نماز‌های پنج‌گانه

[یا امیرالمومنین]

مدتیه که اطرافیانم دچار نوعی تفکر و تعمیق توی اعتقاداتشون شدن!(و البته تا حدودی هم این سوال در ذهن من پیش اومده)
طوری که با اینکه جز‌ء شجره‌ی خانوادگی سادات هستیم ولی خوب این مسئله رو می‌بینم که این سوال پیش اومده که چرا اهل سنت،بین نمازهای ظهر و عصر، و نمازهای مغرب و عشا شون فاصله می‌اندازن ولی ما که شیعه هستیم این کار رو نمی‌کنیم و بدون کوچک‌ترین فاصله‌ای بین نمازهامون اون‌ها رو به جا می‌آریم؟
حتی توی مساجد و نمازهای جماعت ما این مسئله برقراره و دلیل عقلانی هم براش نداریم؟اگه نماز «عصر» هست چرا باید اون رو وسط ظهر و بلافاصله بعد از نماز ظهر بخونیم؟آیا کار ما درست‌تره و طبق سنت پیامبر و حتی ائمه‌ی معصومین علیهم‌السلام یا کار اهل سنت با این موضوع منطبق‌تره؟

[مدیر ارجاع سوالات]

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد صدرا

[یا امیرالمومنین]

ممنون بابت پاسخگوییتون
ولی راستش رو بخواین من حتی یه کلمه‌ش رو هم نفهمیدم!!!

من فقط خواستم بدونم که آیا کاری که ما می‌کنیم(خوندن نماز ظهر و عصر به صورت پشت سر هم و بدون وقفه) درست‌تره یا کاری که اهل سنت می‌کنن؟

زمان پیامبر گرامی اسلام و ائمه‌ی معصومین علیهم‌السلام سنت بر کدوم طریق بوده و کدام صحیح‌تر است؟آیا کاری که ما می‌کنیم یه جور تنبلی و بی توجهی بابت زمان نمازهای یومیه نیست یا ؟؟

درسته که آیات فوق زمان نمازها رو تعیین کردن اما خوب من می‌خوام بدونم که پیامبر گرامی اسلام و حضرت امیرالمومنین و سایر امامان گرامی ما چگونه نمازهای یومیه رو بر پا میداشتند و به کدام صورت درست‌تره؟

[محدثه67]

دوست عزیز صبر کنید تاکارشناس بحثیعنی استاد صدرا تشریف بیارن و پاسخ سوال شما رو بفرمایند. با تشکر

[صدرا]

مدتیه که اطرافیانم دچار نوعی تفکر و تعمیق توی اعتقاداتشون شدن!(و البته تا حدودی هم این سوال در ذهن من پیش اومده)
طوری که با اینکه جز‌ء شجره‌ی خانوادگی سادات هستیم ولی خوب این مسئله رو می‌بینم که این سوال پیش اومده که چرا اهل سنت،بین نمازهای ظهر و عصر، و نمازهای مغرب و عشا شون فاصله می‌اندازن ولی ما که شیعه هستیم این کار رو نمی‌کنیم و بدون کوچک‌ترین فاصله‌ای بین نمازهامون اون‌ها رو به جا می‌آریم؟
حتی توی مساجد و نمازهای جماعت ما این مسئله برقراره و دلیل عقلانی هم براش نداریم؟اگه نماز «عصر» هست چرا باید اون رو وسط ظهر و بلافاصله بعد از نماز ظهر بخونیم؟آیا کار ما درست‌تره و طبق سنت پیامبر و حتی ائمه‌ی معصومین علیهم‌السلام یا کار اهل سنت با این موضوع منطبق‌تره؟

با سلام و عرض ادب

الف) نماز، يكى از مهم‏ترين عبادت‏ است که در دين اسلام از اهميت والايى برخوردار است. از آنجا که هر واجبی خود دارای شرايط و مقدماتی است، نماز نیز دارای شرایطی است که یکی از آنها مساله ی اوقات نمازهای پنج گانه است.

