏كه به سوى آن‏ها بازگشت، عده كثيرى او را انكار كردند، چنان‏كه در كمال الدين از امام ابوعبد الله صادق‏عليه السلام مروى است كه فرمود: صالح مدّتى از قومش غايب شد، روزى كه از آنان غيبت يافت، ميانسال و خوش هيكل و خوش اندام بود، ريش انبوه و شكم خفته‏اى داشت، گونه‏هايش سبك و در ميان مردمان ميان بالا بود. هنگامى كه به قومش بازگشت او را به صورتش نشناختند، و آن‏ها را بر سه طايفه ديد: يك طايفه منكر و كافر، و طايفه ديگر اهل شك و ترديد بودند، و طايفه سوم يقين و ايمان داشتند. اوّل، آن طايفه كه اهل شك و ترديد بودند را دعوت كرد، و به آنان گفت: من صالح هستم. آن‏ها او را تكذيب كردند، و دشنام دادند و راندند، و گفتند: خداوند از تو بيزار است، صالح به صورت تو نبود. سپس نزد منكرين و كافرين آمد، و آن‏ها را دعوت فرمود، ولى از او نپذيرفتند و به بدترين وجهى از او رميدند. آن‏گاه نزد طايفه سوم آمد و گفت: من صالح هستم. گفتند: نشانه‏اى بگو كه بدانيم تو صالح هستى،چون كه ما ترديد نداريم كه خداوند تعالى آفريدگار است، هر كس را به هر شكل كه بخواهد درمى‏آورد، ما در ميان خودمان نشانه‏هاى قائم را به يكديگر اطلاع داده و بررسى كرده‏ايم تا اين‏كه هرگاه بيايد براى ما معلوم باشد و صحت آن به وسيله يك خبر آسمانى بر ما محقق گردد. صالح‏عليه السلام فرمود: من همان صالح هستم كه شتر را براى شما برآوردم
گفتند: راست مى‏گويى؛ همين مطلب را ما با هم بررسى مى‏كرديم. نشانه‏هاى آن چيست؟ فرمود: يك روز او آب مى‏آشاميد و روز ديگر شما. گفتند: ما به خداوند و آنچه تو از جانب او آورده‏اى ايمان داريم. اين‏جا است كه خداوند تبارك و تعالى مى‏فرمايد: (إِنَّ صالِحاً مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّهِ)؛ (سوره اعراف، آيه 75) همانا صالح از سوى پروردگارش فرستاده شده است. و اهل يقين و ايمان گفتند: (إِنَّا بِما أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ) (سوره اعراف، آيه 75) ما به آنچه او فرستاده شده ايمان داريم. و كسانى كه تكبر كردند كه شك كنندگان باشند گفتند: (إِنَّا بِالَّذِي آمَنْتُمْ بِهِ كافِرُونَ) (سوره اعراف، آيه 76) ما به آنچه شما ايمان آورده‏ايد، كفر ورزيده‏ايم
راوى گويد: آيا آن زمان، ميان آن‏ها عالمى هم بود كه به صالح آگاه باشد؟ فرمود: خداوند عادل‏تر از آن است كه زمين را بدون عالمى بگذارد كه مردم را به سوى خداوند رهبرى كند، وآن مردم تنها هفت روز پس از خروج صالح از ميان آن‏ها، در حال حيرت كه امامى را نمى‏شناختند به سر بردند، كه در همان حال هم دين خداى عزّوجلّ را در اختيار داشتند، و با هم متحد بودند، و چون صالح‏عليه السلام ظاهر شد، پيرامونش جمع شدند، و همانا مَثَل قائم‏عليه السلام نيز مَثَل صالح است. (كمال الدين: 136/1)
آرى، قائم‏عليه السلام هم مانند صالح‏عليه السلام خواهد بود. آنچه بر صالح جارى شده بى‏كم و كاست بر او جارى مى‏شود. با آن‏كه در سنّ پيرى و پس از عمرى طولانى ظهور مى‏كند، به صورت جوانى كم‏تر از چهل سال است
مردم نيز بر سه دسته خواهند بود: اهل يقين؛ شك و انكار. اهل شك و انكار را دعوت مى‏كند، و چون منكر شوند و نفى كنند، آن‏ها را مى‏كشد. و اهل يقين از او نشانه مى‏خواهند كه به آن‏ها ارائه مى‏دهد، پس با او بيعت مى‏كنند. و در تمام اين‏ها رواياتى هست كه بعضى از آن‏ها را پيش‏تر آورديم و بعضى ديگر را بعداً خواهيم آورد ان شاء الله تعالى