ب) با نگاهی به قرآن کریم می بینیم که تنها آیه ای که در مقام بیان اوقات نمازهای پنج گانه است آیه ی شریفه ی 78، سوره ی اسری می باشد: «اقم الصلوة لدلوك الشمس الى غسق الليل و قرآن الفجر انّ قرآن الفجر كان مشهوداً»؛نماز را از زوال خورشيد تا نيمه شب، و نيز نماز صبح را به پاى دار؛ زيرا نماز صبح مورد مشاهده (ملائكه شب و صبح) است.

ج) تبین معنای دلوک و غسق:

معنای دلوک: در لغت، براى دلوك دو معنا شده است: يكى زوال و ديگرى غروب.
فخررازى مى‏ گويد: دلوك شمس، به معناى زوال آن (اول ظهر که سایه ی شاخص به کوتاهترین مقدار خود می رسد) است، واین قول مورد اختیار اکثر صحابه و تابعین است.[1]

معنای غسق: در لغت براى غسق دو معنا ذکر شده است: يكى به معناى اول شب و ديگرى شدت ظلمت(نیمه ی شب).[2] از امام باقر و امام صادق عليهماالسلام در تفسير آيه شریفه روایت شده: دلوك شمس به معناى زوال آن است و غسق ليل، به معناى نيمه شب مى ‏باشد و مقصود قرآن از فجر، نماز صبحمی باشد.[3]

د) کیفیت استدلال به آیه ی شریفه:

از آنجا که «دلوك شمس» به معناى اول ظهر و «غسق لیل»، به معناى نیمه ی شب می باشد، و آيه ی شریفه نیز در مقام بيان اوقات پنج نماز يوميه است، «اقم الصلوة...» ابتدا و انتهاى چهار نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا را بيان مى‏ كند، و قرآن الفجر وقت نماز صبح را يادآور شده است.

اطلاق ابتدايى آيه(به اینکه هر کدام از نمازهای پنج گانه را موقت در ابتدا و انتهای خاصی ننموده است)، اقتضای آنرا دارد كه ابتداى وقت اين چهار نماز، اول ظهر شرعی و انتهاى آن‏ها نصف شب باشد.

یعنی با توجه به این آیه می توان گفت که وقت نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا از ظهر تا نیمه شب باشد؛ همچنان که فخر رازی نیز در تفسیرش بدین امر اشاره می نماید.[4]

اما با توجه به روایات اهل بیت علیهم السلام می بینیم که روايات معتبرى وجود دارد كه انتهاى وقت نماز عصر و عشا را مشخص نموده است. از باب نمونه:

عبيد بن زراره مى‏ گويد: از امام صادق عليه‏ السلام در مورد وقت نماز ظهر و عصر سؤال نمودم، ايشان فرمودند: هرگاه خورشيد زوال نمايد، حتماً وقت ظهر و عصر هر دو داخل مى‏ گردد، جز آن‏كه نماز ظهر پيش از نماز عصر است و تو در وقتِ هر دو هستى تا اين‏كه خورشيد غروب نمايد.[5]

---

[1].تفسیر مفاتیح الغیب، فخر رازی، ج21،ص383:« و القول الثاني: أن دلوك الشمس هو زوالها عن كبد السماء و هو اختيار الأكثرين من الصحابة و التابعين...».

[2].لسان العرب، ج10، ص69:« ابن منظور در لسان العرب مى ‏گويد:غسق الليل ظلمته و قيل: اول ظلمته و قيل غسقه اذا غاب الشفق و قال الفراء فى قوله تعالى الى غسق الليل هو اول ظلمته، الا خفش: غسق الليل ظلمته؛غسق ليل، به معناى تاريكى شب است و گفته شده كه غسق، به معناى اول تاريكى است يا هنگامى است كه شفق پنهان شود. فراء در معناى غسق ليل گفته كه منظور، اول تاريكى شب است؛ ولى اخفش گفته است كه غسق ليل، به معناى تاريكى آن باشد».

[3].تفسیر نور الثقلین، ج2، ص202: «محمد بن مسلم عن ابى جعفر و ابى عبداللّه‏ عليهم‏السلام فى قوله تعالى «اقم الصلاة لدلوك الشمس الى غسق الليل»قال: جمعت الصلوات كلهن و دلوك الشمس زوالها و غسق الليل انتصافه... و قرآن الفجر قال: صلوة الصبح».

[4]. مفاتیح الغیب، ج21، ص385.

[5]. وسائل الشیعة، ج4، ص126:«عن عبيد بن زرارة قال : سألت أبا عبد الله ( عليه السلام ) عن وقت الظهر والعصر ، فقال : إذا زالت الشمس دخل وقت الظهر والعصر جميعا ، إلا أن هذه قبل هذه ، ثم أنت في وقت منهما جميعا حتى تغيب الشمس» .

[صدرا]

و دلیل عقلانی هم براش نداریم؟اگه نماز «عصر» هست چرا باید اون رو وسط ظهر و بلافاصله بعد از نماز ظهر بخونیم؟آیا کار ما درست‌تره و طبق سنت پیامبر و حتی ائمه‌ی معصومین علیهم‌السلام یا کار اهل سنت با این موضوع منطبق‌تره؟

ه) آیا جمع میان دو نماز خلاف سنت است؟

یکی از مسائل مهم فقهي مسالۀ «جمع بین صلاتین» است. تصور عامۀ اهل سنت چنین است که جمع بین دو نماز امری غیر شرعی است که مدرکی از سنت بر آن اقامه نشده است؟ در حالی که با مروری اجمالی به کتب روایی اهل سنت خلاف این امر آشکار می شود، که ما تنها به دو نکته اشاره می نمائیم:


1. پیروان همه ی مذاهب فقهی در«عرفات: نهم ذی حجه»، نماز عصر را بلافاصله بعد از نماز ظهر اقامه می نمایند، و همچنین در«مزدلفه»، نماز مغرب را (به تبع سنت ) تاخیر انداخته و با نماز عشاء می خوانند.

وجود چنین امری خود بیانگر ان است که هر چند به نظر دقت به نمازی که بلافاصله بعد از نماز ظهر خوانده می شود، نماز عصر گفته نمی شود؛ اما از نظر شارع مقدس رعایت چنین امری بر مکلفین لازم نگشته؛ بلکه در این امر بر مکلفین توسعه داده شده؛ زیرا که خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را به صورت جمع خوانده اند، که اگر معیار دقت عقلی حاکم باشد باید معتقد شد که صاحب شریعت نیز خود در امر اقامه ی نماز کوتاهی نموده باشد، ونماز را در غیر وقت آن خوانده باشند؟ که بطلان چنین امری نیز بدیهی است.

2. روايات متعددی در منابع روایی اهل سنت حاکي از آن است که رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم، در موارد مختلفی بدون اینکه در سفر بوده باشند و یا اینکه عذر خاصی بوده باشد، بین دو نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء جمع نموده اند و این عمل پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله مشروعیت چنین عملی را برای امت خویش بیان می فرماید. در روایات دیگری که از برخی صحابه نقل شده است حکمت جمع بین دو نماز توسط پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، ايجاد سهولت بر امت دانسته شده است.

مسلم در صحيح خود، از سعيد بن جبير و او از ابن عباس روايت مي نمايد که گفته است:

«جَمَعَ رَسُولُ اللّه ـ صلّي اللّه عليه[وآله]وسلّم ـ بَيْنَ الظُّهْرِ وَالْعَصْرِ وَالْمَغْرِبِ وَالعِشاءِ فِي الْمَدِينَةِ، مِنْ غَيْرِ خَوف وَلا مَطَر؛[1] پيامبر صلَّي اللّه عليه و آله و سلَّم، در مدينه منوره بين نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشا جمع نمود، بدون اين که هراسي در ميان باشد و يا باران ببارد. آنگاه سعيد بن جبير مي گويد: از ابن عباس پرسيدم: چرا پيامبر به چنين رفتاري مبادرت ورزيد؟ ابن عباس گفت: براي آن که نمي خواست امّت خود را به زحمت بيندازد.

با توجه به این نکات شيعه بر آن است که، پس از اتمام نماز ظهر، مي توان نماز عصر را بجا آورد و همچنين پس از خواندن نماز مغرب، مي توان نماز عشا را ادا نمود و اين مسأله به زمان يا مکان يا شرايط خاصّي بستگي ندارد، بلکه در همه جا و همه وقت، جايز است. وچنین عملی نیز نه خواندن نماز در غیر وقت آن است و نه مخالف با سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله.

از آنجا که مطالب جمع بین دو نماز بسیار گسترده است به بیان همین مقدار کفایت می نمائیم در صورت وجود سؤال از مبانی اهل سنت سوال خود را مطرح بفرمائید تا پاسخ ان داده شود.

موفق باشید

---

[1] . صحیح مسلم، باب الجمع بين الصلاتين في الحضر، ح54، دار احیاءالتراث العربی، بیروت.

[یا امیرالمومنین]

دوست عزیز صبر کنید تاکارشناس بحثیعنی استاد صدرا تشریف بیارن و پاسخ سوال شما رو بفرمایند. با تشکر

اِ...
پس جواب من کو؟
جوابم رو داده بودن.منتها الان مثل اینکه پاک شده.
یه خورده جوابش به هم ریخته بود ...
به همی خاطر استاد صدرا زحمت کشیدن و مثل اینکه اون جواب رو پاک کردن و سوال رو از اول جواب دادن
ازشون تشکر می‌کنم

[یا امیرالمومنین]

خیلی خیلی ممنونم از جناب استاد صدرا به خاطر پاسخ مبسوطی که دادند.
اجرتون با خدا باشه انشاالله.

البته خوب پاسختون خیلی خوب و کامل بود هم روایی بود و هم قرآنی و هم تا حدودی عقلی.
البته ضمن اینکه تشکر خاص دارم از شما بابت پاسختون،اما اگه راستش رو بخواین من خیلی قانع نشدم به دلائلی که می‌گماما قبل از هر چیزی باید بگم که خودم از سادات هستم و البته نمازهام رو جمع می‌خونم ولی خوب وقتی این سوال برایم پیش اومده باید کامل قانع بشم تا بتونم از اعتقاداتم دفاع کنم)

1. آیه‌ای که فرمودید خیلی خوب بیان شد ولی مسئله‌ای که هست فقط یک روایت شما از امام باقر(ع)بیان فرمودید که معانی آيه رو توضیح می‌ده و اگر تعداد روایات بیشتر بود قطعا اعتقاد ما قوی‌تر و کامل‌تر می‌شد و از صحت و اعتبار و تواتر روایت مطمئن‌تر می‌شدیم وگرنه ممکنه که با این سوال روبرو بشیم که خوب آیه‌ی فوق یه بازه‌ی زمانی تعیین کرده فقط و جزییات رو نگفته و چون اینطوریه،ما باید به سنت پیامبر و البته ائمه‌ی معصومین علیهم‌السلام مراجعه کنیم(چرا که می‌دونیم که قرآن مثلا گفته نماز بخونید ولی نگفته چند رکعت و چند با در روز و ... و قرآن فقط احکام کلی رو گفته و بیان اون‌ها رو به پیامبر واگذار فرموده،همین‌طور درباره‌ی احکام حج و زکات و ...)
2. خوب همون‌طور که خودتون فرمودید،برداشتی که من داشتم این بود که پیامبر(ص)غالب نمازهای یومیه رو به استثنای چند مورد جداگانه می‌خوندند.خوب به نظر من آيا عاقلانه هست که ما غالب کارها رو رها کنیم و بریم سراغ چند مورد استثنا که باز هم اون هم فقط یک روایت ازش داشتین؟(حالا من در مورد صحت و اعتبار راوی و روایت نقل شده نظری ندارم و اون هم برام سوال هست)
3. با توجه به سوال دومم متوجه می‌شیم که برای رفع شبهه باید به سراغ امامان و جانشینان پیامبر گرامی اسلام بریم که متاسفانه من تو پاسخ شما چیزی در این مورد ندیدم.مثلا در مورد زمان خلافت امیر‌المومنین یا حتی نمازهایی که امام حسین(ع) در کربلا و روزهای عاشورا و تاسوعا و حتی در طول سفرشون خواندند،نمازهای یومیه‌ی اما سجاد(ع) و ... یعنی آیا ما حتی ده روایت نداریم که شیوه‌ و زمان خواندن نمازهای یومیه ی امامان معصوم ما رو بیان کرده باشن و به ما رسیده باشه؟چیزی که من می‌خوام بدونم دقیقا همین هست!می‌خوام بدونم که امامان معصوم ما نمازهای ظهر و عصرشون رو با فاصله می‌خوندن یا جمع؟

خواهش می‌کنم این ۳ تا سوالی رو که مطرح کردم جواب بدین تا بتونم به طور کامل از عقایدم دفاع کنم.
مخصوصا سوال سوم!

من امامانم رو مثل پیامبر بزرگوارمون به ولایت و وصایت امت اسلامی قبول دارم و تنها حجتی که دارم در این مورد شیوه‌ی عملکرد اون‌هاست!
دوست ندارم کارهایی و عباداتی که انجام می‌دم از روی تعصب و لجابت باشه!و اون چیزی که درست هست می‌خوام انجام بدم.
حالا این چیز درست یا از سنت پیامبر بزرگ اسلام و یا وصی‌های ایشان،امامان معصوم علیهم‌السلام دریافت کردم یا عقلانی!
اگر دلیلی بر اون نبینم لزومی نمی‌بینم که اشتباه عمل کنم(درست مثل کارهایی که اهل سنت از روی تعصب و اینکه می‌دونن دارن اشتباه انجام میدن،ولی باز هم از روی تعصب و ... به این اعتقادات و اشتابهات پای بند هستن!-مثل وضو گرفتن و تکتف و اذانی که می‌گن و ....-من نمی‌خوام این‌طوری باشم!!!)

پیشاپیش ممنونم از پاسخگوییتون.

[عبد]

از سوره مبارکه مريم :آيات 58-60

أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّـهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا ۚ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَـٰنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا ۩ ﴿58﴾

آنان،(پيامبران ياد شده درسوره مریم تا قبل از آيه 57) كسانيند كه الله برإِيشان از (بين) پيامبران نعمت داده است. از (بين) فرزندان آدم و از (بين) كساني كه با نوح حملشان كرديم و از (بين) فرزندان ابراهيم و يعقوب و از (بين) كساني كه هدايت كرديم و برگزيديم. هر زمان آيات « الرّحمن » (به تعليم و شرح و بيان الله) برايشان خوانده مي شد، سجده كنان و گريان برزمين مي افتادند. « نساء : 69 و 164 »

فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ ۖ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا ﴿59﴾ إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَـٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا ﴿60﴾

پس، از بعد ايشان (پيامبران) نسل بعد نسلي (به برنامهء ازپيش اعلام شدهء « إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ») جانشين (همديگر) شده اند، نماز (به تعليم الله) را (با نظر و دستور طاغوت و شيطان هر فرقه ای و هوای نفس) مهمل گذاشته ضايع كرده اند و شهوات را دنبال نموده اند. پس (در آينده نيز با نظرو راي بشری و هوای نفس) با گمراهي رو به رو خواهند شد. به جز كساني كه توبه كرده اند و (به آيات الله) ايمان آورده اند و نيكوئي (مقرره الله) را عمل كرده اند. پس، آنانند که (در زمان پيامبر طبق سوره عصر و يا در زمرهء سابقون يابعداز داوری در دسته اصحاب يمين) وارد بهشت مي شوند و چيزي (ذره اي) مورد ظلم قرار نمي گيرند.



در آيات 58-60 مانند آيات « فاطر : 32، واقعه : 7-11 » وارثان كتاب طبق آيات سوره واقعه:

• سابق بالخيرات « آيه 58 » گروهيند از پيشينيان (قبل از پيامبر ) و قليليند از آيندگان. (بعد از پيامبر )
• پايدار و پا برجا و مقتصد (اصحاب يمين) « آيه 60 » گروهيند از پيشينيان (قبل از پيامبر ) و گروهي (ديگر) از آيندگان. (بعد از پيامبر )
• ظالم به نفس خويش (اصحاب شمال) « آيه 59 » مستثنايان از دودسته فوق شامل منکرين و مشرکين از اولين تا آخرِين

نشانگر روند عکس العمل نسل هاي پي در پي نسبت به فرامين الله مورد پيشگوئي آيه « هود : 48 » بر تحقق سوره عصر از « نوح تا محمد » و تا ابد (برتحقق داوری) است « مؤمنون : 44 »

1. نماز پيامبر و حواريون که در شب بعثت يا قدر به کلمات و حرکاتی به تعليم الله و در زمان های مقرر از طرف الله با نگاه به خورشيد طبق آيات « نساء : 103 و طه : 130 و اسراء : 78 و 79 و روم : 17 و 18 » با « الله اکبر » شروع می گردد (که به گفتن آن نماز گزار متعهد می شود که به تعليم بزرگترين تعليم دهندهء نماز « الله با صفت اکبر» به غير او هيچ تعليم دهنده ای نيست « بقره : 239 » فقط آنچه در وحی غير قرآنی در شب قدر بر پيغمبر مقرر فرموده، گويد و برفرمان « وَلاَ مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللّهِ » در فاصله گفتن « الله اکبر » هيچ سخن ديگری از احدی به آن اضافه يا به فتوا و نظر احدی از آن کم و تغير و تبديل نگردد، تعليم يکسانی برای نماز همه پيامبران به تأييد در آيات « اسراء : 107-111 »

آيه 238 و 239 سوره مبارکه بقره :

حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَىٰ وَقُومُوا لِلَّـهِ قَانِتِينَ ﴿238﴾ فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُكْبَانًا ۖ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّـهَ كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ ﴿239﴾


بر نمازها و نماز ميانه (قبل غروب) نگهبان باشيد! و براي (پاسخ به آزمون نمازبه تعليم) الله فروتن بايستيد! پس، اگر می ترسيد، پس، پياده يا سواره. پس، زماني كه در امن شويد، پس، (نمازبه تعليم) الله را به ياد آوريد! آن طور كه (الله) به شما تعليم داده است. (طبق صفت مثانی آيه، غير از الله تعليم دهندهء ديگری بر تعليم نماز نيست) آنچه (همان نمازي) را كه (قبل از شب قدر) شايسته نبوديد که بدانيد.

1. مصداق نسل هاي مکه از « ابراهيم و اسماعيل ، مريم : 54 و 55 » ناسپاساني مشرك مشمول آيات « انعام : 1، نجم : 19، سبأ : 27 » وعده نزول قرآن را ناديده و نشنيده گرفته، اصل نماز پيامبران (آزمونی در تشابه به فرمان به آدم بر نزديک نشدن به درخت براغوای شيطان) را به نمازي مهمل به فرمان (طاغوت « زمر : 17، نحل : 36 ») شيطان صفت قوم مورد اشاره و انتقاد آيات « ماعون : 4-7، انفال : ٣٥ » تبديل نمودند
2. بني اسرائيل از نسل اسحاق و يعقوب از بعد هر پيغمبري « غافر : 34 » ناسپاسانه كلام الله را به پشت سر انداخته و مقلدينی در مخالفت آشكار با فرمان « وَوَضَعَ الْمِيزَانَ أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ ، رحمن : 8 » به بندگي شيطان صفتان طغيانگر روي آورده اند « يس : 7،-10، اعراف : 162-166 و 169، انعام : 71 و 150، بقره : 65، مائده : 60 » و نهايتًا شرک و کفر منجر به فرمان برنابودي مسجد هميقداش طبق آيات « اسراء : 4-7 » گرديد.
3. پيشگوئی مهم « فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا » شبيه « يَلْقَ أَثَامًا، فرقان : 68 » تا ابد است، « نور : 47 »كه تدريجًا به پيروي از هواي نفس و رأی در برابر متن بي اختلاف كتاب الله (كه به منت و لطف آيات انعام : 112 و شوری : 21 » و «شوری : 13 و 14 و انعام : 65، انبياء : 92 و 93، ‌نساء : 151 »، « انعام : 159، روم : 32 »، « بقره : 59 و 75-79 و 159» قابل شناسائي و دقيقًا روشن است) و با ترجيح منافع دنيائی مورد اشاره در آيات « لقمان : 6، توبه : 34 و 35 » و به پيشگوئي آيات « يونس : 93 و 94 و هود : 110 » عليرغم مثال هاي قرآني « ص : 31-35، بقره : 238، نساء : 102 و 103 » مانند مشمولين آيه « جمعه : 5 » نماز به تعليم الله از نظر فرمان دقيق زمان و متن و حالت آن به انواع مختلفی تغير داده شود « مدثر : 43 و 49-51، معارج : 23 » « مائده : 57 و 58 »، « مؤمنون : 53 »
4. آيه 60 قليل توبه كننده از مشمولين « فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ أَنجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ ، اعراف : 165، اسراء : 5 و 6 » و حواريون مؤمن به عيسي، « ص : 48، طه : 82، انعام : 86، صافات : 130، انبياء : 85، فاطر : 10 » و قليل حواريون و مؤمنان به پيغمبر « فجر : 28، يس : 58، واقعه : 25، غاشيه : 11، طور : 23، نبأ : 35، اعراف : 42 و 43، زمر : 73 و 74، زخرف : 72، كهف : 107، انبياء : 105،، مؤمنون : 11، هود : 108، شعراء : 85، بقره : 160 » و از بعد از پيغمبر اسلام تا ابد طبق آيات « وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ، واقعه : 40، وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ، جمعه : 3 » که تا داوري، قلبشان ترسان است « سبأ : 23، مؤمنون : 60 » و فقط با دريافت نامه اعمال معرفی مي شوند. « انشقاق : 7-9 »

************************************************** ****

از سايت وزين شما انتظار نداشتم آنجه که قبلاَ در باره آيات اسراء :78 و 79 و روم : 17 و 18 تقديم کرده بودم حذف نمائيد ولو اينکه مهمل گفته باشم حق آن بود رعايت امانت می شد و در اين مجموعه به عنوان نظری از نادانی می ماند .
پس « فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ » برای کيست؟

« وَالسَّلَامُ عَلَىٰ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَىٰ » و سلام (كلام الله)، بركسي است كه (فقط) از راهنمائي(الله)پيروي كند.

مرجع : آياتی که در متن است

[صدرا]

از سايت وزين شما انتظار نداشتم آنجه که قبلاَ در باره آيات اسراء :78 و 79 و روم : 17 و 18 تقديم کرده بودم حذف نمائيد ولو اينکه مهمل گفته باشم حق آن بود رعايت امانت می شد و در اين مجموعه به عنوان نظری از نادانی می ماند .
پس « فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ » برای کيست؟

« وَالسَّلَامُ عَلَىٰ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَىٰ » و سلام (كلام الله)، بركسي است كه (فقط) از راهنمائي(الله)پيروي كند.

با سلام و عرض ادب

علت حذف پست شما این موارد بود:

1) بنابرمقررات این سایت جواب کارشناس بعد از اولین سوال مخاطب قرار می گیرد .

2) جواب شما استفاده از آیات کریمه بدون توجه به مفاد آنان در اثبات عدم فاصله میان دو نماز است، که البته نا هماهنگی کامل در صدر و ذیل آن مشهود است و در موارد بسیاری آیات مورد استشهاد ارتباطی با موضوع بحث نداشت. و همچنان که ملاحظه فرمودید کاربر محترم متوجه مفاد آن نشدند.

به نظرم مناسب است به جای ذکر آیات؛ استدلال به آیات را نیز ذکر بفرمائید و همچنین نظر علمای تفسیر راجع به آیات مورد استشهاد را، که مطالب حضرتعالی فقط برداشت شخصی نبوده باشد.

در پایان از اینکه پست شما را حذف نمودم عذر خواهی می نمایم اما به هر حال مقررات مقدم بر حال افراد است.

موفق باشید.